Boekenlezer schreef:Of anders gezegd: je kan de wet ook prima zo vormgeven, dat er wèl ruimte blijft voor die gewetensbezwaarde trouwambtenaar.
Ja, dat kan. Maar dan consequent zijn en mijn voorbeelden ook zonder morren accepteren.
Maar nee, daar wil men niet meer aan. De mogelijkheid bestaat, maar men wíl het gewoon niet meer, kan ik alleen maar concluderen. En dat is toch een duidelijk bewijs dat de tolerantie eraan moet geloven. Want ja, we leven nu eenmaal in een land waarin niet iedereen gelijk denkt, en waarin dus niet iedereen de staatsideologie aanhangt. En in een tolerante democratie waarin iedereen meetelt zou je al die mensen zo ruim mogelijk een plek gunnen.
Nogmaals, je verontwaardiging is behoorlijk selectief. Mensen die toch al een kwetsbare positie hadden (en nog steeds hebben) worden beschermd tegen een groep die dominant was en die haar machtspositie langzaam ziet afbrokkelen.
En zoals gezegd, ik zie best ruimte voor het geweten in zaken van leven en dood. Bij mensen in de echt verbinden echter niet. Dan was je na de ondertekening maar een keer extra je handen ofzo. Ik weiger te accepteren dat mensen dat dan hun hele leven met zich meedragen. Wat dat betreft wordt de gewetensbezwaardheid wel erg snel van stal gehaald hoor.