hans0166 schreef:we weten helemaal niets dan aannames.
En je 3 jaar is niets meer dan een aanname die niet als erg waarschijnlijk wordt aangemerkt door de wetenschap, het ligt veel meer in de verwachting dat het 6 jaar is.
Schriftuurlijk gestaafd door de kindermoord van Herodus(de Grote, op wie die besluit zou terugvoeren), die stierf in 4 voor onze jaartelling, en ging er bij de opdracht ( de massale kindermoord wordt nergens genoemd buiten de bijbel ) al uit van een mogelijkheid dat Jezus al twee jaar eerder geboren kon zijn.
3 jaar is onmogelijk, tenzij Herodus dus al voor zijn dood de 3 magiers op bezoek gehad heeft die de Koning hulde kwamen brengen omdat Hij al geboren is.
Die 3 jaar is inderdaad een aanname die overigens door velen wordt geaccepteerd (maar dat zegt natuurlijk niets).
Toen ik in de de gematria van de Griekse tekst van de profetische (!!) gelijkenis aangaande de 5+5 maagden het verborgen gidsjaar, zoals ik dat dan noem, ontdekte, bleek die 3 jaar een goede aanname geweest te zijn (dat noemen we dus met recht: louter toeval).
En dat argument gebaseerd op het sterfjaar van Herodus is niet overtuigend.
Hoe weten we zo zeker dat Herodus in het jaar 4 voor onze jaartelling stierf?
Dat is gebaseeerd op een idee dat in de 19e eeuw post vatte.
Het was in of kort na het jaar 525 dat de monnik Dionysius Exiguus begon met het in elkaar fabrieken van onze jaartelling.
Misschien is dit wel interessant om kennis van te nemen:
http://www.ncregister.com/blog/jimmy-ak ... h-of-jesusDie 3 jaar is in ieder geval in overeenstemming met mijn overtuiging dat Jezus 4000 jaren na de schepping werd geboren in samenhang met het door mij gevonden gidsjaar 5920 dat in het najaar van 1917 ten einde liep.
Ik heb eerder uiteengezet welk een belangrijk moment in-de-tijd dit was voor het Joodse volk (De Messias komt! Ga uit, de Bruidegom tegemoet!).
De Balfour Declaration (najaar 1917) kwam op een perfect gepland moment in God Zijn plan tot wederoprichting van alle dingen.
De Heere God zette daarmee Zijn volk Israël weer op de wereldkaart en dat ten aanschouwe van de volkeren.
Sindsdien (najaar 1917) fungeert het herstel van Gods volk als de wijzer op de klok van God Zijn geduld met de volkeren, die dit (ook profetisch voorzegde) herstel van het volk Israel gewoon dienden te accepteren.
Voor de volkeren ging daarom toen een geduldsperiode in die overeenkomt met de dagen van Noach (120 jaren van Gods geduld uitlopend op een totaaloordeel: Vuur!).
Van het najaar van 1917 tot aan het najaar van 2027 tellen we 110 jaren.
De laatste 120-110=10 jaren van die in totaal 120 jaren zullen na het 1000-jarig Koninkrijk aflopen met aan het einde van die 10 jaren het vuur-oordeel (2 Petrus 3).
In Mattheus 24 kunnen we lezen dat Jezus voorzegde dat er 'dagen' zullen komen gelijk de dagen van Noach.
En Jezus zei daarvan dat onze 'dagen' gelijk de dagen van Noach zullen worden losgesneden (nee, niet verkort of ingekort).
Losgesneden dus van de 120 jaren omdat er anders, vanwege het vuur-oordeel aan het einde van die 120 jaren, geen vlees behouden zou blijven.
Want, voordat het vuur-oordeel komt zal toch eerst het 1000-jarig Koninkrijk nog moeten komen.
En tot mijn verbazing kwam geen enkele Bijbelleraar of Theoloog (die zeker niet
, eerder tot deze voor de hand liggende uitleg.
En dat snap ik nou niet
Robert Breaker ( thecloudchurch.org ) vroeg zich bijvb. in een van zijn wekelijkse video-sermons af wat dat inkorten van dagen (Mattheus 24) nou precies inhoudt.
Toen heb ik hem mijn uitleg daarover toegestuurd waarvoor hij mij vriendelijk bedankte want hij snapte het meteen
Het is niet enkel over deze uitleg van Jezus' woorden dat ik Bijbelleraren aanschreef.
Ik heb dat inmiddels gedaan betreffende een veelheid van zaken die mij duidelijk werden dankzij mijn studie naar Gods perfecte handelen in-de-tijd.
Doorgaans krijg ik van Bijbelleraren daarop in 't geheel geen reactie.
Ja .... toch wel. Behoudens die positieve reactie door Robert Breaker was er een die reageerde met: "Get lost !!".
(lol
Serieus, ik vind dat echt vermakelijk.
Zal wel komen omdat mijn bevinding: éérst de antichrist en een korte tijd daarná 'de opname', de diepgewortelde en hardnekkig standhoudende doctrine 'the imminent return of Christ' op losse schroeven zet (denk daarbij eens aan al die boeken die daarover geschreven zijn).
Die 'korte tijd' is ook inderdaad een korte periode: 2 maanden (de tijd van Pascha tot op Pentecost).
De opname blijft bij mij echter 'pre-trib' (vóór de 70e (jaar)week).
Geen feest dus voor de half-trib, pre-wrath en post-trib -adepten
(Misschien een topic starten genaamd: Éérst de antichrist en daarná de opname?)
Genoeg nu over het najaar van 1917 en alles wat daarmee in verband kan worden gebracht en weer terug naar die '3 jaar'.
We richten onze aandacht nu op het ná 1917 eerstvolgende belangrijke jaar voor het Joodse volk: het najaar (alweer!) van 1947 toen het V.N. Verdelingsplan kwam.
Ook het komen van dit Verdelingsplan zie ik als een gebeurtenis, bewerkt door de Heere God.
Gebaseerd op mijn ontdekking dat het in het najaar van 1917 was dat het 5920e jaar, geteld vanaf de schepping, eindigde, kom ik voor het najaar van 1947 uit op een moment in-de-tijd gelijk aan 5950 jaren, gerekend vanaf de schepping.
Maar na de zondeval (30 jaren na de schepping) gerekend komen we dan voor het najaar van 1947 uit op alweer die 5920 jaren met alweer diezelfde bijzondere eigenschappen (een veelvoud van 1480 dat wijst naar de Messias en een veelvoud van 37, het getal van de Godheid).
Gerekend echter vanaf de Exodus (2490,5 na de schepping) komen we op 5950-2490,5=3459,5 jaren en ook dat is (alweer!) een veelvoud van 37).
Het is opvallend dat we vanaf het najaar van 1917 in God Zijn handelen met Zijn volk, veelvouden van 10 jaren tegenkomen in de jaartallen waarin gebeurtenissen, die m.b.t. het Joodse volk als 'bijzonder' kunnen worden aangemerkt, plaatsvonden.
Velen met mij, die zich met eindtijdverwachtingen bezig houden, merkten dit op.
Najaar 1917, najaar 1947 en juni 1967.
De 6-daagse oorlog met de herovering van Jeruzalem is natuurlijk een heel belangrijk moment in de geschiedenis van Israel maar vanwege 'juni' kan er niet in volle of halve jaren geteld worden tot dat moment in-de-tijd en ook niet vanaf dat moment in-de-tijd.
Daarom zie ik deze gebeurtenis als te hebben plaatsgevonden in het 5970e jaar en richt ik mijn aandacht op 1917 en 1947.
Het Zionistisch Congres (augustus 1897) te Basel en het uitroepen van de staat Israël (mei 1948) zie ik -hoewel beide evenementen voor het Joodse volk van groot belang zijn geweest- toch als opgekomen te zijn vanuit het Joodse volk en niet als een direct ingrijpen van de Heere God in het wereldgebeuren omwille van Zijn volk.
'1948' acht ik een gevolg te zijn van '1947'.
Dat wil geenszins betekenen dat de Heere God het naar mijn mening niet eens zou zijn met die stappen die vanuit het Joodse volk werden gezet.
In het najaar van 1917 kwam er voor het Joodse volk uitzicht op een thuisland (de Balfour Declaration).
In het najaar van 1947 kreeg deze landsbelofte vorm.
Tijdens het nog in de toekomst liggende najaar van 2027 zullen er 80 jaren gepasseerd zijn sinds dat de landsbelofte werd uitgewerkt.
80 jaren wordt in de Bijbel genoemd als de leeftijd voor de zeer sterken.
De maximale duur voor een generatie kunnen we daarom ook zien als een periode gelijk aan 80 jaren.
Maar omdat we ons nu in een periode bevinden vergelijkbaar met de dagen van Noach lijken mij die 80 jaren ook te wijzen op het geduld (2x een geduldsperiode van 40 jaren) dat de Heere God nog heeft met de volkeren vooraleer Hij met hen zal afrekenen ter oorzake van hoe zij met Zijn volk Israel hebben gehandeld.
Vooruitgeteld vanaf het najaar van 1917 (5920 vanaf de schepping) komen we in het najaar van 2027 uit op 6030 jaren na de schepping.
Dan zijn namelijk de 6000 jaren van de 'mensheid onder de zonde', precies 'vol'.
Maar hoe kan dat nu? Dat is 30 jaar te laat!
Nee, dat is niet te laat want Jezus' geboorte markeert namelijk niet het einde van zgn. 'de vierde dag'.
Het einde van 'de vierde dag' was daar toen Jezus Zich (voor de eerste maal) openbaarde als de Messias.
Jezus was toen 30 jaar oud en werd niet (h)erkend als de beloofde Messias.
Daarná begonnen de 2 'dagen' (2000 jaren) uit Hosea 6:2 te tellen tot op de 2e maal dat Jezus Zich als de Messias zal openbaren en daarbij aanvaard zal worden door het gehele Israelische volk (het gelovig overblijfsel) waarna het 1000-jarig Koninkrijk een aanvang zal nemen.
Die 6000 jaren, als deel van Gods plan tot wederoprichting van alle dingen, begonnen dus 30 jaren na de schepping te tellen.
In Genesis 3:15, net na de zondeval, maakte de Heere God gewag van Zijn plan tot wederoprichting van alle dingen.
Eerder was daar natuurlijk geen enkele reden toe.
De duur van het Paradijs tot op de zondeval moet 30 jaren zijn geweest.
En de eerste Adam moet geschapen zijn als een man van 30 jaar oud.
Dit vanwege de absolute orde die de Heere God betracht in alles wat Hij doet.
Want toen Adam stierf met 930 jaren, moet hij ook echt een verouderingsproces hebben ondergaan overeenkomend met die 930 jaren.
En dat terwijl hij tot aan de zondeval niet sterfelijk was en daarom niet onderworpen was aan veroudering.
Let nu op de volgende bijzondere overeenkomst:
De eerste Adam werd in z'n 30e levensjaar verzocht door de duivel ........ en hij zondigde!
De laatste Adam (de Heere Jezus) werd óók in Zijn 30e levensjaar (na 40 dagen vasten in de woestijn) verzocht door de duivel ........ en Hij zondigde NIET!
Het 6031e jaar is dus het eerste jaar van het Koninkrijk.
Dat 6031e jaar zou dan, volgens wat we kunnen lezen in Lukas 4, tevens een Jubeljaar moeten zijn.
Het is daarnaast ook bijzonder dat 6031 een veelvoud van 37 blijkt te zijn.
Jezus, aan het begin van Zijn 31e levensjaar, maakte in de synagoge bekend dat Hij de Gezalfde, de Messias, was en proclameerde tevens het jaar, dat net aangevangen was, een Jubeljaar te zijn (dat moet dus geweest zijn op Grote Verzoendag, Tishri 10).
Dat (30e) Jubeljaar was bedoeld om het eerste jaar van het Koninkrijk te worden maar de Joden (h)erkenden de Messias niet en het Koninkrijk werd daarop 2000 jaren uitgesteld (Hosea 6:2).
Het eerste jaar van Jezus' bediening was volgens Flavius Josephus inderdaad een Jubeljaar.
Dat Jubeljaar zou, rekening houdend met de Jubeljaar-cyclus gelijk aan 50 jaren, teruggerekend vanaf het eerder veronderstelde 1e jaar van het Koninkrijk, het 6031-2000 (40x50 jaren) = het 4031e jaar geweest moeten zijn sinds de schepping.
Dat 4031e jaar betrof ook het 31e levensjaar van Jezus zodat Zijn geboorte met voldoende zekerheid gedateerd kan worden op 4000 jaren na de schepping.
Beste mensen, er klopt gewoon teveel om te kunnen (blijven) spreken van 'toeval'.
Najaar 2027: Jezus' 2e openbaring als de Messias en aanvang van het 1000-jarig Koninkrijk .... met een Jubeljaar (het 70e).
Najaar 27: Jezus' 1e openbaring als de Messias en aanvang van Zijn bediening .... met een Jubeljaar (het 30e).
En het moment 4000 jaren na de schepping, Jezus' geboorte, moet dan plaatsgevonden hebben 3 jaren voor het begin van onze jaartelling.
Door vanaf het 4031e jaar na de schepping (het 30e Jubeljaar), terug te tellen volgens de correcte wijze van het tellen van de Jubeljaren, vinden we dat Izak op 12,5 jarige leeftijd door Abraham (als brandoffer) teruggegeven werd aan de Heere God.
Abraham deed toen afstand van zijn zoon Izak.
Kort daarvoor had Abraham een groot feest aangericht vanwege het door Izak bereiken van de leeftijd des onderscheids (12 jaar).
Genesis 21 vers 8: En het kind werd groot, en werd gespeend; toen maakte Abraham een groten maaltijd op den dag, als Izak gespeend werd.
Izak was een type van Christus.
En over de Heere Jezus lezen we in Lukas 2:
40 En het Kindeken wies op, en werd gesterkt in den geest, en vervuld met wijsheid; en de genade Gods was over Hem.
41 En Zijn ouders reisden alle jaar naar Jeruzalem, op het feest van pascha.
42 En toen Hij twaalf jaren oud geworden was, en zij naar Jeruzalem opgegaan waren, naar de gewoonte van den feestdag;
43 En de dagen aldaar voleindigd hadden, toen zij wederkeerden, bleef het Kind Jezus te Jeruzalem, en Jozef en Zijn moeder wisten het niet.
(..)
49 En Hij zeide tot hen: Wat is het, dat gij Mij gezocht hebt? Wist gij niet, dat Ik moet zijn in de dingen Mijns Vaders?
Het was op diezelfde leeftijd van 12+ jaar (12,5 jaar) dat Jozef en Zijn moeder behoorden te weten dat nu (Jezus 12+ jaar oud) het moment gekomen was waarop Jezus moest zijn in de dingen Zijns Vaders.
Net als destijds Abraham van Izak (12,5) afstand deed zodat de Heere God in Izak de belofte, gedaan aan Abraham, kon gaan vervullen (toen pas konden de 430 jaren tot op de Exodus, gaan tellen), moesten nu Jozef en de moeder van Jezus Jezus afstaan omdat Hij moest zijn in de dingen van Zijn Vader om te gaan vervullen al hetgeen van Hem gezegd is.
Er zijn er die blijven volhouden dat de Jubeljaren elkaar op moeten volgen met een interval gelijk aan 49 jaren.
Daarbij verwijzen ze dan naar wat 'geleerden' daarover hebben geschreven.
Er zijn zeker geleerden (gelukkig maar) maar hier schrijf ik met opzet 'geleerden' want hun uiteenzettingen over de wijze van het tellen van de Sabbatsjaren en het in acht nemen van het Jubeljaar kloppen aantoonbaar niet.
Terwijl Gods Woord op dit punt toch echt duidelijk aangeeft hoe dit moet worden gedaan.
Want toen ik mij een tijd geleden via het internet wilde informeren over hoe dat nu precies zit met de Jubeljaren-cyclus en daarover vele verhandelingen doorgelezen had, raakte ik niet echt overtuigd de juiste uitleg te hebben gevonden zodat ik besloot om het zelf in de Bijbel te gaan uitzoeken.
Dat bleek gelukkig niet zo moeilijk.
Je moet er gewoon een avondje voor gaan zitten en de Bijbelteksten daaromtrent goed lezen en dan verder strikt logisch redeneren.
Ik begrijp sindsdien die gewichtigdoenerij van sommige (Am.) Bijbelleraren, die prat gaan op hun jarenlange (!) studie aangaande de instelling tot het waarnemen van de Sabbats- en Jubeljaren, echt niet.
Het duidelijk op schrift stellen van m'n bevindingen kostte me zelfs meer moeite.
Misschien goed dat ik es een topic start genaamd: 'Jubeljaar'.
Vanuit de uitleg daarover kunnen zeker interessante 'uitstapjes' worden gemaakt
Tenslotte nog een extraatje over de bijzondere getalswaarde 5920 die duidelijk verwijst naar de (in aantocht zijnde) Bruidegom.
Dat we dit kunnen ontdekken in de Bijbeltekst van de gelijkenis van de 5+5 maagden (voorstellende het Joodse volk !!), heb ik reeds aangegeven.
Zo'n bijna 40 jaar geleden kreeg ik van een voorganger uit 'de vergadering' een boekje aangereikt getiteld "THE SEAL OF GOD IN CREATION AND THE WORD" by E.R.FINCK.
In dat boekje werd aangetoond dat dat bijzondere getal 5920 de optelsom is van een 4-tal titels van de Heere Jezus en dat werd verduidelijkt middels de volgende tabel:
Titel gematria (.. x 37) betekenis
_______________________________________________________
Theotes (Godheid) 592 (16 x 37) waarachtig God
Jezus 888 (24 x 37) waarachtig mens
Christus 1480 (40 x 37) ons Paaslam
Zoon des Mensen 2960 (80 x 37) Zoon des Mensen
_______________________________________________________ +
Totaal 5920 (160 x 37) de Bruidegom (de climax)
Jezus is waarachtig God.
Kolossensen 2 vers 9: Want in Hem woont al de volheid der Godheid (Gr. theotEtos) lichamelijk;
Het woord 'Godheid' komt in de Bijbel alleen in dit vers, voor.
De gematria van 'Jezus' heeft een getalswaarde van 888.
David, een type van Christus, was de achtste zoon van Jesse.
Jezus zegt in Johannes 11 vers 25: Ik ben de Opstanding en het Leven; (..);
Het getal 8 staat symbolisch voor 'opstanding' (dit gebeurde op de achtste dag) en een nieuw begin.
Het laatste boek in de Bijbel, "De openbaring van Jezus Christus", blijkt opgetekend te zijn met gebruikmaking van 888 verschillende woorden.
En zo zijn er nog veel meer voorbeelden van de verbinding van de naam Jezus met het getal 8.
Zien we ook dat 'CHRISTUS' de samenvoeging (optelsom) is van God en mens, en dat Jezus zo ons Paaslam wordt? (592+888=1480).
1 Korinthiërs 5 vers 7: (..). Want ook ons Pascha is voor ons geslacht, namelijk Christus.
De Godheid (592), bekleed met vlees en bloed (888) verschafte het perfecte offer (1480).
In Exodus 12 introduceert de Heere God een zeer bijzonder type van Christus: het Paaslam.
Het Hebreeuwse woord daarvoor is 'pesach' en de getalswaarde daarvan is 148 (4x37).
Het gebod luidde dat het lam in bewaring genomen moest worden (in huis) op de 10e dag van de eerste maand.
Het getal 10 staat symbolisch voor 'perfecte orde'.
Vermenigvuldigen we 'pesach' (148) met 10 dan krijgen we als resultaat 1480, dat symbolisch staat voor het perfecte Paaslam.
Christus, het Paaslam, stierf voor onze zonden.
De cijfers, opgeteld bij 'pesach' zowel als bij 'Christus', geven als resultaat: 13.
Het getal 13 staat altijd in verbinding met het begrip 'zonde'.
Christus werd voor ons tot 'zonde' gemaakt.
Het opschrift op het kruis 'Jezus van Nazareth' heeft een getalswaarde van 2197.
Hierin zien we hoezeer de Heilige Geest, de Opsteller van de Bijbeltekst, het kruisoffer van Christus wegens onze zonden, symbolisch ondersteept.
Want 2197= 13x13x13 !!!
In de titel 'Zoon des Mensen', de optelsom van de 3 voorgaande titels, zien we God, mens en de verlossing, als compleet geopenbaard.
In het totaal van deze 4 titels van de Heere Jezus Christus zien we Hem als de Bruidegom voor Wiens bruiloftsfeest wij allen, middels het Evangelie, een uitnodiging hebben ontvangen.
Zijn we (bent u) reeds op die Uitnodiging ingegaan?
groet, bijwoner.