Bijzondere ervaringen

[Bambi]

Die is uiteraard niet per defenitie vals.
We hebben 3 mogelijkheden.

Vanuit jezelf, wat heel makkelijk tot satan gerekend kan worden, die grens vind ik voor mezelf moeilijk te bepalen. In onze gedachten kunnen bepaalde dingen zo mooi in elkaar passen we kunnen het zo beredeneren hoe iets komt en denken op een gegeven moment dat het van God is. Het kan zelfs een tevreden gevoel geven. Ik merk wel eens op dat mensen ineens zin hebben om iets te doen, ook al lijkt het goed te zijn en het direct bestempelen dat het van de Heilige Geest komt. Vaak wordt vergeten dat we gewoon mensen zijn met een redelijk verstand en vreemde, foute danwel goede hersenspinsels.

Van satan, als het op een prettige manier leidt tot foute dingen is het niet zo moeilijk te bepalen dat het van satan komt maar hij kan ook de Bijbel gebruiken, hij gebruikt zelfs Gods volk om zijn gruwelijke plannen uit te voeren. Satan is zo machtig dat hij blijdschap kan geven en zo laat lijken dat het van God is, met name als hij ook nog de Bijbel er bij gebruikt. Hij is ook bij machte te genezen, een lekker tevreden gevoel te geven, zelfs lijkt het een goede manier van kerken te zijn, in de macht van satan. Ken je dat, die schouderklopjes als je je goed gedraagt, netjes 2x naar de kerk, een flinke duit in de kerkzak? God geeft geen schouderklopjes hoor.

Van God, als we veel van God willen verstaan moeten we van Hem Zijn, geborgen in Jezus Christus.
Als we God willen verstaan hebben we ontvankelijk hart nodig en dat kan alleen in relatie met Hem door de kracht van de Heilige Geest. Een ontvangkelijk hart hebben we nodig om onze relatie te verstevigen, te groeien in het geloof maar ook om te verstaan, begrijpen en op te merken wat God ons te zeggen heeft.
Als God iets geeft, kenbaar maakt of van je verlangt komt Hij altijd met Zijn Liefde. Dat kan niet anders, als Hij bij Zijn kinderen komt, ook al vermanenend, dat doet Hij uit Liefde. Die Liefde gaat gepaard met blijdschap dat wij ook weer uiten, vaak gematigde of stralende blijdschap en vaak ook wel een traantje.

Het tevreden gevoel wat satan geeft is heel wat anders als de vreugde die God geeft. De vreugde van God kan niemand evenaren en is dus makkelijk te onderscheiden.
Als je de Liefde van God niet ervaren hebt is het moeilijk te bepalen waar een bepaalde blijdschap vandaan komt, ik noem satan wel eens de aap van God, hij probeert God altijd na te doen en hij komt dicht in de buurt, betreft de waarnemingen.
Zo zie je maar weer dat je ook hierom van God moet zijn om het leven in bepaalde opzichten makkelijker te kunnen zien maar vooral belangrijk natuurlijk voor toekomst.

Het kan in sommige gevallen dat als iemands relatie met God voor een tijdje niet goed is, beetje in de put zit, de Heilige Geest niet zo sterk aanwezig is en God komt met iets dat dan de twijfel heel groot is, dan resteert in gesprek gaan met God en Bijbel lezen.

Mooi gezegd Teus.
Herkenbaar ook, vooral die blijdschap en ontroering. Ook wel een geluksgevoel.
Vaak krijg ik dan spontaan de neiging de psalm "God heb ik lief" te zingen.
Maar altijd ook rust, die ik ook heel erg nodig heb in mijn burnout.
Vaak ook verwondering.
Bijv.Ik verwachtte vorige week een belangrijk telefoontje van een meneer van het UWV over de voortgang van mijn reïntegratie-proces. Ik zag er heel erg tegenop, was bang dat hij me niet zou begrijpen en ik weer moest knokken om hem me te laten begrijpen.
Ik heb aan God gevraagd wat ik moest zeggen, maar God gaf me het gevoel dat er niets aan de hand was en dat die meneer me zou begrijpen.
Dat gaf me al rust en vertrouwen.
Toen ik die meneer aan de telefoon had verliep het gesprek heel natuurlijk, ik kon gewoon mijn verhaal doen en hij begreep me helemaal en gaf zelf ook nog aanvulling, waardoor ik ook nog eens duidelijk zag dat hij me begreep.
Ik was nadien zo verwonderd, dat ik het de rest van de dag niet kon bevatten.
Dat God voor mij het helemaal zo geregeld had, ik voelde ook hoe klein en nietig ik was en hoe groot God.

Als het van de duvel komt herken ik het vaak wel.
Het brengt geen rust, omdat het voor mijn gevoel ook van buitenaf komt, terwijl het van God altijd diep vanuit mijn hart komt.

[Teus]

Herkenbaar ook, vooral die blijdschap en ontroering. Ook wel een geluksgevoel.
Vaak krijg ik dan spontaan de neiging de psalm "God heb ik lief" te zingen.
Maar altijd ook rust, die ik ook heel erg nodig heb in mijn burnout.
Vaak ook verwondering.
Bijv.Ik verwachtte vorige week een belangrijk telefoontje van een meneer van het UWV over de voortgang van mijn reïntegratie-proces. Ik zag er heel erg tegenop, was bang dat hij me niet zou begrijpen en ik weer moest knokken om hem me te laten begrijpen.
Ik heb aan God gevraagd wat ik moest zeggen, maar God gaf me het gevoel dat er niets aan de hand was en dat die meneer me zou begrijpen.
Dat gaf me al rust en vertrouwen.
Toen ik die meneer aan de telefoon had verliep het gesprek heel natuurlijk, ik kon gewoon mijn verhaal doen en hij begreep me helemaal en gaf zelf ook nog aanvulling, waardoor ik ook nog eens duidelijk zag dat hij me begreep.
Ik was nadien zo verwonderd, dat ik het de rest van de dag niet kon bevatten.
Dat God voor mij het helemaal zo geregeld had, ik voelde ook hoe klein en nietig ik was en hoe groot God.

Als het van de duvel komt herken ik het vaak wel.
Het brengt geen rust, omdat het voor mijn gevoel ook van buitenaf komt, terwijl het van God altijd diep vanuit mijn hart komt.

Zo zie je als je God nodig hebt dan wil Hij er voor je zijn.
Mooi hoor, dat je dat vertrouwen hebt, je staat veel sterker in het leven he, en als God dan komt kan het niet op, verwondering dat hij dat voor je wilt doen, naar je omziet. Die Grote God Die iets speciaals heeft op dat moment alleen voor jou, Hij geeft zelfs meer. Dan weet je écht wel dat het van Hem is.
Prijs de Heer!

[Bambi]

Zo zie je als je God nodig hebt dan wil Hij er voor je zijn.
Mooi hoor, dat je dat vertrouwen hebt, je staat veel sterker in het leven he, en als God dan komt kan het niet op, verwondering dat hij dat voor je wilt doen, naar je omziet. Die Grote God Die iets speciaals heeft op dat moment alleen voor jou, Hij geeft zelfs meer. Dan weet je écht wel dat het van Hem is.
Prijs de Heer!

Dat is een relatie die 14 jaar geleden is begonnen, en daarna is opgebouwd.
En natuurlijk heb ik daar ook dieptepunten in, maar als ik God niet bij me voel en Hij Zich even verschuilt en geen antwoord geeft, dan is dat het ergste wat me kan overkomen.
Want zonder God leven, is voor mij niet meer mogelijk.
En natuurlijk heb ik ook mijn opstandige momenten, dat ik boos ben om wat ik niet krijg.
Maar boos blijven heeft geen zin, want zonder God is geen optie meer, dus moet ik m'n opstandigheid wel aanpakken.

[Rozijn]

Vroeger leerde ik al van de dominee dat je bij bijzondere ervaringen drie vragen moest stellen:
Hoe was het er voor?
Hoe was het tijdens de ervaring?
Hoe was het er na?

Ben je door de ervaring (weer) dichter bij de Heere gekomen, of verder van het kwade? Dan was het van de Heere.

[Teus]

Dat is een relatie die 14 jaar geleden is begonnen, en daarna is opgebouwd.
En natuurlijk heb ik daar ook dieptepunten in, maar als ik God niet bij me voel en Hij Zich even verschuilt en geen antwoord geeft, dan is dat het ergste wat me kan overkomen.
Want zonder God leven, is voor mij niet meer mogelijk.
En natuurlijk heb ik ook mijn opstandige momenten, dat ik boos ben om wat ik niet krijg.
Maar boos blijven heeft geen zin, want zonder God is geen optie meer, dus moet ik m'n opstandigheid wel aanpakken.

Ja, die dieptepunten, je denkt dat het nooit meer goed komt omdat je niet meer zonder God kunt, dan voel je je echt alleen. Dan denk ik wel eens, wat is nu eenzaamheid, het gevoel dat mensen alleen zijn? Als je een relatie met God hebt en Hij trekt voor een poosje de Handen een klein beetje van je af, dan voel je je alleen, echt alleen, alsof het je leven kost.
Nog ff volhouden Bambi, straks is de strijd gestreden en eeuwig feest, houdt nooit meer op, dat is wat, altijd bij onze Vader, ik kan haast niet wachten.

[mona]

Het leven met de Heere is een hele bijzondere ervaring.
Ik weet dat dit niet bedoeld wordt door Chaya, maar ik moet het even zeggen.
De dominee zegt aan het einde van zijn antwoord:

Gelukkig mogen we weten: ‘Wie Hem need’rig valt te voet, zal van Hem zijn wegen leren’ (Psalm 25:4 berijmd).

Als Hij je Zijn wegen gaat leren, dan gebeuren er veel dingen die je mag leren, ondervinden, bevinden, meemaken en ervaren.
Het leven met Hem is geen saai leven, zoals de duivel ons wil laten geloven.
Wel moeilijk soms, soms ook strijd vanbinnen, vertwijfeling,
maar altijd toch die hoop op Hem, die Hij nooit beschaamd.

Gezien wat we verdienen, en wat we altijd weer verprutsen, is dat een buitengewoon genadige ervaring.

[Chaya]

Jij bedoelt hier: als de Heere overkomt met Zijn liefde en genade.?
Het past wel in dit topic, dat is een bijzondere ervaring, want dit gebeurt niet dagelijks.
Het leven van Gods kinderen is een reis door de woestijn van het leven en dan mogen ze zo geregeld in een oase hun dorst laven en op krachten komen.

[mona]

Jij bedoelt hier: als de Heere overkomt met Zijn liefde en genade.?

Nee, dat bedoelde ik niet, ik bedoelde dat het een bijzondere ervaring is als God je opzoekt in je leven.
Die ervaring is voor elke christen anders, maar het blijft een onbevattelijk wonder van genade dat
God naar je om heeft gezien.

Het past wel in dit topic, dat is een bijzondere ervaring, want dit gebeurt niet dagelijks.
Het leven van Gods kinderen is een reis door de woestijn van het leven en dan mogen ze zo geregeld in een oase hun dorst laven en op krachten komen.

Het leven met de Heere is voor mij niet dat ik af en toe in een oase mag zijn, en daarna een tijdje niets meer van Hem verneem.
Wel dat Hij mij in bepaalde omstandigheden extra bemoedigt, of vertroost. Dat is, naast de dagelijkse omgang met de Heere, zeer bemoedigend.
Als het donker is, ligt het veelal aan mij. Dat ik twijfel, of meer op mezelf zie, of dat ik naar kenmerken in mezelf zit te speuren.
Van dat laatste wordt het altijd erg donker.

Ik vind het ook een bijzondere ervaring als de Heere Zijn vinger legt op een bepaalde zonde in je leven.
Want ook al is dat niet fijn, het is wel Zijn Vaderlijke liefde die je bestraft.

[Teus]

Ik vind het ook een bijzondere ervaring als de Heere Zijn vinger legt op een bepaalde zonde in je leven.
Want ook al is dat niet fijn, het is wel Zijn Vaderlijke liefde die je bestraft.

Hoe bedoel je dit?

[Boerin]

Vroeger leerde ik al van de dominee dat je bij bijzondere ervaringen drie vragen moest stellen:
Hoe was het er voor?
Hoe was het tijdens de ervaring?
Hoe was het er na?

Ben je door de ervaring (weer) dichter bij de Heere gekomen, of verder van het kwade? Dan was het van de Heere.

Ja hele goeie.

[mona]

Hoe bedoel je dit?

Dat de Heere je goed duidelijk kan maken dat je met bepaald gedrag op moet houden.
Of dat je iets af moet leren, of juist aan moet leren.

[Bambi]

.

[Chaya]

Nee, dat bedoelde ik niet, ik bedoelde dat het een bijzondere ervaring is als God je opzoekt in je leven.

Zo zei ik het ook, maar dan alleen anders.

Het leven met de Heere is voor mij niet dat ik af en toe in een oase mag zijn, en daarna een tijdje niets meer van Hem verneem.

De Heere is er wel altijd, maar wij niet altijd. Dus die eenzaamheid ligt aan onze kant.
In feite spreekt de Heere elke zondag tot je, tot ons, bij monde van de dominee bijvoorbeeld.

Ik vind het ook een bijzondere ervaring als de Heere Zijn vinger legt op een bepaalde zonde in je leven.

Als iemand toch blijft volharden in die zonde, kan het zijn dat de Heere zich een tijd wel terugtrekt uit je leven, omdat je er achter moet komen dat er iets tussen staat. Dan kan het zijn dat het gebed verhinderd wordt.

Want ook al is dat niet fijn, het is wel Zijn Vaderlijke liefde die je bestraft.

En hoe ziet die bestraffing er dan uit?
Zoals een vader in liefde straft, maar dat doet ook wel eens pijn.

[Teus]

Hoe bedoel je dit?

Dat de Heere je goed duidelijk kan maken dat je met bepaald gedrag op moet houden.
Of dat je iets af moet leren, of juist aan moet leren.

Mooi hoor! Dat is onder de Genade leven, de Heilige Geest zegt wat goed of fout is.
Prijs de Heere!

[Bambi]

In feite spreekt de Heere elke zondag tot je, tot ons, bij monde van de dominee bijvoorbeeld.

Nee, de Heere spreekt de hele dag door tegen je, maar vele gelovigen horen het niet, omdat ze denken dat de Heere alleen maar via de dominee en de Bijbel tegen ons praat.
En daar zit de fout, die ik probeerde aan te geven: de meeste gelovigen hebben geen relatie met Hem Zelf.
Terwijl juist daar de Heilige Geest voor gekomen is.
De Heere spreekt dus ook tegen ons via de Heilige Geest, die in de gelovige woont.