Chaya schreef:Maar, je bijt je erin vast omdat:
- je je toch misschien nogmaals wilt laten dopen? Daarvoor zul je naar een ander kerkgenootschap moeten.
- je kunt toch ook zeggen, dat je het nu inderdaad anders ziet, maar je hebt een gedoopt voorhoofd en je mag de Heere persoonlijk kennen als je Verlosser. Wat voegt een tweede doop dan nog toe? De Heere vraagt dit niet van ons, dat geloof ik niet.
Misschien voelt het voor jou dat ik mij er in vastbijt. Maar ik probeer juist de ontdekking te delen van de afgelopen jaren. Excuus als ik daar wat te enthousiast in ben geweest.
-dopen gaat gebeuren als de Heere het vraagt.
-Het gebeurd niet als ik daartoe niet door de Heere overtuigt wordt.
Momenteel heb ik die overtuiging niet. Ik heb de opdracht gekregen mij dienstbaar te maken voor de gemeente waar ik nu ben, en ik blijf dat doen, zolang Hij dat nodig vindt.
Als je de doop en de verbondvisie niet meer met elkaar combineert, omdat dat zo niet in de Bijbel terug te vinden is dan heeft de kinderdoop geen basis. Ook worden kinderen niet wedergeboren bij de doop. en als de ouders gelovig zijn, zijn de kinderen geheiligd in de ouders. Dus dat is geen reden om een kindje te dopen.
Dezelfde beloftes die de dominee bij de doop zegt, staan ook gewoon in Zijn Woord. God wil dat iedereen tot kennis van de waarheid komt, Hij belooft dat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft. Daarvoor hoeven we niet als baby gedoopt te worden. Die beloftes zijn voor iedereen, en op Zijn Woord mag je pleiten, en dat Woord is de enige pleitgrond.
De Bijbelse doop heeft Christus Zelf ingesteld: na geloof moet je gedoopt worden in de Naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest. Mattheus 28.
Als je als kind gedoopt bent en je geloofde toen niet, (want je wist immers niets) wat was dat dan voor doop?
Waar deed je toen belijdenis van? Ben je toen gestorven met Christus? Met Hem opgestaan in een nieuw leven? Zijn je zonden toen vergeven? Als je op deze vragen nee moet zeggen: wat was dan de grond van de doop, en ben je dan werkelijk wel gedoopt?
De Naam van de Vader Zoon en Heilige Geest is toen je een baby was, wel bij de doop uitgesproken, maar waarover dan? Niet over Zijn werk in mij, want dat was er nog niet.
Chaya schreef:In onze tijd willen velen de doop echt ervaren. Daarom geen kinderdoop. De wonderlijkste dingen lees je: bijv. dat men in een opblaasbaar
kinderbadje elkaar doopt in de huiskamer of in de achtertuin, gezellig blijkbaar met broeders en zusters, waar het zo fijn is met
elkaar. Ambten zijn niet belangrijk. Blijkbaar is men de lijn van de apostelen vergeten, zoals die in de Handelingen en in de apostolische
brieven wordt beschreven. Zo is de eerste christengemeente zeker niet met het Woord
en het sacrament bezig geweest. De apostelen waren door de Heere geroepen om ordelijk (huis)gemeenten te institueren. De pastorale
brieven leggen daarvan duidelijk getuigenis af.
Het gaat mij helemaal niet om het feit dat ik de doop wil beleven. Wat een verdrietig argument, deze uitspraak komt op mij over als een brevet van onvermogen. Ik heb jou naar mijn beste kunnen uitgelegd hoe de de doop voor mij in een ander licht kwam te staan. Als dat door de dominee als 'beleving' wordt gekwalificeerd, dan laat ik die uitspraak voor rekening van de dominee zelf.
De argumenten in het artikel zijn voor het grote gedeelte hier al aan de orde geweest. Zijn er zaken uit de link die je nog zou willen weten?