Marnix schreef:"Niet bekwaam" kan ook te maken hebben met in welke mate je je in alles hebt verdiept om er een goede uitspraak over te kunnen doen. Er zijn er een hoop mensen daar die zich bijvoorbeeld specialiseren in een specifieke oorlog. 1,5e maand na de inval van Rusland in Oekraïne was er al wel sprake van genocide. Over de verdere gang van zaken heb ik geen betrouwbare informatie. Sara Brown is overigens ook joods (vermoed ik) of in ieder geval al verschillende joodse stichtingen gelieerd. Wat natuurlijk prima is maar ik ben wel benieuwd of de rest het net zo discutabel vond.
Kan, kan. Maar is dat ook echt zo? Het feit dat een minderheid van een vereniging van experts ergens mee instemt zonder discussie en een grote meerderheid dat niet doet, terwijl het wel wordt gepresenteerd alsof een grote meerderheid voor die resolutie heeft gestemd, heeft in elk geval een misleidend element in zich.
Marnix schreef:Ik zei al, er zijn vast wel voorbeelden van mensen die journalistiek als dekmantel gebruiken maar het stempel wordt er wel heel makkelijk opgeplakt. Er zijn genoeg voorbeelden van ontzettend dunne bewijslast of gewoon totaal niet en die 89 van de 189 neem ik dan maar even met een korreltje zout. Bewijs waaruit blijkt dat iemand gelieerd is aan Hamas omdat die ergens op een lijst stond of met 10 jaar lid zou zijn geworden van een Hamas-bataljon, of lid geworden van Hamas op een leeftijd dat dat nog helemaal niet kan. Of iemand die in 2022 na de inval van een ziekenhuis werd vrijgelaten maar toen hij verslag ging doen van de hongersnood die door Israel werd ontkend toch werd gedood
Nee want dat is vrij gevaarlijk. Ook vanuit burgers hoor je weinig kritiek over Hamas. Net als dat je in Rusland weinig kritiek op Poetin hoort. Dat zegt niet alles over de journalisten die gewoon verslag doen van de oorlog in hu land. Als jij wil snuggeren dat alle Palestijnse journalisten terroristen zijn omdat ze geen kritische rapportages maken over Hamas en hun dood daarmee gelegitimeerd is vind ik dat zorgwekkend.
Mortlach schreef:Wat betekent "een band met Hamas" hier precies? Vorige week (of twee weken geleden) kwam er toch een bericht boven water dat Israel een speciale dienst heeft om journo's aan Hamas te koppelen. En dat je als journalist al "een band met Hamas" hebt als je ooit een keer een ambtenaar een vraag hebt gesteld, want Hamas runt de overheid, dus elke ambtenaar is gelinkt aan Hamas en dus als je contact heb met ambtenaren jij als journo dus ook.
Hoe veel van deze informatie komt bij die groep vandaan?
Er zullen ongetwijfeld echte Hamas-leden zijn die zich voordoen als journalist, maar net zo goed dat je niet kunt zeggen dat er géén Hamas-journalisten zijn, kun je ook niet zeggen dat ze het allemaal wel zijn.
Ik herhaal maar wat ik hierover eerder heb geschreven:
"De journalisten die in Gaza werkten/werken waren ofwel in dienst van Hamas, of werden door Hamas getolereerd omdat ze zich vrijwel kritiekloos tegen deze organisatie opstelden. Alleen op die manier konden ze daar werken."
Dat is in elke totalitaire samenleving zo en Gaza onder Hamas is dat helemaal. Of je het nou over China, Rusland, Noord-Korea of Gaza hebt, zoiets als een vrije pers bestaat daar niet. Dus je hebt ofwel staatsmedia (bemand door Hamas mensen), danwel getolereerde media omdat die toch niets kritisch over het regime schrijven.
Het feit dat jullie blijkbaar veronderstellen dat er zoiets als een vrije pers in een compleet onvrije samenleving bestaat, is hoogst naïef. Zodra je daar je hoofd boven het maaiveld uitsteekt, gaat dat hoofd er onverbiddelijk af.
Dan kun je het over "een dunne bewijslast" hebben, maar je kunt ook uitgaan van het feit dat je met onvrije samenlevingen te maken hebt en er dus niet zoiets als een vrije pers is.
Dat wil uiteraard niet zeggen dat ik het met de dood van iedereen die zich als journalist presenteert eens ben. Ik vind dat Israel daar uiterst voorzichtig in moet zijn, voorzichtiger dan het lijkt te zijn in elk geval.
Ik wil er wel mee aangeven dat mensen in het westen hoogst naïef zijn als het om de term "journalist" in dit gebied gaat, zeker als het om mensen gaat die uit Gaza zelf komen.
Dat er een Israelische eenheid bestaat die journalisten aan Hamas koppelt, is uiteraard onderdeel van de propaganda oorlog aan de ene kant, maar is aan de andere kant ook wel logisch. Jullie suggereren nu dat Israel onschuldige journalisten aan Hamas probeert te koppelen met het doel om (laat ik het maar hard zeggen) een excuus te hebben om ze af te maken, maar het zou natuurlijk ook kunnen dat ze het kaf van het koren proberen te scheiden en onderscheid proberen te maken tussen journalisten met duidelijke banden met Hamas en journalisten met een stuk minder duidelijke. Dat lijkt me iets logischer tenminste.
sveva schreef:Ik post nooit op refoweb, en heb de historie van deze thread niet gelezen. Maar, als refo wil ik toch mijn mening spuien (zoals iedereen graag doet).
Welkom op dit forum!
sveva schreef:Ik krijg vaak het idee dat zelfs als (even daargelaten of het zo is of niet) er sprake is van wat oorlogsmisdaden worden genoemd, als kinderen inderdaad als sniperoefeningen worden gebruikt etc., dan is er alsnog een leeuwendeel christenen die dit gaat proberen recht te praten. Hier kan ik onoverdreven fysiek misselijkheid van ervaren, dit gaat me echt te ver..
Het is heel simpel: oorlogsmisdaden vallen niet goed te praten, ook niet als ze door Israel worden gepleegd. Punt. Degenen die zoiets doen, dienen vervolgd te worden.
sveva schreef:Maar deze theologische kant daargelaten. Stel dat Israël dus nog steeds belangrijk is. Ook in de context van Romeinen 11, welbekend. Waarom voelen we ons dan ook verplicht om het nu nog atheïstische land te steunen alsof het heilig is, zeker op zeer dubieuze punten zoals het beschieten van burgers? Zijn we dan echt zelfverzekerd genoeg om al die gevallen recht te praten, omdat we anders niet echt weten hoe het past binnen ons theologische frame? Kunnen we de weg van vervulling van evt. profetie niet ook zien zoals God David's zonden heeft gebruikt ten goede, door het op te schrijven voor ons? Ik denk niet dat we David moeten prijzen voor het vreemdgaan met Bathseba bijvoorbeeld, ook al hebben we er wel boetepsalmen voor 'teruggekregen'.
Ik vind niet dat we elke daad van Israel moeten steunen. Als ik zie wat bijvoorbeeld kolonisten doen ten opzichte van Palestijnen in de West Bank (zichzelf superieur vinden terwijl ze land afpakken en aanvallen uitvoeren), dan kan ik daar niet achter staan. Net zo min als dat ik achter het beleid van de IDF kan staan als het om misstappen van de eigen soldaten gaat: er wordt een onderzoek uitgevoerd, vaak wordt het met de mantel der liefde bedekt of wordt er toegegeven dat er een fout is gemaakt, zonder dat er consequenties zijn enz. Ik kan nog wel meer voorbeelden noemen.
Maar de basishouding van veel christenen is wel dat men welwillend is tegenover het Joodse volk omdat men een bepaalde verwachting heeft van dit volk. Maar ik ben het met je eens dat een echte vriend ook kritiek dient te uiten als die vriend in de fout gaat.
sveva schreef:Zou het niet goed zijn als "we" (wie is we...) een keer zeggen: ik weet het eigenlijk niet precies, hoe ik dit moet duiden. Zijn we niet te zelfverzekerd van onze leer? Weten we eigenlijk wel echt wat onze leer is? Of is het cognitieve dissonantie?
Dat is een goede mogelijkheid. We weten niet alles, of zoals Paulus het zegt: "we kennen ten dele" (1 Kor. 13:9), ook niet als het om de toekomst van Israel gaat. Daarom moeten we voorzichtig zijn in wat we wel en niet steunen.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)