elbert schreef:Ik reageer hier maar even op jullie alle 3 tegelijk, dat scheelt wat tijd. De reden waarom ik mijn reactie gaf, heeft te maken met de claim dat er een "patriarchaat bestaat, dat verweven is met het bredere systeem van imperialisme, witheid en kapitalisme, een structuur waarbij witte mannelijkheid (...) een structuur van superioriteit biedt".
Welnu, deze claim en het hele artikel van Kooistra is in elk geval pseudowetenschappelijke onzin, die bovendien extra kwalijk is omdat die gepolitiseerd is.
Neem bijvoorbeeld de term "patriarchaat". Dat is een buitengewoon onduidelijke (slecht afgebakende) term die bovendien moeilijk hard te maken is met empirische data.
Je kunt natuurlijk wijzen naar het feit dat er meer mannen aan de top van de overheid en het bedrijfsleven aanwezig zijn dan vrouwen, maar is dat een "systeem" zoals beweerd wordt, of zijn daar andere oorzaken voor aan te wijzen?
Betekent zo'n "patriarchaat" automatisch ook een systeem van onderdrukking, zoals beweerd wordt? Is daar dan wel harde data van?
Het wordt nog erger als je de termen "witheid" en "mannelijkheid" erbij gaat pakken. Want wat wordt daar precies mee bedoeld?
Als er nou zou worden verwezen naar een specifiek geval van ontaarde mannelijkheid (racistische macho's bijvoorbeeld), dan zou ik me nog wat bij dit artikel voor kunnen stellen, maar nee: hier wordt een generaliserend betoog opgezet waarin met name "witte mannen" als onderdeel van een onderdrukkend systeem worden neergezet dat de hele westerse wereld in zijn greep houdt. Kortom: dit geldt blijkbaar voor vrijwel alle "witte mannen".
En dit zonder solide onderbouwing.
Het politiseren van dubieuze claims met een verwijzing naar de wetenschap is bovendien gevaarlijk. Denk daarbij aan de eugenetica theorie uit begin 20e eeuw en daarvoor nog wichelroede lopen en de waagschaal voor heksen in de Middeleeuwen en dan hebben we nu dus "witte mannelijkheid" wat het politieke probleem is.
Op dit bedenkelijke niveau beweegt dit discours zich.
Het problematiseren van "witte mannelijkheid" is bovendien de reden waarom veel mannen (en niet alleen zij) afhaken bij dit soort retoriek. Want zij voelen dat ze ten onrechte worden aangesproken op hun man-zijn en hun huidskleur: zij zijn blijkbaar het probleem en aangezien ze zowel hun huidskleur als hun mannelijkheid niet kunnen wijzigen, zitten ze met een soort erfzonde opgescheept waar ze nooit en te nimmer vanaf kunnen komen.
Dan wordt tegen een blanke man, die het soms al moeilijk genoeg vindt om rond te komen en voor zijn gezin te zorgen en daar stinkend zijn best voor doet, gezegd dat hij onderdeel is van een imperialistische structuur van de maatschappij die vrouwen onderdrukt en dat hij veel te veel privileges heeft (nl. zijn gender en zijn huidskleur) en dat hij maar een toontje lager moet zingen. Hij moet immers vooral niet zeuren, want mannen zoals hij hebben het al veel te lang veel te goed gehad.
Want dat is hoe artikelen als deze van GL/PvdA worden opgevat.
En dan vindt men op links het nog gek ook dat die mannen zo hun grieven hebben tegen links en op een "dronken oom" als Wilders stemmen.
Daarom schreef ik ook:
Dus eigenlijk is het ook nog eens een self-fulfilling prophecy waarbij beide kanten van de cultuuroorlog zich ingraven, voor grieven bij de andere kant zorgen en dan zeggen: "zie je wel, we hebben gelijk".
Dat terwijl ze zelf (zowel links als rechts) mede de oorzaak zijn van die grieven. Want Wilders en bijv. de MAGA republikeinen doen eigenlijk hetzelfde, maar dan de andere kant op. Cultuuroorlog dus.
Dat zorgt ervoor dat links en rechts meer met elkaar bezig zijn, dan met het oplossen van echte problemen.
Vreemd dat je dit afdoet als pseudowetenschap terwijl iedere socioloog / psycholoog je kant vertellen dat:
1. Een grote groep mannen in deze tijd worstelen met hun identiteit, waar ze hun waarde aan ontlenen
2. Als gevolg daarvan veel van hen vluchten naar extremen
3. Een van die dingen is dat je terugvalt op conservatieve normen en waarden die weer houvast moeten geven. Bijvoorbeeld de klassiek rolverdeling waarbij mannen de meeste macht hebben, een dominante rol hebben.
Daar zijn de laatste jaren tal van studies / onderzoeken naar gedaan, boeken over geschreven, items over gemaakt enz. Je ziet om je heen dat dit aan het toenemen is en je analyse is dan: Als je een tegengeluid laat horen zitten die mannen daar toch niet op te wachten? Dat is een redelijk correcte analyse ja maar dat maakt het standpunt nog niet fout. Het is ook niet zo dat het streven naar gelijkheid kan worden aangemerkt als oorzaak. Dat dingen veranderen en mannen daardoor niet meer hun waardigheid kunnen ontlenen aan het feit dat ze op alle fronten de baas zijn, de beslissingen nemen, de macht hebben her geld verdienen wil niet zeggen dat die verandering verkeerd is maar waar een deel vervolgens op uit komt. Er zijn genoeg mannen die het prima vinden dat zowel mannen als vrouwen geld verdienen, bepaalde taken in gezin en huis uitvoeren enz zonder zich minder man te voelen.
Nogmaals, ik lees nergens dat iemand moeite heeft men mannen of met witte mannen. Men heeft er hooguit moeite mee als mannen vervallen in een patroon waarbij ze denken dat ze boven vrouwen staan, ze moeten domineren enz.
