Refowebkids deel 14

[Galateia]

Mijn schoonmoeder zei: als je nu niet ophoudt met huilen dan komt de politie je halen en die stoppen je in de gevangenis en dan mag je nooit meer naar mama toe. Vind ik redelijk heftig voor een kind van 3....

Heilige krootjes

Dat is echt niet normaal. Nou goed, ik neem aan, dat dat meteen de laatste keer was, dat ze alleen met Michael was?!

[Merisja]

'k Heb net via uitzendinggemist de laatste aflevering van babyboom gekeken; wat is dat shocking zeg Ben echt een beetje van slag...

[Galateia]

Wat gebeurde er dan?!

[Merisja]

't Was een speciale uitzending van zwangere vrouwen in Kameroen. Wát een ellende; sowieso de omstandigheden waaronder deze vrouwen moeten bevallen, maar ook de hoge sterftecijfers van moeders en kinderen. Vooral een kindje van ruim 1 jaar, dat maar 5 kilo woog, heeft me echt aangegrepen, dat zielige gehuil...honger, honger, honger. Die oogjes toen hij eten kreeg; het liefst zou je al die kinders oppakken en mee naar huis nemen...maar ja, da's ook niet echt een oplossing

[mw]

3 kersverse ouders(stellen) zijn in Kameroen geweest bij Cordaid Memisa.

Wat er o.a. gebeurde:
-een vrouw kwam na 3 dagen met weeën naar een ziekenhuis. Daar konde ze ook niet veel voor haar doen. Kindje is nog in de buik overleden.
- Een vrouw kwam met een niet vlottende bevalling en moest een keizersnee kreigen, met spoed! Operatiekamer was echter nog niet snel voor handen. En toen eindelijk de ks uitgevoerd werd, kwam het kind kwam stil ter wereld, moest gereanimeerd worden. Heeft het gelukkig gered!
- Cordaid Memisa werd bij een ondervoed kind geroepen. De moeder kon het kind niet meer voeden, omdat ze zelf ondervoed was (kind kreeg nog borstvoeding). Moeder gaf het kind daarom slootwater...
Kind heeft uiteindelijk goede voeding gekregen, en moeder voorlichting over wat ze het kind te eten kan geven. Kind maakt het inmiddels goed!

[Galateia]

't Was een speciale uitzending van zwangere vrouwen in Kameroen. Wát een ellende; sowieso de omstandigheden waaronder deze vrouwen moeten bevallen, maar ook de hoge sterftecijfers van moeders en kinderen. Vooral een kindje van ruim 1 jaar, dat maar 5 kilo woog, heeft me echt aangegrepen, dat zielige gehuil...honger, honger, honger. Die oogjes toen hij eten kreeg; het liefst zou je al die kinders oppakken en mee naar huis nemen...maar ja, da's ook niet echt een oplossing

Hey, dat ligt naast Nigeria!

Een stel dat na ons een kindje adopteerde kreeg een dochter, die zo ondervoed was, dat ze op een leeftijd van 1,5 jaar nog geen 4,5 kg woog. Het is echt vreselijk om te zien. Kindjes met honger, brrrr, toen wij zoonlief ophaalden, werd er een kindje naar het tehuis gebracht, waarvan ik me afvroeg of het nog wel leefde. Het was meer botten dan kind.

Die kinderen kun je alleen oppakken en mee naar huis nemen, wanneer er geen ouders meer zijn. Als er helemaal niemand meer is voor die kinderen, vind ik oppakken en meenemen trouwens een prima optie. (Voordat mensen schrikken: uiteraard alleen als aan alle voorwaarden is voldaan en het kind geen kansen meer heeft op een liefdevol gezin in het land van herkomst, laat dat duidelijk zijn).

Ja, vreselijk om te zien. Echt zo erg.

In het binnenland van Nigeria waren we bij een dokter, die vertelde, dat zijn nicht was overleden tijdens de bevalling. Ze kreeg een bloeding en werd naar het dorpsziekenhuisje gebracht. Daar kreeg ze een bed, maar op dat moment was er niet genoeg contant geld om een arts te betalen. Ze heeft daar gewoon liggen doodbloeden. In een andere kliniek kwamen een moeder en haar kleine dochter voor een hiv-test. Ik zat te wachten daar en op nog geen halve meter naast me kregen ze de uitslag: positief. Ze hadden een paar dagen gereisd om in de kliniek te komen. Toen ze weg waren zei de arts doodleuk tegen me 'die zijn over een paar jaar dood.' Woonden te afgelegen om aan medicatie te komen. De angst in de ogen van die moeder, die haar kuchende en graatmagere dochtertje zachtjes op haar schoot wiegde...

Ach. Zo zijn er zoveel verhalen. In het echt is het nog aangrijpender. Want dan kun je het niet alleen zien, je voelt en ruikt het ook.

Wees blij, dat je door zo'n aflevering gegrepen wordt. Dat betekent dat je een menselijk gevoel hebt. Het zou wat zijn, als het je niks zou doen, zeg!

[Evelien]

Even heel iets anders.

Als gastouder ga ik in januari weer aan de slag, niet meer bij de gezinnen thuis maar bij mij thuis. Nu moest er afgelopen week een nieuwe Risico-Inventarisatie Veiligheid en Gezondheid lijst worden ingevuld. Er wordt van alles gecontroleerd.
Nu ben ik erg benieuwd hoe kindvriendelijk jullie je huis hebben. Zetten jullie echt alles hoog neer, of is het ook vaak een kwestie van opvoeden??

k Ben benieuwd naar jullie reacties.

[ajl]

Wij hebben geen dingen in de keukenkastjes staan waar ze bij kunnen en die gevaarlijk zijn. ik wil het risico gewoon niet lopen. Ze kunnen wel gewoon bij de bloem, azijn etc. Als ze daar een hap of slok van nemen maakt het qua gezondheid niet zoveel uit.

NOg even over de aflevering van Babyboom. Ik ben gaan zappen, binnen een minuut stroomden de tranen over mn wangen. Ik vond het zo zielig om al die hongerende kinderen te zien.

[Merisja]

NOg even over de aflevering van Babyboom. Ik ben gaan zappen, binnen een minuut stroomden de tranen over mn wangen. Ik vond het zo zielig om al die hongerende kinderen te zien.

Het lijkt wel of ik sinds ik zelf kinderen heb veel minder tegen zulke vreselijke dingen kan. Niet dat ik het eerst wel kon, maar toen lukte het nog wel om met droge ogen te blijven kijken zeg maar. Maar nu lukt dat echt niet meer...op de één of andere manier betrek je het toch ook op je eigen kinderen.

@Evelien: Wij hebben niet alles hoog staan; op het keukenkastje met de schoonmaakspullen zat altijd een kindersluiting dus die kregen ze toch niet open. Verder liet ik gewoon altijd alles staan en leerde de meiden dat ze er van af moesten blijven. Hier werkte dat wel, maar dat ligt ook aan het kind zelf natuurlijk. Ik heb hier ook wel eens kinderen gehad die de tijdschriftenmand leegpunderden enzo en die echt nergens van af konden blijven. Die waren thuis niet gewend dat alles voor het grijpen stond. Naar mijn idee is het dus echt wel een kwestie van opvoeden, waarin ook je kind zelf een rol speelt.

[Galateia]

Hier staan alle schoonmaakspullen enzo in de bovenste keukenkastjes. Gewoon omdat we dat risico niet willen lopen. Verder hebben we zoonlief gewoon geleerd, dat hij van bepaalde dingen af moet blijven en daar houdt hij zich goed aan. Maar wie weet: dalijk hebben we misschien wel een dochter die alles open doet en pakt... dan zijn er vast wel meer maatregelen nodig. Ik ga er niet van uit, dat we nog zo'n braaf kind als zoonlief krijgen

[LauraC]

Wij hebben alleen bleek wat echt gevaarlijk is, dat staat weg. Maar de rest is gewoon opvoeding bij ons en weet je, dat is echt 1 van de dingen waar hij nooit aanzit Hij doet alles wat verboden is behalve dat, dus misschien ligt het ook wel aan het kind, het interesseert hem gewoon niet.

[Evelien]

Ja dat kan ik me voorstellen, hier staat schoonmaak spul ook hoog en achter een gesloten deur.

Maar bepaalde zaken is gewoon: opvoeden.

[parkiet]

Hier bergen we ook alleen de gevaarlijke spullen echt weg. Verder is het opvoeding, of zou het moeten zijn, want ze zit graag overal aan op t moment. Als ze de kans krijgt gaat ze bijv de bakjes van de katten vullen met brokjes.

[jamillah]

Wij hebben alleen bleek wat echt gevaarlijk is...

Ook dreft en vaatwasblokjes zijn levensgevaarlijk.. Maar weet niet of je dat gebruikt natuurlijk

[LauraC]

Ook dreft en vaatwasblokjes zijn levensgevaarlijk.. Maar weet niet of je dat gebruikt natuurlijk

Dreft staat waar hij niet bij kan