Teus schreef:Ik begrijp wat je bedoeld maar kun je dan zeggen dat de preek afvlakt?
De preek zou dan, in jullie geval kennelijk niet, gericht zijn op het leven met en voor God, om te groeien in het geloof.
Nou, ik zelf vind het een vervlakking als er bijna nooit een oproep gedaan wordt aan de mensen die geen levende relatie met
de Heere Jezus hebben om Hem dringend te zoeken, voor het te laat is! Ze zitten wel in de kerk. Het is niet goed om dat te laten liggen.
Teus schreef:Een kerk zou een mooie verzamelplaats zijn om te evangeliseren, dat alle mensen die evangelie willen horen daar terecht kunnen en hun leven aan de Heere Jezus geven.
Ja, daar zeg je het idd goed, die het willen horen. Maar er zijn ook mensen in de kerk die uit traditie gaan. Die niet komen met verlangen in het hart.
Die komen om hun plicht te vervullen.
Ik promoot geen preken met donder en geweld en dat we brandhoutjes voor de hel zijn.
Maar ik promoot een preek die je laat zien wat je mist als je Christus niet kent.
En dat het consequenties heeft als je dat ongekende, volkomen offer van Christus afwijst.
Een dominee/evangelist/voorganger moet de zielen op zijn hart dragen. Zich verantwoordelijk voelen voor de hoorders, zowel voor het groeien in geloof van de gelovigen, als in het bewegen tot het geloof van de onbekeerden!
Teus schreef:Ik ben van mening dat het heel anders bedoeld is, het kerk zijn.
We zijn idd ver afgedwaald van vorm van de eerste christen gemeente.
Huisgemeenten zijn hierin een voorbeeld.
In onze aardse gemeenten groeit het onkruid op tussen het koren.
Jezus vertelt Zelf deze gelijkenis. Er is goed zaad gezaaid in de de akker. Maar de vijand zit niet stil. Hij zaait onkruid dat zoveel lijkt op het echte koren, dat het niet verwijderd kan worden zonder het goede koren schade aan te brengen. Daarom mogen de slaven het onkruid niet eigenhandig uittrekken. Pas als het aankomt op vruchtdragen komt het openbaar dat het onkruid is!
Het valt dus wel degelijk te zien wat echt is en wat niet!! (vers 26)
Alleen het kan niet verwijderd worden zonder schade te doen aan het koren.
Daarom moet het blijven staan.
Maar als de oogsttijd komt zal Christus het bijeenbrengen en verbranden.
Mattheus 13 vers 24 tot 30