schelpje3 schreef: Als iemand zich in een goed boek verdiept, is dat niet zorgwekkend, wel als een volwassen man zich zodanig verdiept in een fantasiewereld, dat hij niks meer hoort en ziet en zelfs geirriteerd reageert wanneer hij geroepen wordt.
Waarom dat verschil. Wat maakt iets een goed boek? Ook goede (fictie)boeken zetten de lezer een fantasiewereld voor.
Er zit wel verschil in klassieke sprookjes en DD. Bij DD zit er weinig moraal in een verhaal en zijn de plaatjes dermate belangrijk dat je je zelf geen voorstelling meer hoeft te maken, zoals in een boek.
Nee, stel je voor, als je je de plaatjes ook nog eens zelf moet voorstellen moet je je er nog meer in verdiepen, en dat wil je toch net niet?
Trouwens, als je denkt dat er weinig moraal in de DD-verhalen zitten, dan moet je ze toch nog maar eens oppakken en herlezen.
Je hebt een onderschrift, waarin je het hebt over de innerlijke rust. Is die te vinden in de DD denk jij?
Je onderschrift moet wel onderschrijven waar jij voor staat, anders dient het geen enkel doel. M.i. ben je nu in tegenspraak met je eigen onderschrift, want waar zoek jij die rust? Beetje DD, af en toe de Bijbel?
Is het een alles of niets dan? Dan kun je nog maar bijzonder weinig doen en kan je net zo goed in het klooster gaan leven. Daarbij, ook in de DD is God te vinden, als je goed zoekt. In het talent van de tekenaars, de schrijvers en alle andere betrokkenen. In het idee dat je elke week niet alleen de DD leest, maar dat er talloze naasten zijn die op datzelfde moment van een stukje ontspanning genieten. Het is toch niet alleen maar van God als de naam Jezus van de pagina's druipt, toch?
), maar op een gegeven moment heb ik daar toch veel moeite mee gekregen.
](./images/smilies/eusa_wall.gif "Brick wall")
