Berichtdoor MoesTuin » 02 mei 2019 10:45
"En toen heeft hij tot mij gezegd: mijn genade is voor jou genoeg; want de kracht wordt in zwakheid volbracht!"
(2 Korintiërs 12:9a Naardense Bijbel).
GENOEG.
Deze vraag stel ik mezelf en stel ik jullie.
Ik stel deze vraag aan de kerk van Jezus Christus.
De apostel Paulus vertelt over een bijzondere geloofservaring.
Wat was het nu: een droom, een visioen, een openbaring van de Heer?
Was hij bij volle bewustzijn?
In zijn lichaam?
Is hij daadwerkelijk in zijn lichaam opgevaren naar de hemel en heeft hij daar op de derde etage, afdeling Paradijs, iets gezien dat hem met stomheid heeft geslagen?
Of was het een droom, waarbij hij in zijn slaap, droomde dat hij zijn lichaam verliet en dat hij los van dat lichaam in de nabijheid kwam van Gods aanwezigheid?
Heeft hij nou met eigen ogen gezien en met eigen oren gehoord of heeft hij alles gedroomd?
Hij hoorde woorden die hij niet kan en mag doorvertellen.
Hij ontving openbaringen van de Heer.
Paulus heeft dingen geleerd, inzicht gekregen in Gods wereld.
De apostel vertelt elders dat hij inzicht gekregen heeft in 'het geheimenis', het mysterie.
Dat de Thora, de tussenmuur tussen Joden en heidenen is weggebroken.
Over dat ene volk met die ene Herder.
Waarbinnen verschillen wegvallen.
Tussen Jood en niet-Jood.
Tussen man en vrouw.
Tussen werkgevers en werknemers.
Dat voor wie in Christus geloven het oude verbond niet meer geldt, maar het nieuwe verbond in Christus.
Dat de eredienst in het oude testament schaduwbeeld is van de werkelijkheid van het nieuwe verbond.
Alles wijst naar Jezus Christus heen.
Paulus had hierover kunnen opscheppen, zich hierop kunnen beroemen.
Maar dat wilde hijzelf niet.
En God ook niet.
Daarom stond God toe dat een engel van satan hem lichamelijk pijn deed.
Hij had last van stekende pijnen.
Alsof hij door doornstruiken omgeven was en zich steeds prikte.
Soms ervoer hij vuistslagen, enorme tegenslagen.
Paulus heeft in gebed God gevraagd of deze aanvallen konden worden weggenomen, tot drie keer toe, maar God antwoordde: mijn genade is voor jou genoeg.
Steken en vuistslagen.
Was het een oogziekte? Was het zijn zwak optreden? Was het dat hij niet een begenadigd spreker was? Of de voortdurende tegenwerking van Joodse kant, de steniging, de geselslagen, het jaren verkeren in gevangenschap, de schipbreuk, de pogingen hem uit de weg te ruimen, honger en dorst en slapeloze nachten?
Mijn genade is jou genoeg.
Het gaat niet om een briljante theologische carrière, begaafd spreker zijn, goed in de markt liggen, veel kennis, een gezond lichaam, nee....het gaat alleen om Gods genade.
Letterlijk: daad waardoor vreugde wordt bewerkt.
God geeft zijn eniggeboren Zoon die door zijn vrijwillig lijden en sterven, door zijn opstanding en hemelvaart óns mensen met God verzoent.
Ons volledig vrijspreekt, ons Zijn gerechtigheid toerekent.
Ons de toegang verleent tot het eeuwige leven om altijd met Hem samen te zijn.
Er zal voor jou, Paulus, altijd genoeg genade zijn.
Onuitputtelijke bron van reiniging en heiliging, van vergeving, van eeuwig leven.
Voor Paulus.
Maar ook voor jou, voor u.
God zal nooit zeggen: Sorry, het is op!
Toen bekend werd dat ik een erfelijke nierziekte had, ben ik op doktersadvies bij een bevriend domineesechtpaar geweest in Nieuw-Buinen. In de veenkoloniën. Lange wegen, lange kanalen. Drie weken in conclaaf met God. Bidden, roepen, smeken, stil zijn en luisteren. Gods antwoord: 'Vrees niet, want Ik ben met u. Zie niet angstig rond, want Ik ben jouw God. Ik help je, ook sterk Ik je, ook ondersteun Ik je met Mijn heilrijke rechterhand' (Jesaja 41:10).
Daarna heb ik nooit gebeden om genezing. Door dit antwoord van God leef ik in vrede. Heb ik 15,5 jaar nierdialyse overleefd, 27 medische ingrepen, de transplantatie en leef ik met mijn chronische vermoeidheid, artrose, evenwichtsstoornissen, staar in mijn enig functionerend oog.
En ik zie Gods kracht door mij heen aan het werk.
Gods genade is mij genoeg.
Denk erom: klus niet bij.
Geen eigen werken om toe te voegen aan Gods genade.
Er zijn zoveel christenen die het volbrachte werk van Jezus nog willen aanvullen.
Uit dankbaarheid toch nog de Thora gehoorzamen.
God slaat vroeg of laat al jouw eigen werk uit handen.
Daarom maakt Hij je zwak.
Zwakker.
Totdat jij zegt: 'Genade!'
Genade alleen.
En niet genade plus.
Jezus alleen.
En niet Jezus plus.
Echt, ik spreek uit eigen ervaring.
Wat wordt er door volgelingen van Jezus geroepen, geschreeuwd om kracht, om power.
God brengt jou aan het einde van jouw eigen vroomheid, jouw eigen kracht.
Totdat je eindelijk vraagt:
'God, schenk mij om Jezus' wil, genade'.
P Gerrets. (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende
De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"