De verwachting van de wederkomst in de Bijbel

[mohamed]

Jezus heeft duidelijk gezegd dat hij binnen de levens van sommigen die daar stonden zou terugkomen, zie Mattheus 16,27-28. Het is opvallend dat het nagenoeg altijd christenen zijn die beweren dat daar wat anders bedoeld wordt, hoe toevallig.

[oekaboeka]

Het is juist opvallend dat niet-christenen niet geloven in de Heere Jezus Christus zijn wederkomst, maar ook logisch aangezien ze de bijbel niet lezen of geloven , maar juist logische dat christenen geloven in de wederkomst, aangezien er genoeg over geschreven is.
Mattheus 16, 27-28 zegt niks over een wederkomst, maar dat ze de Zoon zullen zien komen in koninklijke waardigheid wat naar mijn idee moet duiden op de opname van de Zoon, de Bijbel spreekt zichzelf niet tegen dus moet je verder kijken en er staat genoeg geschreven aangaande de wederkomst.
Btw je geeft ook geen verklaring aangaande het weeklagen van zij die Hem hebben doorstoken, dus bij deze nogmaals.

[dalethvav]

In Zach. 14:4 is ook te lezen dat de Olijfberg in tweeën gespleten zal worden wanneer Zijn voeten zullen staan op de Olijfberg.
Pas nog iemand gesproken die onlangs op de Olijfberg geweest is. En ja, het is nog steeds één berg hoor.

[QM46]

Het lijkt me duidelijk dat de wederkomst nog niet gebeurd is, maar dan blijft de vraag wat dan wel de verklaring is voor de genoemde teksten.

[onesimoes]

Ik denk dat we niet alle teksten die op elkaar lijken op 1 hoopje moeten gooien. De komst van de Mensenzoon kan refereren naar de wederkomst van Jezus Christus aan het einde van deze eeuw om allen te oordelen.
Maar het kan ook refereren naar Daniel: Daniel 7:13-14 waarin staat: "Ik keek toe in de nachtvisioenen, en zie, er kwam met de wolken van de hemel iemand als een Mensenzoon. Hij kwam tot de Oude van dagen en men deed Hem voor Zijn aangezicht naderbij komen. Hem werd gegeven heerschappij, eer en koningschap, en alle volken, natiën en talen moesten Hem vereren. Zijn heerschappij is een eeuwige heerschappij, die Hem niet ontnomen zal worden, en Zijn koningschap zal niet te gronde gaan.

Niet het beeld dat Jezus naar de aarde komt om een aards koninkrijk op te zetten, maar het beeld dat Jezus voor de Vader komt en heerschappij, eer en koningschap ontvangt, dat Hij troont in de hemel met de Vader, heersend over alles. Jezus was gekomen als een dienaar, gehoorzaam aan de Vader om te sterven en de dood en zonde te overwinnen; maar nu is HIj hoog verheven en troont Hij in de hemel met grote kracht en heerlijkheid. Alle volken, natiën en talen moeten Hem vereren.

En dat is wat Mattheus 24:30 precies bedoelt. Jezus zegt deze dingen gebeuren voordat DIT geslacht (in de tijd van Jezus) voorbij is gegaan zal AL DEZE dingen gebeuren.

[QM46]

@onesimoes:

Mattheüs 24:30 en context gaan toch echt over de wederkomst aan het einde der tijden: Christus zal op de wolken verschijnen, iedereen zal Hem zien en onder het geluid van de bazuin zullen de uitverkorenen van over heel de aarde verzameld worden.

[onesimoes]

@onesimoes:

Mattheüs 24:30 en context gaan toch echt over de wederkomst aan het einde der tijden: Christus zal op de wolken verschijnen, iedereen zal Hem zien en onder het geluid van de bazuin zullen de uitverkorenen van over heel de aarde verzameld worden.

Context van Mat 24:1-35 is de vernietiging van Jeruzalem en de tempel. En Jezus zegt eind hoofdstuk 23 en in vers 34, 35 heel duidelijk dat al deze dingen zullen plaatsvinden voordat dat geslacht voorbij zou zijn gegaan. Dat lijkt mij best wel duidelijk.
De reden dat wij zo vaak denken dat dit over het einde van de wereld is, is omdat er veel beeldspraak wordt gebruikt die wij op de letter letterlijk lezen waardoor we de inhoud uit context moeten halen.

Zoals ik aangaf horen wij Mat 24:30 te lezen met Daniel 7:13-14 (geen wederkomst), Mat 24:31 met het binnenbrengen van alle volkeren in het Koninkrijk door het evangelie, Mat 24:15 met Luk 21:20-21, Mat 24:14 met Col 1:6 en Col 1:23...

[QM46]

Context van Mat 24:1-35 is de vernietiging van Jeruzalem en de tempel. En Jezus zegt eind hoofdstuk 23 en in vers 34, 35 heel duidelijk dat al deze dingen zullen plaatsvinden voordat dat geslacht voorbij zou zijn gegaan. Dat lijkt mij best wel duidelijk.
De reden dat wij zo vaak denken dat dit over het einde van de wereld is, is omdat er veel beeldspraak wordt gebruikt die wij op de letter letterlijk lezen waardoor we de inhoud uit context moeten halen.

Er staat in vers 3 niet de voleinding van Jeruzalem, maar de voleinding van de wereld. Is de verwoesting van Jeruzalem, voorafgegaan door hongersnoden, pestilentiën, aardbevingen en valse profeten? En wat heeft de bijeenvergadering van de uitverkorenen uit de vier winden (vers 31) met de verwoesting van Jeruzalem te maken?

[onesimoes]

Er staat in vers 3 niet de voleinding van Jeruzalem, maar de voleinding van de wereld. Is de verwoesting van Jeruzalem, voorafgegaan door hongersnoden, pestilentiën, aardbevingen en valse profeten? En wat heeft de bijeenvergadering van de uitverkorenen uit de vier winden (vers 31) met de verwoesting van Jeruzalem te maken?

Vers 2 vertelt Jezus dat de tempel die de discipelen aanwezen in vers 1 verwoest zou worden en geen steen op de andere gelaten wordt.
Vers 3 vragen de discipelen aan Jezus wanneer deze dingen zullen gebeuren, wat het teken is van Zijn komst en de voleinding van de wereld (of eeuw).
Allereerst vragen de discipelen naar de verwoesting van de tempel, maar de verwoesting van de tempel is geen kleinigheid, het was het centrum van hun religie en aanbidding van God en de verwoesting daarvan is voor de Joden figuurlijk het einde van de wereld, ondenkbaar.
En als de discipelen het hebben over "de komst van de Messias", niet over Jezus die gestorven is, opgewekt en naar de Vader is om weer terug te komen. Zij dachten niet eens aan de dood, al helemaal niet aan de opwekking van Jezus! De komst van Jezus, is dat Hij zal komen tot de troon van David, om de heidenen te verslaan en het koninkrijk te herstellen als de Messias.
De discipelen stellen vaker vragen aan Jezus waarvan ze geen flauw benul weten wat ze vragen, of halen ze dingen door elkaar.
Ik geloof dat vanaf vers 36 trouwens Jezus vertelt over de wederkomst en oordeel van levenden en doden. Maar dat even terzijde.

Is de verwoesting van Jeruzalem voorafgegaan door .... ? Jazeker. We moeten niet denken dat oorlogen, honger, ziektes, aardbevingen moderne uitvindingen zijn. En valse profeten al helemaal niet. Juist in die tijd dat Rome heerser was over Jeruzalem waren er valse messiassen die mensen achter zich krijgen. Joodse geschiedschrijver Josephus heeft de geschiedenis van die tijd beschreven bijvoorbeeld.

De bijeenvergadering van de uitverkorenen heeft veel te maken met de verwoesting van Jeruzalem. Vers 31 gaat over het evangelie dat over de wereld gaat en alle uitverkorenen bijeen vergadert in het koninkrijk van God. Als wij Mattheus hoofdstuk 21 t/m 23 lezen is er een prominent thema en dat is: "De Joden hebben hun ware Messias verworpen, zij worden vernietigd en de wijngaard wordt verhuurd aan een volk die wel de vruchten ervan opbrengen; zij hebben de uitnodiging voor de bruiloft afgewezen, anderen worden uitgenodigd voor het bruiloft van de Koning; Wee de farizeeen, schriftgeleerden, hun vaders hadden de profeten gedood en zij maken de maat vol door de Zoon te kruisigen. Jezus verlaat de tempel voor de laatste maal, de heerlijkheid van God verlaat de tempel, het is afgelopen met dit volk en hun tempeldienst. Jezus maakt een eind aan deze periode waar God Zijn naam verbindt aan Israel. De verwoesting van de tempel is het teken dat het voorbij is en de tijd komt en is nu (zei Jezus) dat men God niet zullen aanbidden op "deze" berg of in Jeruzalem, God zoekt aanbidders die God aanbidden in Geest en waarheid.
En als Jeruzalem verwoest wordt, is het definitief het einde van de tempeldiensten en Jezus bewijst Zijn Koningschap en heerschappij over de hemel en aarde en in plaats van alleen Israel gericht te zijn, vergadert Hij door het evangelie prediking de hele wereld in Zijn koninkrijk: velen zullen komen vanuit het westen en het oosten en aan tafel zitten met Abraham Isaak en jakob.

En dit is naar mijn mening een juiste uitleg in de context die Jezus daar geeft.

[ereunao]

onesimoes:

De bijeenvergadering van de uitverkorenen heeft veel te maken met de verwoesting van Jeruzalem. Vers 31 gaat over het evangelie dat over de wereld gaat en alle uitverkorenen bijeen vergadert in het koninkrijk van God. Als wij Mattheus hoofdstuk 21 t/m 23 lezen is er een prominent thema en dat is: "De Joden hebben hun ware Messias verworpen, zij worden vernietigd en de wijngaard wordt verhuurd aan een volk die wel de vruchten ervan opbrengen; zij hebben de uitnodiging voor de bruiloft afgewezen, anderen worden uitgenodigd voor het bruiloft van de Koning; Wee de farizeeen, schriftgeleerden, hun vaders hadden de profeten gedood en zij maken de maat vol door de Zoon te kruisigen. Jezus verlaat de tempel voor de laatste maal, de heerlijkheid van God verlaat de tempel, het is afgelopen met dit volk en hun tempeldienst. Jezus maakt een eind aan deze periode waar God Zijn naam verbindt aan Israel. De verwoesting van de tempel is het teken dat het voorbij is en de tijd komt en is nu (zei Jezus) dat men God niet zullen aanbidden op "deze" berg of in Jeruzalem, God zoekt aanbidders die God aanbidden in Geest en waarheid.
En als Jeruzalem verwoest wordt, is het definitief het einde van de tempeldiensten en Jezus bewijst Zijn Koningschap en heerschappij over de hemel en aarde en in plaats van alleen Israel gericht te zijn, vergadert Hij door het evangelie prediking de hele wereld in Zijn koninkrijk: velen zullen komen vanuit het westen en het oosten en aan tafel zitten met Abraham Isaak en jakob.

En dit is naar mijn mening een juiste uitleg in de context die Jezus daar geeft.

Er heerst nogal wat verwarring en misverstand rond het thema van de wederkomst en de opstanding. De voornaamste oorzaak hiervan is dat heel de Schrift onder de noemer van een kerk en een verbond van Adam tot de jongste dag gebracht is. Maar zo zit de bijbel niet in elkaar! Want niet de kerk en het verbond, maar het koninkrijk is de hoofdgedachte v in de Schrift. Daarom eerst een zuivere definitie van het begrip het Koninkrijk:
De hoofdgedachte is hier dat in het geheel van het geschapen universum deze aarde een opstandige provincie is, die weer onderworpen moet worden aan Gods soevereine wil en gezag. Overal waar redelijk denkende schepselen, hetzij engelen of mensen, zich van harte aan Gods wil onderwerpen, daar is het Koninkrijk (Math. 6:10). Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, gelijk in den hemel alzo ook op de aarde.

De kerk behoort tot het Koninkrijk in zijn verborgen gestalte Kol.1:13: ‘ Die ons getrokken heeft uit de macht der duisternis, en overgezet heeft in het Koninkrijk van den Zoon Zijner liefde’.En dat zal zo blijven totdat de Koning geopenbaard wordt. En dan en niet eerder zal zij met Hem geopenbaard worden in heerlijkheid. De grenzen van kerk en Koninkrijk vallen dus niet samen, het gaat God om de verlossing van Zijn ganse schepping Rom.8:18-22.
Jezus bewijst dus zijn heerschappij met zijn hemelvaart in regering van zijn Gemente door Woord en Geest,maar dat is de verborgen gestalte van det Koninkrijk. Maar pas bij zijn wederkomst wordt deze regering manifest en erkend door alle volken zie Dan 2 en7 en Openb.11:15.

Dit was ook de belijdenis van de vroege kerk onder de heidense vervolgingen. Maar toen in de 4e eeuw het christendom staatsgodsdienst werd heeft met name Augustinus , misleid door de politieke overwinning van het christendom , aan de kerk en de hemelvaart verbonden wat de Schrift duidelijk aan Israël en de wederkomst van de Messias verbindt zie o.a. Dan 7:13,14 en Zach. 14.Dit vooruitgrijpen van de kerk op de herstelde theocratie in het messiaanse rijk heeft aan duizenden, zo niet miljoenen het leven gekost. De Reformatie heeft wel de schandelijke weelde en heerszucht van het pausdom bestreden, maar de wortel laten zitten. In deze verdraaide theologie heeft het concrete volk en land van Israël geen enkele heilsfunctie meer, dat is allemaal overgegaan op ‘ kerk ’. En Gods beloften aan Israël passen alleen bij Israël en niet bij de kerk. En daarom moet de profetie met allerlei exegetische goocheltoeren van Israël en het beloofde land afgetrokken en pasklaar voor de kerk gemaakt worden. Feitelijk heeft Israël in deze theologie nooit een eigen identiteit gehad. Israël was slechts een pseudoniem, een voorlopige gestalte van de alleen-zaligmakende kerk die men bij Adam laat beginnen en er zal zijn tot de jongste dag zie art.XXVII N.G.B
En toen met de pinksterdag de vlinder uit de rups kwam had die cocon natuurlijk geen enkele functie meer!

Dit blijkt ook duidelijk uit mijn citaat van de posting van onesimus; Jezus spreekt in Matt.24 als profeet van Israël. (Matt.15:24) Zijn uitgangspunt is de a.s verwoesting van stad en tempel, slaat 20 eeuwen kerkgeschiedenis over en gaat in het profetisch perspectief (waarin komst en wederkomst in een blik samengevat en als een geheel gezien wordt) in vs 15 naadloos over naar de grote verdrukking in de eindtijd die uitloopt op zijn persoonlijke wederkomst. Matt.24:29.Wij lezen in Matt.25 dan ook geen woord over de opstanding; hier worden de levende volken geoordeeld naar de maatstaf hoe zij zijn broeders ( dat zijn hier de Joden) behandeld hebben. . Maar voor wie zich bij het begrip koninkrijk Gods niets anders voor kan stellen dan een strijdende kerk op aarde en een triomferend (n,b voor de opstanding!) kerk in de hemel is dit alles natuurlijk onbegrijpelijk en ongehoord. En dan stellen die 144000 natuurlijk de kerk voor ondanks de uitdrukkelijke opsomming van de 12 stammen, de vrouw in Openb, 12 ook. De berg Sion, in hst.14 , de 2 getuigen en de tempel die Johannes moet opmeten etc, alles wijst dan naar de kerk i.p.v. naar Israël. Hier zou veel meer over te zeggen zijn, maar ik wil het voor ditmaal hier bij laten. mvrgr:ereunao

[ereunao]

Ik heb die lezing van prof.Kamphuis in de Westerkerk Gouda beluisterd en hem er een commentaar op gestuurd. Hier volgt het met zijn reactie:

Ankerlezing 19 sept j.l westerkerk Gouda
De spreker kiest voor de radicale discontinuïteit, de totale verbranding van deze wereld.
Maar dan gaat die parallel met de opstanding toch niet op? Want de begrafenis van Jezus was toch ook geen vernietiging van Zijn lichaam? En de aarde van voor de zondvloed was toch ook dezelfde als waar wij nu op leven? Ik kan dit dan ook niet anders verstaan dan als een louteringsvuur tot vernietiging van de zonde. Maar niet van de hele schepping Radicale discontinuïteit en loutering door vuur zijn m.i tegenstellingen die elkaar uitsluiten. Wat nu 1Thess.4 :13-18 betreft: Uit Joh.13:36-14:3 blijkt duidelijk dat de Heere Jezus heengegaan is om voor de Zijnen plaats te bereiden en dan wederkomt om hen tot zich te nemen opdat zij zijn mogen waar Hij nu is. En dat is in de hemel! Dus niet om dan met Hem terug te keren naar de aarde! Dat gebeurt pas in Openb.19.Deze Gemeente wordt dan ook bij Zijn komst met Hem geopenbaard in een verheerlijkt opstandingslichaam Fill.3:21; Koll.3:1-4 en 1 Joh. 3:2. En opstandingsleven is eeuwig leven dat niet meer sterven kan. ( Luk. 20:34-36 ) Dat is dus de transcendente, bovenaardse werkelijkheid van het universele Koninkrijk Gods. Nu ben ik het h.met de spreker eens dat Israël hersteld en het koninkrijk op aarde opgericht zal worden. Maar dat messiaanse rijk is nog een binnen-historisch rijk waar nog getrouwd wordt en kinderen geboren worden en de mensen nog oud worden en sterfelijk zijn ( Jer.33:10,11; Zach.8:4,5; Jes 65:20 ) De positie van de Gemeente v.Chr. is dus een heel andere dan die van Israël Daarom is deze Gemeente net zo min in Israël ingelijfd als in de plaats van Israël gekomen Hier zou veel meer over te zeggen zijn, maar ik wil het voor ditmaal hierbij laten m.br.gr: J.V.

Geachte heer ....

Hartelijk dank voor uw mail. Ik heb inderdaad de discontinuïteit benadrukt: Gods oordeel is radicaal. De door mij besproken teksten uit 2 Petrus 3 laten dat ook duidelijk zien. Vandaar dat ik veel aandacht aan dat hoofdstuk besteed heb. Ook over de gevolgen van de zondvloed wordt trouwens in vers 6 in radicale termen gesproken. In het 2e deel van mijn lezing heb ik echter evenzeer benadrukt dat we ook aan de continuïteit moeten vasthouden. Dat is geen vanzelfsprekende continuïteit, maar alleen dankzij de trouw, de macht en de genade van God. Dat gold ook voor de zondvloed: de wonderbaarlijke redding van Noachs gezin en van de dieren. Het gold ook voor de opstanding van Jezus Christus: inderdaad continuïteit, maar als wonderlijke genade van God (vgl. b.v. Hand. 2: 31).
Het 1000-jarig rijk was niet mijn onderwerp, dus daarop ga ik nu niet verder in. Ik heb wel in de discussie een opmerking gemaakt over 1 Tess, 4, 17. Ik geloof inderdaad niet dat daar de opname van de gemeente geleerd wordt. Vers 16 beschrijft dat de Here neerdaalt, vers 17 dat wij Hem dan tegemoet gaan. "Tegemoet gaan' is iets anders dan met Hem mee teruggaan. Vandaar dat ik de tekst uitleg als een belofte van de feestelijke intocht van de Here als overwinnaar op de jongste dag.
Met hartelijke groet,

Barend Kamphuis

Geachte prof.Kamphuis
H.dank voor uw welwillende reactie. Over die discontinuïeit en continuïteit zijn wij het in hoofdzaak wel eens; bij mij ligt het accent wat zwaarder bij de continuïteit. Want het opstandingslichaam van Chr.was nadat het door het vuuroordeel van Gods toorn was heengegaan toch wezenlijk hetzelfde. Het 1000jarig rijk was idd. niet uw onderwerp, maar u zei wel dat Israël zou worden hersteld en het koninkrijk zal worden opgericht. En dat komt op hetzelfde neer.. In 1 Thess. 4 wordt de opname der gemeente idd. niet expliciet geleerd, maar vgl met Joh 13:36-14:3 is het duidelijk dat het hier gaat over Zijn komst ( parousia ) om de Zijnen tot zich te nemen in het vaderhuis. Want als Hij in openb.19 met de Zijnen naar de aarde komt ( de Apocalyps als het dramatische sluitstuk en hoogtepunt van de parousia ) is het duidelijk dat die tevoren al opgenomen moeten zijn. Bovendien is dan eerst de bruiloft des Lams al in de hemel gevierd! De diepere oorzaak en wortel van deze verwarring en misverstanden is echter gelegen in die theologie die heel de Schrift onder de noemer van een kerk en een verbond gebracht heeft waardoor de grenzen van Kerk en Koninkrijk Gods natuurlijk ook automatisch samenvallen en er geen ruimte meer overblijft voor de onderscheiden identiteit en positie van Israël en de Gemeente v.Chr in het eschaton van het Koninkrijk. De verv-leer is wel formeel als achterhaald afgedankt, maar het. ‘Israël is de kerk en de kerk is Israël’ geldt nog steeds als een axioma! Hier zal ik het maar weer bij laten en van mijn kant deze discussie afsluiten. Nogmaals h.dank voor uw reactie. Met br.gr: J.V.


Hoe vind jullie het? Dat komt ervan als de hele Schrift als kerkgeschiedenis gelezen wordt. Maar zo zit de bijbel niet in elkaar! Gr: ereunao

[benefietdiner]

Maar voor wie zich bij het begrip koninkrijk Gods niets anders voor kan stellen dan een strijdende kerk op aarde en een triomferend ........

Een vraag: heeft 'koninkrijk Gods' de zelfde betekenis als 'Het koninkrijk der hemelen' ?

De vraag komt bij mij op omdat ik zoekt in de Bijbel naar de koninkrijk gedachten.
Wat mij dan ook opvalt in de Bijbel is dat alleen bij Matheus over het 'koninkrijk der hemelen' gesproken wordt en niet bij de ander evangeliën, daar wordt gesproken over het 'koninkrijk Gods'.

[BladeStraight]

In Zach. 14:4 is ook te lezen dat de Olijfberg in tweeën gespleten zal worden wanneer Zijn voeten zullen staan op de Olijfberg.
Pas nog iemand gesproken die onlangs op de Olijfberg geweest is. En ja, het is nog steeds één berg hoor.

Zulke dingen moet je sowieso eerder symbolisch lezen lijkt mij.

[Holst]

BladeStraight schreef:
In Zach. 14:4 is ook te lezen dat de Olijfberg in tweeën gespleten zal worden wanneer Zijn voeten zullen staan op de Olijfberg.
Pas nog iemand gesproken die onlangs op de Olijfberg geweest is. En ja, het is nog steeds één berg hoor.


Zulke dingen moet je sowieso eerder symbolisch lezen lijkt mij

Als je dit specifieke stuk symbolisch moet lezen, dan zul je alle gerelateerde onderdelen symbolisch moeten lezen.
Dan komt het er op neer dat eigenlijk alles wat met de eindtijd en wederkomst te maken heeft symbolisch is.

[ereunao]

benefietdiner:

Een vraag: heeft 'koninkrijk Gods' de zelfde betekenis als 'Het koninkrijk der hemelen' ?

De vraag komt bij mij op omdat ik zoekt in de Bijbel naar de koninkrijk gedachten.
Wat mij dan ook opvalt in de Bijbel is dat alleen bij Matheus over het 'koninkrijk der hemelen' gesproken wordt en niet bij de ander evangeliën, daar wordt gesproken over het 'koninkrijk Gods'.

Deze begrippen worden ook wel door elkaar gebruikt; in Luk 13 wordt de gelijkenis van het zuurdeeg en het mosterdzaad voor het koninkrijk Gods gebruikt en in Matt. 13 voor het koninkrijk der hemelen. Het gaat dus in wezen wel om hetzelfde koninkrijk. Koninkrijk Gods is een ruimer begrip; het is universeel en omvat hemel en aarde Matt.6:10. Maar Matt. is bij uitstek het evangelie van het koninkrijk der hemelen . En dan ligt de nadruk op het aan Israël beloofde messiaanse koninkrijk onder de herstelde dynastie van David zie o.a. Ezech.37:25 en Hos.3. De bergrede is dan ook primair de grondwet van dat rijk, vandaar die verwijzing naar altaar en offer en Jeruzalem de stad des groten Konings.

Johannes de Doper begon zijn prediking met: ‘Bekeert u want het koninkrijk de hemelen is nabij gekomen’. Iedere Jood wist wat daarmee bedoeld werd, het aan David beloofde koninkrijk. Daarom begint Matt. zijn evangelie met de 3x14 geslachten, 14 is n.l het getal van David. En als Israël zijn Koning toen aangenomen had zou dat rijk toen ook doorgebroken zijn. Nu moet het wachten tot Hij wederkomt Luk.13:35 en vooral Luk.19:11,12. Wij leven dus in een interval in de profetie waarin de Heere zijn Gemeente vergadert. Pas in de Openbaring als deze Gemeente ’vol’ is pakt Hij de afgebroken draad met Israël weer op zie Openb.10:7 en 11:15.Dan gaat de profetische klok weer lopen en sluit de aan het einde van de 69e jaarweek van Dan.9 afgebroken lijn weer aan op de 70e.
Maar de kerk die zich i.p.v Israël ziet laat natuurlijk ook de profetie doorlopen in de kerkgeschiedenis en heeft van de Messias de Koning van de Kerk gemaakt. Maar dat staat nergens in de bijbel; Hij is de Koning van Israël! Jes.44:6. De Koning der Joden, Matt.27:37. Met Zijn bruidsgemeente heeft Hij echter een heel andere relatie zie 2 Kor.11:2; Ef.1:22,23. 5:22-32

Holst:

Ik heb me wat meer verdiept in dit hoofdstuk, en ik ben tot de conclusie gekomen dat je gelijk heb. er is geen duidelijk bewijs dat Jezus specifiek de olijfboom met Israël vergelijkt. Maar wat zou het dan wel kunnen betekenen?

Jezus vergelijkt Israël zover ik weet nergens met een olijfboom, wel met een vijgeboom zie ook Luk.13:7 en dan betekent het dat de natuur ons tot voorbeeld is om de tekenen der tijden te onderscheiden. Dat staat er trouwens ook duidelijk bij zie Luk.21:31.zie ook Matt.16:2,3.
Maar ik had het dus over de olijfboom in Rom.11 die m.i niet Israël, maar de Messias voorstelt. mvrgr: ereunao