ajl schreef:Aah dan is dat het verschil. Ik zit in feite ook wel in een seculiere omgeving, maar ik heb geen antroposofische mensen om mij heen. Mijn vrienden zitten allemaal in de medische en/of commerciële wereld en daar blijft iedereen werken. In de kerkelijk gemeente zie ik dat vrouwen hooguit 1 of 2 dagen blijven werken en zeker niet meer en dan uiteraard in het onderwijs of zorg.
En is er iets mis met het onderwijs of de zorg? Dit klinkt een beetje... uhm... alsof dat minder is? Ik ben een onderwijs-mens, maar niet alleen omdat het zo fijn met kinderen te combineren is. Als er iemand thuis zou blijven permanent, dan zou dat echt mijn man zijn geweest. Ik nooit, dus ik zou kunnen doen wat ik wil. Maar onderwijs is al mijn hele leven mijn hart. Ik werk niet voor mijn kinderen in het onderwijs, ik zou er anders ook echt wel werken. Ik vind het wel makkelijk, lekker in de vakanties vrij en ik laat me inroosteren op de uren die ik zelf wil.
Ik zou wel meer willen in het onderwijs. Er zijn tal van mogelijkheden door te groeien (ik heb nu gelukkig wel de beter betaalde docenten-baan), maar ik wil dat absoluut niet in het management. Meer in de zin van specialiseren - ik denk aan hoogbegaafdheid, ik werk daar nu veel mee en merk dat ik er goed in ben. En dan meer de kant op van advies, etc. Ik zie wel. Misschien ga ik wel promoveren, ik loop al een tijdje met dat plan. Er zijn speciale lerarenbeurzen. Maar daarvoor moet mijn gezin eerst compleet zijn, zodat ik echt de rust en de tijd daarvoor kan nemen. Als ik dat ga doen, dan echt goed. Dan zou ik wel meer de wetenschappelijke kant op willen, meewerken aan projecten aan de universiteit, internationale projecten op mijn vakgebied, etc.
En over heel veel jaren dan hoop ik dat mijn kleding in de schappen hangt. Een leuke winkel in Parijs zou ook een mooie droom zijn... ik zou ook nog heel graag een creatieve vakopleiding volgen
Ik wijk af. De conclusie is wel, dat ik dus 120 hoop te worden, anders krijg ik het allemaal niet voor elkaar om mijn talenten te ontwikkelen