Gtn schreef:Chaya, ik ben eigenlijk ook wel benieuwd naar je eigen visie hierop.
Ik snap de vraag, ik vind het antwoord mooi pastoraal evenwichtig, en kan jouw reactie geheel onderschrijven.
Ik vind het persoonlijk jammer dat jongere mensen van taalgebruik veranderen, zodra het over het geloofsleven gaat.
Dat is wel de cultuur, maar het maakt onnodig versluierend en geeft de indruk dat iemand niet authentiek is. Maar dat hoeft niet zo te zijn.
Ik ben heel terughoudend met deze geheimtaal, maar ik begrijp uit sommige reacties (zoals Marnix die vroeg wat sprake Gods betekende) dat ik me er af en toe ook schuldig aan maak, maar dat is wel zoals ik het beleef.
Met de standenleer heb ik helemaal niets. Daar ben ik niet mee opgegroeid.
Nina schreef:Ik heb zelf jaren gekerkt in een kerkgenootschap waar het evangelie werd verkondigd (helaas allemaal op sombere toon, terwijl het een blijde boodschap is) maar het was altijd alsof je een worst werd voorgehouden, die werd weggetrokken wanneer je wilde toehappen. Dan was het: maar dat gaat zomaar niet!
Dat is zo, maar daar staat tegenover de boodschap: neem Jezus aan en volg Hem.
Als het vervolgens daar bij blijft - en helaas is dat in sommige kringen zo, weet ik, hoor ik - bedrieg je mensen wel voor de eeuwigheid.
Want Jezus wordt dan een beeld zoals die in de kinderbijbel staat afgebeeld, een zachtmoedige lieve man, die alles met de mantel der liefde bedekt. En zo is het natuurlijk niet!
Nina schreef:We moeten niet eindeloos blijven graven in ons zondige hart,
Nee dat zeker niet, maar we moeten ons ervan bewust blijven dat wij allemaal ELKE dag, zondigen.
En dat mis ik op dit forum weleens, want dan komt weer meteen de vergeving om de hoek kijken.
Ik vraag elke avond of de Heere mijn zonden wil vergeven, die mij aankleven (sorry voor het woord) in gedachten, woorden en daden.
En s'morgens bid ik of Hij mij wil bewaren voor de zonden. Want de grens kan soms zeer dun zijn.
Ik graaf niet voortdurend in mijn binnenste, maar weet dat op de bodem van mijn hart vuil drijft. De zonden uit mijn jeugd. Maar ook van daarna.
Ik heb in het verleden wel eens te zwaar aan het bootje gehangen, hier, omdat ik tegenwicht wilde bieden aan het zoete lievige, wat hier gepost wordt. Daarmee bedrieg je mensen, want je vertelt maar de halve waarheid. En een halve waarheid is ook een leugen!!