De mensen spreken het liefst over vergeving van de zonden. In vele kerken wordt niet of weinig gesproken over hel, de toorn van God, de waarschuwingen waarvan vele voorbeelden staan in de Bijbel.
Dan zal ik bij deze eens iets schrijven, want helwaardig zijn wij mensen van den beginne allemaal. God is ons nog genadig, doordat Hij zijn Zoon naar deze aarde heeft gezonden, als mens van vlees en bloed, geboren uit een vrouw, opdat enkel en alleen op Jezus' voorspraak er genade en vergeving mogelijk is bij God.
Wij spreken liefst niet over onze zonden en de toorn Gods, maar Jezus en vele anderen deden dat wel. Waarom nu dan bijna niet meer?
Een zondaar die niet bevreesd is over zijn zonden is niet begiftigd met wijsheid. Het is zoals met de tien maagden waarvan er 5 de wijsheid hadden om genoeg olie mee te nemen, en 5 waren zo "dom" om erop te rekenen dat het wel goed zou gaan.
In de tijd van Noach was het precies zo. Jaren lang werkte Noach aan de ark, velen hadden gered kunnen worden maar men lachte Noach uit. Daarmee kwam Gods toorn over al wat leefde wat zich op de aarde bevond.
Noach vreesde God, zie Hebr. 11 vs 7 waar staat:" Door het geloof door Goddelijke aanspraakvermaand zijnde van de dingen die nog niet gezien werden, en bevreesd geworden zijnde, de ark toebereid.....".
Salomo schreef in Spreuken 22 vs 3:" Een kloekzinnig mens ziet het kwaad, en verbergt zich.....
Mozes zond 12 verspieders uit om het land Kanaän te onderzoeken. Van iedere stam 1 man. Teruggekomen van hun missie brachten zij verslag uit van hetgeen men had gezien. Men zag een land vloeiende van melk en honing, maar de angst voor de inwoners was zeer groot. Kaleb, stilde het volk voor Mozes en zeide: Laat ons vrijmoediglijk optrekken en dat erfelijk bezitten; want wij zullen het zeker overweldigen. Kaleb en Jozua vreesden niet en werden gespaard, de andere verspieders werden gestrafd en hebben dat land nooit betreden. De toorn van God was over die 10, de genade over Kaleb en Jozua.
Een kind van God, die kan men vergelijken met de wijze maagden. Men is voorbereid. Het wandelt in het licht, leeft naar Gods geboden. Als God dreigt, dan beeft de zondaar. Als God met hem twist, dan zwijgt hij. Als God hem beschuldigt over zijn zonden, dan valt men op de knieen en schreeuwt om genade en vergeving. God bestraft, God laat de roede over de mensen komen, maar God toont ook Zijn genade maar vaak weigert men om getroost te worden, omdat men zich schaamt over al het onrecht wat men God heeft aangedaan.
Maar de grootste kennis van hun wijsheid is hun kennis van Jezus en de wetenschap dat zij deel aan Jezus hebben. Paulus noemt het:" ... wijs gemaakt worden tot zaligheid, door het geloof , hetwelk in Christus Jezus is". ( 2 Tim.3 vs 15 )
Ik kan nog zoveel meer voorbeelden uit Gods Woord erbij halen. Maar hier laat ik het bij.
Tucht hoort ook verkondigd te worden in Gods huis.
David zegt daarvan:" Welgelukzalig is de man, o Heere! dien Gij tuchtigt en die Gij leert uit Uw wet".
Een prediker die niet spreekt over de tucht en de toorn en over de poel van vuur en sulfer, laat toch een steekje vallen.
Waakt op gij lieden, het is niet al hemel en aarde. De hel zal ook grote scharen van mensen ontvangen! Keer terug tot Uw Vader, het is nog niet telaat. Zorg dat je net als die wijze maagden genoeg olie in de lampen hebt EN wandel in het licht, laat jouw licht schijnen in de wereld!
PS. Ik kan u aanraden of de formulieren betreffende, bevestigen de Dienaren des Goddelijks Woords, eens te lezen, waarin zeer duidelijk wordt gesteld dat de bevestigde prediker ook hoort te vermanen! ( Eerstelijk, dat zij des Heeren Woord......onderwijzen, vermanen, vertroosten en bestraffen).