Moderators: henkie, elbert, Moderafo's
Wij worden inderdaad niet zalig door onze goede werken.
Aan handel en wandel van een christen kan gezien worden dat hij of zij leeft vanuit de liefde voor God, in de navolging van Jezus Christus.
Ik bedenk daarbij twee dingen. Daar kun je over discussiëren, maar het is wel mijn uitgangspunt:
1. De meeste christenen leven al zo.
2. Maar ook veel niet-christenen leven zo
elbert schreef:Goede werken? Ja, graag!
Wanneer zijn werken goed? Als ze uit liefde en naar Gods wil gedaan worden.
Wanneer zit er een luchtje aan die goede werken? Als ze gedaan worden om er iets mee te worden of er iets voor jezelf mee te bereiken.
Het is waar dat de focus vaak op het laatste ligt in de kerk: het is natuurlijk niet goed als goede werken worden gedaan om er rechtvaardig mee te worden. Om nog maar te zwijgen van het doen van goede werken om te laten zien hoe vroom je bent, om er een staat van heiligheid mee te bereiken of simpelweg omdat het van anderen moet. Dan kunnen de werken op zich wel goed zijn, maar de motivatie erachter is verrot. Want dat is een slavernijmentaliteit. Het is weldegelijk een goed werk voor de kerk om die slavernijmentaliteit te willen veranderen.
Maar de Bijbel roept ons ook voortdurend op om goede werken te doen als iets wat bij een nieuwe natuur, een nieuwe schepping past, in zowel het oude als het nieuwe testament. Dus in dat verband valt zo'n pleidooi alleen maar toe te juichen.
Goede werken doen we voor God en de ander. Als zodanig zijn ze uiting van het Bijbelse begrip agape, liefde. Goede werken zijn dus ook relationeel van aard. Als we ze enkel of vooral voor onszelf doen, hebben ze niet zoveel nut.naamloos schreef:Geen idee wat er fout is aan goede werken als je daar tegelijk iets voor jezelf mee wilt bereiken, daar kun je toch gewoon eerlijk over zijn. Win-win zou ik zeggen.
elbert schreef:Goede werken doen we voor God en de ander. Als zodanig zijn ze uiting van het Bijbelse begrip agape, liefde. Goede werken zijn dus ook relationeel van aard. Als we ze enkel of vooral voor onszelf doen, hebben ze niet zoveel nut.
elbert schreef:Goede werken doen we voor God en de ander. Als zodanig zijn ze uiting van het Bijbelse begrip agape, liefde. Goede werken zijn dus ook relationeel van aard. Als we ze enkel of vooral voor onszelf doen, hebben ze niet zoveel nut.
Marnix schreef:En ja Naamloos, mensen die rechtvaardig handelen worden rechtvaardig genoemd omdat ze geënt zijn aan Christus en daarom vrucht dragen. Niet omdat ze goede werken an sich doen. Mensen worden nooit rechtvaardig genoemd, enkel omdat ze goed doen maar omdat ze het door het geloof doen. En het gelooft leert ons niet gericht te zijn op onszelf maar op God en de ander. Juist dat is de weg naar geluk. Wie zichzelf verhoogt zal vernederd worden en wie zichzelf vernedert zag verhoogd worden. Wie groot is is klein en wie klein is is groot in Zijn koninkrijk.
naamloos schreef:Leert de Bijbel niet dat we onze naaste moeten liefhebben als ONSZELF? Daar is op zich niks hoogmoedigs aan.
Er zijn zat voorbeelden te bedenken waarbij je iemand helpt en daarbij zelf ook wat bereikt, niks mis mee.
Het is geen vervanging voor belangeloos helpen, zoiets doe je naturlijk ook gewoon als dat nodig is.
En in de Bijbel gaat het niet alleen over agape liefde, er staat meer vormen van liefde phileo en storge bijvoorbeeld.
Goede dingen doe ik gewoon omdat ik erin geloof, omdat een ander het nodig heeft, omdat ik iets postiefs wil bereiken voor anderen voor mezelf of voor een bepaalde situatie of in bepaalde omstandigheden ofzo, kan van alles zijn.
Dat is gereformeerde theologie, een dogma wat er meteen bij gedacht wordt op al die plaatsen waar het helemaal niet staat.
In het O.T. leefde Israel onder de wet en gaat het nergens over in Christus geënt zijn.
Lees alleen Ezechiël 18, daar staat het gewoon letterlijk dat iemand die rechtvaarsig handelt, hongerigen eten geeft, niemand uitbuit, naakten kleren geeft enz. zoiemand is rechtvaardig spreekt God de HEER.
En nog 1: Beiden (Zachrias en Elizabeth) waren rechtvaardig in Gods ogen en leidden een onberispelijk leven, geheel volges de geboden en wetten van de Heer.
Nou, Jezus was nog niet geboren, en Paulus had zijn brieven nog niet geschreven en de gereformeerde theologie bestond ook nog niet.
Marnix schreef:God boven alles en je naaste als jezelf. Als je die synergie verbreekt doe je ook afbreuk aan wat de Bijbel leert. Dus ja, ook jezelf. En ook God. En ook je naaste.
Marnix schreef:Het is ook niet fout als iedereen inclusief jezelf ergens beter van wordt zolang het niet je doel is dat je aanzien ervan toeneemt. Sterker nog, een christen volgt en dient God omdat hij weet dat daar de plek is waar echt geluk te vinden is.
Marnix schreef:Klopt toen had je het oude verbond waarbij het dienen van God ook onlosmakelijk verbonden was aan het rechtvaardig zijn richting je naasten. Ezechiel was een profeet van God die het volk onderwijst in het dienen van Hem. Dat lees je overal in dat Bijbelboek, ook in Ezechiel 18 waar de dienst aan Hem in één adem met het rechtvaardig voor anderen wordt genoemd. Geloof zonder werken is dood. Maar werken zonder geloof ook. In het Nieuwe Testament wordt die offerdienst en tempeldienst vervangen door de nieuwe Hogepriester, Jezus. Dat is geen gereformeerde theologie maar Christelijke theologie die je overal in de Bijbel tegen zal komen.
naamloos schreef:Hoe en/of waar verbreek ik die synergie dan?
God is liefde. God is Geest, niemand heeft hem ooit gezien zegt Jezus.
Ik zou niet weten hoe je concreet God kunt dienen anders dan liefde uit te leven, en daar heb je anderen voor nodig.
Het werkt niet zoveel uit om jezelf proberen te verliezen in gedachtes dat je zoveel van liefde, rechtvaardigheid en goedheid houdt.
Dan lijkt God dienen en liefhebben meer op mystieke bespiegelingen, dit topic gaat over goede werken.
Als iemand zegt: 'Ik heb God lief,' maar hij haat zijn broeder of zuster, is hij een leugenaar. Want iemand kan onmogelijk God, die hij nooit gezien heeft, liefhebben als hij de ander, die hij wel ziet, niet liefheeft.
We hebben dan ook dit gebod van God gekregen: wie God liefheeft, moet ook de ander liefhebben.
Zo kun je concreet laten zien dat je God liefhebt. Een beker koud water die je een ander geeft ziet hij als aan hem gegeven.
Elbert vond er een luchtje aan zitten en daar reageerde ik op.
En toen haalde jij erbij dat wie zichzelf verhoogt vernederd zal worden en andersom, en dat je niet op jezelf gericht mag zijn.
Dat kan ik dan weer niet plaatsen omdat ik direct in mijn eerste reactie er al bij had gezegd dat ik de houding van 'kijk mij eens even goed en heilig zijn' verwerpelijk vind. Volgens mij heb ik niets gezegd waarom die zaken die jij erbij haalt van toepassing zouden zijn op mijn reactie.
Ik vind het oke hoor, maar God dienen om er zelf gelukkig (beter) van te worden valt toch ook gewoon onder dat 'luchtje' waar Elbert het over had?
Wat ik gereformeerde theologie noem is: " En ja Naamloos, mensen die rechtvaardig handelen worden rechtvaardig genoemd omdat ze geënt zijn aan Christus en daarom vrucht dragen. Niet omdat ze goede werken an sich doen. Mensen worden nooit rechtvaardig genoemd, enkel omdat ze goed doen maar omdat ze het door het geloof doen."
Ik ben het wel eens met de uitspraak "Geloof zonder werken is dood. Maar werken zonder geloof ook."
En dan bedoel ik daarmee dat goede werken die gedaan worden vanuit plicht, waar je hart niet bij betrokken is, en waar je zelfs een hekel aan kunt hebben qua motievatie dood zijn. Maar dat maakt iemands daden nog niet onrechtvaardig.
En geloof in God, die liefde is, maar tegelijk je naaste verwaarlozen en in de kou laten staan dat noem ik niet eens geloof.
Dat vind ik niks anders dan 'geloof nou maar dat het zo is (de theologie van het juiste verhaaltje zeg maar) dan komt het allemaal wel goed.'
Marnix schreef:Eerlijk toegegeven komt dat denk ik ook wel uit het beeld wat ik een beetje krijg op basis van andere reacties waarbij ik soms een beetje het idee krijg dat het niet zoveel uitmaakt of en wat je gelooft, als je maar liefdevol en rechtvaardig leeft. Dat wordt ook gevoed doordat je zo reageert op Elberts reactie “als we ze vooral of enkel voor onszelf doen (waarbij de synergie dus weg is) heeft het geen nut.” En dat het alsnog wel nut heeft, daar ga ik voor een deel, praktisch gezien, voor het hier en nu wel in mee (zie mijn eedere reactie naar Elbert) maar voor een ander deel (geestelijk, verder dan het hier en nu) ook niet.
naamloos schreef:Ik vind het oke hoor, maar God dienen om er zelf gelukkig (beter) van te worden valt toch ook gewoon onder dat 'luchtje' waar Elbert het over had?
Marnix schreef:Nee hoor. Gelukkig worden doordat je deelt ipv neemt, toeeigent is prima zolang die synergie er is. God liefhebben en je naaste als jezelf. En dan ontdek je dat dat ook waar geluk is. Dat is de omgekeerde wereld van Gods koninkrijk waar ik het over had. Als je het wil pakken krijg me het niet, als je het wil geven ontvang je het juist. Dat is ook in navolging van Jezus.
Terug naar “[Religie] - Algemeen”
Gebruikers op dit forum: Google [Bot], Google Adsense [Bot] en 68 gasten