Recht - krom? (Rechtzaak tegen Robert M.)

[RogierV]

Dat laat hij anders niet merken door zijn houding tijdens de rechtszaak.

En, hoezo typisch? We moeten hem helpen, maar dat wil niet zeggen dat hij niet gestraft moet worden voor wat hij gedaan heeft.

Ik bevind mezelf altijd in een ethisch dilemma in dit soort zaken.
Aan de ene kant word ik er ziek van als ik denk aan wat hij heeft gedaan.
Aan de andere kant vraag ik me af in hoeverre de kinderen zelf last ondervinden tengevolge van die handelingen. En of dat niet louter is omdat de ouders er een trauma aan hebben. Wat ook niet leuk is natuurlijk.

Mischien is het een idee ze te chippen kunnen ze overal gevolgd worden.

[meribel]

ik herken wel een ethisch dilemma in de straf. Ik vind eigenlijk dat je nooit levenslang mag straffen omdat het dan wraak is maar geen doel meer heeft.
Aan de andere kant heb je mensen die niet te genezen zijn, daar moet je ook wat mee om de samenleving te beschermen.


Maar ik heb nagedacht over wat voor gevolgen zijn voor die kinderen maar ik denk dat je het niet moet onderschatten. Ik ken geen studies over dit, maar las laatst bijv. wel een zeer kritisch artikel over draagmoederschap en het gevolg voor het kind. Nu zijn dat allemaal zaken die een kind bewust niet meemaakt ( bijv afstaan van het kindje ) maar zodra een kind erachter komt wel psychische gevolgen heeft.
Het nare bijproduct bij dit is dan ook nog eens dat de daden met de kinderen tot in lengte der dagen op het internet terug te vinden zijn.
Zou jij er trouwens voor pleitten die kinderen het nooit te vertellen? Wat zou er in dat geval weer gebeuren als het uitkomt? En zouden er geen kinderen zijn die gewoon fysiek schade hebben aan wat er mogelijk gebeurd is?

[Katlheen]

Ah, dus recht is alleen maar zorgen dat de dader zoveel mogelijk wordt geholpen? Ik was toch altijd van mening (is me door een jurist verteld) dat het (straf)recht zich ook richt op vergelding, en veiligheid voor de maatschappij. En niet alleen maar op de dader er zo goed mogelijk doorheen helpen. Nu weet ik wel dat dat de houding is geweest van veel rechters de afgelopen decennia, en dus moet je het ook niet gek vinden dat het hele imago van de rechtspraak een behoorlijke deuk heeft opgelopen. Als "recht" alleen maar gericht is op de dader helpen, en dus de slachtoffers in de kou laten staan, dan mag je wat mij betreft het "recht" wel houden namelijk.

Recht in deze is dus ook vergelding voor de daden die hij heeft gedaan (het afschrikkingseffect), en veiligheid voor de maatschappij dat zo'n persoon een tijd niet meer vrij rondloopt (of nooit meer als hij niet meer te helpen is). En ja, helaas zijn er mensen die nooit meer vrij kunnen rondlopen.

[schelpje3]

Ik bevind mezelf altijd in een ethisch dilemma in dit soort zaken.
Aan de ene kant word ik er ziek van als ik denk aan wat hij heeft gedaan.
Aan de andere kant vraag ik me af in hoeverre de kinderen zelf last ondervinden tengevolge van die handelingen. En of dat niet louter is omdat de ouders er een trauma aan hebben. Wat ook niet leuk is natuurlijk.

Mischien is het een idee ze te chippen kunnen ze overal gevolgd worden.

Last? Daar gaat het toch ook niet alleen om?
Die man is ziek, laat ik het zo maar noemen.
De situatie tussen hem en het kind, was ALTIJD ONGELIJK.
Sommige kindjes waren zo jong, dat ze het idd niet zullen beseft hebben. Hoop ik!
Maar onze kinderen moeten beschermd worden tegen allerlei viespeuken, die menen recht te hebben op dit soort misdaden. Er is ook nog een vereniging die dit promoot. Ongelooflijk!

[RogierV]

tjah schelp dat is natuurlijk de waanzin ten top die pedo verneniging.

Ah, dus recht is alleen maar zorgen dat de dader zoveel mogelijk wordt geholpen? Ik was toch altijd van mening (is me door een jurist verteld) dat het (straf)recht zich ook richt op vergelding, en veiligheid voor de maatschappij. En niet alleen maar op de dader er zo goed mogelijk doorheen helpen. Nu weet ik wel dat dat de houding is geweest van veel rechters de afgelopen decennia, en dus moet je het ook niet gek vinden dat het hele imago van de rechtspraak een behoorlijke deuk heeft opgelopen. Als "recht" alleen maar gericht is op de dader helpen, en dus de slachtoffers in de kou laten staan, dan mag je wat mij betreft het "recht" wel houden namelijk.

Recht in deze is dus ook vergelding voor de daden die hij heeft gedaan (het afschrikkingseffect), en veiligheid voor de maatschappij dat zo'n persoon een tijd niet meer vrij rondloopt (of nooit meer als hij niet meer te helpen is). En ja, helaas zijn er mensen die nooit meer vrij kunnen rondlopen.

Het spijt me maar vergelding en wraaklust is niet in het belang van de maatschappij in zijn geheel.
Er is niemand die zal ontkennen hoe erg het is. En de straf zl hij niet ontlopen.
Maar dit soort primitief geneuzel; heb je dus niks aan.

Zou jij er trouwens voor pleitten die kinderen het nooit te vertellen? Wat zou er in dat geval weer gebeuren als het uitkomt? En zouden er geen kinderen zijn die gewoon fysiek schade hebben aan wat er mogelijk gebeurd is?

tegen woordig met intenet en dergelijke is dat geen optie meer denk ik.

[elbert]

Wat willen we eigenlijk wraak of recht?

Wraak= oplsuiten lekker negatief ovr hem doen. Omdat wij ons daar zogenaamd beter bij zouden voelen.

Recht= aan alle kanten proberen de man te helpen. Maar dat het doel niet is om iemand levenslang op te sluiten.

Wraak (of beter: straf) en recht sluiten elkaar niet uit. Sterker nog: 1 van de grondslagen van de Nederlandse rechtspraak is dat de dader gestraft wordt en dat daarnaast er zorg moet zijn dat hij/zij na het uitzitten van de straf zo mogelijk op een normale manier aan de maatschappij weer kan meedoen.
Door het linkse idee van opvoeding van de dader (met alle nadruk daarop), was er lange tijd weinig aandacht voor de slachtoffers. Tegenwoordig is er weer meer aandacht voor de gevoelens van de slachtoffers en dat hun gemoedsrust (nl. verwerking van het leed dat hun is aangedaan) gediend is met de straf van de dader.

Aan de andere kant vraag ik me af in hoeverre de kinderen zelf last ondervinden tengevolge van die handelingen.

Je denkt dat de gevolgen minder erg zijn, omdat ze nog zo jong waren?
Over het algemeen geldt: hoe kwetsbaarder, hoe ernstiger de gevolgen bij misbruik. Dus ook bij misbruik op zeer jonge leeftijd, kunnen de gevolgen zeer ernstig zijn.

[RogierV]

Je denkt dat de gevolgen minder erg zijn, omdat ze nog zo jong waren?
Over het algemeen geldt: hoe kwetsbaarder, hoe ernstiger de gevolgen bij misbruik. Dus ook bij misbruik op zeer jonge leeftijd, kunnen de gevolgen zeer ernstig zijn.

Als je netjes het hele argument quote blijkt daaruit dat ik me afvraag in hoeverre het wordt gewogen ten opzichte van het leed dat de ouders is aangedaan. Niet of ik me afvraag of het schade doet of niet. Maar in hoeverre deze meegewogen worden in de strafmaat.

[RogierV]

Wraak (of beter: straf) en recht sluiten elkaar niet uit. Sterker nog: 1 van de grondslagen van de Nederlandse rechtspraak is dat de dader gestraft wordt en dat daarnaast er zorg moet zijn dat hij/zij na het uitzitten van de straf zo mogelijk op een normale manier aan de maatschappij weer kan meedoen.
Door het linkse idee van opvoeding van de dader (met alle nadruk daarop), was er lange tijd weinig aandacht voor de slachtoffers. Tegenwoordig is er weer meer aandacht voor de gevoelens van de slachtoffers en dat hun gemoedsrust (nl. verwerking van het leed dat hun is aangedaan) gediend is met de straf van de dader.

Dat mag je vinden, zowel slachtoffer als dader kunnen rekenen op empathie bij mij.
Er moet juist mer aandacht voor de daders zijn, die hebben namelijk het probleem veroorzaakt en zijn drager ervan.
het oplossen daarvan is vaak lang en lastig=meer aandacht per definitie.

Met alle respect tot op bepaalde hoogte ben ik niet geinterreseerd in de gemoedsrust van het slachtoffer, maar wel van de dader die staat immers als gevaar. Voor het slachtoffer hoef ik me geen zorgen te maken voor een maffe bijlmoordenaar bijv wel.

[esli]

Ik herinner mij ook dat misbruik op zeer jonge leeftijd juist hele erge gevolgen kan hebben (heb geen bron). Wel is dit de leeftijd waarop de basis van hechtingsrelaties gelegd wordt. Hierbij moet een kind veiligheid ervaren bij zijn zorgdragers, dus ook bij de leiders in de kinderopvang. Deze veiligheid is duidelijk niet geboden, ik kan me goed voorstellen dat dit ernstige gevolgen heeft voor de hechting van kinderen. Met alle consequenties die daarbij horen op latere leeftijd.

[schelpje3]

Ik herinner mij ook dat misbruik op zeer jonge leeftijd juist hele erge gevolgen kan hebben (heb geen bron). Wel is dit de leeftijd waarop de basis van hechtingsrelaties gelegd wordt. Hierbij moet een kind veiligheid ervaren bij zijn zorgdragers, dus ook bij de leiders in de kinderopvang. Deze veiligheid is duidelijk niet geboden, ik kan me goed voorstellen dat dit ernstige gevolgen heeft voor de hechting van kinderen. Met alle consequenties die daarbij horen op latere leeftijd.

Dat geloof ik direct esli! Op een gegeven moment werd er ook bekend dat kinderen die langdurig in een couveuse hadden gelegen, hier op latere leeftijd ook problemen van gingen ondervinden.
Toen is het zgn. kangaroeën "uitgevonden". Ook al is zo'n kindje piepklein, soms amper levensvatbaar, kennelijk krijgt het veel meer mee dan je zo zou denken.
Maar vlak ook de impact op die ouders niet uit. Je durft toch je kind bij geen enkel persoon, bijv een pianoleraar, dus waar het kind alleen is, meer achter te laten?

[RogierV]

Ik herinner mij ook dat misbruik op zeer jonge leeftijd juist hele erge gevolgen kan hebben (heb geen bron). Wel is dit de leeftijd waarop de basis van hechtingsrelaties gelegd wordt. Hierbij moet een kind veiligheid ervaren bij zijn zorgdragers, dus ook bij de leiders in de kinderopvang. Deze veiligheid is duidelijk niet geboden, ik kan me goed voorstellen dat dit ernstige gevolgen heeft voor de hechting van kinderen. Met alle consequenties die daarbij horen op latere leeftijd.

Ik bedoel meer, is er direct leed wat toegeschreven kan worden aan de handelingen, zowel fysiek of geestelijk.
Of is het leed er louter omdat mensen zeggen dat het slecht is? En is het slechts op latere leeftijd dat er door die reden problemen ontstaan.

Mischien begrijp ik het niet maar wat is het causale verband tussen de narigheid die ze uitspookten en trauma?
In andere woorden wat maakt het wat zij deden dat die kinderen zich niet veilig voelden.
Niet of dat de ouders het zo ervaren maar de kinderen.

[RogierV]

het afschrikkingseffect)

Bestaat niet.

[Katlheen]

Desalniettemin wordt daar wel rekening mee gehouden. Natuurlijk, als seriemoordenaar lig je echt niet wakker van de doodstraf, om een uiterste te noemen.
Maar sinds wanneer is vergelding primitief? Ga jij het even fijn tegen die ouders zeggen wanneer hun kind is vermoord: "ach joh, zit niet zo primitief om vergelding te zeuren."
En waarom zou jij uberhaupt nog laten straffen? Wat is straf in jouw ogen dan? Geen vergelding, geen afschrikwekkende werking etc....Nee, alles, moet gericht zijn op de dader, toch? Het slachtoffer is niet of in ieder geval minder relevant? Dus ik als seriemoordenaar hoef niet gestraft te worden. Dat is primitief. Ja, ik heb een probleem, ik ben zo gek als een deur. Maar laat het nu heel therapeutisch voor mij zijn om gewoon weer lekker thuis te gaan zitten, en 2 keer in de week met een therapeut te gaan praten. Dat zorgt ervoor dat ik niet weer met een hakbijl onschuldigen onthoofd. Dus dan hoef je iemand toch niet op te sluiten? Dat zou nogal primitief en niet in mijn belang als dader zijn, toch? Of trek ik bepaalde stellingen nu teveel door? Ik probeer er namelijk een vinger achter te krijgen.

[RogierV]

Resocialisatie, en dat hoeft wat mij betreft niet met zijden handschoentjes.

Zolang het doel niet louter vergelding is. Dat is het primitieve eraan.

Ga jij het even fijn tegen die ouders zeggen wanneer hun kind is vermoord: "ach joh, zit niet zo primitief om vergelding te zeuren."

Mijn maag draait zich om bij het feit dat mensen zich `beter` gaan voelen door vergelding. Daar kan ik ook niets aan doen.

En waarom zou jij uberhaupt nog laten straffen? Wat is straf in jouw ogen dan? Geen vergelding, geen afschrikwekkende werking etc....

Afschrikking werkt gewoon niet.
Mensen zullen alsnog een misdrijf begaan omdat de motivatie sterker is dan wetgeving.
Ze doen nooit dingen zomaar. Soms acht men die motivatie belangrijker dan wat de wet er van zegt.
Soms is iemand gewoon gestoord, denk je echt dat geestezieke mensen worden afgeschrikt door wetgeving?

ar laat het nu heel therapeutisch voor mij zijn om gewoon weer lekker thuis te gaan zitten, en 2 keer in de week met een therapeut te gaan praten. Dat zorgt ervoor dat ik niet weer met een hakbijl onschuldigen onthoofd.

Als 2 sessies met een therapeut in de week zouden helpen hadden we goedkope oplossing in handen, helaas is de waarheid wat complexer. Ik zal dit argument dan ook maar als een stroman beschouwen.

[Kereltje]

Bestaat niet.

Met deze straffen niet, maar het bestaat wel.