Kinderbijbel van Dam - toepassing: steeds vragen om bekering

[StillAwake]

Beste Anoniem_89,

Wellicht ook even de kanttekeningen erbij pakken. Die hebben de vertalers er niet voor niets bij gemaakt om ons te leren in welke context we het moeten zien.
40 Wordt behouden van dit verkeerd geslacht! (Dat is, onttrekt u, of scheidt u af, opdat gij behouden moogt worden. - Grieks krom, slim; geslacht der schriftgeleerden en Farizeën, en der andere ongelovige Joden)
41 Die dan zijn woord gaarne aannamen, (Of, met behagen, gewilliglijk; daartoe door de genade Gods gewillig gemaakt zijnde)

Besef je dat je met de kanttekeningen wel over een menselijke interpretatie van de Bijbel spreekt?

[Anoniem_89]

Beste Anoniem_89,

Wellicht ook even de kanttekeningen erbij pakken. Die hebben de vertalers er niet voor niets bij gemaakt om ons te leren in welke context we het moeten zien.
40 Wordt behouden van dit verkeerd geslacht! (Dat is, onttrekt u, of scheidt u af, opdat gij behouden moogt worden. - Grieks krom, slim; geslacht der schriftgeleerden en Farizeën, en der andere ongelovige Joden)
41 Die dan zijn woord gaarne aannamen, (Of, met behagen, gewilliglijk; daartoe door de genade Gods gewillig gemaakt zijnde)

Ik lees dan nog precies hetzelfde.

[Teus]

Wellicht ook even de kanttekeningen erbij pakken. Die hebben de vertalers er niet voor niets bij gemaakt om ons te leren in welke context we het moeten zien.

Alleen jammer dat ze het niet altijd bij het rechte eind hebben en zeer belangrijke zaken laten liggen.

[Anoniem_89]

Alleen jammer dat ze het niet altijd bij het rechte eind hebben en zeer belangrijke zaken laten liggen.

Komt nog bij dat God er vast wel voor gezorgd heeft dat een simpele ziel zoals ik het nog kan begrijpen
Daarnaast hebben we ook de Geest nog, we kunnen wel alles willen verklaren. Maar dat gaat ook niet zonder leiding van Hem.

[ahuibers]

Besef je dat je met de kanttekeningen wel over een menselijke interpretatie van de Bijbel spreekt?

Jazeker, maar ik heb in de kantekeningen meer vertrouwen in dan in de menselijke interpretatie van deze tijd. Ik wil de kantekeningen niet zo makkelijk aan de kan zetten. (mijn mening, je mag het hier niet mee eens zijn)

Alleen als dat strikt nodig was om tot een juiste vertaling te komen, mocht men woorden toevoegen. Deze woorden moesten wel in een ander lettertype worden geplaatst. Hierdoor kan de bijbellezer zien, dat het geen woorden waren die in de grondtekst voorkwamen, maar dat het ging om noodzakelijk door de vertalers toegevoegde woorden. In onze huidige bijbeluitgaven zijn deze woorden schuin gedrukt. Het geeft aan hoe nauwgezet deze door de Heilige Geest verlichte (geïllumineerde) vertalers het oorspronkelijke geïnspireerde Woord des Heeren overzetten in de Nederlandse taal.
Zonodig mochten de vertalers “in de kant” korte verklaringen opnemen “van de overzetting in duistere plaatsen”. Deze kennen wij als de kanttekeningen, die een ernstige en een waardige toon ademen. Het vertaalwerk werd steeds in gemeenschappelijke vergaderingen vergeleken, “altoos nae aenroepinge van Godes Name”.
Jarenlang is er aan het vertalen van de Bijbel gewerkt. Uit oude stukken blijkt dat het een zware arbeid is geweest, welke men in diepe afhankelijkheid heeft mogen verrichten. In de jaren 1634 en 1635 kwamen verschillende andere predikanten naar Leiden om het vertaalwerk (als benoemde revisoren) nauwkeurig na te kijken.

Pestziekte
Wonderlijk bleek Gods gunst en goedkeuring over de arbeid in het jaar 1635. In ons land brak toen de gevreesde pestziekte uit. Ook in Leiden, waar de vertalers en revisoren werkten. Volgens revisor ds. Caspar Sibelius werden in één week ongeveer 1500 mensen begraven. Doordat de vertalers in een huis vlak bij de ingang van de begraafplaats hun werk verrichtten, werden zij dag aan dag bepaald bij de kortstondigheid en vergankelijkheid van het aardse leven.
Ongetwijfeld is dit een zware beproeving voor hen en hun gezinnen geweest. Ds. Sibelius schreef daar later over: “Wij, onze knieën buigende en God vragende wat wij doen moesten, hadden allen het getuigenis in ons geweten, dat wij deze heerlijke arbeid moesten voortzetten, gelovende dat God Zijn engelen uitzendt, en een onoverwinbare hemelwacht legert rondom allen die Zijn wil betrachten.” Allen vonden daarna vrijmoedigheid om in Leiden te blijven arbeiden. Zij werden allen gespaard. Ook hun gezinnen. Geen haar van hun hoofd werd gekrenkt, en dat terwijl de dood op zo’n vreselijke wijze door de stad ging.

De vertalers mochten aantekeningen “in de kant” maken. Hierdoor ontstonden de zogenaamde kanttekeningen, notities aan de zijkant van de bijbeltekst. Wanneer maakten de Statenvertalers van deze mogelijkheid gebruik? Allereerst wanneer letterlijk vertalen niet goed mogelijk was; zij gaven dan de letterlijke vertaling in de kanttekening weer. In de kanttekening staat dan de afkorting Hebr. of Gr. Zie bijvoorbeeld Psalm 7:13: “Hij heeft Zijn boog gespannen”. De kanttekening meldt dat er in de grondtekst “getreden” staat, en licht dan vervolgens toe: “omdat men den voetboog met den voet treedt, als men dien wil spannen”.
De kanttekeningen geven ook toelichting op letterlijk vertaalde tekst(gedeelten). Bijvoorbeeld Psalm 10:8: “Zijn ogen verbergen zich tegen den arme”. Kanttekening: “Dat is, hij loert in het verborgen op hem”. Een ander voorbeeld is de kanttekening bij 2 Petrus 1:14: “Alzo ik weet dat de aflegging mijns tabernakels haast zijn zal”. Kanttekening: “Dat is, mijn dood en afsterven”.
Verder hebben de Statenvertalers in de kanttekeningen verwijsteksten opgenomen. Door deze verwijzingen komt de eenheid van de Schrift, inzonderheid de eenheid van het Oude en het Nieuwe Testament, bijzonder duidelijk naar voren.
Gereformeerde theologie

De Statenvertalers werkten in een tijd waarin de strijd met de remonstranten kort geleden ten gunste van de gereformeerde religie was beslecht. Verschillende kanttekeningen geven een bijbelse weerlegging van de remonstrantse leerstellingen.
In 1 Timótheüs 2:4 staat: “Welke wil dat alle mensen zalig worden”. Kanttekening 7 geeft de volgende toelichting: “Dit woord alle wordt hier ook genomen voor allerlei […], want zo God wil dat alle mensen zalig worden, zo zullen ook allen zalig worden, dewijl God doet al wat Hij wil. […] Dat iemand zou willen zeggen, dat God zulks wil, indien de mensen ook willen, dat is de zaligheid ten dele aan Gods wil, ten dele aan des mensen wil hangen, hetwelk strijdt met hetgeen de apostel leert, Rom. 9:16, 23; 10:20; 11:35,36, en doorgaans elders.”
Prof. dr. F.W. Grosheide schrijft in “De Statenvertaling 1637-1937” (1937): “Het behoeft niemand enige moeite te kosten om in de kanttekeningen de gehele gereformeerde dogmatiek te vinden. […] De Statenvertalers waren gereformeerde theologen, onverdacht in de leer, staande op de grondslag der gereformeerde belijdenis, wars van alle romanisme en remonstrantisme, zij bogen voor de Schrift als het Woord Gods.”
Prof. G. Wisse schrijft in een voorwoord voor de driedelige uitgave van de Bijbel met kanttekeningen dat de kanttekeningen “vooral van zeer grote waarde zijn voor het verstaan van den inhoud des Woords. In de kanttekeningen komt zo bijzonder de aloude, gereformeerde belijdenis met haar beleving naar voren.” De Statenvertaling werd in het Engels en in het Frans vertaald; ook had zij belangrijke invloed op de verbeterde Luthervertaling uit 1666.

Waar het mij in deze om gaat is dat we allemaal in zonde ontvangen en geboren zijn, kleine kinderen zijn niet als vanzelf bekeerd en zullen bekeerd moeten worden. Als ouders moet je ze daar op wijzen, en je kunt er volgens mij niet vanuit gaan dat je kinderen door middel van 1 gebed moeten geloven dat ze bekeerd zijn. Van Dam komt telkens weer met deze toepassing, en dat is volgens mij alleen maar goed.

[naamloos]

Waar het mij in deze om gaat is dat we allemaal in zonde ontvangen en geboren zijn, kleine kinderen zijn niet als vanzelf bekeerd en zullen bekeerd moeten worden. Als ouders moet je ze daar op wijzen, en je kunt er volgens mij niet vanuit gaan dat je kinderen door middel van 1 gebed moeten geloven dat ze bekeerd zijn. Van Dam komt telkens weer met deze toepassing, en dat is volgens mij alleen maar goed.

Je moet je kinderen niet leren dat ze bekeerd moeten worden, maar bekeren is in de bijbel een opdracht.
En dan zul je ook concreet moeten zijn en zeggen waarvan je kind zich bekeren moet.
Je kunt je kind wel leren bidden 'vergeef mij al mijn zonden', maar over welke zonden gaat het?
Als iemand mij zegt 'vergeef me', dan wil ik graag weten wat ik hem moet vergeven.
Om een nieuw hartje bidden is ook niet naar de schrift. De bijbel leert dat God vraagt ons hart aan hem te geven, dan zal hij het vernieuwen.
Ik ken v. Dam niet, maar zijn schrijverij lijkt me geen aanrader.

[StillAwake]

Jazeker, maar ik heb in de kantekeningen meer vertrouwen in dan in de menselijke interpretatie van deze tijd. Ik wil de kantekeningen niet zo makkelijk aan de kan zetten. (mijn mening, je mag het hier niet mee eens zijn)

Ik kan me daar op een bepaalde wijze nog wel in vinden, gezien deze interpretatie de tand des tijds doorstaan heeft, wat voor onze huidige interpretaties nog maar zal moeten blijken.

Alleen als dat strikt nodig was om tot een juiste vertaling te komen, mocht men woorden toevoegen. Deze woorden moesten wel in een ander lettertype worden geplaatst. Hierdoor kan de bijbellezer zien, dat het geen woorden waren die in de grondtekst voorkwamen, maar dat het ging om noodzakelijk door de vertalers toegevoegde woorden. In onze huidige bijbeluitgaven zijn deze woorden schuin gedrukt. Het geeft aan hoe nauwgezet deze door de Heilige Geest verlichte (geïllumineerde) vertalers het oorspronkelijke geïnspireerde Woord des Heeren overzetten in de Nederlandse taal.
Zonodig mochten de vertalers “in de kant” korte verklaringen opnemen “van de overzetting in duistere plaatsen”. Deze kennen wij als de kanttekeningen, die een ernstige en een waardige toon ademen. Het vertaalwerk werd steeds in gemeenschappelijke vergaderingen vergeleken, “altoos nae aenroepinge van Godes Name”.
Jarenlang is er aan het vertalen van de Bijbel gewerkt. Uit oude stukken blijkt dat het een zware arbeid is geweest, welke men in diepe afhankelijkheid heeft mogen verrichten. In de jaren 1634 en 1635 kwamen verschillende andere predikanten naar Leiden om het vertaalwerk (als benoemde revisoren) nauwkeurig na te kijken.

Met je opmerking dat de vertalers door de Heilige Geest verlicht waren in hun vertaalwerk (wat mijns inziens ook voor vertalers van de NBG'51, NBV en HSV geldt) geef je hen daarmee nog geen vrijbrief om hun eigen interpretatie van de Bijbel ook daadwerkelijk in het boek (zij het in de kantlijn) op te nemen.

De vertalers mochten aantekeningen “in de kant” maken. Hierdoor ontstonden de zogenaamde kanttekeningen, notities aan de zijkant van de bijbeltekst. Wanneer maakten de Statenvertalers van deze mogelijkheid gebruik? Allereerst wanneer letterlijk vertalen niet goed mogelijk was; zij gaven dan de letterlijke vertaling in de kanttekening weer. In de kanttekening staat dan de afkorting Hebr. of Gr. Zie bijvoorbeeld Psalm 7:13: “Hij heeft Zijn boog gespannen”. De kanttekening meldt dat er in de grondtekst “getreden” staat, en licht dan vervolgens toe: “omdat men den voetboog met den voet treedt, als men dien wil spannen”.

Op dit soort kanttekeningen kan niemand iets tegen hebben vermoed ik

De kanttekeningen geven ook toelichting op letterlijk vertaalde tekst(gedeelten). Bijvoorbeeld Psalm 10:8: “Zijn ogen verbergen zich tegen den arme”. Kanttekening: “Dat is, hij loert in het verborgen op hem”. Een ander voorbeeld is de kanttekening bij 2 Petrus 1:14: “Alzo ik weet dat de aflegging mijns tabernakels haast zijn zal”. Kanttekening: “Dat is, mijn dood en afsterven”.

Hier begin ik het al een klein beetje bedenkelijk te vinden. Door haar te verduidelijken wordt deze tekst niet duidelijker. Het spreekt al voor zich, waarom dan een toevoeging?

Verder hebben de Statenvertalers in de kanttekeningen verwijsteksten opgenomen. Door deze verwijzingen komt de eenheid van de Schrift, inzonderheid de eenheid van het Oude en het Nieuwe Testament, bijzonder duidelijk naar voren.
Gereformeerde theologie

ik denk dat weinig mensen hier bezwaar tegen zullen maken

De Statenvertalers werkten in een tijd waarin de strijd met de remonstranten kort geleden ten gunste van de gereformeerde religie was beslecht. Verschillende kanttekeningen geven een bijbelse weerlegging van de remonstrantse leerstellingen.
In 1 Timótheüs 2:4 staat: “Welke wil dat alle mensen zalig worden”. Kanttekening 7 geeft de volgende toelichting: “Dit woord alle wordt hier ook genomen voor allerlei […], want zo God wil dat alle mensen zalig worden, zo zullen ook allen zalig worden, dewijl God doet al wat Hij wil. […] Dat iemand zou willen zeggen, dat God zulks wil, indien de mensen ook willen, dat is de zaligheid ten dele aan Gods wil, ten dele aan des mensen wil hangen, hetwelk strijdt met hetgeen de apostel leert, Rom. 9:16, 23; 10:20; 11:35,36, en doorgaans elders.”
Prof. dr. F.W. Grosheide schrijft in “De Statenvertaling 1637-1937” (1937): “Het behoeft niemand enige moeite te kosten om in de kanttekeningen de gehele gereformeerde dogmatiek te vinden. […] De Statenvertalers waren gereformeerde theologen, onverdacht in de leer, staande op de grondslag der gereformeerde belijdenis, wars van alle romanisme en remonstrantisme, zij bogen voor de Schrift als het Woord Gods.”

Als teksten de gereformeerde theologie niet welgevallig waren werden ze hierin dus afgezwakt. Dat vind ik wél een kwalijke zaak. Er zijn meer voorbeelden te vinden waar de Bijbel een breder aanbod van genade hanteert dan de gereformeerde theologie. Door deze teksten af te zwakken of gaat invullen laat je de Bijbel niet meer voluit spreken.

Prof. G. Wisse schrijft in een voorwoord voor de driedelige uitgave van de Bijbel met kanttekeningen dat de kanttekeningen “vooral van zeer grote waarde zijn voor het verstaan van den inhoud des Woords. In de kanttekeningen komt zo bijzonder de aloude, gereformeerde belijdenis met haar beleving naar voren.” De Statenvertaling werd in het Engels en in het Frans vertaald; ook had zij belangrijke invloed op de verbeterde Luthervertaling uit 1666.

Is het niet beter om ook in die talen gewoon vanuit de grondtekst te gaan werken? hoe goed ook, de SV is en blijft een vertaling...

Waar het mij in deze om gaat is dat we allemaal in zonde ontvangen en geboren zijn, kleine kinderen zijn niet als vanzelf bekeerd en zullen bekeerd moeten worden. Als ouders moet je ze daar op wijzen, en je kunt er volgens mij niet vanuit gaan dat je kinderen door middel van 1 gebed moeten geloven dat ze bekeerd zijn. Van Dam komt telkens weer met deze toepassing, en dat is volgens mij alleen maar goed.

Daar verschillen we dan over van mening. Als een kind gelooft dat hij een 'vriend van Jezus' is (zoals mijn driejarige zoon het placht te noemen) IS hij bekeerd. Door dan te gaan hameren op een nieuw hartje maak je het geloof van zo'n kind indirect belachelijk.
Bovendien maak je de uitspraak van Jezus dat volwassenen moeten geloven als een kind belachelijk door kinderen te dwingen als volwassene te gaan geloven.

[ajl]

Ik vind juist de toepassing van Van Dam beangstigend voor een kind. Ik heb het vroeger regelmatig gehoord en het maakte mij heel angstig. Ik ben juist zo blij dat onze kinderen zo onbevangen in hun geloof staan en zo vol vertrouwen op God mogen zien. Wie ben ik dan om te zeggen dat zij dagelijks om een hartje moeten bidden. Dat kan nl voor een ernstig en serieus kind heel beklemmend en beangstigend overkomen. En wij vinden dat geloven juist een rustpunt mag zijn en je leven en wij hopen onze kinderen bij te brengen dat ze met alles naar God toe mogen gaan. En daarom wil ik niet uit Van Dam voorlezen. Wat wel weer een ander ´probleem´ oproept, omdat Van Dam en Vreugdenhill de enige zijn die een kinderbijbel hebben gemaakt met alle verhalen erin.

[cornelia77]

Ken je de kinderbijbel van L. Snoek, ajl? Die vind ik wel heel mooi. Er staan veel verhalen in, ook over psalmen, profeten, brieven van Paulus e.d. Wij gebruiken hem al een hele tijd, bevalt goed. Hij verteld de verhalen, zonder toepassing.
Er staat in dat deze bijbel is geschreven voor tieners, maar ik vind het met jongere kinderen ook prima gaan. Onze dochter van nu bijna 8, begrijpt het altijd prima. Al die tijd dat wij hem gebruiken.

[Marnix]

Waar het mij in deze om gaat is dat we allemaal in zonde ontvangen en geboren zijn, kleine kinderen zijn niet als vanzelf bekeerd en zullen bekeerd moeten worden. Als ouders moet je ze daar op wijzen, en je kunt er volgens mij niet vanuit gaan dat je kinderen door middel van 1 gebed moeten geloven dat ze bekeerd zijn. Van Dam komt telkens weer met deze toepassing, en dat is volgens mij alleen maar goed.

Wat zegt de doop dan? Dat kinderen in zonde ontvangen en geboren zijn, van nature aan het oordeel onderworpen, maar toch in Christus geheiligd zijn. Hij neemt het op in Zijn verbond. De Dordtse Leerregels zeggen dat we niet hoeven te wanhopen over het lot van de jong gestorven kinderen. Waarom dan als ze zondig zijn? Er is maar 1 antwoord mogelijk: Ze zijn heilig en schoongewassen door Jezus Christus. Ze moeten geen kinderen van God worden. Ze zijn het en ze moeten het blijven. Je moet kinderen dus niet leren dat ze een nieuw hartje moeten krijgen maar dat Hij in hun hart woont en ze leren dicht bij Hem te (blijven) leven.

[ajl]

Ken je de kinderbijbel van L. Snoek, ajl? Die vind ik wel heel mooi. Er staan veel verhalen in, ook over psalmen, profeten, brieven van Paulus e.d. Wij gebruiken hem al een hele tijd, bevalt goed. Hij verteld de verhalen, zonder toepassing.
Er staat in dat deze bijbel is geschreven voor tieners, maar ik vind het met jongere kinderen ook prima gaan. Onze dochter van nu bijna 8, begrijpt het altijd prima. Al die tijd dat wij hem gebruiken.

Ik ken de bijbel niet, maar wat ik ervan lees, lijkt het mij nog te moeilijk voor onze kinderen en met name het taalgebruik niet eigentijds genoeg. Woorden als bloedschuld en zalig worden zeggen onze kinderen helemaal niets. Ik begrijp van internet dat ook in deze bijbel de waarschuwende sfeer overheerst en ik vraag mij af of ik dat op deze jonge leeftijd al wil. Geen flauw idee of dat klopt, maar ik ga puur op de dingen af die ik ervan lees op internet.

Afgelopen week de Kijk en Lees aangeschaft. Dat is de opvolger van de Kijk en Luister. Prachtige platen staan erin, dus ook de jongste twee houden hun mond en zijn onder de indruk. En wat ik zo mooi vind aan deze bijbel is dat er zo vol liefde over God en Zijn liefde voor ons verteld wordt. Er wordt ook aangeduid dat je zelf een keuze moet maken, maar dan vooral positief. Wie wil er nu niet bij God horen. Erg fijne bijbel. Nadeel is weer dat niet alle verhalen erin staan en het verband hierdoor voor de kinderen tussen verhalen en het OT en NT moeilijk te vinden is.

[benefietdiner]

En wat ik zo mooi vind aan deze bijbel is dat er zo vol liefde over God en Zijn liefde voor ons verteld wordt. Er wordt ook aangeduid dat je zelf een keuze moet maken, maar dan vooral positief. Wie wil er nu niet bij God horen.

Dát is nu juist een groot discussie in de christelijke geloofsleer.

[Marnix]

God hou dt van je en het is aan jou om die liefde te beantwoorden. Dat is de keuze die we mogen en moeten raken. Niet een eerste stap maar een reactie.

[Chaya]

Wat zegt de doop dan? Dat kinderen in zonde ontvangen en geboren zijn, van nature aan het oordeel onderworpen, maar toch in Christus geheiligd zijn. Hij neemt het op in Zijn verbond.

Dat staat er niet!
Er staat:dat wij met onze kinderen in zonden ontvangen en geboren en daarom kinderen des toorns zijn, zodat wij in het rijk Gods niet kunnen komen, tenzij wij van nieuws geboren worden. Dit leert ons de ondergang en besprenging met het water, waardoor ons de onreinigheid onzer zielen wordt aangewezen; opdat wij vermaand worden, een mishagen aan onszelf te hebben, ons voor God te verootmoedigen, en onze reinigmaking en zaligheid buiten onszelf te zoeken.

Dus als je je kinderen dit niet leert, onthoud je hen het meest belangrijke in hun leven.

[benefietdiner]

Dat staat er niet!
Er staat:dat wij met onze kinderen in zonden ontvangen en geboren en daarom kinderen des toorns zijn, zodat wij in het rijk Gods niet kunnen komen, tenzij wij van nieuws geboren worden. Dit leert ons de ondergang en besprenging met het water, waardoor ons de onreinigheid onzer zielen wordt aangewezen; opdat wij vermaand worden, een mishagen aan onszelf te hebben, ons voor God te verootmoedigen, en onze reinigmaking en zaligheid buiten onszelf te zoeken.

Dus als je je kinderen dit niet leert, onthoud je hen het meest belangrijke in hun leven.

Dat is niet de inhoud van het formulier en zeker niet wat er alleen maar zou staan!