Oooo, was het een illustratie. Dat had ik niet door.elbert schreef:Ik had goed gelezen en vond het aanleiding om daar een illustratie bij te geven.
Moderators: henkie, elbert, Moderafo's
Oooo, was het een illustratie. Dat had ik niet door.elbert schreef:Ik had goed gelezen en vond het aanleiding om daar een illustratie bij te geven.
Marnix schreef:Haha nou geloof me, in (korte) broek kan je ook van God houden en Hem alle eer geven hoor. Misschien voelt het wat ongemakkelijk maar dat is omdat je het niet gewend bent, je met andere normen en waarden bent opgegroeid..
zilvermeeuw schreef:De kerk is toch het huis van God de Almachtige, waar Hij door Zijn Geest aanwezig(!) is? En ook de engelen zijn daar aanwezig. Gaat u ook op bezoek bij koning W.A. in een korte broek? Het is echt verbijsterend dat er bij sommigen (velen) geen enkel gevoel voor decorum meer bestaat.
1. De kerk is niet het huis can God. Gelovigen zijn zelf een tempel waar Hij in woont.zilvermeeuw schreef:De kerk is toch het huis van God de Almachtige, waar Hij door Zijn Geest aanwezig(!) is? En ook de engelen zijn daar aanwezig. Gaat u ook op bezoek bij koning W.A. in een korte broek? Het is echt verbijsterend dat er bij sommigen (velen) geen enkel gevoel voor decorum meer bestaat.
zilvermeeuw schreef:De kerk is toch het huis van God de Almachtige, waar Hij door Zijn Geest aanwezig(!) is? En ook de engelen zijn daar aanwezig. Gaat u ook op bezoek bij koning W.A. in een korte broek? Het is echt verbijsterend dat er bij sommigen (velen) geen enkel gevoel voor decorum meer bestaat.
elbert schreef:Ik las laatst een bekeringsgeschiedenis van een vrouw die van helemaal niet gelovig (ze was een links-liberale atheist) gelovig was geworden. Wat me ervan is bijgebleven, is dat ze erdoor overrompeld werd, alsof er een krachtige golf zeewater over haar heenrolde en ze erdoor meegenomen werd. Het was iets dat groter was dan zijzelf en waardoor ze niet anders kon dan erin mee te gaan. Ze ervoer haar bekering aanvankelijk ook niet als iets prettigs. Want werkelijk alles in haar leven kwam op de kop te staan: het kostte haar haar baan, haar vrienden, haar relatie met een andere vrouw, enz..
Dat is wat anders dan een keuze te maken over wat ik vandaag eens zal eten. Al zit dat keuzeaspect ook aan geloof, ten diepste is het een kwestie van overweldigd worden door de majesteit, de heiligheid, schoonheid en de liefde van God en volgen onze keuzes daaruit.
Marnix schreef:(...) Dat het kloppend is voor de doelgroep is overdreven want de doelgroep is doorgaans niet atheist, links, homosekueel etcetera.(...)
Met de verhalen uit de Bijbel heb je geen moeite?gravo schreef:Omdat we het allemaal uit de zoveelste hand hebben. Elbert (bron 1) post het verhaal. Die las het laatst ergens (bron 2). Er moet een schrijver zijn die dit opgeschreven heeft en die moet het ook ergens vandaan hebben (bron 3). Hier loopt het spoor al dood. Heeft die schrijver dat direct van die vrouw gehoord of heeft die vrouw haar eigen bekeringsgeschiedenis zelf opgeschreven? Of heeft iemand anders het van die vrouw gehoord en dat in eigen woorden opgeschreven (potentiële bronnen 4), En dan de vrouw zelf (bron 5). Bestaat ze wel? En zo ja, hoe heeft ze haar eigen ervaring doorgegeven? Wanneer heeft ze dat gedaan? Hoeveel tijd zit er tussen die ervaring en de historische neerslag daarvan?
Om het te verifiëren moet je uiteindelijk een gesprek hebben met bron 5 (de vrouw zelf). Mijn ervaring is dat je dat bij verhalen als deze nooit voor elkaar krijgt. De echte bron blijft in nevelen gehuld. Dus moet je het doen met het geloof dat je aan het verhaal hecht. De keuze of dit echt is of niet wordt door jezelf bepaald.
Veendam schreef:De kerk die jij bedoeld is gewoon een gebouw van steen, waar mensen bij elkaar komen.
God woot daar echt niet zelf en de engelen ook niet.
En ook met Zijn Geest is Hij niet alleen in dat gebouw aanwezig maar Zijn Geest is overal aanwezig, omdat die ook alomtegenwoordig is, maar wonen in dat gebouw van steen ???
Jawel, maar dat kan evengoed in de huiskamer of waar dan ook.Chaya schreef:“Waar twee of drie in Mijn Naam bijeengekomen zijn, daar ben Ik in hun midden”. God spreekt tijdens de kerkdienst. Hiervoor gebruikt Hij mensen. Als de dominee het Woord van God verkondigt kun je daarin de stem van God horen.
gravo schreef:Even een misverstand ophelderen. De doelgroep is inderdaad juist niet links, liberaal, atheïst of lesbisch, dat klopt. Maar daarom is dit verhaal nu juist zo geschikt om aan de doelgroep (rechts, orthodox, gelovig en heteroseksueel tegen elke prijs) te vertellen. Die vinden namelijk dat links, liberaal enz. verschrikkelijk verkeerd is en daar past een zeer radicale bekering ook zo goed bij. Als zo'n zondig mens bekeerd wordt, gaat dat er in als zoete koek. Dat is pas een verhaal om te vertellen. Zo zien we dat altijd voor ons.
Als je het verhaal vertelt van iemand die in de kerk geleidelijk aan, zonder veel omhaal en poespas, de ruimte kiest van geloof en zich niet laat tegenhouden door de waarschuwingen tegen een te ruime toegang (het thema van dit topic), dan wordt zo'n verhaal meestal niet hoog gewaardeerd. Zulke bekeringen, van de kerk naar de kerk, worden helemaal niet aangemoedigd. Dat spreekt niet aan. Da's geen goed verhaal.
Ik bedoel dus maar te zeggen dat de verhaal-maker of de verhaal-verteller zich terdege bewust is van de ontvangst van zijn verhaal. Het verhaal moet wel gepruimd worden anders is de lol van het doorvertellen er snel vanaf. En daar pas je inhoud, toon en stijl op aan. Vertellen is verkopen.
Waarom ik argwanend ben?
Omdat we het allemaal uit de zoveelste hand hebben. Elbert (bron 1) post het verhaal. Die las het laatst ergens (bron 2). Er moet een schrijver zijn die dit opgeschreven heeft en die moet het ook ergens vandaan hebben (bron 3). Hier loopt het spoor al dood. Heeft die schrijver dat direct van die vrouw gehoord of heeft die vrouw haar eigen bekeringsgeschiedenis zelf opgeschreven? Of heeft iemand anders het van die vrouw gehoord en dat in eigen woorden opgeschreven (potentiële bronnen 4), En dan de vrouw zelf (bron 5). Bestaat ze wel? En zo ja, hoe heeft ze haar eigen ervaring doorgegeven? Wanneer heeft ze dat gedaan? Hoeveel tijd zit er tussen die ervaring en de historische neerslag daarvan?
Om het te verifiëren moet je uiteindelijk een gesprek hebben met bron 5 (de vrouw zelf). Mijn ervaring is dat je dat bij verhalen als deze nooit voor elkaar krijgt. De echte bron blijft in nevelen gehuld. Dus moet je het doen met het geloof dat je aan het verhaal hecht. De keuze of dit echt is of niet wordt door jezelf bepaald. Als jij het een geloofwaardig verhaal vind, zal je het verhaal verdedigen en mij vragen: "waarom zou het niet waar kunnen zijn", gelijk gij ook doet.
Ik vind het een ongeloofwaardig verhaal (om de redenen die ik heb vermeld) en dus ben ik kritisch.
En dan houdt het op. Het enige dat ik in handen heb is dat ik hier een patroon ontwaar dat wel vaker voorkomt. Verhalen worden vaak gebruikt om bestaande overtuigingen te bevestigen. Maar dan moet het verhaal geen gaten schieten in het verwachtingspatroon. Nou, dat kun je van dit verhaal inderdaad niet zeggen. Het is een bekeringsgeschiedenis uit het (orthodoxe) boekje. Het merendeel reageert dan ook naar verwachting: dan zal het wel waar zijn.
Maar ik ben juist huiverig voor dit soort automatismen.
Voor het onderzoek (tegen beter weten in): Elbert heb jij NAW gegevens van deze vrouw? Het zou toch buitengewoon leuk zijn als zij nog eens direct zou reageren op de weergave van haar bekering, zoals we via Elbert hebben mogen ontvangen. Dan kunnen we gelijk kijken of ze zich er een beetje in herkent.
Nu blijft het maar een indirect gebeuren en praten we veel óver de vrouw in plaats van met haar.
gravo
naamloos schreef:Jawel, maar dat kan evengoed in de huiskamer of waar dan ook.
En je huiskamer noem je dan toch ook niet opeens 'het huis van God!'
naamloos schreef:Jezus woont door zijn Geest in de harten van gelovigen. Wanneer gelovigen bij elkaar zijn kan hij in hun midden zijn.
Terug naar “[Religie] - Algemeen”
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 15 gasten