Tonny schreef:Tijdens vakanties bezoek ik graag oude kathedralen. Vanwege de architectuur, cultuur, geschiedenis etc. Mijn man heeft hier moeite mee, hij noemt het 'jezelf vergapen aan afgoderij'.
Nu ik me de laatste tijd verdiept hebt in de koningen Hizkia en Josia ga ik zijn standpunten toch wat beter begrijpen. Ik wil niet direct oproepen tot een beeldenstorm 2 (handelingen 19 laten een ander, NT-ische lijn zien) maar de genoemde koningen zouden het niet hebben laten staan in hun tijd. Mijn laatste bezoek meerdere mensen zien knielen voor beelden van heiligen. De bijbel zegt 'houd je verre van afgoderij', hoort een cathedraal bezoeken uit culturele interesse daar dan bij?
Paulus bezocht in handelingen 19 tenslotte ook de tempel van Diana niet.Overigens pas geleden ook een mooi gesprek gehad met een lid van een kathedraal die ik bezocht. Deze man ervaarde zo weinig van God dus heb hem geadviseerd om dan eens rechtstreeks tot God te gaan bidden.
Zo kan het ook nog lopen en dat verzacht voor mijn man het leed dat ik hem de afgoderij in sleur 
Ik ben wel benieuwd hoe jullie daarin staan. Betekent 'houdt je verre van afgoderij' ook dat je geen beeldenverering in RK bezoekt? Past het een christen om 'voor de leuk' een plek te bezoeken waar mensen worden vereerd/ aanbeden ipv God?
- Paulus was dan ook niet op vakantie in Efeze voor de architectuur, cultuur en geschiedenis.
- Ik vind het een vrij wettische en vooral OT-tische opvatiing. Paulus (zelf een Jood) zegt in 1 Korinthe 9 "Ikzelf sta niet onder de Joodse wet...."
"Dit betekent niet dat ik de wet van God heb losgelaten, maar dat ik mij heb onderworpen aan de wet van Christus."
En sowieso was het oude verbond waarin de wet staat al nooit met de heidenen gesloten, en ook niet later aan hen opgelegd: Handelingen 15.
Voor zover ik weet heeft Jezus het nergens over fysieke afgodsbeelden gehad.
En in heel het N.T. is het overduidelijk dat van christenen verwacht wordt dat ze leven naar de Geest, niet naar de letter.
Maar in het N.T. is afgoderij ook verboden. Ik citeer: "εἰδωλολατρεία eidoolola’treia; afgodendienst.
1) de aanbidding van valse goden, afgodendienst, afgoderij {#1Co 10:14 Ga 5:20 Col 3:5 1Pe 4:3}
1a) van de formele offerfeesten ter ere van valse goden
1b) van gierigheid, als aanbidding van Mammon
2) in het meervoud, de ondeugden die voortkomen uit afgodendienst en er eigen aan zijn."
Als je bovengenoemde teksten leest dan lijkt het me duidelijk dat dat over iets heel anders gaat dan een onschuldig cultureel bezoekje.
Misschien heb je ook nog wat aan 1 Korinthe 5: Ik heb u in mijn vorige brief gezegd dat u niet moet omgaan met ontuchtplegers, 10 maar dat betekent niet dat u alle ontuchtplegers die er in de wereld zijn, of alle geldwolven, uitbuiters en afgodendienaars moet mijden. Dan zou u de wereld moeten verlaten. 11 Wat ik bedoel is dit: u mag niet omgaan met iemand die zichzelf een broeder of zuster noemt, maar in feite een ontuchtpleger is, een geldwolf, afgodendienaar, lasteraar, dronkaard of uitbuiter.
Voor mij valt het in de categorie van Kolossenzen 2: Niet aanraken! Niet proeven! Afblijven!
Je kunt met de beste bedoelingen Bijbels willen leven, maar in mijn beleving is het nogal bijgelovig en wordt op die manier de Bijbel zelf tot afgod gemaakt.
Ik wil je niet voor het hoofd stoten hoor, en je intenties trek ik totaal niet in twijfel, maar een cultuurbezoek als afgoderij zien vind ik nogal over de top.
Zelf denk ik dat een christen wat anders is dan een biblicist , al is het dan weer wel zo dat een christen tegelijk ook een biblicist kan zijn.
Andersom, dat elke biblicist ook een christen is, daar steek ik mijn hand niet voor in het vuur. (met een christen zijn bedoel ik iemand die van harte het gedachtengoed van Jezus navolgt, al is het met vallen en opstaan)
Tonny schreef:.....maar ik denk dat knielen bij aanbidden hoort, zoals vasten en bidden ook 1 geheel is...
Je kunt prima bidden zonder te vasten, evenzo kun je ook prima aanbidden zonder te knielen.
Ik hou het maar bij Johannes 4 Maar er komt een tijd, en die tijd is nu gekomen, dat wie de Vader echt aanbidt, Hem aanbidt vervuld van Geest en waarheid. De Vader zoekt mensen die Hem zo aanbidden, 24 want God is Geest, dus wie Hem aanbidt, moet dat doen vervuld van Geest en waarheid.’
Eerder zou ik zeggen dat aanbidden zonder de bijbehorende praktijk onlosmakelijk bij elkaar horen.
Zoiets als wanneer je van iemand zegt 'hij/zij aanbidt haar/hem' dan zit daar respect in, ze staat op nummer 1, hij kan geen kwaad van haar horen.
Hij houdt rekening met haar in zijn doen en laten, ze is steeds in zijn gedachten en hij leest de wensen van haar lippen, heeft bewondering voor haar.
Aangezien de God-mens relatie niet gelijkwaardig is, is een nederige houding m.b.t. God uiteraard gepast.
Ik denk dat dat een beetje cultuur en persoonlijk en/of situatie gebonden is. En ook niet altijd hetzelfde want je kunt het ook afwisselen.
De 1 knielt, de ander vouwt de handen, de volgende zit gewoon stilletjes op d'r stoel, en weer een ander heft de handen en ogen ten hemel enz.
Ik geloof niet dat het veel uitmaakt, God ziet hoe het in je hart is, en ik geloof ook niet dat je fysieke houding nou zo belangrijk is.
Alle spreken over Boven komt van beneden, ook het spreken dat beweert van Boven te komen. (Kuitert)
) maar ik denk dat knielen bij aanbidden hoort, zoals vasten en bidden ook 1 geheel is. 
