elbert schreef:Een uitleg die mij wel aanspreekt, is die van het progressieve parallellisme. Volgens deze opvatting bestaat het boek Openbaringen uit 7 gedeelten, die parallel aan elkaar lopen (dus niet opeenvolgend, maar gelijktijdig). Dit in tegenstelling tot visies die een opeenvolging zien in de verschillende hoofdstukken. Ik geef hieronder een samenvatting weer van de opdeling die het progressief parallellisme ziet:
1. Het eerste gedeelte is volgens deze visie beschreven in Openb. 1-3. Johannes ziet de opgestane en verheerlijkte Christus tussen de 7 gouden kandelaren. In gehoorzaamheid aan Christus' gebod, schrijft Johannes brieven aan de 7 gemeenten van Klein-Azie. Het visioen van de verheerlijkte Christus samen met de brieven aan de 7 gemeenten vormen 1 geheel. Daarbij vallen 2 dingen op.
Allereerst zijn er verwijzingen naar gebeurtenissen, personen en plaatsen ten tijde waarin het boek Openbaringen is geschreven. In de tweede plaats zijn de waarschuwingen en aanbevelingen in deze brieven van toepassing voor de kerk van alle tijden en plaatsen. Deze twee zaken geven een aanwijzing voor de interpretatie van het hele boek Openbaringen. Aangezien het boek Openbaringen was geaddresseerd aan de kerk uit de eerste eeuw, had zijn boodschap betrekking op gebeurtenissen die op dat moment plaatsvonden en was daarom van betekenis voor de mensen in die tijd. Maar aangezien het boek ook bedoeld is voor de kerk van alle eeuwen, is de boodschap ook van belang voor ons.
2. Het visioen van de 7 zegels die in de hoofdstukken 4-7 wordt beschreven. Johannes wordt opgenomen in de hemel en ziet God zitten op Zijn troon. Daarna ziet hij het Lam dat is geslacht de boekrol met de 7 zegels ontvangen uit de hand van Degene Die op de troon zit. De verschillende zegels worden verbroken en verschillende oordelen over de wereld worden beschreven. In dit visioen zien we de kerk lijden onder vervolging tegen de achtergrond van de overwinning door Christus.
3. Het derde deel, in de hoofdstukken 8-11, beschrijft de 7 bazuinen van het oordeel. In dit visioen zien we hoe de kerk wordt gewroken, beschermd en hoe het overwint.
4. Het vierde deel, in de hoofdstukken 12-14, begint met het visioen van de vrouw die bevalt van een zoon, terwijl de draak wacht om Hem te verslinden zodra Hij geboren wordt; een duidelijke verwijzing naar de geboorte van Christus. Het vervolg van dit deel beschrijft de voordurende tegenstand van de draak (de Satan) tegen de Kerk. Dit deel vermeldt ook de twee beesten die de helpers zijn van de draak: het beest uit de zee en het beest uit de aarde.
5. Het vijfde deel wordt gevonden in de hoofdstukken 15 en 16. Het beschrijft de 7 schalen van de toorn van God, en geeft in onheilspellende beelden God's uiteindelijke wraak weer op degenen die geen berouw hebben.
6. Het zesde deel, in de hoofdstukken 17-19, beschrijft de val van Babylon en van de beide beesten. Babylon staat voor de wereldse stad - de krachten van goddeloosheid die in vijandschap staan tegen het Koninkrijk van God. Het einde van hoofdstuk 19 beschrijft de val en het oordeel van de 2 helpers van de draak: het beest uit de zee, en de valse profeet, die te identificeren lijkt te kunnen worden met het beest uit de aarde (zie hfdst. 16:13).
7. Het zevende en laatste deel, hoofdstukken 20-22, vertelt van de verdoeming van de draak, en voltooit de beschrijving van de omverwerping van de vijanden van Christus. Bovendien beschrijft het het laatste oordeel, de uiteindelijke triomf van Christus en Zijn Kerk, en de vernieuwde schepping, die hier de nieuwe hemel en de nieuwe aarde wordt genoemd.
N.B. Merk op dat hoewel deze 7 delen parallel aan elkaar lopen, ze ook een zekere eschatologische progressie kennen. Het laatste deel bijvoorbeeld, brengt ons verder in de toekomst dan de andere delen. Hoewel het laatste oordeel al aangekondigd is in Openb. 1:7 en kort wordt beschreven in 6:12-17, wordt het niet in detail beschreven tot we bij hoofdstuk 20:11-15 komen. Hoewel de uiteindelijke vreugde van de geredden in het toekomende leven al enigszins wordt beschreven in hoofdstuk 7:15-17, wordt het pas uitgebreid en tot in detail beschreven in hoofdstuk 21: een gedetailleerde en uitgebreide beschrijving van het leven op de nieuwe aarde (21:1-22:5). Daarom wordt deze interpretatie ook progressief parallellisme genoemd.
Er is dus eschatologische voortgang in deze 7 delen, niet alleen m.b.t. tot de individuele delen, maar ook wat betreft het hele boek Openbaringen. Als we ervan uitgaan dat het boek de strijd beschrijft tussen Christus en de Kerk aan de ene kant en de vijanden van Christus aan de andere kant, kunnen we zeggen dat het eerste deel van het boek (hfdst. 1-11) de strijd op aarde beschrijft; de Kerk zoals ze vervolgd wordt door de wereld. De tweede helft van het boek (hfdst. 12-22), geeft ons dan de diepere geestelijke achtergrond van deze strijd, en beschrijft ons de vervolging van de Kerk door de draak (de satan) en zijn helpers. In het licht van deze opvatting valt het laatste deel van het boek (hfdst. 20-22) op z'n plaats. Dit laatste deel beschrijft het oordeel over satan, en zijn verdoeming. Aangezien satan de ultieme tegenstander is van Christus, is dat de reden waarom z'n ondergang het laatst verteld wordt.
Een heel verhaal, maar ik denk dat bij de bespreking van de structuur van het boek Openbaringen, je al een verschil van mening zou kunnen krijgen.