benefietdiner schreef:
Dit ben ik als geloofsdoper honderd procent met je eens met de nadruk op je eigen geschreven woorden: ‘Er wordt dus ook niet opeens, eeuwen later, iets aan het verbond toegevoegd’. Inderdaad Marnix helemaal niets, niets, niets. !:)
En toch spreekt de Bijbel over een nieuw verbond dat beter is dan het oude. Hoe zit dat dan precies? En volgens mij gaat dat om het zelfde verbond, zie
Psalm 105:
Tot in eeuwigheid zal Hij gedenken,
Zijn belofte aan duizend geslachten,
en voor Isaak bevestigde met een eed.
Voor Jakob verhief Hij het tot wet,
voor Israel tot een eeuwig bezit,
toen Hij zei: Ik zal je Kanaän geven,
Dat land wordt je onvervreemdbaar bezit.
Beste Marnix,
Het verbond wat de Eeuwige met de aartsvaders vader Avraham, Yitshak en Ja'aacov sloot is bestemd voor het gehele Huis van Israël en allen die zich daarbij aansluiten. Psalm 105 laat ons ook heel sterk de wonderdaden zien van de bevrijding uit de duisternis (Mitsraïm) Egypte. Dat verbond was voor onze aartsvaders geheel nieuw en is in de daaropvolgende eeuwen als verouderd beschouwd. Denk met mij mee: bij de Eeuwige is geen tijd en op het moment dat Hij een verbond sluit is dat tijdloos voor de Eeuwige. Voor de mens, is dat geheel anders en verklaren wij dat maar al te vaak: verouderd hoor of het is toch niet meer van deze tijd.
De Eeuwige belooft ons in het paradijs al de verlossing. Dat is een eenzijdige belofte met een voorwaarde: het geloof in de Eeuwige en Zijn geboden stipt opvolgen. Buiten het paradijs is het een grote jungle die al eeuwen lang op ons mensen afkomt. Wij zijn inmiddels er al aan gewend en weten niet beter meer. De eerste belofte van de Eeuwige in het paradijs is nog steeds rechtsgeldig. We kunnen, met alle respect naar de Eeuwige niet zeggen die belofte moet stand houden. Het verbond wat de Eeuwige sluit met Avraham, Yitschak en Ja'aacov heeft ook een eeuwigheidswaarde vanaf dat moment dat het van kracht werd.
Verbonden kunnen, vanuit de mens gezien, altijd verouderen. En ja, u leest het ook in de Bijbel, zij zijn door zondige mensen, mijn eigen volksgenoten dus in de vergetelheid geraakt. Zij zijn hier en daar met uitwassen opgepoetst tot iets wat grondig gerestaureerd moet worden naar het oorspronkelijk. Dat is het ontdoen van de ballast, de verkeerde interpretaties en oneigenlijk gebruik.
Het oorspronkelijke heeft een eeuwigheidswaarde. Alle menselijke toevoegingen zijn tijdelijk en zijn de ballast. Wat wil de Eeuwige zeggen? Is het niet dat Zijn woorden gewoon gerespecteerd dienen te worden. Een verbondsluiting geschiedt altijd door twee partijen en is onherroepelijk. Wij mensen zijn niet in staat om zo een kostbaar en evenwichtig verbond van redding tot stand te doen komen. Geheel afhankelijk zijn wij. Dan klinkt het als muziek in onze oren: het nieuwe, gerestaureerde verbond is zoveel beter geworden, het is weer origineel zonder enige smet.