Hedendaagse meditaties

Om te kunnen posten in dit forum is lidmaatschap van een gebruikersgroep (leden Religie-fora) nodig.
Klik hier voor meer info en het aanvragen van postrecht

Moderators: henkie, elbert, Moderafo's

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Chaya » 12 jun 2019 13:06

Want God heeft ons niet bestemd tot toorn,
maar tot het verkrijgen van de zaligheid,
door onze Heere Jezus Christus, Die voor ons gestorven is,
opdat wij, hetzij wij waken, hetzij wij slapen,
samen met Hem zouden leven.
1 Thessalonicenzen 5:9-10

Thessalonica in de dagen van Paulus is een drukke en belangrijke havenstad. Een kruispunt van veel handelswegen, waar mensen uit alle windrichtingen te vinden waren. Een strategisch punt voor Paulus omdat het evangelie daar snel verspreid kon worden over de wereld. In Handelingen 17 kunnen we lezen hoe het Paulus daar vergaan is. Nadat hij drie keer op de sabbat in de synagoge gepreekt heeft, zijn er maar een paar Joden die het evangelie willen aanvaarden, maar des te meer Grieken en vrouwen aanvaarden Jezus als hun Verlosser. Dit maakt het merendeel van de Joden boos en jaloers en ze beramen een oproer, waardoor Paulus de stad moest verlaten.

We zien hier dus een jonge gemeente, die kort (slechts drie weken) het evangelie van verlossing en genade mocht horen en nu staan ze er als het ware alleen voor. Paulus is bezorgd over deze jonge gemeente en wil hen verder helpen in het geloof. Paulus doet een oproep tot waakzaamheid. Waarom? Omdat Christus komt. En Paulus wil dat de gemeente daarom zorg draagt voor hun geestelijke leven. Hij zegt: Wat de tijden en de gelegenheden betreft, is het voor u niet nodig dat men u schrijft. De gemeente in Thessalonica weet en beseft heel goed in wat voor tijd ze leven. In tegenstelling tot een groot aantal christenen vandaag de dag die bitter weinig blijken te beseffen in welke tijd ze leven. In Thessalonica weten ze het wel. Christus zal komen en Zijn komst zal volkomen onverwacht zijn. Als een dief in de nacht.

Toch maakt Paulus hier een nuancering. Ja, Hij komt onverwacht, maar wel voor diegenen die Hem niet verwachten. Wie Christus niet verwachten, zullen te laat zijn, zoals in de gelijkenis van de vijf wijze en vijf dwaze meisjes. Jezus zegt over de meisjes die te laat zijn: wie Christus niet verwacht, zal bij Zijn komst door Hem niet gekend worden en buitengesloten worden van de eeuwige zaligheid bij God. Voor hen wacht het eeuwige verderf.
Hoe moet ik dat dan doen, Christus verwachten? Paulus zegt dat we wakker en nuchter moeten zijn. Degenen die Christus verwachten, zijn volgens hem kinderen van het licht. En behoren toe aan de dag. Niet aan de nacht of de duisternis. De duisternis staat symbool voor dwaling en onheiligheid. De duisternis maakt blind. Loopt u maar eens door het donker door een kamer. U zult tegen van alles aanlopen en u zult misschien wel vallen en u bezeren. Wanneer het licht is en u loopt door diezelfde kamer, ziet u alle gevaren en obstakels die in de kamer staan en u kunt er zo omheen lopen.

Paulus wil dat we de obstakels en gevaren die op de loer liggen, in het geloof zien. En wanneer we de gevaren zien, kunnen we eromheen lopen omdat we toegerust zijn door God zelf, zegt Paulus. Hij heeft Zijn Geest (met Pinksteren) gestuurd om met ons te zijn. Want wandelen in het licht, op de weg die het beste voor ons is, is nog niet zo gemakkelijk. De zaken die niet goed voor ons zijn en ons van de Heere aftrekken, zijn vaak zo interessant en aantrekkelijk, ze leiden zo vaak af. Iedereen kan wel iets verzinnen wat tussen hem of haar en de Heere instaat. Maar God wil ons toerusten en wel met het harnas van geloof en liefde en met de helm van de hoop der zaligheid. Geloof, hoop en liefde zijn nodig om te wandelen in het licht.

Wandelt u al in het licht? Dan mag u weten dat u niet alléén wandelt, maar toegerust bent door God zelf. Of moet u erkennen dat u nog in de duisternis wandelt? Misschien vindt u het ook wel harde woorden en doen deze woorden u verdriet. Verdriet omdat u het moeilijk vindt om Christus te verwachten of omdat mensen om u heen, van wie u houdt, Jezus de rug hebben toegekeerd en het geloof vaarwel hebben gezegd. Mensen om wie u zich zorgen maakt als het erop aan komt, als Christus terugkomt. Dit zijn woorden die ons aan het denken kunnen zetten. Wat is Gods bedoeling met ons? De Heere wil ons hier iets van laten zien in onze tekst. Deze verzen geven troost en houvast wanneer u de waarom-vragen van het geloof tegen komt.

We mogen hier lezen dat God niet uit is op toorn en verderf. Hij wil niet dat we verloren gaan en voor eeuwig in duisternis wandelen. God wil juist het omgekeerde. Het beeld van een kwaad en toornig God wordt hier het beeld van een rechtvaardig en genadig God, bij Wie vergeving te vinden is. Want we lezen dat God wil dat we zaligheid verkrijgen. Zaligheid waarin Hij Zelf voorziet, namelijk door Jezus Christus, Die voor ons is gestorven. God wil ons bevrijden van de dood, en wel door de dood van Zijn eigen Zoon. Jezus’ dood als zoenoffer voor onze zonden. Een weg van bevrijding, bereid door God zelf. Maar waarom, waarom moest het bloed van Jezus vloeien voor onze zonden? Waarom Pasen, Hemelvaart en Pinksteren? Opdat wij samen met Hem zouden leven. God wil dat wij met Hem leven. Dat is Zijn bedoeling met ons.

Er staat bij: hetzij wij waken, hetzij wij slapen. Hiermee bedoelt Paulus niet, zoals eerder in zijn brief, dat mensen die Christus verwachten, waken en mensen die Christus niet verwachten, slapen. Maar het waken slaat hierop dat wij nu leven, het leven op aarde en het slapen slaat op wanneer wij gestorven zijn. Wanneer Christus terugkomt, is er voor eenieder die in Hem gelooft eeuwig leven. Ook die in Christus gestorven zijn, zullen weer leven met Hem. Het leven waar Christus ons op wijst, is een eeuwig leven. Niet maar het leven van hier en nu. Al begint het leven met Christus wel hier en nu. Wees daarom waakzaam, zegt Paulus tot de gemeente van Thessalonica. Jullie weten dat Jezus terug zal komen. Leef daarom in het licht en niet in de duisternis. Bereid je voor op Zijn komst. Dan zal de wederkomst van Christus niet onverwacht zijn, maar dan zal het een feest zijn waar u uw Verlosser mag ontmoeten. En eeuwig met Hem mag leven.

ds. M.J. van Keulen
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 12 jun 2019 17:44

NAAR AANLEIDING VAN OPWEKKING 2019 (2).

Dank aan allen die mijn artikel van gisteren serieus namen en reageerden.

Wie is Jezus van Nazareth voor mij?

Iemand reageerde: wij zijn opgegroeid in een eeuwenlange traditie van 'zo hoort het in de kerk toe te gaan', we zijn vastgeroest, we willen erbij horen, geen buitenbeentje zijn, hoe brengen we hier verandering in?

Ik zeg: er zijn vastgeroeste traditionele katholieke, protestantse, reformatorische en pinksterkerken.

En met het Pinksterfeest weten we geen raad.
Ik werkte als docent aan de Trainingsschool voor Discipelschap van de oude Stichting Jong en Vrij tussen 1976-1979.
Op dát moment was die school gevestigd in Wassenaar.
Ik werd gebeld door één van de organisators van een bijzondere Pinksterviering door de classis Voorne-Putten en Goeree-Overflakkee van de Gereformeerde Kerken (Synodaal) die zou worden gehouden in die prachtige Catharijnekerk in Brielle.
Ze zochten een predikant en een koor dat medewerking zou verlenen had mijn naam genoemd.

Ik wilde graag meewerken en kreeg een aantal leden van de voorbereidingscommissie op bezoek.
Zij veronderstelden dat ik wel over de zending zou spreken, want waarover moet je anders spreken.
Ze keken me verbaasd aan toen ik zei: "De heilige Geest in uw en mijn leven".
Nooit over gehoord.
Het wonderlijke: kort voor dat Pinksterfeest verhuisden we met Jong en Vrij naar Rockanje.
Vanuit mijn kamer keek ik over de weilanden uit op die prachtige Domkerk in Brielle.
Het was die dag een drukte van belang in de kerk.
Het programma bestond uit orgelconcerten, preken, samenzang, optreden van koren, wandelen langs allerlei kramen...steeds blokken van 20 minuten.
En voor een volle kerk hield ik die vreemde preek, waarover ik later door velen aangesproken ben.
De regionale krant kopte over die dag: "De preek van ds. Peter Gerrets maakte vele tongen los".
Ik glimlachte: 'Was dat maar waar geweest'.

Velen: voorgangers en kerkgangers weten geen raad met Handelingen 2.
Met de heilige Geest.
Kennen de ervaring van de leerlingen van Jezus niet.
Er was en er is in sommige kerken bitter weinig onderwijs over de persoon en het werk van de heilige Geest.
In de Pinksterkerken leefde de dwaze gedachte dat de heilige Geest in zoveel eeuwen kerkgeschiedenis de grote Afwezige was geweest.
De Pinkstergemeenten komen voort uit diverse opwekkingen in het jaar 1906 zowel in de Verenigde Staten van Amerika en Groot-Brittannië, in de Borinage, de mijnstreek in Zuid-België.
Een Heilssoldaat die in Wales geweest was, getuigde van wat hij gezien en gehoord had in Amsterdam en zó ontstond in Amsterdam-Zuid de eerste Pinkstergemeente.
In Nederland verspreidde de Pinksterboodschap zich niet zo snel.
Maar toen de Amerikaanse evangelist T.L. Osborne in 1958 twee enorme campagnes hield in Den Haag (op het Malieveld in de stromende regen 100.000 mensen) en Groningen en velen tot geloof kwamen en vele zieken genazen ontstonden er veel meer Pinkster- of Volle Evangelie Gemeenten.
Hét accent lag op bekering en wedergeboorte, de geloofsdoop, de vervulling met de heilige Geest en het spreken in tongen en op genezing van zieken.
In de ogen van de traditionele kerken sektarisch, een bedreiging.
En die verhouding tussen 'de kerk' en 'de evangelische beweging' is lang zeer problematisch geweest.
Kerkleden die zich door onderdompeling lieten dopen, werden uitgesloten van het heilig Avondmaal.
Dat heb ik in mijn jonge jaren meegemaakt.
Er was vijandschap over en weer.

Toen ik theologie studeerde in Brussel stond bij het vak Sekten en Stromingen ook de Pinksterbeweging op de rol.

En tot nu toe wordt de Opwekkingsconferentie die dit jaar voor de 49e keer gehouden werd met Argusogen bekeken.
En vooral dat die conferentie door steeds meer 'kerkmensen' wordt bezocht.
Ook dit jaar 55-65.000 christenen uit allerlei denominaties.

Lieve mensen.
Ik ben tegen wil en dank Pinksterpredikant geworden in 1973 en ik be-eindigde mijn taak in 2009.
Heus, ik ken de zwakheden van de Pinkster- en Evangelische wereld in dié 36 jaar.
Aan de opleiding van predikanten is veel ten goede veranderd.
De excessen van toen (en helaas in bepaalde gemeenten van nu): je moet in tongen spreken, elke zieke moet genezen, iedere wedergeboren christen die uit een andere kerk komt en als baby gedoopt is moet door onderdompeling gedoopt worden, als je ziek blijft ligt dat aan een tekort aan geloof van de zieke etc. daarvan moet ik zeggen: er is in veel gemeenten meer balans gekomen.
Ook binnen traditionele kerken is er meer belangstelling gekomen voor aanbidding en lofprijzing, gebed en ziekenzalving.

Gisteren wees ik al op Handelingen 2.
Waar de heilige Geest in harten van mensen komt, ontstaat beroering, ontroering.
Het kan heel stil in je worden, je kunt huilen vanwege de zondekennis die je krijgt óf uitzinnige vreugde omdat je bevrijd wordt van demonen die je gevangen hielden, schuld die van je afgenomen wordt omwille van het geloof in het volbrachte werk van Jezus Christus.

Ooit gehoord: 'elke David heeft thuis zijn Michal zitten'.
Michal, dochter van koning Saul, keek met minachtende en verwerpelijke blikken naar haar door de straten dansende David, die voor de ark uitging.

Zo wordt er door mensen naar de Opwekkingsconferentie gekeken.
Men ergert zich aan de liederen, aan de emoties die die liederen oproepen, aan de muziekinstrumenten, aan de dansers en danseressen, aan de preken, aan de oproep tot bekering en dat het allemaal zo makkelijk gaat, aan kreten van vreugde, aan mensen die genezing ontvangen.
Velen die kritiek hebben, zijn er nooit geweest, hebben de livestream niet bekeken, hebben het alleen van horen zeggen.

Het commentaar dat veelal komt is dat er teveel vreugde is, dus oppervlakkigheid.
Want er worden alleen maar emoties opgeroepen.

Maar de levensverhalen van hen die tot geloof komen of van hen die genezen worden liegen er niet om.
Als Pinksterpredikant heb ik me voor de volle 100% ingezet om dwaalleringen binnen de gemeenten waar ik mocht dienen aan te pakken.
Daarvoor ben ik enkele malen op het matje geroepen.
Het geven van grondige studies over wat die doop in de heilige Geest is en wat die doop in vuur is. Onderwijs over de gaven. Onderwijs over ziekten en genezing.
Over de eenheid van het lichaam van Christus.
In de gemeenten die ik diende liet ik predikanten uit andere kerken voorgaan.
We werkten in Den Haag heel nauw samen met de Gereformeerde wijkgemeente.
Zelf heb ik ook veel mogelijkheden gehad om in traditionele kerken voor te gaan.

Voor mij hebben die kerkmuren nooit bestaan.
Want mijn geloofsdoop in water, heel het onderwijs over de heilige Geest, het gebed en de ziekenzalving hebben allemaal plaatsgevonden in de Waalse (Franstalige-) Hervormde Kerk in Seraing, een voorstad van Luik.
Ik heb het niet van de Pinkstergemeenten.

Lieve mensen, jullie zijn toch niet bang dat de heilige Geest in jullie levens of in jullie kerken iets goeds in beweging zet?

P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Chaya » 12 jun 2019 19:23

Want zij hebben allen gezondigd en derven de heerlijkheid Gods; en worden om niet gerechtvaardigd, uit Zijn genade, door de verlossing die in Christus Jezus is.
Rom. 3:23 en 24


In de Bijbel wordt meer dan eens verschil gemaakt tussen mensen. We lezen van mensen die God dienen en die Hem niet dienen, meesters en knechten, armen en rijken, Joden en heidenen. Echter, in één opzicht is er tussen al die verschillende mensen géén verschil. Van God uit gezien hebben allen gezondigd. Er is niemand die goed doet en goed is, tot niet één toe. Dát schrijft de apostel Paulus, die zelf een Jood was, aan heidenen. Over die heidenen schreef de apostel niet veel goeds. Paulus heeft gezegd dat zij God niet kennen. Ze weten Zijn Wet niet. Maar desondanks voelt Paulus zich niet boven hen verheven. Integendeel! Hoor maar wat hij zegt: Zijn wij uitnemender? Zijn wij beter? Ganselijk niet! Want zowel Joden als heidenen liggen samen onder de macht der zonde. En dan gaat hij vervolgens het geestelijke portret uitschilderen, dat alle mensen gemeen hebben: Niemand is er rechtvaardig, niemand is er verstandig, niemand is er die God zoekt. Kortom, er is geen onderscheid, zegt Paulus, want zij hebben allen gezondigd.

Als het ontdekkende licht van Gods Geest in ons leven komt, dan worden die woorden de belijdenis van uw hart. Dan roept u het uit: ‘O God, dat ik zo verdorven ben, dat is míjn schuld. Ik heb gedaan wat kwaad is in Uw oog. Ik heb gezondigd. Ik beantwoord niet meer aan het door U gestelde doel.’
Ook het vervolg van wat Paulus schrijft, wordt dan bij inleving de smartvolle ervaring van ons hart: En derven de heerlijkheid Gods. Van die heerlijkheid had de Heere in de schepping iets op de mens gelegd. Maar door de zonde zijn we die heerlijkheid kwijt geraakt. Die derven, dat wil zeggen, die missen wij. Deze woorden wijzen er tevens op, dat wij de roem missen bij God. We kunnen ons bij de Heere nergens op beroemen. Niet op onze woorden, niet op onze daden. En ook niet op onze goede bedoelingen of voornemens. We missen ten enenmale de roem bij God! Hoe een mens zich er ook voor inspant, we hálen het niet. Wat u ook probeert, het lukt niet om Gode te behagen. Daar is Paulus achter gebracht. Wat had hij geprobeerd om de Heere in eigen kracht te dienen. Maar alles waarmee hij dacht voor de Heere aangenaam te zijn, was door Gods ontdekkende genade schade en drek voor hem geworden.

Wie moet er niet denken aan Maarten Luther. Hij mistte de ware vrede met God in zijn hart. De Naam van Christus, die hem alleen die vrede kon schenken, was lange tijd een grote verborgenheid voor hem. Hoe hij ook worstelde en streed om vrede te vinden door bidden en vasten, biechten en werken, het lukte hem niet. Zijn geweten bleef hem aanklagen. Luther zegt zelf: ´Van kindsheid af kon ik niet anders dan verbleken en schrikken als ik de Naam van Christus ook maar hoorde noemen; want men had mij niet anders geleerd, dan dat ik Hem voor een strenge en toornige Rechter houden moest.’ Gods gerechtigheid was voor hem een eisende gerechtigheid, een dodende gerechtigheid. Maar o wonder, het behaagde God zijn ogen te openen voor dat heerlijke woord, dat de rechtvaardigheid Gods in het Evangelie wordt geopenbaard, uit geloof, tot geloof.

Hoe heerlijk schitteren in Romeinen 3 dezelfde Evangeliewoorden: En worden om niet gerechtvaardigd, uit Zijn genade, door de verlossing die in Christus Jezus is.
Gerechtvaardigd, dat wil zeggen: Rechtvaardig te worden verklaard. De zondaar die eerst voor het gericht Gods werd gedaagd en naar recht veroordeeld zou moeten worden, wordt vrijgesproken. Hoe dat kan? Iemand met zoveel zonden, met een hemelhoge schuld, iemand, die nooit anders dan alleen maar kwaad heeft gedaan. Hoe kan de hoogste Rechter tegen zoeen zeggen: Ik zie geen zonde en geen overtreding in hem? Wordt hier het recht van God geen geweld aangedaan? Is het dan niet waar wat Gods Woord zegt: De ziel die zondigt, zal sterven?

Luister! Het wonder wordt verklaard in de tekst. Om niet, zo staat er. Die woorden geven aan dat er in de mens zelf geen reden is om zalig te worden. Om niet, dat is: gratis! Het kon ook niet anders. De beklaagde had immers niets, dan alleen schuld. En kon dus ook niets betalen. Hebt u zo voor God gestaan? En werd het wonder van de rechtvaardiging voor u ontsloten toen Gods Geest u betrok in het gericht van God als een arme en hulpeloze in uzelf? Daar zegt er één: Toen het van mijn kant nooit meer kon, toen kwam het van Gods kant! En ik kan het maar niet op, dat niet een goede, niet een beste, niet een gelovige, maar een goddeloze helwaardige zondaar wordt gerechtvaardigd.

Lezer(es), hier hebt u de reden dat u voor Gods genade nooit te slecht kunt zijn. Wel te goed! Wat zijn die woorden ‘om niet’ moeilijk te aanvaarden voor een mens die nog iets meent te zijn of te hebben. Want het breekt alles van ons af. Maar het is een rijk evangeliewoord voor bedelarme zondaren. De prijs die voor dit ‘om niet’ betaald is, is echter wel hoog. Het heeft alles gekost. Hoor maar: uit Zijn genade, door de verlossing die in Christus Jezus is. Hier wordt de enige Naam genoemd, door Welke een zondaarsvolk zalig wordt. Er is voor hun schuld betaald. Nee, niet met geld. Maar met bloed. Wetende dat gij niet door zilver of goud verlost zijt, maar door het dierbare bloed van het Lam Gods. Christus is tot zonde geworden, heeft de schuld betaald en de vloek gedragen. Zo heeft Hij voor Zijn volk een volkomen verlossing aangebracht.

Weet u daar van? Kunt u het niet ontkennen dat de Heilige Geest de noodzakelijke overtuiging en overbuiging werkte in uw hart? Zodat u het leerde: Niet door de werken. Daardoor wordt geen vlees gerechtvaardigd voor God. Leerde u het: Het is uit genade, door de verlossing die in Christus Jezus is. Dan zult u ook belijden: Wat ik niet had, werd mij geschonken. De rechtvaardigheid, die Christus verworven heeft, werd mij toegerekend. Uit genade, om niet. Toen Luther door alle worstelingen en strijd heen, op dat punt als een uitgewerkte zondaar werd gebracht, riep hij het uit: ‘Heere Jezus, Gij zijt mijn gerechtigheid, ik daarentegen ben Uw zonde.’

Op de plaats waar wij het zo verliezen van de Heere, daar roept u het uit in diepe verwondering: Wie is een God gelijk Gij, Die de ongerechtigheid vergeeft? Ja, Hij behoudt de toorn niet in eeuwigheid, want Hij heeft lust aan goedertierenheid. Christus heeft de verlossing verworven. Zijn Naam klinkt. Hij is de inhoud van het Kruisevangelie. Dat Evangelie is herontdekt door de Reformatie. Het is het heerlijke Evangelie van een rijke Christus voor een arm verloren zondaar. Lezer(es), wanhoop daarom wel aan uzelf. Maar niet aan Hem, om Wiens wil zondaren worden gerechtvaardigd om niet.

Ds. D. Zoet
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 20 jun 2019 07:46

EEN BABYLONISCHE SPRAAKVERWARRING



De mensen wilden zich een naam maken.
In de toren van Babel bestormden ze de hemel.
In Genesis 11 staat zo grappig, dat de HEER besluit eens een kijkje te nemen.
Hij daalt af naar de mensen die bezig zijn naar Hem op te klimmen.
En God doet ál de bouwers van stad en toren plotseling in andere talen spreken.
Er ontstaat onbegrip, verwarring.
De samenwerking loopt spaak.
Het bouwproject wordt gestaakt.
Eindelijk verspreidden de mensen zich naar taalgroepen over de hele aarde.

Dat heeft de HEER altijd gewild.
Mensen verspreiden over de gehele aarde.
Maar de mens wil altijd het tegenovergestelde: samenklonteren in verstikkende wereldsteden met wolkenkrabbers.
Tot op de dag van vandaag.

Op de Eerste Pinksterdag wordt het liefst gepreekt, dat de heilige Geest de Babylonische spraakverwarring opheft.
Maar Jezus herhaalt: "Ga dan heen in de gehele wereld". En als dat niet gebeurt, dan ontstaat er een golf van vervolging, zodat de vroege christenen zich verspreiden vanuit Jeruzalem naar Judea, Samaria en het einde van de aarde.

God heeft die miljoenensteden nooit gewild.
De overbevolking.
De stad, waar je met zó velen zó eenzaam kunt zijn. Broeinesten van moreel verval, criminaliteit en milieuverontreiniging.

En God heeft nooit onze samenklonteringen gewild, ook geen christelijke bolwerken, geen biblebelt.
Geen zouttonnen, maar verspreide zoutkorrels over de hele wereld.

En ondanks de uitstorting van de heilige Geest verstaan christenen elkaar nog steeds niet.
De Gemeente van Jezus Christus behoort helemaal geen machtsfactor te zijn.
Maar zoutkorrels tussen mensen die God niet kennen.

Megakerken met kerkdiensten met tienduizenden kerkgangers. Ik denk dat God ervan opkijkt.
Mensen verzinnen van alles. Mensen zonder God en mensen met God proberen de hemel te imponeren.

Eéndracht maakt macht.
Een kerkgebouw is pas een kerkgebouw met een imposante toren.

Ik heb groot respect voor ds. Bram Krol, die nooit gekozen heeft voor het comfortabel dominee zijn, maar met weinig middelen zelf de bergen van Nepal intrekt, Ivoorkust, Congo, de pygmeeën bereikt, netwerken bouwt en niets anders doet dan het evangelie verkondigen, kader trainen, predikanten toerust.
Op fb doet hij verslagen van een fascinerend werk. Bram laat zich niet met een privé jet rondvliegen. Nee, Bram zit achterop een motor, gaat door de modder, leeft zoals de mensen dáár leven. En het werkt: velen komen tot geloof, kleine gemeenten ontstaan.
En nee, hij runt geen zendingsorganisatie.

In maatschappij en kerk lopen we vast in protocollen, regels, wetten, gewoonten, tradities.

In de afgelopen weken heb ik genoeg aanvaringen gehad met de protocollen van de Trombosedienst, de Taxibus, de ziekenhuizen, halsstarrigheid van kerken.

Ik schrik ervan hoe hecht, hoe stevig we onze tentpinnen in deze wereld hebben geslagen.
Doodsbang voor die wereld.
Doodsbang om geroepen en uitgezonden te worden.

Liever levend in onze Jeruzalem's, dan midden in de wereld.
Liever samen sterk in onze zuilen,
dan levend temidden van een verkeerd en ontaard geslacht.

En als gelovigen levend in onze Jeruzalem's verstaan we elkaar niet.

In deze geweldige hedendaagse samenleving met onbeperkte communicatiemiddelen kun je dodelijk vereenzamen.
Mensen gaan verloren levend temidden van een christelijke zoutton.

Alsjeblieft, denk hier toch eens goed over na.

P Gerrets. (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 29 jun 2019 07:21

"Dat u in staat mag zijn om samen met alle heiligen te vatten wat de lengte en de breedte, de hoogte en de diepte is, en dat u in staat bent de liefde te kennen van Christus, die alle kennis te boven gaat; dat u geheel vervuld wordt van de volheid van God"

(Efeziërs 3:18-19 uit de Willibrordvertaling 1995).

DE LIEFDE VAN CHRISTUS.

Ik kom via de zogenaamde sociale media vele, vele mensen tegen die er rotsvast van overtuigd zijn dat ze de waarheid in pacht hebben.
Die besloten hebben niets anders te weten dan de waarheid van Luther, Calvijn, Zwingli en hun geleerde vrienden, of van Gomarus, Arminus, John Wesley, George Whitfield, William Booth, David du Plessis, Spurgeon, Billy Graham, Benny Hinn, Joel Osteen, Joseph Prince, Ds. Paauwe of andere geestelijke leidslieden.

Ieder van hen en ieder van hun volgelingen omarmen niet de waarheid, maar een deelwaarheid.
Het is zó onzinnig om te beweren dat de Reformatorische of Gereformeerde waarheid de enige waarheid is. Om daarmee de opvattingen over geloofswaarheden van Evangelische- of Pinkstergemeenten weg te vagen.
Hoe is het mogelijk dat de volgelingen van de verschillende Reformatoren in ons land zó verdeeld zijn, zó versplinterd.

Ik mis: nederigheid, verootmoediging, schuldbelijdenis, het vragen van vergeving, het schenken van vergeving.
Ik zie in het leven van christenen Jezus Christus niet meer.

Kenmerkend is van kerken en gemeenten die er vast van overtuigd zijn dat ze de volle waarheid vertegenwoordigen hun liefdeloosheid tegenover andersdenkenden.

Paulus in Efeziërs 3:18 bidt en smeekt dat jij en ik, niet op ons eentje, maar samen met álle in Jezus Christus heilig verklaarden, van welke denominatie ook, de omtrek, de omvang van Christus' liefde leren kennen.

Het wordt hoog tijd dat we ons niet langer opsluiten in onze eigen kerken of gemeenten.
Ik las verontrustende berichten op Facebook over de islamisering van Europa, het invoeren van de sharia in Europese landen.
En wat doet de gemeente van Jezus Christus?
Door zich te isoleren, door vast te houden aan eigen waarheden, is die christelijke kerk verzwakt.

Het is de allerhoogste tijd om te beseffen dat we, anno 2019, de luxe niet meer hebben om gescheiden op te trekken.
De liefde van Christus leer je niet kennen alleen in jouw eigen kerk. Die leer je kennen SAMEN met ándere wedergeboren christenen uit andere denominaties.

Eigenwijzen, hardnekkigen, tegenstrevers van de heilige Geest, koppige volhouders van het eigen gelijk!!!
Stop!
Als wedergeboren christen, man en vrouw, jij kunt Christus omvangrijke liefde NOOIT kennen zónder wedergeboren medebroeders en medezusters uit de Protestantse Kerk, Hersteld Hervormden, Christelijk Gereformeerden, Baptisten, Pinksterbroeders en - zusters, Heilssoldaten, Nazareners, Remonstranten, Anglicanen, Rooms-Katholieken, Presbyterianen, Methodisten, Lutheranen enzovoorts.

Want het wordt hoog tijd om die liefde van Christus te kennen, persoonlijk te kennen, samen te kennen en in ons leven uit te dragen. Dié liefde die ónze beperkte kennis ver te boven gaat.
De kennis die we doorgeven in onze kerken is maar een deelkennis.
SAMEN met andere christenen wordt onze kennis completer, maar nog belangrijker onze liefde voor God en voor onze broeders en zusters gaat alle theoretische kennis te boven.

Wát stellen wij tegenover de Islam?
Een door verdeeldheid, door valse leringen, door hardnekkig eigen gelijk verscheurde, zwakke Gemeente van Jezus Christus?
Zijn wij levende, met de volheid van God vervulde christenen?

Angela Merkel had gelijk enkele jaren geleden. Zij hield angstige christenen voor: ga weer naar de kerk, ga weer bidden, bestudeer de Bijbel, en besef opnieuw waarom je christen bent!

Wat betekent uw, jouw, jullie 'christen-zijn'?
Zit je in de bunker van het eigen gelijk?
Is jullie kerk een museum?
Of treden jullie naar buiten als Geestvervulden met de liefde van Christus?

O kerk, sta op!!!

O kerk, sta op, met wapenrusting aan;
stel je op als Christus' leger.
Wie zwak is, kom en zeg nu: "Ik ga staan
in de kracht die God wil geven."
Omgord met waarheid, in Zijn kracht,
weerstaan wij satans leugenmacht.
Gods leger strijdt met liefde die bevrijdt
wie gevangen zit in 't duister.

De oorlog woedt niet tegen bloed en vlees,
maar is tegen duist're machten.
Hanteer het zwaard dat elke wond geneest
en wees moedig en standvastig.
Al dreigt gevaar aan elke kant,
de uitkomst heeft Hij in zijn hand;
want Christus krijgt de prijs waar Hij voor stierf:
vele volken als zijn erfdeel.

Kom, zie het kruis waar liefde recht ontmoet,
waar Gods Zoon zich heeft gegeven.
De vijand ligt vertrapt onder zijn voet,
Jezus is als Heer verrezen!
De grote steen is weggedaan,
en Christus, Hij is opgestaan.
Zijn zegetocht duurt voort tot aan die dag
dat elk oog en hart Hem zien zal.

Kom, Heil'ge Geest, geef kracht voor elke stap,
laat ons elke horde nemen.
Dan lopen wij de wedloop om de prijs
te ontvangen in de hemel.
De heiligen uit vroeger tijd
getuigen van zijn majesteit.
En wij zien uit, verlangend naar de dag
dat wij delen in zijn luister.

Al dreigt gevaar aan elke kant,
de uitkomst heeft Hij in zijn hand;
want Christus krijgt de prijs waar Hij voor stierf:
vele volken als zijn erfdeel.

Slot:
Want Christus krijgt de prijs waar Hij voor stierf:
vele volken als zijn erfdeel.


P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 02 jul 2019 19:33

De eerste helft van 2019 ligt alweer achter ons.
En in mijn hart en in mijn gedachten komt één van de mooiste gezangen uit de Hervormde Gezangenbundel van 1938.
Hier volgen enkele coupletten:

'God is mijn lied,
Hij is de God der krachten.
Heer is Zijn naam, groot zijn Zijn werken 't achten,
het gans heelal is Zijn gebied.

Oneindig rijk,
volzalig, nooit volprezen,
vóór d' eeuwen God, om eeuwig God te wezen:
o Heer, wie is aan U gelijk?

Hij kent ons hart,
ons wensen, bidden, smachten,
't kwaad dat wij doen, en 't goed dat wij betrachten,
en ijlt ter hulp in onze smart.

Niets, niets is 't mijn',
maar alles Gods geschenken;
mijn hart, o Heer, zal eeuwig aan U denken,
uw lof op mijne lippen zijn.

Zo God mij hoedt,
mijn schut en hulp wil wezen,
zo heb ik niets in 't groot heelal te vrezen,
want Hij maakt alle dingen goed'.


(Gezang 139 vers 1,4,6,7 en 11).

Dit lied ervaar ik als het zingen van mijn geloofsbelijdenis.
In vers 1 belijd ik dat al wat is uit God is voortgekomen, uit Zijn kracht en ik omringd ben door Zijn schepping, er zelf deel van ben. Dat Hij Heer is van het hele universum. Zijn gebied.

Dat laatste beseffen we onvoldoende.
Waaraan ontlenen wij het recht om Zijn gebied te betreden, te exploiteren, en onze ecologische voetafdruk na te laten?
Vuilnisbelten in de aarde, op de bodem van de zee, en wat zwerft er niet aan ruimte-afval door de lucht?
Zijn gebied!

In vers 4 belijd ik dat Hij vóór de grondlegging der wereld God was en voor eeuwig God zal wezen. De onuitputtelijke bron van zaligheid, van verzoening, verlossing, vergeving, bevrijding.
Niemand is aan Hem gelijk.
En onze lofprijzing schiet altijd tekort.

In vers 6 belijd ik dat déze God jou en mij kent. Want elk mens, jong en ouder, heeft wensen, vragen en verlangens.
Misschien is het gewaagd wat ik zeg, maar ik neem waar dat in élk mens een groot verlangen leeft naar het paradijs dat wij zijn kwijtgeraakt. Een heimwee naar God.
Een bewust, maar vaker een onbewust verlangen.
God ziet ons kwaad en ons goed.
En staat klaar om ons uit te helpen.

En dan mis ik een couplet.
Ik mis Jezus de Christus.
In wie God ons alles schonk dat wij missen.

Want, vers 7, zegt ons wie u, jij en ik zijn.
Dit couplet zou ieder mens in onze tijd moeten kennen. De ongelovige zondaar en de vrome, godsdienstige, de fatsoenlijke zondaar en zondares.
Want, anno 2019, vinden velen dat wij tot heel veel in staat zijn.

Maar, ik belijd, dat ik niets kan claimen als mijn bezit.
Ik bezit niets!!
God, Jezus, de heilige Geest, de aarde, de zee, de hemel, het universum, kennis, een medemens, dieren, planten?

Weet je nog uit vers 1 'het gans heelal is Zijn gebied'.
En in vers 7 'maar alles Gods geschenken'.
Er is niets in jouw en mijn leven dat we niet van God in Christus ontvangen hebben.
Alles is genade.
Gods Zoon, de heilige Geest, geloof, redding, kennis en wijsheid, conditie, dat je handig bent, sportief, een taak kunt vervullen, dat je kunt bidden, Gods stem verstaat, enzovoorts: onverdiende geschenken waarvoor we God dank verschuldigd zijn.

En zó belijd ik in het elfde couplet: áls ik God mijn herder laat zijn, mijn beschutting, mijn schuilplaats, mijn helper, dan heb ik als mens deel uitmakend van Zijn gebied niets te vrezen.
Immers: Hij is uit op mijn heil.
Dwars door alles wat mij overkomt.

En zó ga ik, gaan wij, de tweede helft van 2019 in.
Onder Gods bescherming.

P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 07 jul 2019 07:05

DE ZICHTBARE KERK IS EEN AKKER MET ECHTE TARWE EN PSEUDO TARWE (DOLIK) WACHTEND OP DE MAAIERS.

In Matteüs 13:24-30 vertelt Jezus een beeldverhaal.
Iemand zaait goed zaad op de akker.
‘s Nachts zaait zijn vijand er pseudo-tarwe tussen door (dolik = dolle tarwe).
Bij het opgroeien zagen de knechten het meteen.
De knechten staan te popelen om dat pseudo-tarwe uit te trekken.
Maar de boer verklaart hen daartoe niet in staat.
Jullie trekken de dolik eruit én het echte tarwe.
Laat het samen opgroeien tot de oogst en dan zal ik de maaiers vragen om eerst die dolle tarwe te verzamelen, te bundelen, te verbranden en dan de goede tarwe te verzamelen in de schuur.

Een merkwaardig besluit.
Dolik, dolle tarwe, onkruid halen we bliksemsnel tussen de pure, goede gewassen uit.

Het liefst zuiveren we de kerk, de gemeente van de Heer Jezus Christus.
Want die kerk moet gezuiverd van pseudo-gelovigen, onheiligen, zondaren, valse leraren, valse leer.
Onze gemeente moet een zuivere gemeente zijn.
Een heilige gemeente.
Maar Jezus, het hoofd van Zijn lichaam, heeft een helder onderscheid.

In Matteüs 13:37-43 legt Jezus uit:
Ik, Jezus Christus, ben de Zaaier en Ik zaaide het échte zaad.
De akker is de wereld.
In die wereld zaaide Ik de kinderen van Mijn koninkrijk. De duivel zaaide in deze wereld vals zaad, dolik, dolle tarwe, kinderen van de boze.
Geoogst wordt er aan het einde van de tijden.
En dan doet Jezus ons schrikken.
Wie zijn de maaiers?
In vers 39 geen mensen, maar engelen.
Zij verzamelen de pseudo-christenen, die onrecht doen, die geprobeerd hebben de kinderen van Gods koninkrijk ten val te brengen.
Hen wacht de doop in vuur.
Het oordeel.
Maar de kinderen Gods stralen als de zon in Vaders koninkrijk.

Mensen zullen nú niet en nooit onderscheid kunnen maken tussen echt en pseudo.
De engelen wel.
De HEER weet wie de Zijnen zijn.

Kijk: dolik kan in Gods koninkrijk nog échte tarwe worden.
En daarom: laat het samen opgroeien tot de oogst.

De akker is de wereld.
Maar voor mij ook de kerk.
De wereld is onder ons.
Gods Geest in staat om dolik wedergeboren te laten worden tot échte tarwe.

De HEER heeft geduld met de kerk en de wereld.
Maar het uur van de waarheid nadert met rasse schreden.

Vandaag is weer zo’n dag in Zijn engelengeduld.
Bekering is een gebod, een opdracht.
Het ligt niet aan de HEER, als je onbekeerd blijft.
Hoeveel jaren heb je Zijn uitnodiging afgewezen, genegeerd?
Is Hij onbetrouwbaar?
Heeft Hij niet alles voor jou volbracht?
Ben jij te slecht?
In elke kerkdienst reikt Hij jou de hand.
Hoeveel kansen krijg je nog?

Een goede zondag is het pas als ik Zijn uitnodiging aanneem.

P Gerrets ( emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 11 jul 2019 08:19

De tekst voor de overdenking is uit Johannes 3 vers 8

8 De wind waait waarheen hij wil en u hoort zijn geluid, maar u weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat; zo is het met iedereen die uit de Geest geboren is.

Gemeente van onze Heere Jezus Christus, luisteraars, meelezer op Refoweb in het speciaal

Een overdenking verzorgd door Emeritus predikant P Gerrets


WAT ZIJN DE RICHTLIJNEN ?

In Johannes 3:8 zegt Jezus tegen de rechtzinnige Joodse theoloog Nicodemus:
"De wind waait waarheen hij wil.
Wij horen zijn geluid, maar wij weten niet vanwaar hij komt of waar hij heen gaat, zó is het met een ieder die uit de Geest geboren is".
Een wedergeboren mens is net zo onvoorspelbaar als de wind, de heilige Geest.
Heimwee heb ik naar gemeenten die ik heb mogen dienen in verkondiging in Franstalig België.
De Protestantse Kerk in Wavres/Waver.
Ik mag er voorgaan.
Een Avondmaalsdienst.
De preek gaat over Johannes 7:37-39.
Over de stromen van levend water die uit Christus stromen, waarvan wij mogen drinken om zelf een bron te worden.
Na de preek verzoek ik de ouderling van dienst het Avondmaal in te leiden.
Hij breekt in snikken uit en roept: 'Le Seigneur m'a touché.
Le Seigneur m'a touché'.
De Heer heeft me aangeraakt.
En vele gemeenteleden huilen, belijden hun zonden, ontvangen vreugde.
Maar dit stond niet in de liturgie.
Dan sta je daar als predikant en laat de heilige Geest zijn werk doen.
En daarna: nog nooit zó Avondmaal gevierd als daar.

Of die dienst die mijn medestudent Christian Piette, een Waal en goede vriend, en ik mochten leiden in Flémalle Grande (regio Luik).
Hij preekte, ik deed de liturgie.
Op de kansel werd ik overstroomd door de heilige Geest en nauwelijks kon ik een spontaan gebed in tongen bedwingen.
Een grote kerk, gebouwd aan het begin van de 20e eeuw toen de grote opwekkingen plaats vonden langs de Maas en in de Borinage, de mijnstreek.
Nu zaten er 45 mensen.
Christian preekte.
Ik sloot de dienst af, sprak de zegen uit én....allen bleven zitten.
Ze gingen met ons in gesprek.
Onder tranen vertelden ze ons dat ze al jaren het evangelie niet meer hadden gehoord.
Onze gemeente is kapot gegaan onder liberale predikanten.
We hebben vragen beantwoord en bij de uitgang hielden de mensen onze handen vast en smeekten ons de volgende zondag terug te komen.
Of in de jeugdkampen van de Franstalige Belgische Hervormde Kerken in Lustin, in de Ardennen.
Waar een tent stond waar iedereen die wilde kon bidden.
Waar ik kinderen hoorde bidden voor de bekering van oudere broers en zussen die ook aan dat vakantiekamp deelnamen.
Elke avond waren er jeugddiensten en velen kwamen 's avonds tot geloof.
Ik had een zaal met jongelui tussen 12 en 18 jaar. Voordat we gaan slapen vraag ik of iemand nog een slotgebed bidt.
En dan gaat iedereen bidden, en opnieuw, en opnieuw, en ze beginnen te huilen, zonden te belijden, God aan te roepen voor vergeving, en er komt blijdschap, aanbidding, dankgebeden, een amen.
En dan blijkt dat we van 00.00 - 03.00 uur gebeden hebben.
Ze willen naar buiten en in het licht van de maan geven we elkaar een hand en danken we voor wat God gedaan heeft.
Dit is geen schijnvertoning, dicht is écht.
Ik zou méér van deze gebeurtenissen op kunnen noemen.

Waarom heb ik in de Nederlandse traditionele- en Pinksterkerken dit nooit meegemaakt?
Ik heb nooit predikant in Nederland willen worden. Mijn hart lag in België, vooral in Wallonië.
De mogelijkheden waren er.
Ik heb een gesprek gevoerd met de synodevoorzitter van de Franstalige Belgische Hervormde Kerk.
Er was een stageplaats, een pastorie, een gemeente. Ik mocht 2 jaar door studeren aan de Vrije Universiteit in Brussel.
Maar de heilige Geest leidde me, onder hevig protest mijnerzijds, naar Nederland.
En ik kwam terecht binnen de Pinkstergemeenten.
En in Nederland zijn we over het algemeen bang voor die heilige Geest.
Onze reformatorische- en evangelische kerken zijn wel doortimmerde huizen.
Ja, zelfs in Pinksterkerken zijn wetten en regels.
Ik heb er 36 jaar lang deel van uit mogen maken.
Als kritische predikant die dwaalleer bestreed.
Ik ben in de eerste plaats een leerling van Jezus en wijlen ds. Gerrit Toornvliet, de gepassioneerde radiopredikant van radio Bloemendaal en van dr. H.F. Kohlbrugge.
Mijn stelling is en blijft: Het christenleven is een avontuur.
Onvoorspelbaar.
Maar onze doctrines, dogma's, belijdenisgeschriften hebben alles onwrikbaar vastgelegd in woorden.
In de zogenaamde vrije kerken ook.
Stel je voor dat er iets ongeplands gebeurt?
Iemand wordt onwel in de kerk.
De predikant blijft op de kansel.
De koster geassisteerd door enkele gemeenteleden voeren die persoon af, je hoort naderende sirenes en de bewuste persoon wordt naar het ziekenhuis gebracht.
Waarom komt de predikant niet van de preekstoel af en bidt hij met die broeder of zuster, terwijl ondertussen 112 wordt gebeld?
In sommige kerken staan tot mijn vreugde na de kerkdienst een broeder en een zuster bij het doopvont waar u voorbede kunt vragen.
Waarom zijn er nog zoveel predikanten en gemeenten die nooit met chronisch zieke patiënten thuis het Avondmaal vieren?
Voor mij een raadsel.
Waarom mogen gemeenteleden niet vrij en hardop bidden?
Waarom mogen gemeenteleden geen getuigenis geven van dat wat zij persoonlijk met God ervaren hebben?
Soms zou ik dolgraag een kerkraam willen openzetten: 'Kom vogel Gods daal op ons neer'. Waarom geestelijk gesproken ramen en deuren op slot houden?
Alsof de heilige Geest een ordeverstoorder is.
Wij zijn zo ontzettend voorspelbaar.
Alles tot in de puntjes voorbereid.
Maar nooit op het onverwachte.
Ik verlang nog niet naar Huis.
Maar wel naar een gemeente die hongert naar Brood, die dorst naar het Levende Water.
Naar een gemeente die vrijelijk de tranen laat lopen onder het beslag van Gods Geest en Woord.
Naar verootmoediging, ook van geestelijke leiders. Naar daadwerkelijke kanselruil met predikanten uit andere denominaties die op hetzelfde fundament staan.
Naar Avondmaalsvieringen mét andere gemeenten samen.
Kijk: Een opwekking kun je niet faken.
Maar we kunnen ons hart wel afsluiten en de heilige Geest wel doven.
Natuurlijk verwacht ik dat de gemeente bidt voor de predikant.
En natuurlijk reken ik erop dat hij of zij zich biddend voorbereidt.
Maar gemeente-zijn zijn we met z'n allen.
En ik pleit voor ruimte in de eredienst voor wat Gods Geest aan gemeenteleden geeft om te delen met de gemeente.
Ja, smartelijk verlang ik naar de werking van Gods Geest in alle ambtsdragers, predikanten, kerkmusici en gemeenteleden.
Want Gods huis moet vol worden.
Met mensen van buiten.
Er is aan Gods passie niets veranderd.
Wij zijn erg veranderd.
Gewend aan onze zonden.
Gewend aan onze verslavingen.
Gewend aan de wereld.
Gewend aan de bijbel.
Gewend aan de genade.
Gewend aan de gang van zaken in de kerk.
Immers alles went.
Het allerergste wat een mens, een gelovige kan overkomen is:
....dat hij/zij zich nergens meer over verwondert!
Die liefde van God, dat offer van Jezus, zijn opstanding, die uitstorting van de Geest, Gods genade.....dat blijft toch een eeuwig wonder?
Voor mij al 48 jaar lang.
En de passie om Gods liefde te delen met mensen in woord en daad als predikant al 44 jaar. Met ongelovigen, oorspronkelijke Nederlanders en hen met een migratieverleden, met zieken, met gehandicapten, met doven en blinden, met homo's en hetero's, met wie dan ook.
Ik wil net als Christus een vleesgeworden Woord van God zijn. Eenvoudig.
Helder.
Mens onder mensen.
Tot aan het einde toe.
En mijn ervaring is: een handoplegging, een kus, een omhelzing, een hand vastpakken heeft vaak 1000 x méér invloed dan preken

Een Hervormde predikant volgde via de radio de Pinksterconferentie van de Stichting Opwekking in Biddinghuizen.
In totaal woonden 65.000 mensen de bijeenkomsten bij.

Via de radio miste de predikant:
- de nadruk op de zondigheid van de mens;
- de oproep tot bekering, want in de preken werd ervan uitgegaan dat iedereen bekeerd was;
- er was geen heilige eerbied voor God;
- de liederen waren te vrolijk en opgewekt en de muziekbegeleiding was te hedendaags;
- de trits: ellende - verlossing - dankbaarheid werd gemist.

Conclusie: koester het goud van de Schriftuurlijke verkondiging gegrond op de belijdenisgeschriften en laat het klatergoud van de Pinksterconferentie.

Nee, de dominee was niet helemaal negatief.
Het is veelkleurig en er valt te leren van anderen ook al ben je het niet met ze eens.

Wat is er toch gebeurd met de heilige Geest?
In het boek Handelingen ervaar je volop beweging, stroming, golven, interventies van de heilige Geest, die Geest opent harten, geeft radicale levensveranderingen, geeft leiding aan Gods geroepenen, een engel leidt Petrus uit de gevangeniscel, de Geest veroorzaakt aardbevingen, verleent buitengewone vrijmoedigheid, er gebeuren wonderen van genezing en bevrijding. Diaken Filippus wordt weggeroepen uit een opwekking die gaande was in Samaria om naar een verlaten weg te gaan rond het middaguur.
Dan is de logica toch zoek?
Is die ene minister van financiën van Ethiopië dan belangrijker dan wat er in Samaria gebeurde?
Hoe verliepen de bijeenkomsten van de vroeg-christelijke gemeenten? Hoe waren de massabijeenkomsten bij Jezus?
En hoe reageren wij heden ten dage op de stem van God? Als Hij roept? Mag de heilige Geest in onze kerkdiensten wel interveniëren?
Wie heeft de in onze traditionele kerken gebruikelijke liturgie bedacht?
Waarom zijn we er zó zeker van dat 'de gereformeerde leer' de ware leer is?
En wat is eigenlijk 'gereformeerd'?
Het gereformeerde van de OGGiN, de GGiN, de GG, de GKv, de NGK, de CGK,
de HHK, de PKN?
Bedoelen we met de Reformatie die van Luther, van Calvijn, van Zwingli?
Wie zijn de wettige nazaten van de Reformatoren?
Is de RKK een dwalende kerk, de Lutherse-, de Doopsgezinde-, de Oud-Katholieke-, de Baptisten-, de Pinksterkerken?
Soms heb ik de indruk dat we de heilige Geest hebben ingeblikt, of gevangen gezet in een kooi.
En staat op dat blik ons eigen merk?
Er is verstarring, verstening. We zijn vastgeroest.

In mijn jeugd hoorde ik zo vaak: 'U zit op mijn plaats'. Er werd naar het psalmbord gekeken: 'Gelukkig alleen maar psalmen' of 'Vandaag worden er wel heel veel gezangen gezongen'. 'Er wordt te snel gezongen' en dat was synoniem voor oneerbiedig.
Wie bepaalt de gang van zaken in de gemeente? Is het nog altijd de gemeente van Jezus Christus? Bepaalt Hij ons geloofsleven, ons samenkomen, onze kleding, onze liturgie, ons gebed?
Of de synode, de kerkenraad?
Nee, wij weten ons geen raad met de Pinkstergeest.
Écht het geloofsleven van velen is doodsaai, uitermate voorspelbaar.
Onze kerkdiensten ook, altijd hetzelfde lied.
Wij zijn doodsbang voor de heilige Geest.
Jezus vertelde 's nachts aan
Nicodemus: 'De wind zelf zie je niet.
Onzichtbaar. Toch is die windstroming ergens ontstaan en hij gaat ergens naar toe. Waar? Dat weten we niet. Maar wáár die wind waait gebeurt iets.
Onvoorspelbaar. Toch voelbaar, waarneembaar, je ziet beweging, de wind is hoorbaar, kan ons omverblazen'.
En zei Jezus: "Zó is het ook met een man of vrouw die de heilige Geest van boven ontvangen heeft" (Johannes 3:8).
Een wedergeboren christen is even onvoorspelbaar als de wind van de Geest.
Ik zeg wat Hij zegt. Ik doe wat Hij zegt me te doen. Ik ga waar Hij zendt.
Jezus deed de dingen net wat anders.
Het christenleven kan onmogelijk saai zijn, het is avontuurlijk. Elke dag kan anders zijn dan gisteren. Een kerkdienst kan verrassend zijn. Je voelt aan: er is iemand die zijn of haar leven aan Christus wil geven. Iemand heeft iets te vertellen wat hij of zij met de Here heeft meegemaakt.
Of je ervaart bewogenheid met een zieke waarmee je voorbede doet.
Wie geeft de richtlijnen: de Héér van de kerk.
Alles ligt niet vastgegoten, is niet vastgemetseld.
"O God, vergeef ons dat wij U ketenen.
O heilige Geest, vergeef ons dat wij U gekooid hebben. Dat deuren en ramen van onze kerken potdicht zitten.
Wij hebben U voorgeschreven hoe U werkt.
Het moét anders.
Dat Uw Geest in mij woont, moet te merken zijn door mijn omgeving.
En neem de leiding over Uw kerk".
Is in Biddinghuizen Christus verkondigd?
Heeft Gods Geest mensen overtuigd van zonde, oordeel en gerechtigheid?
Ervoeren mensen Gods heiligheid?
Bracht God Zijn kinderen uit allerlei verschillende kerken bij elkaar?
Ja! Dat is het getuigenis wat ik heb gehoord.
God heeft méér schapen, die niet van onze gereformeerde stal zijn........en het zal worden één kudde met één Herder.

Ik probeer me voor te stellen hoe het in zijn werk gaat: God roept!
Abram, laat alles achter!
Jouw land, jouw familie én Ik breng je in een onbekend land.
Die spreekt is hem volledig onbekend.
Is het niet absurd de onbekende stem van een onbekende god te volgen?
Van Ur naar Haran en van Haran naar Kanaän.
Alles achterlaten.
Tóch neemt hij zijn neef Lot mee.
Lot, die zoveel problemen veroorzaakt.
Destijds: je tent opbreken en gáán.
Maar anno 2017.
Ónze tentpinnen zijn diep, zéér diep in de grond geslagen.
In beton gegoten.
Destijds was de mens mobiel.
Er bestonden nog pelgrims.
Anno 2017 hebben we een mobiel.
En pelgrims zijn we niet meer.
Santiago de Compostella.
'De camino maken'.
Eigenlijk te voet gaan door België, Frankrijk, de Pyreneeën, Spanje.
Overnachten in herbergen.
Tegenwoordig: elk jaar een gedeelte fietsen. Er drie jaar over doen om het doel te bereiken,
Of: bepaalde trajecten met de trein afleggen.
De Bijbel zegt: "Wij hebben hier (in Delft, Den Haag, in Steenwijk, op Urk) géén blijvende stad".
Zelfs in Kanaän heeft Abram zich nooit gevestigd.
"Hij zocht naar een stad waarvan de bouwer, de ontwerper, de fundamenten door God gelegd waren".
Elke wedergeboren christen of christin is, of hij of zij dat beseft of wilt, een nomade, pelgrim, reiziger, onderweg.
Is daarvan iets te merken in ons dagelijks leven?
Stel je voor dat de heilige Geest jou roept, kun je dan zeggen: 'Hier ben ik!'
Of zitten we vastgeroest?
In beton gegoten?
In mijn leven speelt Johannes 3:8 een enorme rol.
"De wind waait waarheen hij wil.
Wij horen zijn geluid. Wij weten niet vanwaar hij komt en waar hij heengaat.
Zó is het ook met een mens die uit de heilige Geest geboren is".
Een gelovige christen.
Waait niet met alle winden mee.
Waait met de heilige Geest mee.
Zó kom je op ongedachte en onverwachte plaatsen. Je ontmoet onbekende mensen.
Het leven als christen, als christin is avontuurlijk, eigenlijk onvoorspelbaar.
Dan dúrf je pas echt vragen:
"Here, wat wilt U, dat ik doen zal".
Die vertrouwenwekkende stem.
Al sprekend verwekt hij geloof.
Is er inspraak mogelijk in jouw en door jou volgeplande agenda?
Heeft God nog iets te zeggen?



Amen
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 29 jul 2019 21:11

WAAROM GELOOF IK WAT IK GELOOF
en
WAAROM DOEN WE WAT WE DOEN IN ONZE KERK?


Dát is mijn levensinstelling.

Hebreeën 10 vers 36

“Maar gij hebt volharding nodig, opdat gij de wil van God doende, te verkrijgen hetgeen beloofd is”.



Op de dag van mijn doop door onderdompeling, de dag waarop ik voor God en voor de mensen belijdenis aflegde van mijn vertrouwen op Jezus’ volbrachte werk en mijn verlangen Hem na te volgen, kreeg ik twee opdrachten:

In de eredienst in de Waalse Hervormde Kerk in Amay om 09.00 uur preekte ds. Carl Ledune over het feit, dat een wedergeboren christen met de wind van de Geest meewaait. In de eredienst in de Waalse Hervormde Kerk in Seraing om 10.45 uur werd ik gedoopt samen met 7 andere medebroeders en medezusters.
Als dooptekst kreeg ik mee: “Maar gij hebt volharding nodig, opdat gij de wil van God doende, te verkrijgen hetgeen beloofd is”.

Let op de koers van de heilige Geest én blijf volharden in de wil van God.

Wel, dat houdt mij bezig.
Waar vind ik die wil van God?
In de Bijbel.
En luisterend in de stilte naar het spreken van God.

Zó toets ik het belijden van de gemeenten die ik heb mogen dienen. De Volle Evangelie Gemeente in Enschede, de Stichting Jong en Vrij, de Evangelie Gemeente Vredeheim in Rockanje, de Pinkstergemeenten Morgenstond in Den Haag en Zoetermeer, de Christengemeente De Schuilplaats in Den Haag.

Ja, ik kan kritisch zijn. Ik heb als Pinksterpredikant het dogma betreffende de doop in de heilige Geest en in vuur ter discussie gesteld. Dat elke christen in tongen kan spreken. De plaats van de vrouw in de gemeente.
Wat er geleerd werd over ziekte en genezing.
Ik ben voor het Sanhedrin gedaagd.
En gaan onderwijzen wat de Bijbel onderwijst.

Nu ik belijdend lid van de PKN ben, een Gereformeerde Bondsgemeente hier in Den Haag, stel ik vragen bij de zuigelingendoop. Bij de leer van de uitverkiezing.
En onze houding t.o.v. andersgeaarden.

Ik heb geleerd om het met de Bijbel en met de heilige Geest te wagen. Nieuw is niet eng, maar avontuurlijk.
Dat wat mij altijd geleerd is, durf ik in te wisselen voor dat wat de Schrift en de heilige Geest mij leren.

Ik las een reactie van een geloofszuster die instemde met wat ik schrijf en schreef, maar aangaf dat ze het wel eng vond. Dat begrijp ik wel. Dat wat je meegekregen hebt van je ouders, van school en van de kerk, daarmee ben je vertrouwd, dat biedt zekerheid en geborgenheid.

Als ik vroeger tegen mijn ouders zei: “ Ga zondag nou eens mee naar de Gereformeerde Kerk”, dan was het antwoord: “Wij zijn altijd Hervormd geweest en dat blijven we en dan ga je niet naar de Gereformeerde Kerk”. Punt uit. De kerkdiensten moeten blijven, zoals ze waren. Het voorlezen van de Tien Geboden of van de Geloofsbelijdenis. Het niet-ritmisch zingen van de oude berijming van 1773. Het lezen uit de Statenvertaling.

Het was alsof je alles verliet als je naar een andere kerk ging. Een breuk met het voorgeslacht.
Al jong besefte ik dat God maar één Gemeente van Jezus Christus kent. En ik ging dáár waar predikanten vanuit hun hart Christus verkondigden. In Reformatorische Kerken en Evangelische- en Pinksterkerken. Ik wilde eigenlijk predikant worden in België in een Vlaamstalige- of een Franstalige Hervormde Kerk of de Verenigde Protestantse Kerk in België. Die mogelijkheden waren er. Maar toen kreeg ik een beroep van de Volle Evangelie Gemeente in Enschede en dat wilde ik niet, maar ik moest.
En 36 jaar heb ik binnen Pinkstergemeenten en een bijbelschool gewerkt. Maar ik heb nooit mijn banden met de gewone traditionele protestantse kerken opgegeven. En men heeft gevoeld dat ik de Pinksterkerken niet de enige ware kerken van Christus vond. Ik nam deel aan predikantenkringen in plaatsen waar ik werkte. Ik ben uitgenodigd in Frankrijk, België en Nederland om voor te gaan in andere denominaties dan de mijne. En ik nodigde predikanten uit om in ‘mijn’ gemeenten voor te gaan.
Want ik verlangde ernaar dat onze gemeente leerde dat wij behoorden tot een wereldwijd lichaam van Christus.

Ik krijg zo vaak het idee, dat we ons zó op onze eigen kerk richten en geen oog hebben voor anderen.
Je hebt niet anders geweten dan de kinderdoop en misschien door familieleden elders of vrienden en vriendinnen kom je in een andere kerk waar men mensen die tot geloof komen door onderdompeling doopt. Waar men andere liederen zingt.
Ik geloof dat het zó goed is om af en toe een andere kerk of gemeente te bezoeken.
En om predikanten of voorgangers uit andere kerken uit te nodigen om vóór te gaan.

Als Pinkstergemeente hebben we op Goede Vrijdag eens samen met de wijkgemeente van de Gereformeerde Kerk een Avondmaalsdienst gehouden, waarin de Gereformeerde predikant en ik voorgingen.
Wat een belevenis!

Het zou gewoon moeten zijn.
Leven volgens de Schrift en biddend om de leiding van de heilige Geest én mééwaaien, dan beleef je nog eens wonderen.
Dat leven bid ik ieder van jullie toe.

P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 13 aug 2019 09:43

“Tegen de Joden die in Hem geloofden, zei Jezus: ‘Als u vasthoudt aan Mijn woord, dan bent u werkelijk leerlingen van Mij; dan zult u de waarheid leren kennen, en de waarheid zal u vrij maken’”

(Johannes 8:31-32 Willibrordvertaling 1995).

KEN IK DE WAARHEID?

Er is geloven en geloven.
Ik geloof dat er iets is.
Ik geloof hetzelfde wat mijn ouders geloven.
Ik geloof en daarom ga ik regelmatig naar de kerk.
Ik geloof wel, maar ik doe er niets aan.
Ik ben niet ongelovig hoor, ik ben als kind gedoopt.
Ik geloof in de liefde.
Ik heb nooit een vlieg kwaad gedaan.
Ik heb altijd goed geleefd.
Ik geloof in Jezus.

Dit zijn antwoorden die ik in mijn werkzame leven als predikant zo vaak heb gehoord.
Maar wat betekent dat woordje ‘geloof’ toch?
Er zijn hier in Johannes 8:31 Joden die in Jezus geloven. Dat is riskant. Dat nemen orthodoxe en ook liberale Joden je niet in dank af.
Jezus lijkt niet al te enthousiast.

‘Wij geloven in u, Jezus’.
Jezus antwoordt niet met: ‘Hartelijk dank voor uw vertrouwen’.

Nee.
Jezus reageert als volgt: ‘Als u zich vasthoudt aan de woorden die Ik spreek, dán pas bent u échte leerlingen van Mij’.

Ik moet Jezus accepteren als mijn Leraar, mijn Docent, mijn Rabbi, student bij Hem worden.
Want dán pas leer ik de waarheid kennen!!
Door Jezus’ onderricht leer ik de waarheid kennen over God, over Gods verbondsvolk, over Zijn geschiedenis met dat volk, de waarheid over mijzelf, over Jezus’ missie, over Zijn volbrachte werk, over vertrouwen, onze zonden, vergeving, verzoening, over de toekomst.

Dat betekent dat ik als student van Jezus met mijn overtuigingen (van huis uit meegekregen, resultaat van mijn opvoeding, kerkgang, opleiding, werk, eigen ervaringen) geconfronteerd word met Zijn waarheid.

Mijn waarheid, meegekregen en zelf ervaren kan heel positief zijn.
In overeenstemming met Jezus’ waarheid.

Maar ik kom mensen tegen, die vanuit de opvoeding, de kerk of gemeente, opleiding en eigen ervaringen tot een gruwelijk negatief zelfbeeld gekomen zijn.
Geen greintje liefde meegekregen, alleen maar te horen hebben gekregen wat fout is, niet hoort, regels en wetten zijn opgelegd en zich losers, mislukkelingen voelen.

Hoe noodzakelijk is het dan om met de waarheid in contact te komen. Met Gods gedachten over jou.

‘Want’, zegt Jezus, ‘die waarheid zal jou, zal jullie vrij maken’.

Ware gelovigen blijken studenten van Jezus te zijn.
Leerlingen, volgelingen.
Die hun gedachten en gevoelens vullen met de waarheid van God zélf.

Jezus zegt later: IK BEN de weg naar de Vader.
IK BEN de waarheid over de Vader.
IK BEN het eeuwige leven van de Vader.

En dié waarheid vind je nergens anders.
Niet bij welke goeroe, wijsheidsleraar, filosoof ook.
In geen enkele religie.
Alleen bij Jezus.
Alleen door Jezus kunnen en moéten wij behouden worden (Handelingen 4:12).

Het is in- en intriest dat mensen op zoek zijn naar waarheid buiten DE WAARHEID om.
Zelfs binnen het christen-dom zijn er mensen die zichzelf apostelen, profeten en profetessen, of leraren noemen. Mensen die een website beheren die ze ‘de website van de Here Jezus Christus’ noemen.
Mensen die zich een bediening aanmeten opdat de volgers alles wat zij schrijven voor zoete koek aannemen.
“Want niet hij/zij die zichzelf aanprijst, heeft de proef doorstaan, maar hij/zij die geprezen wordt door de Heer” (2 Korinthiërs 10:18).

Het gaat dus niet om ónze namen, ónze opleidingen, de aan onszelf toegekende bedieningen.
Het gaat om die ene naam.
Jezus Christus, die dé Waarheid is en niemand anders.
Ken ik Hem?
Ben ik Zijn leerling, Zijn volgeling?
Ben ik door Zijn waarheid bevrijd van schijnwaarheden, leugens?

P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Johan100
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3644
Lid geworden op: 22 okt 2015 15:06
Contacteer:

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Johan100 » 18 aug 2019 12:07

1 In het jaar, toen de koning Uzzia stierf, zo zag ik den Heere, zittende op een hogen en verheven troon, en Zijn zomen vervullende den tempel.
2 De serafs stonden boven Hem; een iegelijk had zes vleugelen; met twee bedekte ieder zijn aangezicht, en met twee bedekte hij zijn voeten, en met twee vloog hij.
3 En de een riep tot den ander, en zeide: Heilig, heilig, heilig is de HEERE der heirscharen! De ganse aarde is van Zijn heerlijkheid vol!
4 Zodat de posten der dorpels zich bewogen van de stem des roependen; en het huis werd vervuld met rook.
5 Toen zeide ik: Wee mij, want ik verga! dewijl ik een man van onreine lippen ben, en ik woon in het midden eens volks, dat onrein van lippen is; want mijn ogen hebben den Koning, den HEERE der heirscharen gezien.
6 Maar een van de serafs vloog tot mij, en had een gloeiende kool in zijn hand, die hij met de tang van het altaar genomen had.
7 En hij roerde mijn mond daarmede aan, en zeide: Zie, deze heeft uw lippen aangeroerd; alzo is uw misdaad van u geweken, en uw zonde is verzoend.
8 Daarna hoorde ik de stem des Heeren, dewelke zeide: Wien zal Ik zenden, en wie zal voor Ons henengaan? Toen zeide ik: Zie, hier ben ik, zend mij henen.
9 Toen zeide Hij: Ga henen, en zeg tot dit volk: Horende hoort, maar verstaat niet, en ziende ziet, maar merkt niet.
10 Maak het hart dezes volks vet, en maak hun oren zwaar, en sluit hun ogen, opdat het niet zie met zijn ogen, noch met zijn oren hore, noch met zijn hart versta, noch zich bekere, en Hij het geneze.
11 Toen zeide ik: Hoe lang, Heere? En Hij zeide: Totdat de steden verwoest worden, zodat er geen inwoner zij, en de huizen, dat er geen mens zij, en dat het land met verwoesting verstrooid worde.
12 Want de HEERE zal die mensen verre wegdoen, en de verlating zal groot wezen in het binnenste des lands.
13 Doch nog een tiende deel zal daarin zijn, en het zal wederkeren, en zijn om af te weiden; maar gelijk de eik, en gelijk de haageik, in dewelke na de afwerping der bladeren nog steunsel is, alzo zal het heilige zaad het steunsel daarvan zijn.

Jesaja 6.

Ernstig hoofdstuk. Er is nu nog bekering mogelijk (het heden van de genade)!
(..)Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid.(..)Rom.3.

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 01 sep 2019 15:34

“Geliefde, boven alles bid ik dat het u goed gaat en dat u gezond bent, zoals uw ziel gezond is”

(3 Johannes 1:2 uit de Willibrordvertaling 1995).

BIDDEN.

Johannes schrijft aan Gajus.
Gajus is door Paulus gedoopt, afkomstig uit Derbe, gastvrije broeder, reisgenoot van Paulus.
De oudste, daarmee bedoelt Johannes zichzelf.
In dit briefje laat Johannes zijn dankbaarheid blijken aan Gajus voor zijn oprechtheid, zijn trouw, zijn liefde, zijn zorg voor de broeders.

Maar wij richten ons op het gebed.
Wat bidden we voor vrienden, voor vriendinnen, broeders en zusters die ons aan het hart gaan.

Johannes bidt: “ik bid dat het jou [in alles] goed gaat”. Dat ‘in alles’ lezen we in de Naardense Bijbel.
Bidden dat het de ander in alles goed gaat.
In zijn of haar persoonlijk leven, in zijn of haar relaties, in zijn of haar gezin, in zijn of haar werk, in zijn of haar bediening binnen de gemeente van Jezus Christus, in het zakenleven.
Terwijl ik dit schrijf, moet ik glimlachen.

Is ons gebedslijstje vaak niet gevuld met namen van mensen die met problemen worstelen?
Als Paulus schrijft in 1 Korintiërs 12 over de gemeente als lichaam, dan spreekt hij over het méé-verheugd zijn met die gemeenteleden die eer ontvangen, de geslaagden.
Ik heb niet de indruk dat we hierin slagen, omdat we heimelijk jaloers zijn.
Het is voor de meesten makkelijker om mee te lijden met degenen die leed dragen.
Gajus is een belijdend christen in woord en daad.
Johannes heeft van hem alleen maar geweldige dingen gehoord. Dat hij in de waarheid wandelt, dat hij trouw is, liefdevol, gastvrij en een steun voor de broeders en zusters.
Moeten we dan bidden dat het met hem goed blijft gaan en om nog meer zegen?
Is dat niet overdreven?

Johannes bidt verder: “en dat u gezond bent”.
Hij is toch gezond en dan ook nog bidden dat hij gezond blijft?
Of vinden wij dat ‘goed gaan’ en ‘gezond zijn’ normaal is? Ons recht?
Té normaal?
Té vanzelfsprekend?
In al die jaren dat ik predikant mag zijn is me bij ziekenhuisbezoeken opgevallen dat familieleden, kennissen of vrienden bij het afscheid nemen zeggen: ‘Nou Wim het allerbeste en we hopen maar dat je gauw weer ‘de ouwe’ wordt’.
De ouwe. Natuurlijk begrijp ik wat ze bedoelen!
Gezond worden net als voorheen.
Maar wat is eigenlijk ‘gezond zijn?’
Na een rustperiode, medicatie, een operatieve ingreep en revalidatie opknappen en op de oude voet doorgaan?
Zonder tot geloof in Jezus Christus te zijn gekomen? Zonder levensverandering?
Ik heb, zelf talloze malen in het ziekenhuis liggend, mijn bezoek gezegd: ‘ik hoop dat ik vernieuwd word’.

En let nu eens op wat Johannes verder bidt: “zoals uw ziel gezond is”.
Wat is er toch een enorme aandacht voor het lichaam!!!
Beweging, voeding, verzorging.
Én bij mannen en bij vrouwen.
Hoeveel eenzame hardlopers en hardloopsters, joggers en jogsters.
Sportscholen worden frequent bezocht.
Sporters in teamverband.
En natuurlijk altijd een fles water bij de hand.
Gezond eten. Biologisch, vegetarisch, veganistisch zijn de sleutelwoorden.
En wat wordt er een aandacht geschonken aan huidverzorging bij mannen en vrouwen.

En de ziel? Wordt daarin evenveel tijd, aandacht en zorg geïnvesteerd?
Johannes bidt: Dat jouw lichaam net zo gezond zal zijn als jouw ziel!!!
Ik bid: Dat jouw ziel net zo gezond zal worden als jouw lichaam!!!

Gaan we nog naar een kerk of gemeente?
Bidden we wel eens?
Lezen we wel eens uit de bijbel?
Bijbelstudie. Stil zijn voor God. Luisteren. Overdenken.

En wat doen we aan innerlijke verwondingen, trauma’s, innerlijke conflicten, onbeleden zonden?
Nemen we een betrouwbare broeder of zuster, vriend of vriendin in vertrouwen?
Iemand die de gave van onderscheiding van geesten bezit, die jou bij Jezus brengt?
Want Jezus balsemt de wonden en heelt alle smart!

Dank je vriend Johannes dat je voor mij bidt, ook al gaat het goed. En vooral dat jij niet alleen oog hebt voor mijn fysieke gezondheid, maar juist ook voor mijn innerlijke-, emotionele- en geestelijke gezondheid.

P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 04 sep 2019 15:54

“HEER, God van vergelding,
God van vergelding, verschijn in uw gloed.
Treed op, rechter van de aarde,
geef aan grootsprekers wat zij verdienen.
Hoe lang, hoe lang nog, HEER,
zullen bozen in overmoed praten?
Onbeschaamdheid braken zij uit,
die boosdoeners blijven maar bluffen.
HEER, zij vertrappen uw volk,
zij tiranniseren uw eigen mensen.
Weduwen en wezen brengen zij om,
wezen moorden zij uit.
En dan zeggen ze nog: ‘Dat ziet de HEER niet,
dat dringt niet door tot Jakobs God’.
Kom toch tot inzicht, domsten van dit volk;
stompzinnigen, worden jullie nooit wijzer?
Hij, die ons oren gaf, zou het niet horen?
Die het oog heeft gevormd, zou het niet zien?
Hij die volken vermaant en mensen onderwijst,
zou niet straffen?”

(Psalm 94:1-10 uit de Willibrordvertaling 1995).

ER ONTGAAT HEM NIETS (1).

Wij houden niet van deze psalm.
Het is geen psalm die meegegaan is met de tijd.
God van vergelding? (:1)
Rechter van de aarde? (:2)
God die straft? (:10)

Dit ligt ons niet.
God is liefde!
De Grote Knuffelbeer.
Die niet vergeldt.
En zeker niet straft.

Je kunt gerust je gang gaan grootsprekers (:2).
Ook de overmoedigen (: 3).
De bluffers (:4).
Wie zijn zij?

Het gaat hier om hen die Gods volk (en dat zijn de nakomelingen van Abraham, Izaak en Jakob met wie de HEER een verbond heeft gesloten) vertrappen, tiranniseren, weduwen en wezen vermoorden (:5-6).

En de daders durven zeggen:
‘Dacht je dat de HEER dit ziet?
Dat het tot Hem doordringt?’

Dom!
Stompzinnig!
Als je zó over de God van Israël denkt.
Hij gaf ons oren en zou zelf niet horen?
Hij gaf ons ogen en zou zelf niet zien?
Die de gojim (de niet-Joodse volken) vermaant en onderwijst, zou Hij dit ongestraft laten?

Al het leed dat Gods verbondsvolk is aangedaan, Hij zag het, Hij ziet het.
Het is verschrikkelijk wat de kerk van Christus door de eeuwen heen Gods verbondsvolk heeft aangedaan.
Wat volken en natiën en hun leiders op hun geweten hebben.
Die schuld wordt niet beseft.

En nee, Gods verbondsvolk bestaat niet enkel uit lievelingetjes, heiligen.
De hele Schrift zien we hoe God soms vertoornd is op Zijn eigen volk.

Er is veel onrecht in deze wereld.
Onrecht dat om vergelding vraagt.
Ik las n.a.v. mijn vorige artikel dat mensen zwaar teleurgesteld werden toen ze anderen om hulp vroegen.

Deze psalm zegt ook ons: ‘Denk niet dat dit onrecht door de HEER niet gehoord wordt en niet gezien wordt’.
Want de tijd komt dat God recht doet.
Wie hier tussen de mazen van het net doorglipt, verliest God niet uit het oog.

Maar ook wij maken ons schuldig aan onrecht.
Vlucht dan naar Jezus, erken jouw schuld, spreek het uit, vraag vergeving omwille van Jezus’ volbrachte werk en maak het in orde met jouw medemens die jij benadeeld hebt.

Want God is liefde, maar ook een God van recht.

(wordt vervolgd)

P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 05 sep 2019 17:46

De HEER kent de gedachten van de mensen,
Hij weet hoe zinloos ze zijn.
Gelukkig de mens die U, HEER, vermaant,
gelukkig degene die U onderwijst in uw wet;
U brengt hem vrede na kwade dagen,
terwijl voor de bozen een kuil wordt gegraven.
Nooit verstoot de HEER zijn volk,
zijn eigen volk geeft Hij nooit prijs:
uiteindelijk krijgen de rechtvaardigen hun recht,
en ook al hun kinderen, die oprecht zijn van hart.
Wie zal mij verdedigen tegen de bozen?
Wie zal tegen boosdoeners pleiten voor mij?
Indien de HEER mij niet had geholpen,
dan had ik allang in de stilte [van het dodenrijk] gewoond.
Op het moment dat ik dacht: ‘Ik ga vallen’,
bleek, o HEER, hoe uw liefde mij steunt.
Groeiden de zorgen mij boven het hoofd,
dan was uw troost mijn vreugde.
Zou U bondgenoot zijn van ontrouwe rechters,
die op onrecht broeden in naam van de wet,
die jacht maken op rechtvaardigen
en onschuldigen schuldig verklaren?
Nee, mijn veilige vesting is de HEER,
mijn God is een rots, mijn toevlucht.
Hun misdaad zal Hij op hen verhalen:
vanwege hun slechtheid brengt Hij hen om;
HEER, onze God, Hij brengt hen om”

(Psalm 94:11-23 uit de Willibrordvertaling 1995).

ER ONTGAAT HEM NIETS (2).

Mijn vermoeden klopte.
Dit is geen geliefde psalm.
Omdat het om recht doen gaat.
God ziet niets door de vingers.
God kent ons aller gedachten, onze plannen, ons streven, positief en negatief.
En onze gedachten zijn overwegend ijdel, onzinnig, leeg (:11).

Zijn er mensen onder jullie die zich laten tégenspreken door de HEER, laten corrigeren, laten vermanen.
Gelukkig die heidenen, die nazaten van Abraham, Izaak en Jakob, die christenen, die zich laten corrigeren door het onderwijs van de HEER!!!
Er moéten preken komen vanaf de kansels in kerken en synagogen die ons keihard in het hart raken.
En niet lievige preekjes die de toehoorders over hun bolletjes aaien.
Het Woord spreekt te vaak tegen onze argumenten.
Wij willen zaterdag in de synagogen en zondag in de kerken graag gesterkt worden in onze opvattingen.
Preken van Johannes de Doper, Jezus, Petrus, Paulus wekten tegenstand, riepen discussies op.
De meeste preken worden na kerktijd verdronken in de koffie.

God kan heel goed ons oordelen met kwade dagen en daarna vrede geven.
Soms vraag ik me af: is het niet te soft geworden, te zoetsappig?
Durven predikanten, priesters en voorgangers Gods Woord wel verkondigen of spreken we onze gemeenteleden naar hun oren, dat wat ze graag willen horen?

Tégen allen die totaal geen visie hebben op de toekomst van Gods verbondsvolk (het Joodse volk), die verzuimen daarover te preken, die zonder het bewust te zijn een hekel hebben aan Joden, die de verbondstheologie blijven handhaven en de vervangingstheologie, die zonder het zich bewust te zijn antisemitisch handelen en zelfs de holocaust ontkennen val ik Psalm 94 bij:

NOOIT VERSTOOT DE HEER ZIJN VOLK,
ZIJN EIGEN VOLK GEEFT HIJ NOOIT PRIJS (:14).

Gods eerste liefde zijn de nazaten van Abraham, Izaak en Jakob én NIET wij.
Zijn verbonden met Abraham gelden eerst en vooral hen, het Joodse volk en NIET ons.

De gemeente van Jezus Christus is op geen enkel moment in de kerkgeschiedenis IN DE PLAATS VAN HET JOODSE VERBONDSVOLK GEKOMEN.
NOCH DE ZUIGELINGENBESPRENKELING IN DE PLAATS VAN HET BESNIJDEN VAN JOODSE JONGETJES OP DE 8E DAG.

Dit is een zeer ernstige dwaling. Dwaling met fatale gevolgen voor Gods oogappel.

Waarom dringt dit niet tot heel de christenheid door?
Gelukkig hen die zich hebben laten tegenspreken door het Woord en die zich hebben laten onderwijzen uit de Thora.

En God zegt nog iets: GOD ZAL VERGELDEN WAT AAN ZIJN GELIEFDE VOLK IS MISDAAN.
GOD ZAL RECHTSPREKEN EN IS GEEN SJOEMELAAR. GOD TREEDT OP ALS VERDEDIGER EN ADVOCAAT VAN ZIJN ISRAËL.

De psalm eindigt met: God brengt állen die zich ooit en recent aan Zijn volk hebben vergrepen om.
Die nooit schuld hebben erkend en beleden.

De voormalige nazi’s in Duitsland die moesten voor het gerecht en de doodstraf krijgen.
De voormalige NSB-ers.
Maar dat uit ons land, dankzij bereidwillige ambtenaren en de uitstekende registers en de punctueel rijdende treinen van Westerbork naar Auschwitz-Birkenau, 108.000 Joden zijn afgevoerd, waarvan er slechts 6.000 zijn teruggekeerd?
Dat is onze schuld toch niet.
En dat die 6.000 beroofd waren van al hun kostbaarheden en dat Nederlanders hun huizen hadden ingepikt en de Joden toeriepen: ‘Sorry, we hadden er niet op gerekend dat jullie terug zouden keren!’ En nu na 70, 75 jaar gaan we kostbaarheden, schilderijen teruggeven en de NS gaan slachtoffers en hun nabestaanden compenseren?
Gewacht totdat de slachtoffers dood waren?

En dan onze landsregering die hun vertegenwoordigers in de Verenigde Naties en in de UNESCO voortdurend Israël laten veroordelen.
Wat is dat voor een regering, notabene met CDA en CU?

Ik krijg het idee, dat niemand zich realiseert hoe onmenselijk, hoe goddeloos het handelen van Het Derde Rijk en al hun handlangers is geweest.
Ook de handlangers hier in Nederland.

Het moet verplicht worden dat onze middelbare scholieren op excursies moeten naar vernietigingskampen als Auschwitz-Birkenau en zien waartoe mensen in staat zijn.

En het Joodse volk ondersteunen.
Gebed.
Ik heb een hekel gekregen aan een lauwe kerk die niet eens meer gelooft in het uitkomen van nog niet vervulde bijbelse profetieën.

Ik hunker naar een profetische kerk, en niet land en volk naar de oren praat, maar vlammend getuigt.

P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 12 sep 2019 19:50

"Ik roep u dan op, broeders-en-zusters, vanwege de barmhartigheden van God, om uw lichamen in te zetten als een levende, heilige, aan God welbehaaglijke offerande uw eredienst in de zin van het woord.
Wordt niet gelijkvormig aan deze eeuw, maar wordt hervormd in vernieuwing van het denken, zodat u kunt toetsen wát de wil van God is, het goede en welbehaaglijke en volmaakte.
Want door de genade die aan mij gegeven is zeg ik tot ieder bij u: denkt niet hoger dan men moet denken, maar denkt tot bedachtzaamheid, zoals God ieder een mate van geloof heeft toebedeeld"

(Romeinen 12:1-3 Naardense Bijbel 2014).


IS ONS DAGELIJKS LEVEN ÉÉN VOORTGAANDE EREDIENST AAN GOD ?

Dít is een confronterende en zeer persoonlijke vraag.
Heb ik, heb jij, mijn/jouw lichaam, in het hier en nu, terwijl ik leef als een offer aan God gegeven?
Niet zomaar een offer, maar een heilig en een God blij makend offer?
Heilig, dat wil zeggen: een aan God alleen gegeven offer?

Denk op dit moment eens even na.

Mijn lichaam.
Mijn zintuigen, mijn ledematen, mijn kracht of mijn zwakte, mijn gezondheid of mijn ziekte, mijn organen, mijn emoties, mijn seksualiteit, mijn brein?

Gaat die overgave/offergave zó ver?

Ja, en nog verder, want in de verzen 2 en 3 vraagt God nog veel meer:
Mijn denken.
Ons denken bepaalt de koers van ons handelen.
Er staat letterlijk in vers 2:
"Onderga een metamorfose door de vernieuwing van jouw denken".
Een gedaanteverandering.

Ons denken is gevormd door wat wij van onze ouders, grootouders, pleegouders, opvoeders, leerkrachten, predikanten, vrienden hebben méé-gekregen.
Zo zijn onze normen en waarden, onze overtuigingen ontstaan.
Ook onze interpretatie van Gods wil, Gods Woord.

Ben ik bereid om naast mijn lichaam, ook mijn denken aan God over te geven?
Want in vers 3 waarschuwt Paulus dat er gelovigen zijn die te hoog reiken.
Hè?
God geeft iedere gelovige een bepaalde mate van geloof.
Hij geeft ieder mens die behouden wil worden het vertrouwen op Jezus' volbrachte werk.
Er zijn mensen die grote, bijna onmogelijke dingen van God verwachten en dat tot stand zien komen.
Anderen hebben dat niet.
Daardoor ben je niet minder dan die anderen.
Bedachtzaamheid siert je.
God vraagt niet méér dan wat Hij je heeft toevertrouwd.

En dan nog iets.
Paulus roept jou en mij op:
1.
Offer jouw lichaam.
2.
Offer jouw denken.

Dat is nogal wat.
Hoe durft Paulus dit van zijn lezers te vragen?
Vers 1: "Vanwege de barmhartigheden van God".
Hij zegt eigenlijk: "Lees nou nog eens de hoofdstukken 1 tot en met 11".
In al die hoofdstukken heeft hij uitgebreid gesproken over de verlorenheid van de mens, van de heiden en zélfs van de Jood. Een mens wordt nooit of te nimmer behouden door het nakomen van de wet. Eén is er ingesprongen: Christus. Alleen door Hem ontkomen wij aan de dood. Alleen door de heilige Geest overwinnen wij de zonden in ons leven. Dat geldt ieder mens en óók Gods verbondsvolk Israël.
Dat zijn die barmhartigheden van God.
God die zichzelf geofferd heeft, alles opgegeven, om deze wereld te redden.

Dán kunnen wij toch niet anders, dan Hem ons gehele leven te offeren?

In vers 1 en 2 schrijft Paulus, als wij Hem ons lichaam en ons denken geven, dán pas gaan wij Gods wil voor ons leven onderscheiden.
Want wat God voor ons wil is goed, is blij makend en volmaakt.

Is mijn leven één voortdurende eredienst aan God?
Nee.
Sta ik God toe mijn denken te vernieuwen?
Nee.
Hooguit vieren we op zondag één of twee erediensten in de christelijke gemeente.
En van maandag tot en met zaterdag leven we voor onszelf.
En onze offers zijn de euro's in de collectezak

Maar sorry, dat lijkt nergens op.
Mijn leven mag van zondag tot zondag een doorlopende eredienst aan God zijn.
In huis, in de huishouding, op school, op ons werk, aan de wal en op zee, in de omgang met anderen, in de opvoeding en wáár ook.
Christen ben je full-time.
Part-time christenen bestaan niet.

De wereld mag er anders over denken.
Paulus heeft het over 'deze eeuw'.
De tijd waarin wij leven.
De manier waarop er heden ten dage gedacht wordt.

"Heer, leer mij om altijd een dankoffer aan U te zijn.
En verander mijn gedachten, zodat ik over mijzelf en over anderen leer denken, zoals U denkt. Geeft U mij daarvoor de kracht van Uw heilige Geest, want zonder Uw hulp verandert er niets.
Ik dank U voor zoveel barmhartigheden, zoveel liefde, zoveel genade in Jezus Christus aan mij gegeven. Amen".



P Gerrets. (Emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"


Terug naar “[Religie] - Algemeen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten