hans0166 schreef:Ik heb het al vaker gezegd, ben altijd wel een beetje verbaasd om dit te lezen, en dat het voor de deur staat. Het gaat helemaal zo slecht niet met het Christendom, er zijn er nog nooit zoveel geweest.
We zitten hier in europa veel te veel naar onze eigen navel te staren.
Ondanks vele moeilijkheden groeit de kerk in Afrika, groeit de kerk in China, en in meerdere andere hele grote landen op de diverse continenten. Dit zou niet zo zijn als de eindtijd werkelijk voor de deur staat.
Precies, die hele wanhopige christelijke visie, waarin de eindtijd nabij is, is niets anders dan een eigentijdse projectie van de angst van Amerikaanse en Europese christenen. Een strikt Westerse visie die de voorspoedige loop van het Evangelie wereldwijd ontkent. Het is ook een superioriteits-vraagstuk. Nog steeds denken Westerse christenen dat het alleen om hen draait (of alleen om hen en om Israël, want wat met Israël gebeurt is ook in hun belang). Nog steeds lijkt alleen de opkomst en het verval van het christelijk geloof in het Westen de norm voor alles te zijn. Als dat christendom dan vervaagt en vervalt, wat inderdaad zo is in het Westen, dan wordt direct de gehele wereld daarin betrokken. Het einde is nabij.
Allerlei pseudo-profeten rollen over elkaar heen met begrippen als 'opname', 'antichrist', 'het beest'' en noem maar op. Het favoriete boek is het laatste Bijbelboek. Overal om zich heen zien ze dit boek in vervulling gaan. Met grote stelligheid vindt men overal tekenen des tijds.
Ze verlangen een teken (maar hen zal geen ander teken gegeven worden dan dat van Jona).
De kern is: men preekt slechts voor eigen (westerse) parochie. Of voor wat daar nog van over is.
We hebben dringend behoefte aan kennis van en positieve verhalen over het christendom van elders. Daar vindt men wel hoop voor de toekomst. Daar verwacht men wel vruchtbare effecten op de verkondiging. Daar is men wel ingesteld op een mogelijke verandering van normen en waarden in de samenleving dankzij de zegende werking van het geloof. Daar ziet men wel dat geloof, hoop en liefde nog niet op zijn. Dat God nog steeds krachtig werkt en dat het Koninkrijk van God gekenmerkt wordt door groei. Dat we niet geroepen zijn tot wanhopen en tot angstige blikken in de toekomst, maar tot hoop en vertrouwen. Dat we niet gericht moeten zijn op het einde en de vernietiging van de schepping, maar op een toekomst en herstel voor die schepping. Dat er nog vele, vele schapen zijn die van deze (= westerse?) stal niet zijn.
Dank hans0166. Nu jij het zo opschrijft, ben ik me weer bewust van de onchristelijke somberheid en fatalistische eindtijd-geluiden die in het Westen nu zo vaak de kop op steken. Ik zie nu ook weer helder hoezeer dat meer te maken heeft met het verval van het geloof in het Westen en veel minder met een gesuggereerde wereldwijde ineenstorting van het geloof in Jezus Christus.
Er is hoop, hadden al die evangelische Sombermansen vroeger in de vorm van een sticker op de achterruit van hun auto geplakt. Maar daar is in de Westerse kerken en in de Westerse evangelische beweging danig de klad gekomen. De stickers zijn vergeeld of met de auto op de sloop terecht gekomen. De trotse "gelovige" bezitters van een nieuwe auto zitten nu allemaal te wachten op het einde. Een nieuwe sticker is er niet meer gekomen. Niet meer nodig. Er is geen hoop meer. Hoofdschuddend zien ze het verval aan. "Het einde is nabij, het einde is nabij".
Net als Jona, die mokkend onder de wonderboom ook maar niet wilde erkennen dat er voor andere volken mogelijk barmhartigheid, verlossing en toekomst zou zijn. Heel theatraal riep hij uit: "Heer, laat me maar sterven". Hij zat te wachten op vuur uit de hemel, zodat die hele stad zou worden omgekeerd. Lekkere profetie is dat. Nota bene op het moment dat de Heer op het punt stond heel Nineveh te redden, mitsgaders veel vee. God vond de houding van Jona daarom volstrekt onterecht.
Welnu, dat theater wordt tegenwoordig ook veel gemaakt door klagende Westerse eindtijd-verwachters. Ook hier: hoe onterecht!
Westerse christenen van dit soort lopen nog wel achter Jezus aan, maar ze zakken door het water.
Omdat ze meer op de omstandigheden letten dan op de Heer.
gravo