MaartenB schreef:Hallo Arco,
Je bezig houden, als christen, met de Thorah is vrijwel steeds een heikele onderneming gebleken. Ik bedoel dan de Thorah in engere zijn, niet de volledige Pentateuch.
Ik wil jou wel zeggen, als het tenminste relevant is, waarom voor mij de Thorah zo belangrijk is, namelijk om de reden zoals Paulus die verwoordde in Hebreeën 10
Want de Wet, een schaduw hebbend van de toekomstige goede dingen, niet het beeld der feiten zelf, is nimmer in staat met dezelfde slachtoffers die men voortdurend jaarlijks opdraagt, hen die naderen tot volmaaktheid te brengen. Zou anders het opdragen [van offers] niet opgehouden zijn, doordat zij die dienst voor God verrichten -eens voor altijd gereinigd zijnde- geen enkel bewustzijn van zonden meer zouden hebben? Maar in die [offers] is er jaarlijks een herinnering der zonden. Want het is niet mogelijk dat bloed van stieren en bokken zonden wegneemt. Daarom zegt hij, komend in de wereld:
Slachtoffer en offergave hebt gij niet gewild,
maar gij bereidde mij een lichaam;
in volledige brandoffers en zondoffers hadt gij geen welgevallen.
Toen zei ik:
Zie, ik ben gekomen -in de rol des boeks staat over mij geschreven-
om uw wil te doen, o God!
Terwijl hij hierboven zei: Slachtoffers en offergaven en volledige brandoffers en zondoffers hebt gij niet gewild noch er welgevallen in gehad, [offers] die volgens [de] Wet worden opgedragen, zei hij vervolgens: Zie, ik ben gekomen om uw wil te doen. Hij heft het eerste op om het tweede in te voeren. In die wil zijn wij geheiligd door de offergave van het lichaam van Jezus Messias, eens voor altijd.
Terwijl de offers van de jaarlijkse Verzoendag altijd weer herhaald moesten worden, werd door Jezus’ verschijning bij de voleinding der eeuwen het probleem zonde voorgoed terzijde gesteld, of tot een oplossing gebracht.
In één enkele daad, door het brengen van het offer van zichzelf, rekende de Zoon van God voor altijd af met de zonde.
Dat offer was zó doeltreffend dat het niet van jaar tot jaar herhaald behoefde te worden. Het effect er van gaat helemaal terug tot op alle mensen die sinds de grondlegging der wereld hebben geleefd. Toen hij plaatsvervangend voor de gehele Adamitische mensheid stierf; werd het oordeel dat in Adam op haar rustte, principieel van haar weggenomen.
De voortdurende herhaling van de offers binnen de oude, Aäronische orde bewijst in zichzelf hun absolute ontoereikendheid. De reden daarvoor wordt nu gegeven: De Wet waardoor de oude offercultus werd geregeld, bevatte slechts een schaduw der toekomstige goede dingen, dat wil zeggen van de werkelijkheden die in de Messias hun beslag krijgen. In hém voltrekken zich de ware feiten, zoals de apostel al eerder in Ks 2:16-17 had aangegeven. Sprekend over de inzettingen van de Wet schreef hij aan de leden van zijn Gemeente:
Laat dan niemand jullie oordelen inzake eten en drinken of met betrekking tot een feest of nieuwe maan of sabbatten, welke zaken een schaduw zijn van de toekomstige dingen, maar het wezenlijke behoort de Messias toe.
De Wet heeft slechts de schaduw, een zeer zwakke afbeelding; vanzelfsprekend kan daardoor niets tot volmaaktheid worden gebracht. Daarvoor is de werkelijkheid Messias Jezus nodig.
Als jij en anderen hierover verder willen lezen klik dan op:
Offerdienst Oude Verbond ontoereikend; het volmaakte offer
Amen!
