Tonny schreef:Dus: hoe is dat met jullie?
Is twijfelen uiteindelijk een gebrek aan geloof?
Is twijfelen een kenmerk van een niet goed geworteld geloof?
Kan je met zekerheid zeggen dat niemand in staat is om je geloof te laten wankelen? (Uiteraard niet vanwege mijn prestaties, maar vanwege het vasthouden van God).
- Twijfelen lijkt mij zeker een gebrek aan geloof.
Aan de ene kant is er bij twijfel gewoon geloof en ongeloof, waarom zou je anders twijfelen?
Zonder twijfel zou je totaal ongelovig zijn, of volkomen zeker.
Aan de andere kant komt twijfel voort uit ongeloof. Wat is wel/niet waar? Als je twijfelt ben je niet zeker.
Twijfel lijkt me het resultaat van een mixje van geloof en ongeloof.
- Volgens mij is een 'geworteld geloof' een primaire overtuiging.
Zo af en toe je 'wortels' onderzoeken vanwege nieuwe (betere?) inzichten vind ik heel gezond.
Je kunt er natuurlijk wel vanuit gaan dat je 'wortels' goed zijn, maar op grond van wat? En klopt dat?
Als ze oke zijn kom je bij goed onderzoek toch bij hetzelfde uit. Daarom snap ik nooit dat sommige mensen bang zijn om hun wotels te onderzoeken.
Als je merkt dat je twijfels grond hebben en er geen goede argumenten voor zijn (of betere argumenten), dan zou mijn overtuiging gelukkig veranderen.
- Als iemand in staat is mijn geloof te laten wankelen dan is dat vanwege betere argumente dan de mijne.
Ik ruil mijn (geloofs)argumenten graag in voor betere.
Voor mij is geloof een morele levensovertuiging overeenkomstig de leer van Jezus, en die leer interpreteer ik niet volgens de letter maar volgen de 'geest'.