@Boanerges
Das inderdaad wat beroerd geformuleerd van mij. Ik bedoelde te zeggen dat mijn/onze strijd geen enkel effect heeft op de uitkomst, de overwinning is namelijk al behaald. Daar zijn we het dus samen over eens....toch?
Ik vind het een beetje vreemd klinken, dat onze strijd geen enkel effeckt heeft op de uitkomst. Alsof dat twee losse zaken zouden zijn, die van elkaar gescheiden zouden zijn!? Het komt op mij over als afwachtend, maar we zullen wel zeker moeten strijden, toch? De overwinning is behaald door Hem, en daarop mogen we vertrouwen.
Volgens mij worden we door de HC met betrekking tot die "oude mens" op het verkeerde been gezet. De Catechismus laat ons geloven dat we deze stap definitief kunnen maken in dit leven. Dat gaat echter nooit lukken. Natuurlijk kunnen wij verlangen naar de "nieuwe mens" maar we kunnen hem niet bereiken.
Hoe bedoel je op het verkeerde been gezet? En met welke stap bedoel je? En wat bedoel je precies met de woorden, naar de nieuwe mens verlangen, maar we kunnen hem niet bereiken? Als een mens door genade, word wedergeboren door Gods Geest, IS diegene een NIEUWE Schepping in Jezus Christus.
dat recht heeft HIJ alléén. Uit deze geschiedenis kunnen we niet zomaar concluderen dat God altijd op een bepaalde manier oordeelt. Omdat er die-en-die zonden werden gedaan reageert God daar altijd zo-en-zo op. Het oordeel is uitsluitend aan HEM voorbehouden. Hij kan ook terug komen op zijn beslissing. Kijk maar naar het verhaal van Jona en Ninevé. In onze ogen is dat onbegrijpelijk. Een God die terug komt op Zijn beslissingen..... Daarom is Hij God en ben ik maar een mens. Hij beslist wat Hij wil. Daar heeft Hij mijn instemming of mijn ronde redenatie in het geheel niet voor nodig. Wij zijn geen god en daarom mogen we niet oordelen.
Er staat inderdaad dat wij niet mogen oordelen, behalve in het gemeente zijn.
Praten over grote of kleine zonden heeft alleen maar zin wanneer het een anders wordt verzoend dan het ander. Aangezien dat niet het geval is schuilt hierin een behoorlijk gevaar. Door zonden te classificeren zou je zomaar op de Farizeeer kunnen gaan lijken die van geluk sprak dat hij de tollenaar niet was. Zonde is zonde in Gods ogen.
Ja, zonde, is zonde! En je hebt gelijk, dat er een gevaar schuilt in het gebruik van classificatie van zonden.Dat die Farizeeer zichzelf zoveel "beter"voelde, kwam waarschijnlijk inderdaad ook vanwege het feit, dat die Farizeeer, in eigen ogen veel minder zondigde, dan die tollenaar.
Groet.
