StillAwake schreef:Deze zin snap ik niet.
Ik ken genoeg voorbeelden van mensen die volstrekt monogaam zijn, en er altijd vanuit gingen dat hun partner dat ook was.
Totdat bleek dat manlief een buitenechtelijk kind had, vrouwlief al een poosje haar collega "ontstresste", of, wat mij is overkomen, dat mijn partner ineens een lesbische relatie opbiechtte.
Dan kun je hard roepen dat exclusiviteit een SOA besmetting voorkomen zou hebben, maar je hebt slechts invloed op je eigen moraal daarin, die van je partner of eventuele ex-partners daarvan is niet te bewaken...
Waar ik begin, in mijn opvatting over deze zaken, is dat mensen van jongs af aan beginnen te leren dat exclusiviteit een belangrijke (misschien wel de belangrijkste) sleutel is in een relatie. Steeds meer blijkt voor mannen dat hun eerste seksuele ervaring een maatfactor is in de rest van hun seksuele beleving. Als een man zijn eerste seksuele gemeenschap heeft bij een vrouw, waarvoor hij eerst moeite moest doen (zijn hart bloot geven, zijn liefde betonen en trouwen), dan is de kans op buitensporige of buitenechtelijke uitspattingen veel kleiner. Als een vrouw haar eerste seksuele gemeenschap is bij een man waar zij volledig op kan vertrouwen, dan zal haar binding met die man veel sterker zijn. Kortom: seks op waarde. Exclusief, intiem, vertrouwd en verlangd.
Een familielid van mij had al een paar jaar een relatie, maar behield zich van seksuele omgang omdat er eerst getrouwd moest worden. Toen bleek dat die ander een seksueel uitstapje had gemaakt. Dus ging het feest niet door en de relatie werd beëindigd. Nu is dat familielid gelukkig getrouwd met iemand die wel exclusief was en is.
Voor de situaties die jij noemt, StillAwake, daar heb ik geen oplossing voor. De wereld is gebroken. Maar daar hoef je niet aan mee te doen. Tegenwoordig lijk je wel exclusief te zijn als je exclusief bent.
"Vertrouw op de HEERE met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet." - Spr. 3:5