Nina schreef:MARNIX SCHREEF:
Je kunt het verbond met Abraham niet vergelijken met het Nieuwe Verbond, en wel om het volgende. Abraham en zijn fysiek nageslacht werden (en zijn nog steeds!) Gods uitverkoren volk op aarde. Maar opgenomen zijn in dat verbond zegt nog niet dat elke individuele Jood ook behouden is. Voor ieder gold en geldt nog steeds de oproep: laat je hart besnijden! En ja, God zei bij dat verbond al dat de zegen ook zou komen tot de heidenen: via de Here Jezus.
Onder het Nieuwe Verbond kent ieder de Here, iedereen die in dat verbond zit, zit daar nadat zij de Here Jezus hebben aangenomen als hun Zaligmaker.
De doop symboliseert inderdaad de dood en opstanding met onze Here, de dopeling staat op in een nieuw leven met de Here, de zonden zijn vergeven en symbolisch weggewassen.
Ik weet nooit waarom elke kinderdoper toch altijd weer op de proppen komt met de kleine kinderen, want God Zelf zegt daar niet erg veel over. Wel wat, we kunnen uit een aantal teksten wel iets afleiden, maar koppel de doop er nu eens los van, want de Bijbel zegt daar niets over.
Kinderen van gelovigen zijn heilig. Heilig betekent apart gezet, het betekent NIET zalig verklaard. Het is goed je dat te realiseren. De kinderen groeien op bij gelovige ouders, die hen Bij de Here brengen. Dat is een groot voorrecht! Ook de ongelovige man is geheiligd in zijn vrouw, maar je wilt toch niet beweren dat hij daarmee behouden is? Je kunt daarom ook niet zeggen dat een kind van gelovige ouders behouden is omdat het heilig is verklaard. Geen mens wordt behouden op grond van het geloof van iemand anders, ook geen kind van gelovige ouders.
Iemand kan heilig zijn, maar tegelijkertijd zondig. Het volk Israel is een geheiligd volk, maar lees je Bijbel er maar op na hoe zondig ze waren. En nog steeds is het overgrote deel ongelovig, maar nog steeds zijn zij een geheiligd volk.
Nogmaals: de weg die de Here gaat met jonggestorven kinderen - van gelovigen én van ongelovigen - moet je loskoppelen van het teken van de doop. Niemand wordt behouden door een handeling (zoals de doop) die de ene mens aan de ander verricht. De discussie over het lot van baby's is een geheel andere die ik daarom hier laat rusten.
- de handelingen maakt niet zalig maar symboliseert alleen wat er al is
- dat mensen met kleine kinderen aanhalen komt omdat de Bijbel daar wat over leert en het gaat om de positie van die kinderen in de gemeente. Dan kunnen we nog afvragen wanneer de doop als symbool toegepast moet worden.
- bij het opgroeien is er voor die kinderen de oproep: lat je hart besnijden. Mensen kunnen bij het opgroeien God de rug toekeren. Net als dat gedoopte volwassenen dat later alsnog kunnen doen. Dat kinderen heilig zijn en daarom in mijn optiek gedoopt horen te worden is geen verbondsautomatisme.
Op de rest ben ik hierboven ingegaan.