Verkering en bevrediging

[Lalage]

Mensen trekken niet zomaar bij elkaar in, het is nogal een stap. Dus in die zin vind ik samenwonen en trouwen veel meer met elkaar vergelijkbaar, en staand tegenover verkering.

Niet iedereen denkt daar zo over na hoor. Meestal gaat dat een beetje automatisch, zijn ze meer bij elkaar dan thuis en dan gaan ze ook maar samenwonen. Dat gebeurt gewoon.

[joepie]

Inderdaad. Kennen elkaar een paar weken/maanden, trekken bij elkaar in en na een paar jaar weer bij elkaar weg. Makkelijk zat. Niks geen verplichtingen.
Mijn mening is: dat als je werkelijk om elkaar geeft en de rest van je leven bij elkaar wil blijven, dan durf je gewoon te trouwen.
Als je dat niet doet vind ik het een zeer vrijblijvende zaak.
En blijkbaar vele met mij, anders zouden ze niet zo makkelijk en snel bij elkaar intrekken en vertrekken.

[Socrates]

wel grappig dan dat in mijn familie van de mensen die getrouw zijn geweest de helft al weer gescheiden is, maar van de samenwoners is welgeteld één stel uit elkaar gegaan...

dus dat veralgemeniseer vind ik niet echt op z'n plaats (en is eigenlijk in het kader van de discussie van generlei waarde)

[columbus]

wel grappig dan dat in mijn familie van de mensen die getrouw zijn geweest de helft al weer gescheiden is, maar van de samenwoners is welgeteld één stel uit elkaar gegaan...

dus dat veralgemeniseer vind ik niet echt op z'n plaats (en is eigenlijk in het kader van de discussie van generlei waarde)

en een discussie die off topic gaat. on topic dus

[Hydro]

wel grappig dan dat in mijn familie van de mensen die getrouw zijn geweest de helft al weer gescheiden is, maar van de samenwoners is welgeteld één stel uit elkaar gegaan...

dus dat veralgemeniseer vind ik niet echt op z'n plaats (en is eigenlijk in het kader van de discussie van generlei waarde)

Kun je ook aantallen geven? Dit is redelijk vaag. Als er 2 getrouwde stellen waren en 2 samenwonenden, is de stand nog gelijk.

[paprikameisje2]

ik ben er nog steeds stellig van overtuigd dat dit een heel uitgebreide discussie is. Voor mij is dit altijd het belangrijkste: Kan ik voor God verantwoorden wat ik doe. ALs ik hier ja of nee op antwoord weet ik zelf waar ik aan toe ben. Het is dus ene persoonlijkheidskwestie en ligt aan de geaardeid van je opvoeding. Denk ik dan hé!!! heb er nog steeds geen uitgebreide studie na gedaan, (en ban dat ook niet van plan.)

[Socrates]

wel grappig dan dat in mijn familie van de mensen die getrouw zijn geweest de helft al weer gescheiden is, maar van de samenwoners is welgeteld één stel uit elkaar gegaan...

dus dat veralgemeniseer vind ik niet echt op z'n plaats (en is eigenlijk in het kader van de discussie van generlei waarde)

Kun je ook aantallen geven? Dit is redelijk vaag. Als er 2 getrouwde stellen waren en 2 samenwonenden, is de stand nog gelijk.

De precieze aantallen zijn ook ietwat rekbaar omdat de familie nogal uitgebreid is; ik kom op vier scheidingsgevallen onder de getrouwden, en één onder de samenwoners, de verhoudign getrouwd/samenwonend is ongeveer fifty-fifty

[Socrates]

Maar om weer helemaal on-topic te gaan, ik vind het bevredigen van je partner een zaak die je in een echte vaste relatie moet doen, ongeacht of je getrouwd bent of samenwonend, maar wel een relatie die de 'verkennende fase' (verkering) al voorbij is, en de intentie heeft om voor altijd te duren.

Zo helder?

[parkiet]

kheb er eigenlijk nog nooit echt over nagedacht, maar zoals ppm al zegt, als je het niet tegenover God kunt verantwoorden moet je het niet doen. het lijkt mij, als je voor het huwelijk geen seks wilt, ook niet slim om er wel aan te beginnen want je legt de grens dan steeds lager.


ps. Socrates, vind die betiteling van 'vaste relatie' van jou een beetje gek. mijn vriend en ik zijn er zeker van dat we bij elkaar willen blijven, hoewel we nog niet zo lang bij elkaar zijn (ruim 3 mnd). En het blijft toch verkering heten, hoe anders? en ik neem aan dat de meeste mensen toch echt niet beginnen aan verkering met het doel over een paar maanden weer uit elkaar te gaan... ok ze kijken of het langer kan blijven maar dat hopen ze zeker toch ook.

[Socrates]

nee maar zolang het verkering is houd je de mogelijkheid open dat het weer uit gaat toch? heel vervelend allemaal en niet de bedoeling, maar het zou nog kunnen.

[Markie]

nee maar zolang het verkering is houd je de mogelijkheid open dat het weer uit gaat toch? heel vervelend allemaal en niet de bedoeling, maar het zou nog kunnen.

Je redeneert wel errgg dom hé?!

Samenwonen is niets meer dan verkering hebben, want je bent officieel géén samenlevingsverband aangegaan zoals met trouwen.

Met samenwonen houd je evengoed de mogelijkheid open dat je weer uit elkaar gaat.Als dat niet zo is zou je wel trouwen.

Dus dat jij zelfbevrediging tijdens verkering niet vind kunnen maar tijdens samenwonen wel is erg vaag natuurlijk en spreek je jezelf erg tegen.

Je kan wel met vage argumenten komen, maar punt is dat je met samenwonen nog steeds dezelfde status hebt met betrekking tot je partner dan wanneer je verkering hebt.

[Socrates]

Dankjewel voor je subtiele antwoord Markie...

Leuk dat JIJ dat allemaal zo ziet, maar dat zegt niks over hoe mensen in hun relatie staan die getrouwd zijn of samenwonen.

Mensen die getrouwd zijn of samenwonen hebben het aangedurft om de stap te nemen om definitief met elkaar verder te gaan, en mensen die alleen maar verkering hebben zijn doorgaans nog niet zo ver.

Dat heeft verder niks te maken met hoe jij zelf denkt over trouwen of samenwonen, feit is gewoon dat voor veel mensen samenwonen, nét als trouwen een 'eindfase', dus een 'volgroeide' vorm van relatie is.

Er zijn zat mensen die geen waarde hechten aan een 'officieel samenlevingsverband' zoals jij dat noemt. Bovendien is dat samenlevingsverband net zo makkelijk te verbreken als welke relatie dan ook. Het gaat erom dat je de stap hebt genomen om helemaal voor elkaar te gaan, en het punt hebt bereikt dat je daar ook aan toe bent.

[Markie]

Dankjewel voor je subtiele antwoord Markie...

Leuk dat JIJ dat allemaal zo ziet, maar dat zegt niks over hoe mensen in hun relatie staan die getrouwd zijn of samenwonen.

Mensen die getrouwd zijn of samenwonen hebben het aangedurft om de stap te nemen om definitief met elkaar verder te gaan, en mensen die alleen maar verkering hebben zijn doorgaans nog niet zo ver.

Dat heeft verder niks te maken met hoe jij zelf denkt over trouwen of samenwonen, feit is gewoon dat voor veel mensen samenwonen, nét als trouwen een 'eindfase', dus een 'volgroeide' vorm van relatie is.

Er zijn zat mensen die geen waarde hechten aan een 'officieel samenlevingsverband' zoals jij dat noemt. Bovendien is dat samenlevingsverband net zo makkelijk te verbreken als welke relatie dan ook. Het gaat erom dat je de stap hebt genomen om helemaal voor elkaar te gaan, en het punt hebt bereikt dat je daar ook aan toe bent.

Begrijp je niet dat veel mensen die verkering hebben nét zo zeker zijn dat ze met elkaar verder willen?
Hoe kom je er in hemelsnaam bij dat mensen die verkering hebben doorgaans niet zover zijn dat te weten?
Snap je niet dat er tig omstandigheden kunnen zijn waardoor ze niet zouden kunnen trouwen?Daardoor zijn ze echt niet minder zeker van elkaar.

En dan erbij, samenwonen is natuurlijk niet definitief.Het is zeer vrijblijvend zelfs.Mensen die echt zeker van elkaar zijn trouwen.Hoe vaak zie je het niet dat mensen die al ik weet niet hoelang samenwonen uiteindelijk toch trouwen?

Je argumenten raken echt kant noch wal, en je hebt het zelf niet eens in de gaten blijkbaar.

Noem dan eerst is een wezenlijk verschil tussen samenwonen en verkering hebben?

[Aragorn]

Samenwonen is niets meer dan verkering hebben, want je bent officieel géén samenlevingsverband aangegaan zoals met trouwen.

Dus voor jou ligt de enige meerwaarde van trouwen in het feit dat dat beschreven staat in de burgerlijke stand? Dat je bij elkaar woont ipv apart en dus veel meer dingen deelt is allemaal niet relevant en geen wezenlijk verschil? Hm, bijzonder..

Met samenwonen houd je evengoed de mogelijkheid open dat je weer uit elkaar gaat.Als dat niet zo is zou je wel trouwen.

Begrijp je niet dat veel mensen die verkering hebben nét zo zeker zijn dat ze met elkaar verder willen?
Hoe kom je er in hemelsnaam bij dat mensen die verkering hebben doorgaans niet zover zijn dat te weten?

Over jezelf tegenspreken gesproken..

En dan erbij, samenwonen is natuurlijk niet definitief.Het is zeer vrijblijvend zelfs.Mensen die echt zeker van elkaar zijn trouwen.Hoe vaak zie je het niet dat mensen die al ik weet niet hoelang samenwonen uiteindelijk toch trouwen?

Er zijn ook zat mensen die evengoed echt zeker van elkaar zijn, maar gewoon geen meerwaarde in een officieel huwelijk zien. En dus niet samenwonen omdat ze mogelijkheden open willen laten, maar gewoon geen bijzondere reden voor trouwen hebben. Zoals Socrates dus ook al meerdere malen aangaf: het ligt eraan hoe het betreffende stel het zélf ziet, de een vindt trouwen noodzakelijk om zich echt verbonden te voelen en ziet samenwonen als een losse relatie; voor de ander is samenwonen an sich al een bewuste en belangrijke stap.

En nu weer over bevrediging en verkering.

P.s. Markie, als mensen niet zo intelligent zijn als jij zou ik toch proberen iets meer geduld met ze te hebben (of iets kritischer naar jezelf te kijken), daar kunnen ze ook niks aan doen.

[Socrates]

Begrijp je niet dat veel mensen die verkering hebben nét zo zeker zijn dat ze met elkaar verder willen?

Maar ze doen het nog niet! Ze zijn dus nog niet zo ver!

Hoe kom je er in hemelsnaam bij dat mensen die verkering hebben doorgaans niet zover zijn dat te weten?
Snap je niet dat er tig omstandigheden kunnen zijn waardoor ze niet zouden kunnen trouwen?Daardoor zijn ze echt niet minder zeker van elkaar.

Ik vind het een beetje merkwaardig dat je aangeeft dat er nog tig redenen zijn die een huwelijk in de weg staan, maar toch wil jij het al een volwaardige altijddurenderelatie noemen. Verkeringstijd is er om elkaar te leren kennen, en toe te groeien naar een volwaardige relatie. Verkering kan je al hebben als je elkaar nog maar één dag kent. Zou jij durven beweren dat mensen die elkaar nog maar één dag kennen maar wel zo gek zijn op elkaar dat ze verkering krijgen al helemaal zeker zijn dat ze een levenslange relatie willen? Waarschijnlijk zullen er ook mensen zijn die samenwonen die dat op een vrijblijvender manier doen, maar ik denk dat het aantal echte duurzame relaties een stuk groter is (en daarin vergelijkbaar met huwelijken) dan als je alle relaties die gelden als 'verkering' bekijkt.

En dan erbij, samenwonen is natuurlijk niet definitief.Het is zeer vrijblijvend zelfs.Mensen die echt zeker van elkaar zijn trouwen.

Sorry Markie, maar zie je zelf niet hoe subjectief die bewering is? Ik wil het nog wel een keer herhalen, maar het feit dat jij vindt dat mensen die echt zeker van elkaar zijn trouwen, zegt niks over de rest van de wereld, vooral niet als je niet met argumenten komt.

Hoe vaak zie je het niet dat mensen die al ik weet niet hoelang samenwonen uiteindelijk toch trouwen?

Dat zie je nog wel eens ja. Maar vaak ook niet. Voor veel al samenwonende mensen is het dan niet meer dan 'een leuk feestje'.

Je argumenten raken echt kant noch wal, en je hebt het zelf niet eens in de gaten blijkbaar.

Dan zou ik het op prijs stellen als je ze even ontkracht Markie.

Noem dan eerst is een wezenlijk verschil tussen samenwonen en verkering hebben?

- Als je samenwoont vorm je samen een huishouden, als je verkering hebt niet.
- Je ziet elkaar dagelijks, vaak dag en nacht, je deelt lief en leed, ochtendhumeur, hoofdpijnen, grote blijdschap, kleine ergernissen, haren in he doucheputje, samen de kozijnen verven, meubels uitzoeken, familie op visite krijgen, samen huur/hypotheek betalen. Samen verzekeren. Eén telefoonrekening. Noem maar op. Dat heb je allemaal niet als je verkering hebt. Natuurlijk kan je veel tijd met elkaar doorbrengen, maar er komt veel meer bij kijken als je ook daadwerkelijk één huishouden vormt
Dan wil ik op jouw beurt vragen wat het wezenlijke verschil is tussen samenwonen en trouwen? De trouwakte? De ring? Het fotoalbum in de onderste la van het dressoir?