Ach, wat zitten we hoog op onze troon met ons geloof, onze kerkgang, onze Bijbelgetrouwheid, onze ernst, ons inzicht. En ach, wat kijken we neer op al dat gewone volk, die ongelovige schare. Wat voelen we ons verheven boven de poppenkast, de klucht, de kroegliedjes, het theater. Wat zijn we tevreden dat we onze handen niet hoeven vuil te maken in de zoektocht naar hoe we nog iets van het Evangelie inzichtelijk kunnen maken in een generatie die niets, werkelijk niets meer heeft meegekregen van Bijbel, geloof en kerk. Wat kunnen we verzadigd en onbezorgd wegzakken in de comfortabele kussens van ons religieuze bouwwerk, waar alles voor ons in kannen en kruiken is. God met ons, een eeuwig leven, tijdelijke zegeningen, een fijne christelijke gemeenschap, keurige zangdiensten, een net Bijbeltje, geen onvertogen woord. Hoe gerust leven wij in de luxe van ons christelijke resort, afgesloten door het prikkeldraad van onze kritiek en spot over wat er buiten de muren gebeurt.
Beste gelovigen, heb het fijn in uw afgesloten godshuizen, laat u maar niet in met de wereld. Heb maar geen oog voor ongelovigen, voor mensen die zonder God en zonder hoop in de wereld zijn, sluit de luiken maar braaf toe en wend u af van alle jonge mensen die u niet meer in uw samenkomsten ontmoet. En zie ze maar als zondaren, vol onwil, vol onkunde en vol ongeloof. En wentel u maar in de gedachte dat God Zich nu net zo knus verkneukelt bij uw open haard als u zelf doet. Dat God er ook geen zin meer in heeft. Dat het Evangelie immers u bereikt heeft en dat dat ook zo'n beetje het eindpunt moet zijn. Dat God ook wel moet denken: "Nou, nou, EO, waar zijn we nu weer helemaal mee bezig?" En dat u God net zo meewarig het hoofd ziet schudden als u in al uw wijsheid zelf doet.
Wat een tobbers toch, wat een armoedige stakkers, toch. Wat een zondaars, toch. Wat een stelletje oppervlakkige kuikens, zonder kennis, zonder begrip, simpel, volks, mensen die een beetje ontroerd raken door The Passion. Ha ha ha.
Nee, laten we maar weer snel terugkeren naar waar het werkelijk om gaat: U bent gered door God (op de enig juiste, correcte manier gelukkig), Gods werk zit er op, tijd voor ontspanning. De hele wereld kan per slot van rekening toch ook weer niet gered worden? En we zitten ook zo'n beetje tegen de eindtijd aan. We gaan de ark sluiten hoor!
Ja toch? Niet tan?
Nog een fijne tijd toegewenst met elkaar.
The Passion (liefde en lijden)...gaap...dat is toch niks voor jullie? Allemaal zo oppervlakkig!
gravo