Het was een opmerkelijk bericht in de christelijke pers: Bij bijna de helft van de belijdende leden van de Gereformeerde Gemeenten neemt het persoonlijk met de Bijbel bezig zijn geen prominente plaats in hun leven in. De helft van de Bijbellezers kan niet "volmondig" verklaren dat het lezen hen het achterliggende jaar "geestelijk verrijkt" heeft.
Dit zijn de resultaten van een onderzoek ”Bijbellezen in de Gereformeerde Gemeenten”, door een aantal studenten van de CGO.
Ik ben daar wel van geschrokken. Te meer daar de synode de jongerenbijbel van de HSV nog een 'bedreiging' noemde, terwijl dara juist wordt geprobeerd om mensen actiever aan het bijbellezen te krijgen.
Ook andere bevindingen uit het onderzoek zijn best heftig:

Zes op de tien belijdende leden leest dagelijks uit de Bijbel.

Bij zo'n 42,7% neemt het Bijbel lezen dus geen prominente plek in aldus de onderzoekers.

Van de respondenten uit de Ger.Gem. die dagelijks uit de Bijbel lezen, blijkt men zes keer vaker de HSV te gebruiken ten opzichte van de mensen die niet dagelijks uit de Bijbel leest.

De Statenvertaling is onder de respondenten de meest populaire Bijbelvertaling. Meer dan 95% leest uit die vertaling. Men leest (in meer dan 25% van de gevallen) daarnaast ook uit de Herziene Staten Vertaling.

Gemeenteleden tussen de 25 en 50 jaar lezen vaker uit de Bijbel dan ouderen.
Als je dit leest, denk ik dat mensen zich kennelijk drukker maken om de uiterlijke vormen en de regeltjes, dan om het echte Evangelie.
Wat denken jullie: hoe komt dit gebrek aan bijbellezen en zoeken naar de heilsboodschap?