Maar uhm, Laura, pssssst: ik vind het geen probleem, hoor, als je gezellig weggaat! Voor het geval je misschien dacht, dat ik het dat wel zou vinden. Het ging mij er alleen maar om, dat men vaak zo standaard zegt 'dat is goed voor mijn relatie', terwijl het misschien gewoon goed is voor jezelf. Lijkt me niets mis mee, ik vraag me ook gewoon oprecht af, waarom men het dan toch vaak probeert te rechtvaardigen. That's all. Als zoonlief geen bijzondere achtergrond gehad zou hebben (hij kwam natuurlijk wel op latere leeftijd dan de jouwe, dus het loopt vast wel wat anders), dan had hier waarschijnlijk nu ook een oppas zitten typen  
 
 LauraC schreef:zou ik ook niet lekker kunnen zitten eten als ik weet dat er een berg strijk, 3 wassen en een vieze pleevloer ligt te wachten.
Haha, daar zou ik geen seconde aan denken  
 
 LauraC schreef:Bovendien ga ik eens in de zoveel maanden een uurtje of 2 weg met manlief puur omdat IK het huis uit moet. Ik kijk dag in, dag uit, avond in, avond uit tegen dezelfde 4 muren aan.
Niet meer dan logisch. Ik zeg immers heel vaak - ook op dit forum: als ik een thuisblijfmoeder was geweest, dan was ik allang een keer met mijn hoofd naar beneden uit het zolderraam gesprongen.
LauraC schreef:is dit dus mijn heerlijk egoistische oplossing. En weet je wat: Michael heeft toch zo'n leuke moeder de ochtend na dat avondje weg met papa!
Wat mij betreft hoef je niet eens erbij te schrijven, dat M. daardoor een leukere moeder heeft, hoor. Het feit dat je er soms uit moet, lijkt me al reden genoeg het gewoon eens te doen...  
