hij had sex met z'n ex

[jacobH]

ik was eigenlijk van plan me uit deze discussie terug te trekken. Maar toch nog even het volgende.
Hoe verhouden liefde en zonde zich met elkaar.
Blijkbaar kan zonde gedaan worden als een daad van liefde. Begrijp ik dat nu goed?
Heeft onze Schepper het dan verkeerd gedaan?
Ik heb altijd gedacht dat alle zonden van God vervloekt waren.
Vervloekte liefde, moet dat het dan zijn?
graag zou ik dit door degene die dit stellen uitgewerkt zien.

Ik stel het niet maar wil wel even erop ingaan. Al is het misschien wel weer een nieuw topic waard. Kun je zonde uit liefde doen? b.v.

En ik hoef dan alleen maar te denken aan de oorlog waarin mensen onderduikers hadden, mensen wat hebben die erop los gelogen en gestolen.

En inderdaad zijn de zonde als zodanig van God vervloekt, maar de mens die de zonde doet mag vergeving ontvangen vanuit zijn eeuwige liefde voor ons.
Ik moet dan altijd aan David denken. Wat had hij niet een zonde gedaan door Bathseba te begeren en te zorgen dat haar man omkwam in de oorlog, zodat ze voor hem kon zijn. Overspel! En Moord met voorbedachte rade!
En toch!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! een man naar Gods hart!
Waarom? Omdat hij zijn schuld beleed. En voor God op zijn knieen ging.
Inzag dat hij hierin fout geweest was.
Toen mocht ook hij weer opnieuw en schoongewassen beginnen.
Waarom zouden wij dat ook niet mogen?

ik begrijp wel dat er vergeving is voor de grootste der zondaren. (1 Timotheus 1:15 Dit is een getrouw woord, en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is, om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben.) Maar we zondigen ook niet goedkoop. Daar heeft Christus wel voor aan het kruis moeten hangen. (als we mogen weten dat Christus ook voor ons is gestorven.) We kunnen niet zomaar uitgaan van Gods vergeving. (zie ook de bergrede)

maar dit alles wil toch niet zeggen dat de zonde uit liefde kan worden gedaan?

ik vind het oorlogsvoorbeeld niet helemaal passend. De mensen kregen bijvoorbeeld geen eerlijk proces.

Wat David betreft, Het koste wel het eerste kind dat hij kreeg met Batseba.

Mag ik concluderen dat als je zonde doet dat helemaal niet zo erg is. Je gaat gewoon even om vergeving vragen en dat is het allemaal weer voor elkaar? (even gechargeerd gezegd)

Ik zou wel graag het antwoord willen zien van bv Markie, ook Aragon had zich in die richting uitgelaten.

[joepie]

ik was eigenlijk van plan me uit deze discussie terug te trekken. Maar toch nog even het volgende.
Hoe verhouden liefde en zonde zich met elkaar.
Blijkbaar kan zonde gedaan worden als een daad van liefde. Begrijp ik dat nu goed?
Heeft onze Schepper het dan verkeerd gedaan?
Ik heb altijd gedacht dat alle zonden van God vervloekt waren.
Vervloekte liefde, moet dat het dan zijn?
graag zou ik dit door degene die dit stellen uitgewerkt zien.

Ik stel het niet maar wil wel even erop ingaan. Al is het misschien wel weer een nieuw topic waard. Kun je zonde uit liefde doen? b.v.

En ik hoef dan alleen maar te denken aan de oorlog waarin mensen onderduikers hadden, mensen wat hebben die erop los gelogen en gestolen.

En inderdaad zijn de zonde als zodanig van God vervloekt, maar de mens die de zonde doet mag vergeving ontvangen vanuit zijn eeuwige liefde voor ons.
Ik moet dan altijd aan David denken. Wat had hij niet een zonde gedaan door Bathseba te begeren en te zorgen dat haar man omkwam in de oorlog, zodat ze voor hem kon zijn. Overspel! En Moord met voorbedachte rade!
En toch!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! een man naar Gods hart!
Waarom? Omdat hij zijn schuld beleed. En voor God op zijn knieen ging.
Inzag dat hij hierin fout geweest was.
Toen mocht ook hij weer opnieuw en schoongewassen beginnen.
Waarom zouden wij dat ook niet mogen?

ik begrijp wel dat er vergeving is voor de grootste der zondaren. (1 Timotheus 1:15 Dit is een getrouw woord, en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is, om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben.) Maar we zondigen ook niet goedkoop. Daar heeft Christus wel voor aan het kruis moeten hangen. (als we mogen weten dat Christus ook voor ons is gestorven.) We kunnen niet zomaar uitgaan van Gods vergeving. (zie ook de bergrede)

maar dit alles wil toch niet zeggen dat de zonde uit liefde kan worden gedaan?

ik vind het oorlogsvoorbeeld niet helemaal passend. De mensen kregen bijvoorbeeld geen eerlijk proces.

Wat David betreft, Het koste wel het eerste kind dat hij kreeg met Batseba.

Mag ik concluderen dat als je zonde doet dat helemaal niet zo erg is. Je gaat gewoon even om vergeving vragen en dat is het allemaal weer voor elkaar? (even gechargeerd gezegd)

Ik zou wel graag het antwoord willen zien van bv Markie, ook Aragon had zich in die richting uitgelaten.

Toch ik maar
Het gaat hier niet om weer zondigen. Deze jongen heeft gezondigt, en heeft daar last van.
Zoals David dat kreeg na zijn zonde met Bathseba! En hij beleed God zijn zonde. Dat is wat er hier gezegd wordt.
Je moet er niet in blijven hangen. Als je ze voor God gebracht hebt moet je ook gelovig Zijn vergeving aanvaarden. Dat mag je op grond van Zijn belofte.
Jezus zegt zelf tegen de overspelige vrouw: gaat dan heen en zondig niet meer!
Bedoelt hij dat ze nooit meer zal zondigen? Of bedoelt Jezus hier dat ze de zonde van het overspel uit haar leven weg moet doen?

De opmerking dat als je zonde doet het helemaal niet zo erg is, vind ik dus een echte reformatorische opmerking.
Een opmerking van iemand die blijft hangen in het feit dat je maar niet zomaar iets van God kunt krijgen. Vergeving maar zeker niet het eeuwige leven. Want dan moet je toch minstens geen zonde meer doen wil je dat verdienen.
Er is hier niemand die zegt dat zonde doen niet erg is.
Laat dat duidelijk zijn. En ook niemand die vind dat je het dan maar gewoon kunt doen want je krijgt er toch wel weer vergeving voor!
Als dat zo was dan ben je wel een erg makkelijke Christen die niet doordrongen is van het feit dat het offer van Christus niet gemakkelijk was. En wat een genade het is dat je aan dat offer deel mag hebben.
Voor niets!!!!!!!!! Enkel en alleen uit GENADE.
Als je dat beseft doe je niet gemakkelijk zonde, maar wil je strijden tegen de zonde en ze weg doen uit je leven.
Maar je mag ook als je toch telkens weer in zonde valt ,weten,dat ze OM Christus wil vergeven zijn. En vanuit die genade leven.

[Aragorn]

Oke, daar komtie dan.

Ik heb inderdaad gezegd dat seks ook buiten het huwelijk een liefdesdaad kan zijn. Bij twee mensen die op een goede manier veel van elkaar houden zal op termijn ongetwijfeld het verlangen opkomen om zo dicht mogelijk bij elkaar te zijn, om je liefde te uiten op deze manier. En dan is het jammer en niet naar Gods wil dat het buiten het huwelijk gebeurt, maar dat doet mi. niets af van de zuiveheid van de motieven voor de daad zelf.

Als ik daarmee helemaal fout zit hoor ik het graag..

Mag ik concluderen dat als je zonde doet dat helemaal niet zo erg is. Je gaat gewoon even om vergeving vragen en dat is het allemaal weer voor elkaar? (even gechargeerd gezegd)

Inderdaad gechargeerd gezegd, maar in principe wel waar. Al zou ik niet willen zeggen dat het helemaal niet zo erg is, je zonden worden wel geworpen in de zee der eeuwige vergetelheid ofzo toch?

[joepie]

Oke, daar komtie dan.

Ik heb inderdaad gezegd dat seks ook buiten het huwelijk een liefdesdaad kan zijn. Bij twee mensen die op een goede manier veel van elkaar houden zal op termijn ongetwijfeld het verlangen opkomen om zo dicht mogelijk bij elkaar te zijn, om je liefde te uiten op deze manier. En dan is het jammer en niet naar Gods wil dat het buiten het huwelijk gebeurt, maar dat doet mi. niets af van de zuiveheid van de motieven voor de daad zelf.

Ik denk dat daar dus ook verschil in zit. Overkomt het je, zonder dat je daar de intentie toe had. Dus je wordt door een vlaag van liefde en verlangen naar elkaar zo overvallen dat je, inplaats van te stoppen op het juiste moment, te ver gaat. Dan denk ik dat het met liefde te maken heeft.
Maar als je over de ware liefde spreekt, die liefde die God bedoelt heeft, dan wacht je tot het huwelijk.
Dan wil je ook wachten tot God de bruid aan jou persoonlijk gegeven heeft.
Ware liefde wacht heet dat geloof ik. En ik denk dat het ook zo is.
Ik denk dat als je dus niet op elkaar wilt wachten dat je dan inderdaad de lusten voor de liefde laat gaan. En hiermee bedoel ik dus duidelijk dat je gewoon in je verkeringstijd met elkaar naar bed gaat als man en vrouw. Dus regelmatig

[Aragorn]

Ja, we hadden het hier over iets wat je min of meer overkomt (alhoewel je er natuurlijk altijd zelf bijblijft), als het stelselmatig gebeurt denk ik ook dat je er niet zo heel veel problemen mee hebt en het principe dus niet aanhangt.

Ware liefde wacht vind ik een erg gewaagde uitspraak, want dat suggereert dat als er niet gewacht wordt er geen sprake is van ware liefde.

[joepie]

Ja, we hadden het hier over iets wat je min of meer overkomt (alhoewel je er natuurlijk altijd zelf bijblijft), als het stelselmatig gebeurt denk ik ook dat je er niet zo heel veel problemen mee hebt en het principe dus niet aanhangt.

Ware liefde wacht vind ik een erg gewaagde uitspraak, want dat suggereert dat als er niet gewacht wordt er geen sprake is van ware liefde.

Zoals ik het uitlegde wacht ware liefde, alleen kan het inderdaad weleens zo zijn dat je de gevoelens niet meer in de hand hebt. Maar dan hoor je ook zeker de conclusie te trekken dat er getrouwd hoort te worden. Want laten we eerlijk zijn, als het je overkomt, dan heb je dus grote kans dat je zwanger bent.
Als dat niet zo is, en je hebt gewoon voorbehoedsmiddelen gebruikt dan was je er dus al op voorbereidt. En wilde je niet wachten.

[Aragorn]

Ja, we hadden het hier over iets wat je min of meer overkomt (alhoewel je er natuurlijk altijd zelf bijblijft), als het stelselmatig gebeurt denk ik ook dat je er niet zo heel veel problemen mee hebt en het principe dus niet aanhangt.

Ware liefde wacht vind ik een erg gewaagde uitspraak, want dat suggereert dat als er niet gewacht wordt er geen sprake is van ware liefde.

Zoals ik het uitlegde wacht ware liefde, alleen kan het inderdaad weleens zo zijn dat je de gevoelens niet meer in de hand hebt. Maar dan hoor je ook zeker de conclusie te trekken dat er getrouwd hoort te worden. Want laten we eerlijk zijn, als het je overkomt, dan heb je dus grote kans dat je zwanger bent.
Als dat niet zo is, en je hebt gewoon voorbehoedsmiddelen gebruikt dan was je er dus al op voorbereidt. En wilde je niet wachten.

Inderdaad, in het laatste geval huldig je gewoon het principe van geen seks voor het huwelijk niet, en dat was niet de situatie waar we het nu over hadden.

Wat bedoel je precies met de opmerking dat de conclusie zeker zou moeten zijn dat er getrouwd hoort te worden? Dat zal er op termijn in de meeste gevallen uiteraard wel van komen, maar het lijkt alsof jij op korte termijn vind dat het moet. Zo ja: dat ben ik dan niet met je eens, want het verandert niets aan de situatie en brengt vaak een hoop andere ellende met zich mee.

[jacobH]

Ja, we hadden het hier over iets wat je min of meer overkomt (alhoewel je er natuurlijk altijd zelf bijblijft), als het stelselmatig gebeurt denk ik ook dat je er niet zo heel veel problemen mee hebt en het principe dus niet aanhangt.

Ware liefde wacht vind ik een erg gewaagde uitspraak, want dat suggereert dat als er niet gewacht wordt er geen sprake is van ware liefde.

dat zou wel eens heel goed kunnen idd.

wie de lust boven de liefde schaart is m.i. vooral met zichzelf bezig en niet met de ander.

[Aragorn]

Ja, we hadden het hier over iets wat je min of meer overkomt (alhoewel je er natuurlijk altijd zelf bijblijft), als het stelselmatig gebeurt denk ik ook dat je er niet zo heel veel problemen mee hebt en het principe dus niet aanhangt.

Ware liefde wacht vind ik een erg gewaagde uitspraak, want dat suggereert dat als er niet gewacht wordt er geen sprake is van ware liefde.

dat zou wel eens heel goed kunnen idd.

wie de lust boven de liefde schaart is m.i. vooral met zichzelf bezig en niet met de ander.

Waarom maak jij zo´n absolute scheiding tussen lust en liefde?

[jo]

Voordat mijn vriend en ik verkering kregen kende we elkaar al langer en hadden we beide verkering. Eerst ging zijn verkering uit en daarna bij mij. Na een poosje bleek dat wij veel om elkaar gaven. We hadden voor die tijd ook al hele openharige gesprekken. Zo wist ik veel over zijn vriendin en hoewel ik haar niet kende kwam ze positief over op mij. Ze wilde allebij rein het huwelijk in gaan, maar dat is niet gelukt. Op een keer zijn ze toch met elkaar naar bed geweest en hadden er beide geen spijt van. Dit heeft hij verteld toen het nog aan was met zijn vriendin. Na een aantal weken is het uitgegaan. Nu heeft hij het er erg moeilijk mee. Hoewel het al een jaar geleden is, spookt het nog steeds door zijn hoofd. Mede omdat hij haar ook regelmatig ziet. Nu wij verkering hebben wordt hij iedere keer aan die nacht herinnerd. Bij elke zoen, elke knuffel moet hij er aan denken. Terwijl hij niet meer van haar houd. Dat is zeker. Ik vind het alleen heel moeilijk. Want hoe moet ik er nu tegen over staan? Hij wil graag ook met mij verder gaan om het zo te vergeten. En omdat hij van me houdt. Maar ik wil geen seks voor het huwelijk. Voor hem is dit erg moeilijk omdat hij al zover is gegaan. En behoort hij niet aan haar toe? Ze waren toch man en vrouw?
Herkent iemand dit misschien en wat zouden jullie doen?

Wie zonder zonde is werpe de eerste steen op haar", zei Jezus, ook zei Hij:"Ga heen en zondig niet meer". Ik bedoel hiermee niet van; ach wat geeft het, zo erg is het niet. Maar als je berouw hebt van je zonden, dan wil de Heere die vergeven. En proberen zoiets niet meer te doen, maar dat is wel heel erg moeilijk. Bid er maar voor.
Ik denk dat (ook onder reformatorische mensen), er veel mensen voor hun huwelijk gemeenschap hebben gehad, het mag niet, maar het gebeurt gewoon heel veel. Maar als een relatie uit/over gaat, en je krijgt later een ander (de ware??) dan moet je daar wel eerlijk in zijn en dat tegen je vriend/vriendin zeggen, vind ik. Maar als je wat langer verkering hebt, kan het best moeilijk zijn om tot het huwelijk te wachten.

[jo]

ik was eigenlijk van plan me uit deze discussie terug te trekken. Maar toch nog even het volgende.
Hoe verhouden liefde en zonde zich met elkaar.
Blijkbaar kan zonde gedaan worden als een daad van liefde. Begrijp ik dat nu goed?
Heeft onze Schepper het dan verkeerd gedaan?
Ik heb altijd gedacht dat alle zonden van God vervloekt waren.
Vervloekte liefde, moet dat het dan zijn?
graag zou ik dit door degene die dit stellen uitgewerkt zien.

Ik stel het niet maar wil wel even erop ingaan. Al is het misschien wel weer een nieuw topic waard. Kun je zonde uit liefde doen? b.v.

En ik hoef dan alleen maar te denken aan de oorlog waarin mensen onderduikers hadden, mensen wat hebben die erop los gelogen en gestolen.

En inderdaad zijn de zonde als zodanig van God vervloekt, maar de mens die de zonde doet mag vergeving ontvangen vanuit zijn eeuwige liefde voor ons.
Ik moet dan altijd aan David denken. Wat had hij niet een zonde gedaan door Bathseba te begeren en te zorgen dat haar man omkwam in de oorlog, zodat ze voor hem kon zijn. Overspel! En Moord met voorbedachte rade!
En toch!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! een man naar Gods hart!
Waarom? Omdat hij zijn schuld beleed. En voor God op zijn knieen ging.
Inzag dat hij hierin fout geweest was.
Toen mocht ook hij weer opnieuw en schoongewassen beginnen.
Waarom zouden wij dat ook niet mogen?

Ik weet wel zeker, dat je zonde uit liefde kunt doen!
Niet dat dat goed is, absoluut niet!
Maar als je met je vriend/vriendin zoent, dan kun je daar lichamelijk ook op reageren, dat is volgens mij heel menselijk. Als je naast je vriend/vriendin zit, en je voelt liefde of je zoent met elkaar, dan kun je ook sexuele gevoelens hebben, die gevoelens heeft God ook geschapen hoor. Maar je moet het wel bewaren voor het huwelijk. JacobH kan wel zeggen: "heeft God het dan fout gedaan?". Nee natuurlijk niet, voor de zondeval leefde de mens rein voor God. Maar je gelooft toch zeker niet dat God het absoluut verbiedt dat je als vriend en vriendin niet naar elkaar mag verlangen?? Dan zou je een houten klaas moeten zijn, anders gaat dat gewoon niet.
Dan zou je ook niet naar je huwelijksdag uit mogen zien, omdat je graag samen een wil zijn, dat is onzin. ik geloof niet dat er stellen zijn die nooit eens verlangen naar gemeenschap, dan zit er volgens mij iets niet goed. Dat is een normaalgezond verlangen (als je al wat langer een relatie hebt).
Maar het gaat erom dat je je verlangen beheerst tot je getrouwd bent. En dat is erg moeilijk.

[Markie]

ik was eigenlijk van plan me uit deze discussie terug te trekken. Maar toch nog even het volgende.
Hoe verhouden liefde en zonde zich met elkaar.
Blijkbaar kan zonde gedaan worden als een daad van liefde. Begrijp ik dat nu goed?
Heeft onze Schepper het dan verkeerd gedaan?
Ik heb altijd gedacht dat alle zonden van God vervloekt waren.
Vervloekte liefde, moet dat het dan zijn?
graag zou ik dit door degene die dit stellen uitgewerkt zien.

Ik stel het niet maar wil wel even erop ingaan. Al is het misschien wel weer een nieuw topic waard. Kun je zonde uit liefde doen? b.v.

En ik hoef dan alleen maar te denken aan de oorlog waarin mensen onderduikers hadden, mensen wat hebben die erop los gelogen en gestolen.

En inderdaad zijn de zonde als zodanig van God vervloekt, maar de mens die de zonde doet mag vergeving ontvangen vanuit zijn eeuwige liefde voor ons.
Ik moet dan altijd aan David denken. Wat had hij niet een zonde gedaan door Bathseba te begeren en te zorgen dat haar man omkwam in de oorlog, zodat ze voor hem kon zijn. Overspel! En Moord met voorbedachte rade!
En toch!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! een man naar Gods hart!
Waarom? Omdat hij zijn schuld beleed. En voor God op zijn knieen ging.
Inzag dat hij hierin fout geweest was.
Toen mocht ook hij weer opnieuw en schoongewassen beginnen.
Waarom zouden wij dat ook niet mogen?

Ik weet wel zeker, dat je zonde uit liefde kunt doen!
Niet dat dat goed is, absoluut niet!
Maar als je met je vriend/vriendin zoent, dan kun je daar lichamelijk ook op reageren, dat is volgens mij heel menselijk. Als je naast je vriend/vriendin zit, en je voelt liefde of je zoent met elkaar, dan kun je ook sexuele gevoelens hebben, die gevoelens heeft God ook geschapen hoor. Maar je moet het wel bewaren voor het huwelijk. JacobH kan wel zeggen: "heeft God het dan fout gedaan?". Nee natuurlijk niet, voor de zondeval leefde de mens rein voor God. Maar je gelooft toch zeker niet dat God het absoluut verbiedt dat je als vriend en vriendin niet naar elkaar mag verlangen?? Dan zou je een houten klaas moeten zijn, anders gaat dat gewoon niet.
Dan zou je ook niet naar je huwelijksdag uit mogen zien, omdat je graag samen een wil zijn, dat is onzin. ik geloof niet dat er stellen zijn die nooit eens verlangen naar gemeenschap, dan zit er volgens mij iets niet goed. Dat is een normaalgezond verlangen (als je al wat langer een relatie hebt).
Maar het gaat erom dat je je verlangen beheerst tot je getrouwd bent. En dat is erg moeilijk.

Mooi gezegd Jo.

Helemaal mee eens ook!

[Marnix]

Joepie, of trouwen als je je verlangen niet meer kan beheersen? Zie je ook veel in christelijke kringen, dat ze maar vroeg gaan trouwen

[Maarten]

Joepie, of trouwen als je je verlangen niet meer kan beheersen? Zie je ook veel in christelijke kringen, dat ze maar vroeg gaan trouwen

en daar is per definitie iets mis mee?

[jacobH]

Ja, we hadden het hier over iets wat je min of meer overkomt (alhoewel je er natuurlijk altijd zelf bijblijft), als het stelselmatig gebeurt denk ik ook dat je er niet zo heel veel problemen mee hebt en het principe dus niet aanhangt.

Ware liefde wacht vind ik een erg gewaagde uitspraak, want dat suggereert dat als er niet gewacht wordt er geen sprake is van ware liefde.

dat zou wel eens heel goed kunnen idd.

wie de lust boven de liefde schaart is m.i. vooral met zichzelf bezig en niet met de ander.

Waarom maak jij zo´n absolute scheiding tussen lust en liefde?

Het grote probleem in onze maatschapij is dat we de lust verwarren met liefde. Liefde heeft altijd de ander op het oog. Zoals het zo mooi in de bijbel staat. (4 ¶ De liefde is lankmoedig, zij is goedertieren; de liefde is niet afgunstig; de liefde handelt niet lichtvaardiglijk, zij is niet opgeblazen;
5 Zij handelt niet ongeschiktelijk, zij zoekt zichzelve niet, zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad;
6 Zij verblijdt zich niet in de ongerechtigheid, maar zij verblijdt zich in de waarheid;
7 Zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen.
)

ik wil vooral wijzen op het zesde vers. Ze verblijdt zich niet in ongerechtigheid. Hoe kan dan liefde in ongerechtigheid bestaan. Ik kan dit met de grootst mogelijke mogelijkheid niet rijmen.

Ik snap wel dat het moeilijk is, maar praat het niet goed. Het is en blijft zonde. En het bestaat ten ene male niet uit liefde. Goed niet de WARE liefde. Zoals Christus zijn Kerk lief heeft. Want daar is ons huwelijksleven/verkering toch een afspiegeling van?

Kortom ik kan het geen liefde noemen. Ik noem het lust. En lust in deze zin heeft zichzelf op het oog. integenstelling tot de liefde. Die zoekt zichzelf niet. Daarom, houdt elkaar rein voor God. Wat kan je elkaar meer bieden?

met vr gr

JacobH