Omgaan met boosheid

[Gtn]

Ik heb recent alles gedeeld met mijn zwager. Hij adviseerde me een bepaalde praktijk waar aanmelden nog steeds niet mogelijk is.

Ik heb zojuist mijn hulpvraag voorgelegd bij de therapeut die ik 12 jaar geleden ook gehad heb.

Wat jullie ook vinden, God weet dat ik er serieus mee bezig ben. Ik leg ook dit bij Hem neer en vraag Hem om hulp en kracht.

[irmo]

Kijk aan, je begint een beetje eigen verantwoordelijkheid terug te krijgen. Als je therapeut antwoord, ga je er dan ook mee door?

[DeLange]

Omgaan met boosheid. Hoe doen jullie dat?

Ik ben me er van bewust dat God heeft gezegd dat we de zon niet mogen laten ondergaan over onze boosheid (Efeze 4)

Toch lukt mij dat niet. Laatst heb ik het geprobeerd maar dan wordt het zo geforceerd.

Ik leg het wel bij God neer. Maar voor de oplossing hier op aarde, op dit moment helpt dat niet. Ik wordt wel weer rustiger maar vervolgens zwijg ik er maar over. Terwijl dat ook geen oplossing is.

Wat helpend werkt is als je met de gene waarmee je gedoe hebt er achter af mee in gesprek gaat. Maar je moet weer eerst tot bedaren komen.
Dan leer je zo de motivaties van de ander en je zelf beter onder het Licht te krijgen, waaruit je ervaringen op doet voor de volgende soort gelijke situaties. Misschien wordt je dan vanzelf minder snel boos, omdat er dan meer begrip over en weer bestaat.

[DeLange]

Kijk aan, je begint een beetje eigen verantwoordelijkheid terug te krijgen. Als je therapeut antwoord, ga je er dan ook mee door?

joh, doe eens lief tegen hem

[DeLange]

Dank voor deze woorden.

Het moeilijke aan mijn situatie is dat het een steeds terugkerend thema is in mijn huwelijk.

Mijn vrouw is nogal negatief ingesteld, en reageert dus primair negatief.

Persoonlijk ben ik dan weer iemand die absoluut niet tegen negativiteit kan, dus dat is al niet een heel handige combinatie.

Het komt door deze vicieuze cirkel ook voor dat ik dingen die zij zegt (te) negatief opvat. Dat ben ik mij bewust.

Deze hele situatie maakt voor mij mijn thuis niet 100% veilig in mijn gevoelsleven. Ik kan dan ook weinig van mijn gevoelens met haar delen. En áls ik dan een keer wat deel, dan wordt daar weer (meestal direkt) negatief mee omgegaan.

Op zich heb ik daar voor een gedeelte mee leren leven, al zou ik het graag wel een keer anders zien.

Maar mijn boosheid ontstaat vooral als weer eens mijn uitspraken verdraaid worden en (bewust of onbewust??) negatief worden geïnterpreteerd.

Voor een groot deel heb ik zelf ook aanleiding gegeven door fors onbetrouwbaar gedrag in het verleden.
Ik ben mij er ook van bewust dat ik niet de meest makkelijke persoon ben qua karakter. Mogelijk zelfs wat autistisch of iets dergelijks, dat wil ik graag nog een keer uit gaan zoeken.

Ik bid veel om hulp van God, en of Hij wederzijds begrip en liefde wil geven.

Het doet mij verdriet dat ik op deze manier niet tot eer van God leef.

God kent jouw onvermogen en is niet boos op je. Hij heeft geen gedachtes van onheil voor je, maar van een goede toekomst voor jou en jouw vrouw in Zijn rijk. Niets gebeurd zo maar. Hulpverlening heb ik samen met mijn vrouw ook. We bleken elkaar pijn te doen door destructie gedrag naar elkaar toe. Door veel te praten leren we om elkaar niet telkens onder uit te halen. Niet tegen elkaar te vechten, maar aan te geven wat je van elkaar nodig hebt. Maar je leert ook te kijken naar wat er onder het gedrag zit wat plaats vindt. Dat kan gevoelens van afwijzing zijn, zaken die je linkt aan contacten in het verleden met personen. Dat soort dingen. Als mijn vrouw bijvoorbeeld boos wordt, dan zie ik in mijn gedachten al mijn ex en mijn moeder heel boos voor me staan. Gedachtes die dan echt de situatie met mijn vrouw dan doen opblazen. Het is goed dit dan uit te diepen. Ook van haar kant kan het zo zijn dat ze mijn ASS moet accepteren soms en niet meer van me moet vragen, dan ik kan bieden.
Veel kan er mee spelen. Met hulpverlening krijg je daar echt beter inzicht in. God gebruikt dat ook.

[irmo]

joh, doe eens lief tegen hem

Nee.

[Bessensap]

Ik heb recent alles gedeeld met mijn zwager. Hij adviseerde me een bepaalde praktijk waar aanmelden nog steeds niet mogelijk is.

Ik heb zojuist mijn hulpvraag voorgelegd bij de therapeut die ik 12 jaar geleden ook gehad heb.

Wat jullie ook vinden, God weet dat ik er serieus mee bezig ben. Ik leg ook dit bij Hem neer en vraag Hem om hulp en kracht.

Tja, wat voor jou het zwaarst is, moet het zwaarst wegen. En nogmaals, mooi om te zien hoe je God bij dit alles betrekt. Het zal je ongetwijfeld veel rust geven dat je weet dat Hij je vergeven heeft en dat Hij je hulp en kracht geeft in deze weg.

Ik zeg daarom ook niet dat je er niet serieus mee bezig bent. Door het te delen op dit forum laat je al zien dat je er serieus mee bezig bent. 't is alleen wel bid en werkt. Meningen en advies van anderen vragen brengt je niet verder als je niet in actie komt.

Met welk idee heeft je zwager deze specifieke praktijk aangeraden?
Als deze praktijk gesloten is i.v.m. de Coronamaatregelen kan het zomaar zo zijn dat de praktijk nog tot minimaal september gesloten is. Vervolgens kom je op een wachtlijst...
Wíl je zolang wachten op hulp? Het moeten wel heel zwaar wegende motieven zijn om voor deze praktijk te kiezen als je zo'n lange wachttijd accepteert ten koste van je relatie en de (geestelijke) gezondheid van jezelf en je gezin.
'k Hoop dat je snel ergens anders terecht kunt.

Wees jezelf er van bewust dat het (m.i.) niet meer om verborgen zonden gaat nu je het met je zwager hebt besproken en publiekelijk op een forum hebt gedeeld.

Heb je er over nagedacht dat je vrouw misschien wel meeleest op dit forum? Of iemand uit haar netwerk die haar op dit topic wijst? Er staan zoveel details in dat het voor haar wsch. een simpel rekensommetje is om te ontdekken dat het over jullie gaat.

Nogmaals, ik vind het dapper dat je hier je verhaal deelt, je eigen tekorten (h)erkent, en aangeeft hulp te willen zoeken.
Ik wil je dus zeker niet veroordelen...

Bid je vrouw, kind(eren) en jou veel sterkte en Gods nabijheid toe in deze situatie..
Sterkte!

[DeLange]

Nee.

foei toch!

[DeLange]

Ter bemoediging:
https://youtu.be/hPZ65uV5exU

[irmo]

[-X foei toch!

Doe normaal.

[DeLange]

Doe normaal.

Dat is een immense opdracht. Wat is normaal bij God?

[DeLange]

Nog een bemoediging: https://youtu.be/qgnLaiqZ7Ig

[irmo]

Dat is een immense opdracht. Wat is normaal bij God?

wat denk je zelf?

[DeLange]

wat denk je zelf?

Kan ik wel een topic over vullen

[DeLange]