Cathy schreef:Ooit besloot ik om atheist te worden. Ik had er genoeg van. Dat gezeur overal over en al dat 'moeten'.
Het is niet gelukt.
Atheïst zijn is een vrij zeldzaam en uiterst moeilijk bedrijf. Het is in die zin zeldzaam, dat je altijd een God nodig hebt om daarvan te kunnen zeggen dat ie niet bestaat. Net als iemand die zegt dat ie geen champignons lust. Dat kun je alleen zeggen in het geval er champignons bestaan, anders is het een onbegrijpelijke opmerking.
Kortom, atheïsten zijn met handen en voeten aan God gebonden. Je kunt dus niet overal atheïst zijn; je hebt er een van God doortrokken omgeving voor nodig. Die zijn er niet veel (meer).
Het is ook een moeilijk bedrijf. Om dat te begrijpen moet je naar het ontstaan van de natuurgodsdiensten kijken.
Moeilijk te verteren zaken, zoals droogte, ziekte, rampen, geluk/ongeluk, maar ook raadselachtige dingen als zon, maan en sterren of het leven van mensen, dieren en planten noopten velen om aan die fenomenen krachten toe te kennen. Met een wil en een doel. Je louter neerleggen bij het blinde lot, de contingentie, de willekeur van de werkelijkheid is moeilijk vol te houden.
Zeker als het emotionele zaken betreft die groot verdriet of grote vreugde veroorzaken. Ook die emotionele kant van ons zelf vraagt om een verklaring en een vorm. Je wilt iets of iemand bedanken of juist te hulp roepen. Misschien kun je wel ruilen. Geef offers, richt een ereplaats in voor de krachten die je vermoedt, geef ze een naam, roep ze aan, voer rituelen uit. Doe iets vanuit je wanhoop of vanuit je opluchting.
De vele godsdiensten bewijzen dat dat overal en altijd is gedaan.
Mutatis mutandis geldt dezelfde drift of reflex nog steeds voor mensen van hier en nu.
Het is nog steeds vrijwel ondoenlijk om uitsluitend te leven met wat het lot beslist. Betekenisloosheid, onverschilligheid, eenzaamheid, ongewisheid en machteloosheid zullen hun tol eisen.
In die zin zou je het dapper kunnen noemen om atheïst te zijn. Alleen de deugd dapper heeft ook geen betekenis in een heelal dat uitsluitend door toeval wordt gedreven.
Atheïst zijn betekent dat je van niets weet en dat ook zo wilt houden. Kwalitatief maakt het voor een atheïst niet uit of hij leeft of dood is. Het is wat het is. De enige kwaliteit die hij najaagt is de constatering dat de Degene waarvan hij zeker weet dat Hij niet leeft niet leeft. Dat lijkt me zoeken naar een speld in een hooiberg waar geen speld in ligt.
gravo