elburger schreef:Vorige week een begrafenis van een oom meegemaakt.
Een kerkdienst voorafgaande aan de ter aarde bestelling .
Een dienst waarin een paar maal de naam van mijn oom werd genoemd en dan hooguit in een of twee zinnen.
Verder een mooie preek - geen standaard preek gehoord uit Jesaja 40 met als kern tekst vers 7 en 8.
Een preek waarin de kortstondigheid van de mens naar voren kwam maar ook welke toekomst een godvruchtig mens mag verwachten als hij op voorspraak van Jezus genade en vergeving mag ontvangen van God.
Twee psalmen gezongen, Psalm 121 vers 2 en aan het einde Psalm 68 vers 10.
Tussendoor werden nog 2 liederen op het orgel gespeeld.
Een preek van troost en verwachting maar ook enige woorden van waarschuwing.
Mooie preek, iets voor gelovigen en mensen die niets met de kerk hebben.
Zo hoort een preek te zijn ( is mijn mening )
Niet de overledene ophemelen met al zijn goede dingen.
Want ik heb vele preken gehoord op begrafenissen waarin het hele leven van diegene wed verhaalt, en de preek zelf standaard was en veel minder op de voorgrond.
En ja, ik snap dat veel mensen dat héél prettig vinden.
Het evangelie mag en moet centraal staan. Maar als de overledene geloofde mag zijn geloof daarnaast ook wel als voorbeeld worden gesteld voor de achterblijvers. Die twee kunnen volgens mij hand aan hand gaan.
De heiligen, ons voorgegaan,
hebben hier niets verworven,
maar zijn aan 't einde van hun baan
als vreemdeling gestorven.
Maar zij geloofden dat Gods hand
die hen tot daar geleid had
in 't beter, hemels vaderland
een stad voor hen bereid had.
Geprezen zij zijn naam!
Hij deed hen veilig gaan!
Komt, zingen wij tesaam
met alle heiligen!
2 Zij trokken uit als Abraham,
door God de Heer geroepen
zonder te weten waar hij kwam,
om 't land van God te zoeken.
Zij zijn gestorven in zijn naam
en hebben niets geweten
dan dat Hij had gezegd: Ik schaam
mij niet uw God te heten.
Geprezen zij zijn naam!
Hij deed hen veilig gaan!
Komt, zingen wij tesaam
met alle heiligen!
Die van de aarde vrijgekocht
nu rusten van hun werken,
zij spreken en getuigen nog
om ons geloof te sterken,
dat wij omgeven door de wolk
de weg ten einde lopen,
een met het heilig trekkend volk
in liefde en in hope.
Geprezen zij zijn naam!
Hij doet ons veilig gaan!
Komt, zingen wij tesaam
met alle heiligen!