Berichtdoor marin » 12 feb 2012 11:49
Riska zegt:
Vooropgesteld dat de doop niet zaligmakend is.
Dus is het niet zo dat wie gedoopt is, gered is en omgekeerd, dat iemand die niet gedoopt is, niet gered is.
(zoals mijn vader ooit een dominee de deur heeft gewezen die het durfde te zeggen dat het kindje, dat vlak na de geboorte overleed, "dus" niet in de hemel kwam omdat het niet gedoopt was. )
Dan nu wat ik zeggen wil:
Mijn kinderen zijn als baby gedoopt. Zij zijn gedoopt in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
Ik, als moeder, heb daartoe op het moment van de doop, opnieuw beleden (zoals bij mijn belijdenis) dat ik geloof in God, in het verzoenend bloed van Christus en de Opstanding en dat ik mijn kinderen zou vertellen van 'de grote daden Gods'. (mijn man zegde alleen toe dat hij mij vrij zou laten in de opvoeding, hij was geen belijdend lid).
Dat was een heilig moment.
Mijn kinderen hebben die doop niet beantwoord door zelf belijdenis te doen. Ze zijn dat ook (nog?) niet van plan. En toch. Ze dragen onuitwisbaar, onvervreemdbaar de zegen op hun voorhoofd. Iedere zondag hoor ik in de kerk de woorden dat "God niet loslaat (laat varen) het werk dat Zijn hand begon".
En samen met gebed is dat de niet aflatende hoop - naast dat zeer diepe verdriet - dat zij toch nog eens die stap zullen maken en tot geloof zullen komen.
Wat mij verdriet doet in dit topic is dat er zo liefdeloos gesproken wordt over de doop van kinderen, zoals het de traditie was (en in veel gemeenschappen is). Het heeft me ook zeer verwonderd dat het gebeurt op een reformatorisch forum.
Ik zou jullie willen vragen: respecteer het besluit van ouders hun kinderen ten doop te houden. Breek dat niet tot de grond toe af.
Zij doen het als uiting van hun geloof en vertrouwen, dat God Zich over hun kindje ontfermt.
Zoals ik respecteer, dat er mensen zijn die zich laten dopen na/tijdens het doen van belijdenis.
Riska, dat je als moeder de kinderen (als baby) in volle zekerheid van het geloof hebt laten dopen en zo hebt ervaren en telkens opnieuw een belofte gedaan hebt om de kinderen op te voeden dat de Here Jezus ook hun Heiland en Verlosser is, Riska daar mag niemand aan twijfelen.
Wij als ouders hebben dat zelf ook gedaan, met dezelfde motieven, 3 jongens (baby’s) ook als kindje laten dopen in dezelfde traditie (natuurlijk geweldige momenten) en ook in de zekerheid bouwend op Zijn Woord.
Maar toch….. gingen daar jaren over heen en zijn bouwend op die zekerheid en trouw van God in Zijn Woord, kwam er een ander harmonie in het gezin dat de Here Jezus het centrale punt in ons leven moest worden, dat onze kinderen gingen begrijpen wat de Here Jezus persoonlijk voor hen heeft overgehad hebben zij toch op de belofte van Zijn Woord de stap en de keus hebben genomen om gedoopt te willen worden door onderdompeling (leeftijd rond 20 jaren).
Maar wat blijkt door de keus en bevestiging in hun leven (het zijn nu mannen tussen de 40-50 jaren) dat zij ondanks tegenvallers in het leven altijd gaan terugvallen op de belofte en bevestiging van de volle zekerheid van het geloof in Christus Jezus.
Onze ervaring is dat God door de Here Jezus in die volle zekerheid van het geloof dat Hij door Zijn Geest de Leidsman schenkt die nodig is om te blijven kunnen staan in het geloof met vallen en opstaan.
Dus naar onze mening en ervaring Hij iets toevoegt wat voorheen niet aanwezig was door de bewuste keus van berouw en omkering.
Familie en vrienden en broeders en zusters en prachtige liederen met dank aan God zijn getuige van het feit dat jouw kind in volle besef zegt Jezus lief te hebben en wil volgen en wil openlijk daarvan getuigen, dat is een feest (ook in de hemel) en dan gaat er wel wat door je heen.
Nogmaals, wij hebben beide ervaringen meegemaakt, ik weet waar over ik spreek, ik begrijp heel goed wat je motieven zijn en gevoel en afweer, ik was ook zo en verdedigde met hand en tand (niet alleen de doop maar ook meerdere geloofsvraagstukken) totdat wij een 'betere bril' op ging zetten, en God 'overzicht' heeft toegevoegd in ons denken waar we door de traditie met hand en tand altijd hebben afgeweerd zonder te kunnen motiveren van uit Gods Woord.
Het blijft voor elk kind van God een eigen keus hoe hij of zij de eigen stap wil ondernemen hoe hij of zij Jezus wil volgen (naar Zijn Woord) en zijn geloofsleven inpasbaar maakt in het dagelijks leven.
gr.marin
Laatst gewijzigd door
marin op 12 feb 2012 12:11, 1 keer totaal gewijzigd.
Jes 8: 20: Tot de wet en tot de getuigenis! Voor wie niet spreekt naar dit woord, is er geen dageraad. King James: Dit komt, omdat er in hen geen licht is.