Marnix schreef:Hoe zit dat precies met Memo Palmen? Die is nog door door de dienst zelf telkens achtergehouden?
Die is door de hoogste top van de ambtenarij inderdaad 2 keer achtergehouden, met of zonder medeweten van de bewindspersonen.
Hoe dan ook, die bewindspersonen zijn daarvoor verantwoordelijk, of ze er nou van wisten of niet. Als ze er niet van wisten, hadden ze het moeten weten. Een minister die niet weet wat er op zijn ministerie gebeurt, is de regie kwijt.
Marnix schreef:Het gebeurde onder de verantwoordelijkheid van Rutte maar veelal niet met zijn medeweten en het is dan wat makkelijk om te zeggen: als minister-president ben je eindverantwoordelijk dus als
er dan dingen grondig fout gaan in je kabinet moet je gewoon de politiek verlaten.
"Veelal niet met zijn medeweten", daar valt het nodige op af te dingen en wel om de volgende redenen:
- Rutte was in 2013
voorzitter van de speciale ministeriele commissie fraudeaanpak en dus direct verantwoordelijk voor de aanpak van de toeslagenfraude. In die tijd was de teneur in de politiek dat je fraude keihard moest aanpakken en dus kwam vanuit de top van de politiek het signaal aan de ambtenarij om ze de vrije hand te geven in de jacht op fraudeurs. De gedachte dat dit buiten Rutte om is gegaan, is iets wat hijzelf ons misschien graag wil laten geloven, maar dat is niet wat er is gebeurd.
- Er is weinig in het kabinet waar Rutte niet van weet. Hij wordt door collega's niet voor niets geroemd om zijn dossierkennis. De zaken waarvan hij zegt dat hij er niet van weet zijn over het algemeen dingen die voor hem ongelegen komen. In dat geval verwijst hij graag naar de verantwoordelijke minister zodat die de politieke storm op kan vangen.
- Rutte is verantwoordelijk voor de door de onderzoekscommissie zo genoemde
Rutte doctrine: maak zo min mogelijk notulen als er op het ministerie iets besproken wordt en hou zoveel mogelijk achter voor Tweede Kamerleden of lastige journalisten. Daarom moesten Tweede Kamer leden jarenlang doorvragen voordat ze antwoorden kregen en kregen gedupeerde ouders na WOB verzoeken regelmatig documenten die compleet zwartgelakt waren. Volgens de wet is de staat verplicht om die informatie te geven: Kamerleden mogen in principe alles weten (artikel 68 van de grondwet) en WOB verzoeken die zaken die niet onder staatsgeheim vallen. De Rutte doctrine probeerde dat jarenlang te dwarsbomen. Dit is geen kleinigheidje: de Tweede Kamer onjuist of onvolledig informeren is een politieke doodzonde en dient altijd gevolgd te worden door ontslag van de betrokken ministers of het kabinet.
Deze toeslagenaffaire is niet de enige zaak waar het kabinet niet of onvoldoende openheid van zaken heeft gegeven. Wat te denken van de steun aan Syrische rebellengroeperingen door onze overheid? De verdenking bestaat dat het hier om steun aan Al Qaida gelieerde bewegingen (zoals Al Nusra) gaat, die we dus met wapens, geld en andere spullen hebben zitten steunen in een bloedige burgeroorlog. Officieel wil de regering hier geen informatie over geven omdat het staatsgeheim is en vrijgeven mensen in gevaar kan brengen, maar de verdenking is dat hier hele vuile was wordt verborgen.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)