Een aantal over de top reacties vind ik. Het kan zijn dat ik wat gemist heb, maar ik heb werkelijk waar nog nooit een voorstander van de geloofsdoop horen beweren dat voorstanders van de kinderdoop ketters zijn en voor eeuwig verloren zouden zijn. (andersom wel, hup de brandstapel op - onder censuur) Trouwens, een kerkelijke instelling hoeft op zich helemaal niet negatief te zijn.
De doop is 'slechts' het teken van de inhoud. En over de inhoud zijn we het gewoon eens voor zover ik weet.
Het is net alsof je ruzie maakt over pakpapier (sinterklaas of kerstpapier bijv.) waarmee een cadeau moet worden ingepakt en intussen wordt de inhoud vergeten.
Ik kan me verder wel vinden in de reactie van Marnix dat de kinderdoop vergelijkbaar is met opdragen, en de belijdenis met de geloofsdoop.
In de synagoge wordt een melding gemaakt van de geboorte van een zoon of een dochter. De namen worden later bekend gemaakt bij het opdragen van het kind. De ouders geven een getuigenis af waarom zij hun kind zijn/haar naam heeft gegeven. Ook geven zij ten aanhoren van alle aanwezigen dat zij hun uiterste best zullen doen om hun kind op te voeden in de Bijbelse leer.
Is er soms enige verlegenheid bij de kerken of vindt men het ongepast dat jonge ouders een statement afgeven bij het opdragen van hun kind? Iedereen is het eens over de inhoud van de doop, maar niet over het tijdstip waarop dit plaats vindt.
U zult het nimmer lezen in de Bijbel, daar is het gewoon te intiem voor, de jonge meisjes gaan na hun eerste menstruatie voorbij is in een mikwe. Ook dat is een vorm van doop van volledige onderdompeling. En wat dacht u van de kinderen die meegingen naar de hoge feesten? Ook die gingen heel bewust in het mikwe voordat zij de plaats bezochten waar het hoge feest werd gevierd.
De doop was een heel belangrijk element en gebeurde altijd in het bewust zijn van de kinderen. Te jong? Dan bleven zij gewoon thuis. Een voorbeeld zien wij bij Samuël totdat hij als kleuter werd afgestaan in de dienst van Eli.