Tante Pollewop schreef:Maar waarom zou je niet kunnen accepteren dat iemand anders de Bijbel anders leest c.q. interpreteert dan jij? Het lijkt me namelijk best lastig om dan nog met andere gelovigen te blijven samenleven. Over het minste of geringste krijg je ruzie.
Kortom, waarom zou je je onverdraagzaam willen opstellen tegenover je naaste?
Ik kan best accepteren dat iemand de Bijbel anders interpreteert dan ik in sommige gevallen. Sommige teksten zijn lastig te interpreteren en ik kan me van veel standpunten waar ik het zelf niet mee eens ben prima indenken dat men daar zo over denkt. Maar er moet ergens een grens getrokken worden; ik kan inderdaad niet voor alle interpretaties evenveel begrip opbrengen. Als iemand door een uitleg die op mij zeer vergezocht overkomt een bepaalde zonde probeert goed te praten, dan komt er ergens een einde aan dat begrip. Is dat onverdraagzaam? Dan maar onverdaagzaam......
yobem schreef:Ik zie enige discrepantie tussen antwoord één en antwoord twee. Want omdat jijzelf vindt dat je geen andere mening kunt hebben zonder de schrift geweld aan te doen verval je automatisch in datgene wat je kwalijk vindt. Namelijk een gebrek aan broederschap. Je vindt eigenlijk eigenlijk homoseksuelen die voor een relatie pleiten geen broeders; ze kunnen namelijk op ethisch vlak geen gelijkwaardige conclusies trekken vergeleken met de conclusie die jij op dat vlak trekt.
Je maakt een beetje merkwaardig sprong met de tekst en de situatie waar het nu over gaat. Ik vind het kwalijk als de leden van jouw geloofsgemeenschap je praktisch geexcomuniceerd hebben zonder zich te verdiepen en wat je precies denkt en waarom je doet wat je doet. Het lijkt me niet dat broederschap inhoudt dat je alles maar accepteert wat je broeders doen. Er komt een punt waar je moet zeggen; iemand die zulke dingen doet en denkt, kan geen deel uitmaken van deze geloofsgemeenschap, zolang hij deze dingen blijft doen en denken, omdat het in strijd is met belangrijke waarde van deze geloofsgemeenschap. Dat heeft wat mij betreft niet met een gebrek aan broederschap te maken. Ik zie de discrepantie in ieder geval niet.
mannetje1977 schreef: ( ... ) Kortom er valt wel wat meer over Mattheus 18:15-17 te zeggen dan het eenvoudig citeren van een tekst en daarmee zou je een zinvol aandeel aan deze discussie hebben.
Misschien was dit inderdaad niet de handigste tekst om aan te halen. Inderdaad; het is niet helemaal duidelijk of het hier gaat om zonde in het algemeen, of om een broeder die specifiek tegen jezelf zondigt. Inderdaad; de tekst gaat om vergeving en om het winnen van de broeder, Maar als je goed kijkt naar de tuchtprocedure, zoals die in gereformeerde kerken plaatsvindt (zie bijv.
http://www.gkv.nl/downloads/7200/Kerkelijke_tucht.pdf), dan zul je zien dat het daar ook gaat om vergeving en om het winnen van de broeder. Uiteindelijk is de tucht het uiterste middel om een broeder die in zonde is gevallen tot bekering te brengen en hem in de gemeente te herstellen.
Verder rijkt de Bijbel in bijvoorbeeld 1 Kor 5 ook duidelijk een oproep om mensen die in zonden leven uit te gemeente te zetten. Daar gaat het duidelijk wel om zonde in het algemeen.
Maar goed, waar met mijn bijdrage mij uiteindelijk allemaal om te doen was, was dit:
Tante Pollewop schreef:Joh 8:7:
"Toen ze bleven aandringen, richtte hij zich op en zei: ‘Wie van jullie zonder zonde is, laat die als eerste een steen naar haar werpen.’"
Dit heeft dezelfde strekking als wat ik aanhaalde.
Ik denk niet dat die tekst helemaal dezelfde strekking heeft als wat jij zei. Inderdaad Jezus spreekt zich meermaals uit tegen hypocrisie; mensen om hun zonde veroordelen, terwijl je zelf ook in zonde leeft. Dit betekent echter niet dat we maar onze mond moeten houden over zonde. Jezus zegt ook tegen deze vrouw: "Ga heen en zondig niet meer."
Maar wat moet je doen als iemand heengaat en vrolijk door blijft zondigen? Als iemand uberhaupt geen berouw toont en niet erkent dat het een zonde is? Als hij meermaals in liefde gewaarschuwd wordt, maar zich daar niets van aantrekt? Niks doen en je mond houden? Als je tegen zo iemand uiteindelijk moet zeggen; het spijt me, maar zo'n levensstijl valt te verenigen met het christendom; op deze manier kun je geen deel uitmaken van de Kerk, is dat de hypocrisie waar Jezus tegen waarschuwt?
Wi je uberhaupt geen tucht, of wil je geen tucht tegen mensen met een homoseksuele levensstijl? Dat laatste komt mijns inziens aan op een discussie over in hoeverre homoseksualiteit zondig is en dat is een discussie die hier al 100 gevoerd is en we hier niet over hoeven te doen. Als het echt puur om de tucht an sich gaat, zouden we in een ander topic over de tucht door moeten praten als daar behoefte aan is.