Je kunt geen lid zijn in een kerk waar waarheid en leugen naast elkaar kunnen bestaan. Maar in de Hervormde kerk en in de Gereformeerde kerk was dat toch al lang zo? Nu is het alleen officieel gemaakt, en is er duidelijkheid gekomen. Ook best wat op aan te merken trouwens, maar nu is het niet meer zo dat het officieel niet kan, maar officieus wel.
Goede vraag met twee eenvoudige antwoorden:
1. Wat voorheen oogluikend en officieus werd toegestaan, is nu officieel kerkordelijk geregeld. De kerk als geheel is nu niet meer aanspreekbaar op het verspreiden van leugens en het praktiseren van de zonde.
2. Met de PKN is er een nieuw kerkverband ontstaan, met nieuwe mensen, een nieuwe structuur en een nieuwe kerkorde. Het is geen voortzetting van iets, maar een nieuwe constellatie. Ik zie geen enkele reden om in deze nieuwe kerk te stappen.
Je nergens bij aansluiten betekent dus dat je kerkelijk dakloos bent. Behoor je niet bij een kerkelijke organisatie.
Voor kerkelijke gemeenten is dat inderdaad een groter probleem dan voor individuele kerkgangers. Zij kunnen zich immers plaatselijk aansluiten via een zogenoemd plaatselijk of tweede register, zoals dat in veel convenant-gemeenten nu wordt ingesteld.
Waarom zou dat niet kunnen, overal buiten blijven. Synodes hebben nog niet veel goeds gebracht, ik kan deze vorm van kerkorganisatie ook niet in de bijbel vinden, ook niet een pogen daartoe.
Toch is dat wel zo. Lees Handelingen 15. Je zou hier kunnen spreken van een eerste synodevergadering. Ook de Didache (plm. 70 na Chr.) is al een vorm van kerkorde. Dat zaken kerkordelijk geregeld worden is niet verkeerd. Het probleem ontstaat pas zodra de bijbel daarbij losgelaten wordt en puur menselijke bepalingen en regels dezelfde zeggenschap krijgen als Gods Woord. Daarmee worden ketterijen kerkelijk gelegaliseerd.
'synode vergaderingen kunnen ze net zo goed op de maan houden, niemand in de gemeente trekt ze wat aan van synode besluiten'. Dus mijn ideaal het recht van de plaatselijke gemeente met een los landelijk verband.
Hier ben ik het wel min of meer mee eens. Het is een structuur die de kerken van de Afscheiding ook kennen. Het nadeel is dat een volgende afscheiding hierdoor wel eenvoudiger wordt gemaakt. Gemeenten houden immers de zeggenschap over hun eigen goederen. Zijn ze het dus met het landelijk verband niet eens, dan kunnen ze er eenvoudig uitstappen. Daardoor ontstaat het gevaar van een lappendeken aan kleine kerkjes, waarvan niemand meer weet wat hun ligging is.
Wij hebben ons op laten jagen door de kerkelijke bobo's en nu zitten wij met de brokken. Wie het weet zegt het maar
Wat te denken van een Commissie van Bijzondere Eenheid, gevormd door predikanten uit de Gereformeerde Bond, HNHK en het Convenant. Zij worden ingeschakeld bij problemen in gemeenten, i.p.v. de CBZ. Het voorstel ligt er inmiddels. Nu nog de uitwerking. Eens kijken of onze predikanten bereid zijn om ook eens elkaars voeten te wassen, in plaats van alleen elkaars oren.
Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne...