even in een nieuw topic, omdat dit toch wel in het algemeen zeer actueel is.
Hoe ziet u / jij dit, het onderstaande?
Chaya schreef:HIER kun je lezen waarom vrouwen niet in het ambt mogen.
en HIER kun je lezen hoe Gods Heilige Geest werkt anno 2015 en vrouwen roept in dienst tot Hem tot Zegen.
Citaat:
"We moeten ook letten op de wegen die de Geest met zijn kerk gaat. Wanneer wij zeggen dat wij op nieuwe vragen een antwoord vinden door Schriftstudie is dat eenzijdig. We moeten eraan toevoegen: en door te letten op wat de Geest doet. Dat is gereformeerd, maar dat is ook bijbels. Heel de bijbel door ontdekken we dat gelovigen nieuwe wegen in durfden slaan, wanneer ze ontdekten dat God hen met zijn Geest vooruitging.
Heel in het bijzonder lezen we dat in de Handelingen der Apostelen. Petrus zou nooit het huis van de heidense hoofdman Cornelius zijn binnengegaan, als Gods Geest hem niet vooruit gegaan was (Hand. 10:47). Het apostelconvent in Jeruzalem komt tot diep ingrijpende bijstellingen ten gunste van christenen uit de heidenen, omdat ze doordrongen zijn van het feit, dat dezelfde Geest werkt in jood en heiden (Hand. 15:28,29). De oplossingen die dan gekozen worden zijn later weer veranderd, maar voor toen waren ze zeer noodzakelijk als antwoord op het werk van God door de Geest. De Geest verbindt mensen aan Christus. De Geest schenkt vruchten vanuit deze levende gemeenschap met Christus. Daaraan kenden zij en kennen wij het werk van de Geest.
Het is begrijpelijk dat reformatorische christenen, voor wie de Schrift het laatste woord heeft, in de vorige eeuw niet meteen enthousiast waren toen de vrouw in het ambt werd gepropageerd. Hun aarzeling: is dit wel Gods bedoeling, was voor de hand liggend. We zijn intussen vele jaren verder. Steeds meer voorbeelden zijn te noemen van vrouwen, die met gaven van hoofd en hart de kerk dienen in het ambt, daarbij niets anders begerend dan de gemeente te bewaren bij het evangelie van de gekruisigde Christus. Zij zien zegen op hun werk. Wij allemaal kunnen die zegen zien. De vraag is of we dit ook als werk van de Geest durven benoemen, en dan geleerd door Woord en Geest beide, onze standpunten durven herzien. Is dat nodig? Ik denk van wel. Het hoeft niet van vandaag op morgen. De angst om na zoveel jaar alsnog aan te haken bij een seculier emancipatiestreven dat eerst werd afgewezen is begrijpelijk. We kunnen echter ook te star zijn. We kunnen ook weigeren ons werkelijk rekenschap te geven van wat de Geest ons schildert.
Mijn verwachting is dat steeds meer vrouwen, die van harte het geloof van de kerk van alle eeuwen uitdragen, de kerk in het ambt zullen gaan dienen. Daaraan gekoppeld is mijn verwachting dat langs deze weg het verzet tegen de vrouw in het ambt zal afnemen. Niet vanwege subjectieve gevoelens, ook niet vanwege een verlate erkenning van noodzakelijke emancipatie, maar vanwege het feit dat de Geest ons zelf het duidelijk zal maken: dit is goed, vrouwen die zich geroepen weten, vergissen zich niet met de beste bedoelingen, maar zijn daadwerkelijk door Mij in dienst genomen. Het is trouwens een van tweeën: óf vrome inbeelding óf roeping van God. Hier lijkt me geen derde weg mogelijk."
bron: Wim Dekker, IZB blad kontekstueel nr3