hubert schreef:Natuurlijk moet de kerk zich aansluiten bij de mensen (en dus de wereld) van nu. Dat doet jouw kerk ook, maar dan in een langzamer tempo! Paulus paste zich ook slim aan bij de wereld van toen. Je hebt het steeds over vrijzinnigheid. Dat is een heel ouderwetse term die in de 19e eeuw opgang deed. Toen geloofde men niets meer! Dat schrikbeeld doet zich heus niet voor met de introductie van een vrouwelijke dominee in de GKV. Ik ben behoorlijk liberaal in mijn geloof, maar ik geloof nog steeds stevig in de Bijbelse verhalen en Degenen die daar figureren.
Zie je de parallel niet met de Gereformeerde Kerken in Nederland hubert? Als ik van mijn opa hoor hoe het daar voor de oorlog was; dat is strenger dat de gergem nu. Maar een paar decennia daarna krijg je uit dezelfde kerk iemand als Kuitert, waar inderdaad niets meer overblijft. Als je goed leest wat ik heb geschreven, dan zeg ik inderdaad dat de GKV dat punt helemaal nog niet bereikt, maar dat zij zich met een snel tempo die kant op ontwikkelt. Ik vrees dat de GKV dezelfde kant opgaat als de GKN destijds en wat mij betreft geldt hetzelfde voor NGK, die al verder die weg op is. Ik hoop dat de linkerflank van de CGK door de rest van de CGK niet zover zal komen, maar ik vrees dat mijn kerkverbandje wel eens in de komende paar jaren een kerkscheuring kan krijgen. Nogmaals, als ik zo heftig reageer, dan is het niet alleen vanwege die vrouwen in het ambt, maar ook de bredere ontwikkelingen in de 'orthodox gereformeerde' kerkverbanden.
Wat verder met vrouwen in het ambt mijn probleem is, is simpelweg de Bijbelpassages die we allemaal kennen. Die worden door de GKV nu tot cultureel bepaald en niet meer relevant voor vandaag gedegradeerd en daar heb ik grote problemen mee. Vooral als je kijkt naar de argumentatie die Paulus gebruikt in die passages. Het is niet zomaar een of ander voorschrift, maar Paulus grondt het in de scheppingsorde. Nou, die scheppingsorde was toen en nu hetzelfde, dus de principiële verhouding tussen man en vrouw die daaruit voortvloeit ook. Het huwelijk wordt een beeld van Christus en de Kerk genoemd. Zou Paulus echt zulke gewichtige taal gebruiken voor iets wat cultureel bepaald is? Als we het erover eens zijn dat het huwelijk een beeld van Christus en de Kerk is, dan moeten we het er toch ook over eens zijn dat de man zijn vrouw moet liefhebben met de liefde van Christus voor de Kerk en dat de vrouw haar man moet gehoorzamen. Ik zie niet hoe dat met de cultuur zou veranderen. Het huwelijk wordt ook bijvoorbeeld door de Heere Jezus Zelf gegrond in de schepping en niet in de cultuur. Kortom; hoewel de specifieke uiterlijke verschijningsvorm van huwelijk en de verhouding tussen man en vrouw ongetwijfeld cultureel bepaald zijn, is het onderliggende wezenlijke principe gegrond in de schepping en in het huwelijk als beeld van Christus en de Kerk en dit fundament verandert niet met de cultuur, dus het principe wat daaruit voortvloeit ook niet. Al deze passages sluiten natuurlijk niet uit dat de vrouw een heel belangrijke rol kan spelen in de gemeente. We zien in het oude en het nieuwe testament vrouwen die soms veel belangrijker zijn dan de mannen erom heen en door heel de kerkgeschiedenis heen ook. Er is ook niemand die denkt dat vrouwen minderwaardig zijn of minder belangrijk in Kerk, gezin en samenleving. De vraag is niet of vrouwen een belangrijke rol in de gemeente mogen spelen, we zijn het er toch hopelijk allemaal over eens dat ze dat mogen en moeten, maar de vraag is welke rol ze dan moeten spelen? Zoals een Anglicaanse bisschop eens zei (in een heel andere context, volgens mij is hij zelf voor vrouwen in het ambt): "Justice never means 'treating everybody the same way', but 'treating people appropriately'".
Het vervelende in deze discussie is dat de behoudende kant vaak wordt afgeschilderd als sexistisch, alsof ze hun mannelijke monopolie willen houden en de vrouw niet gunnen dat ze mogen spreken of ouderling mogen worden, zoals spons hierboven bijvoorbeeld suggereert. Dat soort persoonlijke aanvallen zijn echt een zwaktebod. Het gaat mij alleen om trouw aan Gods Woord, om de juiste uitleg en toepassing daarvan. Als je mij wil overtuigen dan moet je met argumenten op dat vlak komen, niet op de persoon spelen en niet met emotionele argumenten uit de praktijk aan komen zetten. Ik wil weten waarom Paulus geïnspireerd door de Heilige Geest zo'n gewichtige argumentatie aan wat hij schrijft over huwelijk en de plaats van de vrouw in de Gemeente kan hangen, terwijl het cultureel bepaald is. Of je moet met goede exegetische argumenten komen waarom die teksten anders gelezen moeten worden dan dat traditioneel gebeurt is.
(P.S. ik hoop dat ik hiermee ook beantwoord heb aan de posts van bijv. rotterdam, spons)