De brug is opgehaald

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Nina

Re: De brug is opgehaald

Berichtdoor Nina » 26 dec 2015 18:59

Nina schreef:
Ik heb voor mijn bekering en zoektocht een enorme striijd gehad of Jezus echt de beloofde gezalfde was Die komen zou, maar twijfel nooit meer en ervaar Zijn nabijheid.


Chaya schreef:
Nina, niet persoonlijk bedoeld!!! maar zoals in de zwaardere kerken wordt gepredikt. Hoe weet je of het God is die alle twijfel weggenomen heeft?
M.a.w. de duivel kan je ook een gerust leven geven. Juist degenen die vooraan staan in de strijd, worden aangevallen.
Paulus zegt niet voor niets dat we de wapenen op moeten nemen.
De Bijbel leert dus geen gerust leven aan de bekeerden, integendeel. Zij zullen u vervolgen, zegt de Heere Jezus tegen Zijn volgelingen.
Dan bedoelt hij de vijanden van binnen en van buiten.
Nogmaals, vat dit niet persoonlijk op! Dit is een algemene vraag of je bekend bent hiermee.


Satan geeft geen vrede Chaya, dat is niet waar. Satan zaait twijfel, onrust. Toen ik tot geloof kwam zat ik in zeer moeilijke omstandigheden, maar alle zorgen daaromtrent verbleekten met de diepe liefdevolle vrede die God mij gaf.
'Juist degenen die vooraan staan in de strijd, worden aangevallen', schrijf je. Ook hier haal je zaken door elkaar. De wapens opnemen die God ons aanreikt, heeft niets te maken met geloofstwijfel. Daar gaat het daar helemaal niet over!
Mensen die op de een of andere wijze vooraan staan in de strijd, kunnen zeker door satan worden aangevallen en belemmerd, maar dat hoeft niet meteen een geloofsstrijd te zijn. Als ik probeer mensen te vertellen over God, merk ik soms dat daar opeens van alles tussen komt: tijdsgebrek, plotseling andere bezigheden enz.. Dàt ervaar ik als aanvallen van satan, die niet wil dat mensen tot geloof komen.

Ik merk onder vrienden die uit de 'zwaardere hoek' komen, dat zij aanvechtingen in geloof nogal eens zien als kenmerken van het ware. En dat ontken ik ten stelligste!
Vervolging is niet hetzelfde als wat deze vrouw uit jouw voorbeeld ervaart, zij twijfelt aan haar behoud, waarschijnlijk omdat ze niet iets beleefd heeft en niet een bepaald moment kan aanwijzen waarop zij tot geloof kwam.

Mijn man kan zich niet anders herinneren dan dat hij geloofde, van klein kind af aan. Maar dat maakt zijn geloof niet minder dan het mijne omdat ik wel zo'n moment kan aanwijzen. En gelukkig twijfelt hij er ook niet aan, en weet hij dat God niets liever wil, dan dat alle mensen behouden worden, en Hij niemand die tot Hem komt, zal wegzenden.

Natuurlijk zijn er mensen die denken dat het allemaal wel goed zit, dat God het niet zou nauw neemt, en dat ze best wel goede mensen zijn. Zonden? Dat valt wel mee, zo slecht zijn ze niet.. Maar daar is deze vrouw geen voorbeeld van.

Deze vrouw denkt dat geloven niet genoeg is. Misschien tobt ze ook met de leer van uitverkiezing, en denkt ze: ik geloof wel, maar ben ik wel uitverkoren? Lezend in de vragenrubriek, merk ik dat deze vraag sterk leeft in kerken waar de uitverkiezingsleer wordt geleerd.

Nina

Re: De brug is opgehaald

Berichtdoor Nina » 26 dec 2015 19:07

Wat heb je dat mooi verwoord Mona, mijn complimenten, want dat kan ik niet zo.

Ik denk dat je de spijker op z'n kop slaat. Ik weet niet wat die predikant tegen deze vrouw heeft gezegd, maar verwacht er niet veel van, gezien hij schrijft dat er in het relaas van deze vrouw veel ter overdenking zit.
Ik vermoed dat er lezers op dit forum zijn, die zich herkennen in de gevoelens van deze vrouw, en dit was een mooie gelegenheid deze lezers verder te helpen.

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: De brug is opgehaald

Berichtdoor Chaya » 26 dec 2015 20:20

Nina schreef:Satan geeft geen vrede Chaya, dat is niet waar.

O nee, dan heb je die fluisteringen misschien niet herkend. Dat weet ik niet. Maar satan zegt je dat sommige dingen echt wel kunnen.
Je kunt gerust van die appel eten Eva, er gebeurt je niets.
Dat was het begin!
Waarom roept Paulus dan op om ons te wapenen volgens jou?
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Nina

Re: De brug is opgehaald

Berichtdoor Nina » 26 dec 2015 20:33

Ik merk dat we echt langs elkaar heen praten. Ik schreef dat ik zo'n diepe vrede ervoer toen ik tot geloof kwam, en jij vroeg daarop hoe ik wist dat die vrede van God kwam en niet van satan.

Nu begin je over verleidingen van satan, dat is niet hetzelfde.
Weten dat de vrede van je Vader komt en niet van satan, is weer iets heel anders dan satan die je probeert te verleiden met halve waarheden en het in twijfel trekken van Gods Woord. Zie je zelf het verschil niet?
'Heeft God niet gezegd dat..' dàt kwam van satan, maar vrede en je geborgen weten bij de Heer wanneer je Hem zoekt en de deur voor Hem open doet, dat geeft satan niet.

Tegen verleidingen kunnen en moeten we ons wapenen: we moeten het Woord kennen, kijk maar naar de Here Jezus die op satans verleidingen met Bijbelverzen antwoordde. Ik weet echt niet hoe ik je het duidelijker kan zeggen.

Gebruikersavatar
BladeStraight
Luitenant
Luitenant
Berichten: 739
Lid geworden op: 13 okt 2014 14:45

Re: De brug is opgehaald

Berichtdoor BladeStraight » 26 dec 2015 21:15

Nina schreef:Ik merk onder vrienden die uit de 'zwaardere hoek' komen, dat zij aanvechtingen in geloof nogal eens zien als kenmerken van het ware. En dat ontken ik ten stelligste!
Vervolging is niet hetzelfde als wat deze vrouw uit jouw voorbeeld ervaart, zij twijfelt aan haar behoud, waarschijnlijk omdat ze niet iets beleefd heeft en niet een bepaald moment kan aanwijzen waarop zij tot geloof kwam.


De Bijbel spreekt juist heel duidelijk van een geestelijke geloofsstrijd, die los staat van de vervolging.

Deze vrouw denkt dat geloven niet genoeg is. Misschien tobt ze ook met de leer van uitverkiezing, en denkt ze: ik geloof wel, maar ben ik wel uitverkoren? Lezend in de vragenrubriek, merk ik dat deze vraag sterk leeft in kerken waar de uitverkiezingsleer wordt geleerd.


Dat is jouw interpretatie en wordt nergens zo gezegd.
“You contribute nothing to your salvation except the sin that made it necessary.”
― Jonathan Edwards

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: De brug is opgehaald

Berichtdoor Chaya » 26 dec 2015 21:21

Nina schreef:Ik merk dat we echt langs elkaar heen praten. Ik schreef dat ik zo'n diepe vrede ervoer toen ik tot geloof kwam, en jij vroeg daarop hoe ik wist dat die vrede van God kwam en niet van satan.

Nu begin je over verleidingen van satan, dat is niet hetzelfde.
Weten dat de vrede van je Vader komt en niet van satan, is weer iets heel anders dan satan die je probeert te verleiden met halve waarheden en het in twijfel trekken van Gods Woord. Zie je zelf het verschil niet?
'Heeft God niet gezegd dat..' dàt kwam van satan, maar vrede en je geborgen weten bij de Heer wanneer je Hem zoekt en de deur voor Hem open doet, dat geeft satan niet.

Tegen verleidingen kunnen en moeten we ons wapenen: we moeten het Woord kennen, kijk maar naar de Here Jezus die op satans verleidingen met Bijbelverzen antwoordde. Ik weet echt niet hoe ik je het duidelijker kan zeggen.

Nee het is niet hetzelfde Nina, dat ben ik met je eens. Maar die allesoverheersende vrede blijft niet. Althans, niet op aarde. Want dan zou je toch niet meer naar de Hemel verlangen?
God schenkt Zijn kinderen af en toe een oase, om uit te rusten van alle strijd.
Als ik met 1 van God's kinderen spreek, van hart tot hart, hoor ik altijd hetzelfde. Ze ervaren een zekerheid, die is geschonken en vast, zeker.
Maar daarnaast, ze voelen zich wankelen soms, en zijn soms zo bang om in zonde te vallen.
En dat is wat deze mevrouw uit de vragenrubriek ook ervaart.
Het is geen vroom getwijfel, integendeel!
Ze voelt zich niet meer thuis in de wereld, nee, de brug daarnaartoe is opgehaald.
Maar ze durft zichzelf (nog) niet onder de allernederigsten te scharen. En dat is het nou!
God's kind wil geen plek op de ereplaats, al is het maar het achterste plekje in de Hemel, waar niemand is, alleen te weten dat het bij Hem mag zijn.
Dat is zo wezenlijk anders.
Het gaat erom, om het met God eens te worden, wat Hij ook doet!
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
mona
Majoor
Majoor
Berichten: 1990
Lid geworden op: 04 mei 2012 21:06

Re: De brug is opgehaald

Berichtdoor mona » 26 dec 2015 22:19

Die mevrouw uit Staphorst weet toch wel hoe het er voor staat, lees even mee:
citaat:
Dat bedoel ik nu te wandelen op de derde weg. Het is de weg van mijn tranen, geloven en kenmerken van wedergeboorte, buiten de geloofsgemeenschap met Christus. Helaas is de derde weg een weg die voor mij uitloopt in de hel als het blijft zoals het er nu voorsta.

O, die kenmerken. Ik herken het zo bij mezelf. Altijd maar weer zoeken in mijn eigen hart of er kenmerken en gevoelens zijn. En als je denkt dat er iets is, ja wat dan? Ben ik dan dichter bij Christus gekomen? Geeft mij dat geloofsgemeenschap met Hem? Nee! Als ik op mijn kenmerken bouw, kan ik niet op Christus bouwen.
Ik kan deze mevrouw goed begrijpen. Maar toch is het gevaarlijk!
Het geloof is een vaste grond der dingen die men hoopt, en een bewijs van zaken die men niet ziet (of voelt!!).
Als alle kenmerken je uit handen geslagen worden, als door alle gevoelens en gevoeligheden een streep komt te staan, wat is dan je grond?
Heb je dan nog grond? Wie is dan je grond?

Citaat:
Zeker moet geleerd worden hoe de Heere dat werkt door Zijn lieve Geest in het hart van een verloren zondaar. Dan worden alle gronden buiten God en Christus afgesneden en krijgt God alle eer!
Ja, als alles weg valt, en je alleen nog kunt zeggen: Ik geloof Heere, kom mijn ongelovigheid te hulp. Dan verwacht je het alleen van Hem. Dat volledig alles van Hem verwachten, dat geeft Hem alle eer. Dan heb je jezelf in Zijn handen overgegeven. Dan wil Hij je leren hoe je wandelen moet. Dan ga je Zijn Woorden horen én en verlang je ze ook te doen. Dan komt de duivel om het je moeilijk te maken. Om je in te fluisteren dat het zo makkelijk niet gaat. Weet je zeker dat je vergeving van zonden hebt ontvangen? Moet je dat weten of moet je dat geloven? Als je ziet hoe zondig je bent, hoe verdorven je natuur, kan je soms wanhopen aan jezelf. Maar die ene Weg is altijd open. Voor vergeving en heiligmaking. Dat is en blijft het wonder! Het is zo'n bijzonder voorrecht voor een christen, ook na ontvangen genade, om zijn zonden, zijn onwil en zijn soms nog zo harde hart te mogen belijden aan de Heere.
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand,
hoe staat het met mijn binnenkant?

Nina

Re: De brug is opgehaald

Berichtdoor Nina » 26 dec 2015 22:32

Nina schreef:
Ik merk onder vrienden die uit de 'zwaardere hoek' komen, dat zij aanvechtingen in geloof nogal eens zien als kenmerken van het ware. En dat ontken ik ten stelligste!
Vervolging is niet hetzelfde als wat deze vrouw uit jouw voorbeeld ervaart, zij twijfelt aan haar behoud, waarschijnlijk omdat ze niet iets beleefd heeft en niet een bepaald moment kan aanwijzen waarop zij tot geloof kwam.



BladeStraight schreef:
De Bijbel spreekt juist heel duidelijk van een geestelijke geloofsstrijd, die los staat van de vervolging.


Zeker, ik lees over mensen die God kennen, maar zich soms vertwijfeld kunnen afvragen waar Hij is, waarom Hij niet lijkt te antwoorden en dergelijke. Dat ken ik zelf ook. Of niet begrijpen hoe God handelt. Ik ken mensen die zich zo inzetten voor God's koninkrijk, tot ergernis van satan die het hen moeilijk maakt. Ik ken mensen die het moeilijk hebben omdat ze in zonden zijn gevallen en zich van God verwijderd weten en deze zonden moeten belijden, (helaas: ook dat ken ik zelf ook maar al te vaak) maar ik lees nergens in de Bijbel dat je hoeft te twijfelen wanneer je tot geloof komt of 'het wel voor jou is.' Ik lees nergens dat je in jezelf moet gaan graven en zoeken naar bevestigingen dat het 'echt' is. Ik lees over een God die Zijn armen wijd uitstrekt en zelfs Zijn Zoon naar de wereld stuurde om onze schuld te dragen. Een God die ons zo liefheeft, dat Hij Zelf voor de oplossing heeft gezorgd voor onze zonden. Een God die genadig is voor wie Hem zoeken en naar Zijn wil proberen te leven.
Laatst gewijzigd door Nina op 26 dec 2015 22:53, 1 keer totaal gewijzigd.

Nina

Re: De brug is opgehaald

Berichtdoor Nina » 26 dec 2015 22:36

Nina schreef:
Deze vrouw denkt dat geloven niet genoeg is. Misschien tobt ze ook met de leer van uitverkiezing, en denkt ze: ik geloof wel, maar ben ik wel uitverkoren? Lezend in de vragenrubriek, merk ik dat deze vraag sterk leeft in kerken waar de uitverkiezingsleer wordt geleerd.



BladeStraight schreef:
Dat is jouw interpretatie en wordt nergens zo gezegd.


Nee, is dat is waar, dat staat nergens, daarom schrijf ik ook 'misschien'. Ik zoek naar het waarom achter deze twijfel. Je kan er niet om heen dat iemands geloofsbeleving vaak wordt beïnvloed door de leer waar iemand aan bloot gesteld is. En de leer van uitverkiezing speelt bij veel mensen een rol in de twijfel of ze wel bij die uitverkorenen horen.

Nina

Re: De brug is opgehaald

Berichtdoor Nina » 26 dec 2015 22:48

Chaya schreef:
Nee het is niet hetzelfde Nina, dat ben ik met je eens. Maar die allesoverheersende vrede blijft niet. Althans, niet op aarde. Want dan zou je toch niet meer naar de Hemel verlangen?


Die vrede is - zij het soms meer op de achtergrond - wel altijd aanwezig. Die vrede komt van Gods Geest die in mij woont. Ik ben nooit meer alleen! Die vrede gaat weg wanneer ik zondig, en dan wil ik niets liever dan terug naar Mijn Vader en mijn zonden belijden. En mèt die vrede kan ik erg naar de Heer verlangen, en bidden of Hij spoedig terugkomt om als Koning te heersen. Ik zie er naar uit, dat er eindelijk gerechtigheid gaat heersen, dat er vrede zal zijn en dat God onder de mensen komt wonen.
Ken je dat niet, Chaya?

Chaya schreef:
God schenkt Zijn kinderen af en toe een oase, om uit te rusten van alle strijd.
Als ik met 1 van God's kinderen spreek, van hart tot hart, hoor ik altijd hetzelfde. Ze ervaren een zekerheid, die is geschonken en vast, zeker.
Maar daarnaast, ze voelen zich wankelen soms, en zijn soms zo bang om in zonde te vallen.
En dat is wat deze mevrouw uit de vragenrubriek ook ervaart.
Het is geen vroom getwijfel, integendeel!
Ze voelt zich niet meer thuis in de wereld, nee, de brug daarnaartoe is opgehaald.
Maar ze durft zichzelf (nog) niet onder de allernederigsten te scharen. En dat is het nou!


Ik lees dat niet in dat stuk van deze vrouw, dat ze een zekerheid ervaart, en dat zij bang is om in zonde te vallen. Ik lees dat zij oprecht gelooft, op de Here bouwt en vertrouwt, maar niet zichzelf niet een kind van God durft te noemen.En dat vind ik zo triest!
Hoe kan zij vruchtbaar zijn naar ongelovigen toe, anderen vertellen over een vergevend God, als zij er zelf aan twijfelt of God haar vergeven heeft, dat Jezus ook voor haar zonden is gestorven?

Je moet geloven dat Hij een beloner is voor wie Hem ernstig zoeken. Twijfelen hierover, is twijfelen aan Gods belofte.
Laatst gewijzigd door Nina op 26 dec 2015 23:02, 1 keer totaal gewijzigd.

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: De brug is opgehaald

Berichtdoor Chaya » 26 dec 2015 23:02

Nina schreef:Die vrede is - zij het soms meer op de achtergrond - wel altijd aanwezig. Die vrede komt van Gods Geest die in mij woont. Ik ben nooit meer alleen! Die vrede gaat weg wanneer ik zondig, en dan wil ik niets liever dan terug naar Mijn Vader en mijn zonden belijden. En mèt die vrede kan ik erg naar de Heer verlangen, en bidden of Hij spoedig terugkomt om als Koning te heersen. Ik zie er naar uit, dat er eindelijk gerechtigheid gaat heersen, dat er vrede zal zijn en dat God onder de mensen komt wonen.
Ken je dat niet, Chaya?

Nee, zo ken ik dat niet Nina. En ik zeg niet dat dat van mij goed en van jou fout zou zijn.
Maar ik herken veel meer wat die mevrouw zegt.
Want als het altijd zo zeker met een mens is, bestaat het gevaar om op eigen grond te gaan leunen, met eigen beleving en ervaring.
En dat moet ons nu allemaal uit handen genomen worden, telkens weer.
Ik heb wel eens een eenvoudige boer horen zeggen: ik zou anders maar gist in de schoenen krijgen en zo is het.
Eeuwige twijfel is geen kenmerk van het ware geloofsleven, maar eeuwige zekerheid ook niet.
Nina schreef:En dat vind ik zo triest!

Waarom zou dat triest zijn? Waar gaat het nu om ten diepste Nina, om ons of om de eer van de Heere?
mona schreef:O, die kenmerken. Ik herken het zo bij mezelf. Altijd maar weer zoeken in mijn eigen hart of er kenmerken en gevoelens zijn. En als je denkt dat er iets is, ja wat dan? Ben ik dan dichter bij Christus gekomen? Geeft mij dat geloofsgemeenschap met Hem? Nee! Als ik op mijn kenmerken bouw, kan ik niet op Christus bouwen.
Ik kan deze mevrouw goed begrijpen. Maar toch is het gevaarlijk!

Zeker Mona, jij hebt het precies verwoord!
We kunnen zo snel met onszelf, onze eigen ervaringen op de loop gaan, maar als God die nu uit handen slaat, de grond onder ons wegzakt, blijft er niets over dan Hij alleen. DAN kom je bij de voet van het kruis uit, anders echt niet.
Nina schreef:En de leer van uitverkiezing speelt bij veel mensen een rol in de twijfel of ze wel bij die uitverkorenen horen.

Nee! God's kinderen zeggen over de hele wereld hetzelfde, dat heeft niets met een leer te maken.
Als je zo over de uitverkiezing spreekt, hoe kun je dan zo zeker zijn over je eigen uitverkiezing?

Kun je dit dan zingen?
Waarom was ‘t op mij gemunt;
Waar er duizend gaan verloren
Die Gij geen ontferming gunt?
Schoon Gij ruim zo grote zonden
Hebt in mij als hen gevonden.

Is het eigen verdienste, of is het de uitverkiezing van de Heere?
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Nina

Re: De brug is opgehaald

Berichtdoor Nina » 26 dec 2015 23:08

Chaya schreef:
Nee, zo ken ik dat niet Nina. En ik zeg niet dat dat van mij goed en van jou fout zou zijn.
Maar ik herken veel meer wat die mevrouw zegt.

En dat moet ons nu allemaal uit handen genomen worden, telkens weer.
Ik heb wel eens een eenvoudige boer horen zeggen: ik zou anders maar gist in de schoenen krijgen en zo is het.
Eeuwige twijfel is geen kenmerk van het ware geloofsleven, maar eeuwige zekerheid ook niet.


Ik vind het wel bijzonder Chaya, dat we dit zo kunnen bespreken met elkaar..

Je schrijft:' ...want als het altijd zo zeker met een mens is, bestaat het gevaar om op eigen grond te gaan leunen, met eigen beleving en ervaring.'
Dat is het 'em nu juist: ik leun juist niet op eigen grond of beleving, ik geloof God op Zijn woord. Deze mevrouw lijkt op zoek te zijn naar een ervaring of nog eens een extra bevestiging, in plaats van God te vertrouwen op Zijn belofte dat Hij een beloner is voor wie Hem ernstig zoeken.

Nina

Re: De brug is opgehaald

Berichtdoor Nina » 26 dec 2015 23:20

Nina schreef:
En de leer van uitverkiezing speelt bij veel mensen een rol in de twijfel of ze wel bij die uitverkorenen horen.


Chaya schreef:
Nee! God's kinderen zeggen over de hele wereld hetzelfde, dat heeft niets met een leer te maken.
Als je zo over de uitverkiezing spreekt, hoe kun je dan zo zeker zijn over je eigen uitverkiezing?

Kun je dit dan zingen?
Waarom was ‘t op mij gemunt;
Waar er duizend gaan verloren
Die Gij geen ontferming gunt?
Schoon Gij ruim zo grote zonden
Hebt in mij als hen gevonden.

Is het eigen verdienste, of is het de uitverkiezing van de Heere?


Chaya, ik geloof niet in een leer van uitverkiezing waarbij God sommigen uitkiest ten eeuwige leven, en anderen tot eeuwig verderf. Ik geloof dat God de hele wereld zo liefhad, dat Hij Zijn Zoon zond. Dat offer was groot genoeg voor iedereen, maar niet iedereen wil het. Ik geloof niet dat het woord 'uitverkiezing' in de Bijbel zo geinterpreteerd moet worden. In heel veel gevallen wordt er met 'uitverkorenen' het volk Israel bedoeld, (in het hele OT wordt met uitverkorenen Israëlieten bedoeld, en dat is in het NT voor een groot deel ook zo) dat als volk is uitverkoren om Gods Naam groot te maken. Maar voor al die uitverkoren mensen gold en geldt dat ze óók hun hart moeten laten besnijden, want anders zullen ze verloren gaan! Verder worden er mensen soms uitverkoren voor een bepaalde taak, maar ik geloof niet dat God mensen kiest die wel/niet bij Hem mogen horen.
Dus nee, ik zal het door jou geciteerde lied niet zingen, omdat ik geloof dat God iedereen ontferming gunt, maar het niet opdringt. Net zoals God zei: Jeruzalem, Jeruzalem, hoe vaak heb ik uw kinderen willen vergaderen, maar gij hebt niet gewild.

Het is zeker geen eigen verdienste, want God Zèlf heeft mijn zonden willen dragen, Hij heeft in alles voorzien, wat ik alleen maar dankbaar heb mogen aanvaarden.

Nina

Re: De brug is opgehaald

Berichtdoor Nina » 26 dec 2015 23:25

Nina schreef:
En dat vind ik zo triest!


Chaya schreef:
Waarom zou dat triest zijn? Waar gaat het nu om ten diepste Nina, om ons of om de eer van de Heere?


Ik denk niet dat de Here wil dat je altijd twijfelt of je wel bij Hem mag horen. Dat zou al mijn levensvreugde wegnemen. Ik zou dan het gevoel hebben van: wat heeft het leven nog voor zin? Het is een zegen als je, ondanks alle zorgen en narigheden van dit leven mag weten: Mijn hemelse Vader is bij mij, in alles wat er gebeurt.
Dat heeft niets te maken met mijn eer, maar wel alles met het kinderlijk vertrouwen te weten dat mijn Vader zorgt. Ook al begrijp ik het niet altijd. Ik zou het je gunnen, Chaya!

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: De brug is opgehaald

Berichtdoor MoesTuin » 27 dec 2015 10:02

Chaya schreef:ik herken veel meer wat die mevrouw zegt.
Want als het altijd zo zeker met een mens is, bestaat het gevaar om op eigen grond te gaan leunen, met eigen beleving en ervaring.
En dat moet ons nu allemaal uit handen genomen worden, telkens weer.
Eeuwige twijfel is geen kenmerk van het ware geloofsleven, maar eeuwige zekerheid ook niet.

Kun je dit dan zingen?
Waarom was ‘t op mij gemunt;
Waar er duizend gaan verloren
Die Gij geen ontferming gunt?
Schoon Gij ruim zo grote zonden
Hebt in mij als hen gevonden.



Om met het gedichtje te beginnen, het is volgens mij geen bestaand lied of psalm, indien wel, lees ik het wel.
Het is niet bijbels ieder geval zoals het er nu staat, want er zou een vervolg op moeten zijn dan, als dat zo is, lees ik het graag in zijn geheel compleet. De Heere Jezus is heel duidelijk in de bijbel als het gaat om genade voor alle mens (Joh 3 vers 16) en dat mag nooit achter gehouden worden.
Inderdaad is eeuwige twijfel geen kenmerk van een waar geloofsleven (aangezien je dan niet gelooft in de Heere Jezus Christus en Zijn verlossende genadewerk, uit niets verdiend, maar toch gekregen, Gods gunst is dat en hoe hooghartig kan een mens zijn om dat te weigeren, dat kan je als mens niet, want dan stel je je zelf boven de Almachtige Heere God.
In Christus is zeker wel eeuwige zekerheid, onwankelbaar (niets, maar dan ook niets, geen mens, geen kerk, e.d. kan mij scheiden van de Liefde in Christus)


De situatie in dit topic is nu als volgt

1) de brug is open (opgehaald naar de wereld), alhoewel dit denk ik nooit voor de volle 100% kan zijn denk ik, omdat de invloeden nog wel binnen sluipen van deze wereld, maar je kan stellen, we staan in deze wereld, maar we zijn niet van deze wereld
2) dan hebben we de andere zijde die heel wat ingewikkelder ligt voor mevrouw en andere mensen.
de mens /~\ De Heere God (daar tussen de kloof)
De mens meent niet bij God te kunnen komen om allerlei (menselijke) bedachte redenen, heel uit een lopende redenen.
De mens kijkt hierbij enkel naar andere mensen, beoordeeld zich hieraan, ziet rechts , links van zich, graaft in zijn eigen ziel en geweten, maar vergeet het belangrijkste...... Zie omhoog naar Christus, want Hij is het die een BRUG slaat naar de Heere God in het verlossingswerkt uit Genade alleen aan het Kruis voor een ieder die oprecht in Hem gelooft en zijn / haar zonden belijdt, Ja, de zonden worden dan vergeten en God komt er in Christus NOOIT meer op terug. Een telkens terugkerend proces uit genade alleen, niet goedkoop, duur betaald met het bloed van Christus. Is uw paspoort getekend met het bloed van Christus o mens, nog is het genade tijd, maar de grens van leven en dood nadert

Afbeelding

De Heere Jezus zegt, Ik ben de Weg de Waarheid en hét Leven, niemand komt tot de Vader dan door Mij
Indien u Mij gekend hadt, zo zou u ook Mijn Vader gekend hebben en vanaf nu kent gij Hem, en hebt Hem gezien.

Kiest dan heden (zeker in mevrouw haar situatie, zo dicht bij, Christus "ligt voor het grijpen"
bidt :"Neem Heer mijn beide handen en leidt Uw kind naar d Eeuwige stranden....

Zing en bidt fluister de woorden mee tot de God die hoort, Hij die kwam in een kribbe (niet in een paleis, maar heel gewoon bij de mens in een huis, nee zelfs dat niet, achterin een schuurtje, stal, niet in een mooi bed, maar in een kribbe. O Heere Jezus wat een Genade voor ons niet verdient, maar we mogen het aannemen in waar geloof)

https://www.youtube.com/watch?v=9ZqAxcAJ64c

Neem, Heer, mijn beide handen
En leid Uw kind,
Tot ik aan de eeuw'ge stranden
De ruste vind.
Te zwaar valt m elke schrede,
Als k U verlaat.
O, neem mij met U mede,
Daar waar Gij gaat.

O, doe genaad ervaren
Aan t bevend hart,
En breng het tot bedaren
Bij vreugd en smart.
Laat maan Uw voeten rusten,
Mij, hulploos kind,
Vertrouwen en berusten,
Voor d uitkomst blind.

En blijft m'ook soms verborgen
Uw grote macht,
Gij voert mij tot de morgen,
Ook door de nacht.
Neem dan mijn beide handen
En leid Uw kind,
Tot ik aan d'eeuw'ge stranden
De ruste vind.


en daarachter aan is het dankgebed aan de Heere zeer op zijn plaats, alle eer en glorie aan Hem die ons allemaal liefheeft, maar nu is het wel tijd om zelf in actie te komen en de Heere aan te nemen, niet enkel in het gehoor (we weten het allemaal zo goed) maar heel persoonlijk in het hart en vandaaruit te leven in en met Christus die voor ons stierf en de straf draagt
Hij is de rots onwankelbaar en in Vrede mag je leven dan op weg naar de Hoopvolle Toekomst met Hem!

En dit lied mag ik delen omdat het zo de Zekerheid van het Geloof in Hem uitdraagt voor iedereen die dit leest, ook voor u mevrouw, voor u en jou.

Ik heb de vaste grond gevonden.

https://www.youtube.com/watch?v=ZAcR4ly2aMw

Ik heb de vaste grond gevonden
waarin mijn anker eeuwig hecht
de dood van Christus voor de zonden
van eeuwigheid als grond gelegd
Die grond zal onverwrikt bestaan
als aard’ en hemel ondergaan

Daarop wil ik gelovig bouwen
getroost, wat mij ook wedervaart
mij aan Gods vaderhart vertrouwen
wanneer mijn zonde mij bezwaart
Steeds vind ik daar opnieuw bereid
oneindige barmhartigheid



want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 47 gasten