Mortlach schreef:Doet me denken aan de test die ze doen voor dieren op vaccinatie tegen hondsdolheid (Rabiës). Ze vaccineren je kat. Dan wacht je twee weken. Dan testen ze het bloed op antistoffen. En dan wacht je nog 2 weken (geloof ik) en dan is het goed. Ik vroeg me af waarom die laatste twee weken wachten nodig waren.
"Nou," zei de dierenarts "als we antistoffen tegen rabiës in het bloed vinden, kan dat 2 dingen betekenen: 1) de kat is ingeënt, of 2) de kat heeft rabiës. Als de kat twee weken later nog leeft, had hij dus geen rabiës en moeten de afweerstoffen dus van een vaccinatie zijn gekomen."
Dat is geen titeren.
"Met een titerbepaling wordt met één druppel bloed bekeken of er nog voldoende antistoffen aanwezig zijn tegen het feline panleukopenie virus, feline calicivirus en feline herpesvirus. Als dit het geval is, dan hoeven we inderdaad niet opnieuw te vaccineren en is die kat nog steeds voldoende beschermd. We controleren dan, afhankelijk van de uitslag van de titerbepaling en van de levensomstandigheden van de kat, na 1 tot 3 jaar opnieuw of er nog voldoende bescherming tegen deze virussen aanwezig is. Je kunt hiermee bij katten (zeker als ze na 20 weken leeftijd nog goed gevaccineerd zijn) vaak meerdere vaccinaties uitsparen. Als de bescherming onvoldoende is tegen één of meerdere aandoeningen, dan adviseren we uiteraard wel om opnieuw te vaccineren om ziekte bij de individuele kat en uitbraken in de populatie te voorkomen."
Als je vroeger op straat ten val kwam en je been lag open, ging je soms naar de dokter en die zei dan: als je je over een paar dagen niet lekker voelt, moet je terugkomen.
Mijn moeder kwam ten val in huis, had geen open wond, niet eens een schrammetje, maar moest naar het ziekenhuis om een foto van haar been te laten nemen. Dat bleek gelukkig niet gebroken te zijn. Wel kreeg ze een tetanusprik.
Let wel: ze was toen 85, was niet op straat gevallen, dus geen gevaar dat ze in de paardenuitwerpselen of straatvuil was beland.
Dat moest na een half jaar herhaald worden door de huisarts, die dit eveneens ook zeer overdreven vond.
Er wordt soms onnodig behandeld of ingezet op wat als.
Toen mijn dochter de oproep kreeg voor de vaccinatie tegen het virus dat baarmoederhalskanker zou kunnen veroorzaken, heb ik haar zelf de beslissing laten nemen. Ze heeft het niet gedaan.
Drie jaar geleden moest ze medicijnen slikken waarbij ze beslist niet zwanger mocht worden.
Ze moest verplicht de pil gaan slikken, en een verklaring ondertekenen, anders kreeg ze het medicijn niet mee.
Het is dus niet genoeg dat je zegt dat je geen vaste relatie hebt. Ze gaan er blijkbaar van uit dat het nu eenmaal kan gebeuren dat iemand onverwacht een one night stand heeft.
Zo heeft de arts zich ingedekt.