Ik wil iets kwijt over SGP-leider Chris Stoffer en zijn standpunten over de oorlog in Gaza. Wat hij hierover zegt, vind ik eerlijk gezegd stuitend. Hij herhaalt steeds: “Israël heeft het recht om zich te verdedigen.” Op zichzelf ben ik het daarmee eens — een land mag zich verdedigen. Maar we weten inmiddels al geruime tijd dat wat er in Gaza gebeurt, echt onmenselijk is.
Toen de eerste berichten naar buiten kwamen over het optreden van de meest rechts-radicale regering die Israël ooit gehad heeft, was Stoffers reactie ronduit hard: “Als Israël wil, kunnen ze heel Gaza platgooien.” Geen enkele empathie. Alleen maar herhalen: “Israël heeft het recht om zich te verdedigen.”
Laat ik helder zijn: wat er op 7 oktober 2023 gebeurde was verschrikkelijk. Hamas pleegde gruweldaden, dat veroordeel ik ten diepste. De leiders van Hamas moeten verantwoordelijk worden gehouden. Maar wat Israël sindsdien doet, is het collectief straffen van een heel volk. Vrouwen, kinderen — duizenden doden. Mensen die geen kant op kunnen, die onder een schrikbewind van Hamas leefden en geen keus hadden. En als Israël één Hamas-lid wil doden, wordt vaak een hele familie mee uitgemoord.
In een EO-interview werd aan Chris Stoffer gevraagd hoe hij tegen deze situatie aankijkt. Weer diezelfde reactie: “Israël heeft het recht om zich te verdedigen.” Geen enkel medeleven met de slachtoffers in Gaza. De interviewer was zichtbaar geschokt, en ik was dat ook.
Het leed in Gaza is met geen pen te beschrijven. Er is een schrijnend tekort aan alles. Kinderen sterven niet alleen door bommen, maar ook van honger en uitdroging. Moeders smeken om water of een beetje eten. En zelfs bij voedselposten wordt zonder pardon geschoten, waarbij honderden mensen omkomen.
Ik herinner me een gesprek met een kerklid van de Gereformeerde Gemeente na een aanslag in Israël. Zijn reactie: “Israël moet ze allemaal afmaken, dat volk plat bombarderen.” Ik schrok toen al. Maar inmiddels hoor ik dit geluid vaker, ook in hoe Chris Stoffer spreekt. Geen onderscheid tussen strijders en onschuldigen. Geen ruimte voor verdriet om álle slachtoffers.
Wat me ook raakt: deze man is opnieuw gekozen met een grote meerderheid. Veel van jullie zullen (weer) op de SGP gaan stemmen. En velen zullen het roerend met hem eens zijn. Misschien wordt er gedacht aan het Oude Testament, waar God opdracht gaf tot het uitroeien van hele volken. Misschien komt daar de onvoorwaardelijke steun aan Israël vandaan. Maar we leven nu, en we zien het leed op ons scherm. Duizenden vrouwen en kinderen zullen waarschijnlijk nog sterven — en het lijkt alsof dit gewoon als “collateral damage” wordt geaccepteerd.
Ik hoor het tegenargument al: “Hamas moet de gijzelaars vrijlaten.” Mee eens. Natuurlijk. Maar wat kunnen die vrouwen en kinderen daarvoor? Zij zijn óók slachtoffers. Maar Chris Stoffer blijft bij zijn standpunt: “Israël heeft het recht om zich te verdedigen.”
En ik blijf achter met verdriet. Want waar blijft de empathie?