ongelovige vrienden

[joepie]

Corne. Maak er een topic van, misschien krijg je antwoordt!

[Corne van 't Hof]

Zal ik doen, bedankt

[NieuweReformator]

Het hebben van ongelovige vrienden is een enorm goede mogelijkheid om ze het goede nieuws door te geven. Wees niet te snel bang dat je meegesleept wordt. Een standvastig geloof kan aardig wat hebben. Wel is het belangrijk voor jezelf een bepaald aan te geven waarop het echt niet meer kan. Zeg dat dan eerlijk. En gebruik geen smoesjes om bijvoorbeeld maar niet mee te gaan. Jezus ging ook met allerlei gespuis om.

NieuweReformator

[wilke]

Ik heb best veel vrienden met een "ander" geloof of geen geloof.
Mijn vriendschap met hen is wel anders dan met mijn "gelovige" vrienden,
maar zeker ook waardevol.
Ze zijn ook schepselen van God en waarom zou je niet met ze bevriend zijn. Er is best eens over mijn geloof gesproken en volgens mij hebben ze wel respect voor mijn overtuiging.
Misschien kan je zelfs wel eens wat voor die vrienden beteken door je manier van leven.

[Storyteller]

Goedenavond.
Dit leek me het beste topic om mezelf te introduceren.
Ik ben een student Journalistiek op de Christelijke Hogeschool Ede en ik ben niet Christelijk. Hoewel ik hervormt ben gedoopt, ben ik van mijn geloof afgestapt en ben ik zelf gaan bepalen wat ik geloof.
Een klasgenoot, met wie ik vele fascinerende theologische discussies heb gehad, heeft me op deze site gewezen en omdat ik altijd open sta voor discussies dacht ik 'laat ik mij maar eens aanmelden, posten en zien wat er gebeurd.'

Waar het volgens mij bij veel mensen om gaat als ze praten met mensen van een ander geloof is het overtuigen dat hun eigen geloof het beste is. Terwijl ik heb begrepen dat het bij het christendom vooral gaat om tolerantie en acceptatie.
Veel christenen willen hun geloof verspreiden, maar bedenken daarbij niet dat het persoonlijke geloof van iemand (al is die atheist) voor die persoon erg belangrijk en kostbaar kan zijn. Het mooiste voorbeeld hiervan vind ik in een oud en duister verleden, namelijk de kruistochten en de verovering van de Amerika's (Columbus en dergelijke). Dit geld trouwens niet alleen voor het christendom, maar de meeste religies.

Een ander punt dat ik opmerk als ik met mijn refo-klasgenoot praat, is dat hij bang is om beinvloed te worden. Dat lijkt een erg veel voorkomend verschijnsel te zijn. Zijn christenen dan echt zo wankel van geloof dat ze door een enkel boek van geloof zouden kunnen veranderen?
Persoonlijk vind ik het juist goed om beinvloed en geinspireerd te worden door zo veel mogelijk verschillende ideeen. Dat is voor mij de waarde van christelijke vrienden.
Is er niet ergens een bijbeltekst die zegt dat je alles moet onderzoeken en het goede behouden?

[meschianza]

Ha Storyteller,

Welkom in ons midden. Wat mij betreft.

Je hebt een interessant verhaal. Ik hou wel van discussies met mensen die het christelijke geloof zeer kritisch nemen. Met mij kan je altijd aan de slag. Ik vind het moeilijk maar leuk om met niet christenen over mijn geloof te praten. (zolang ze me in mijn waarde laten , en ik hen)
Nog veel moeilijker is het om met niet-gelovigen te praten die wel christelijk zijn opgevoed, dus er alles van weten, en met Joden en Moslims.

Maar het houd je geest in beweging al geeft het wel eens twijfels, door zulke discussies ben ik achter zeer interessante zaken gekomen.

Ik ben behoorlijk tolerant, vind ik zelf . Maar ik kan op 1 manier pist gemaakt worden: en dat is wanneer iemand zegt dat ik gehersenspoeld ben en dus mijn mening en gedachten pure wartaal is. (wat me een keer is overkomen)

Ja, als je gelovig bent, ben je ook heel kwetsbaar. Dat kan je wel eens bang maken voor twijfels die onstaan (o.a. over wie God is, en wat Hij voor je betekend) door gesprekken met anders-denkenden. Dat ontken ik zeker niet.
Maar van geloof veranderen? Daarvoor is de balans aan de andere kant te groot: Gods liefde, daden en wonderen die ik mocht ervaren in mijn leven en dat van mensen om mij heen.

Angst is de grootste bedreiging voor Liefde.

Liefs en Zegen


P.S: waarom CHE?

[surfer]

Ja, als je gelovig bent, ben je ook heel kwetsbaar

alleen sterke mensen durven kwetsbaar te zijn.

[Storyteller]

Ik zal niet zeggen dat mensen gehersenspoeld zijn. Ik heb wel gemerkt dat veel religies van ouders op kinderen worden opgegeven. Het kan zijn dat je het voorbeeld en advies van je ouders blindelings volgt. Op zich hoeft dat niet verkeerd te zijn, maar ik heb als aanstaand journalist een ander devies. (Oogjes horen nu naar beneden te rollen :p)
"Think for yourself
Question authority

Throughout human history, as our species has faced the frightening,
terrorizing fact that we do not know who we are, or where we are going in
this ocean of chaos, it has been the authorities, the political, the
religious, the educational authorities who attempted to comfort us by
giving us order, rules, regulations, informing, forming in our minds their
view of reality. To think for yourself you must question authority and
learn how to put yourself in a state of vulnerable, open-mindedness;
chaotic, confused, vulnerability to inform yourself.

Think for yourself.
Question authority."
(Uit "How to operate your brain" van Timothy Leary, een amerikaanse komiek)
Het klinkt erg paranoide, maar als je het lichtelijk nuanceert zal je begrijpen wat ik bedoel. Als je zelf nadenkt zonder alles wat je hebt geleerd of wat je is verteld, kan je ook op de waarheid komen. Het is een erg kwestbare positie, omdat je niet precies weet waar je staat. Maar als je de moed hebt om jezelf de vragen van het leven te stellen, kom je op je eigen en echte geloof uit. Dat kan best het christelijke geloof zijn.
(Volgende post: "Hoe de Storyteller op het CHE kwam")

[Storyteller]

P.S: waarom CHE?

Ik heb eerst een jaar Planologie gestudeerd in Utrecht. Daar merkte ik dat men niet erg van discuseren hield en mij gewoon hun regeltjes en gladde praatjes door het keelgat wilde stoppen. Ik begon nog al een hekel te krijgen aan de haperende normen en waarden in het ambtenaren gebeuren (We werden min of meer geleerd om mensen te bedonderen) en ben me gaan intereseren in de journalistiek.
Toen ik werd uitgeloot in Utrecht, merkte ik dat er in Ede (waar ik ook woon) ook een journalistiek opleiding was. Ik werd wel gewaarschuwd dat het een christelijke school was, maar ik bedacht me iets.
Een christelijke school zou veel meer aandacht besteden aan de ethische en morele kant van de journalistiek. Iets dat in Utrecht niet bepaald hoog in het vaandel stond. Vandaar dat ik nu met alle plezier deze studie volg.

[*JAAP*]

Als je niet christelijke vrienden hebt ga je je dingen pas afvragen. Je ziet de bediscusieerbaarheid pas in als je de juiste vragen worden gesteld. Ik heb in mijn leven gekozen God te volgen niets of niemand kan dat gezaaide zaai weghalen. Ik vind het daarom ook leuk om niet christelijke vrienden te hebben. Ze zullen aan je levensstijl herkennen dat je anders bent. Dit is pas evengelisatie. Door discussie met die vrienden zul je ook respect krijgen en dat is waar het in het leven om gaat. Geloof dat God een plan met je heeft. Als je alleen maar met christelijke vrienden om zal gaan blijft je referentiekader beperkt. Discussie met moslims en joden zal je verder helpen en als je het goed oppakt je geloof alleen maar verankeren. Hoe pak je het dan goed op. Door ook je geloofsvragen te bediscussieren met geloofsgenoten bijvoorbeeld op een club, gespreksgroep etc. Het een kan niet zonder het ander. Het zal je leven verrijken en de wereld beter maken als we meer in elkaar kunnen gaan erkennen. Ik hoop dat niet christelijke vrienden Christus in mij gaan herkennen. Ik heb me te lang afzijdig gehouden maar ik wil nu die keus maken; ze is waardevol.

[Corne van 't Hof]

Ik heb in mijn leven gekozen God te volgen niets of niemand kan dat gezaaide zaai weghalen.

Heb jij gekozen of heeft God gekozen?

[Lalage]

Ik heb in mijn leven gekozen God te volgen niets of niemand kan dat gezaaide zaai weghalen.

Heb jij gekozen of heeft God gekozen?

God koos eerst voor mij en daarna heb ik voor Hem gekozen. Maar blijf even bij het topic.

Als ik alleen met christenen om zou gaan, zou ik lang niet zoveel over mijn geloof nadenken. Verder zou ik amper kunnen leven, want als je aan een universiteit studeert of bij een neutraal bedrijf (de meeste dus) werkt, mag je blij zijn als je een medechristen tegenkomt. En als je met niet-christenen omgaat kunnen daar (gelukkig) ook vriendschappen uitrollen. Dat kan een heel positief effect hebben op beide partijen: je wordt allebei geprikkeld om na te denken over van alles en nog wat.