talenten van een moeder...

[hieke]

ik wil ook graag aan de studie,maar weet niet of dat te combineren valt met een gezin(man+4kinders)
Ik overweeg een HBO studie Maatschappelijk werk en Dienstverlening die 3 jaar duurt.
iemand die hier ervaring mee heeft, of tips?

Ja, ik heb die ervaring dus wel, en ik vond het op zich wel goed te doen. Belangrijk is in de eerste plaats dat je man achter je staat. Verder hadden wij een flexibele oppas. Ik weet niet hoe het zit met de stages die je moet lopen?
De studie zelf is wel makkelijk in te passen in je leven (vond ik), maar wanneer je echt stage moet lopen en onderzoeken moet doen, is het soms wel puzzelen met thuis, zeker als je man meer dan fulltime werkt zoals de mijne Doordat onze oppas flexibel is, kon ik altijd een beroep op haar doen. Dat was voor mij een fijn gevoel.
En ja, het is druk, maar ook heel erg leuk om te doen.

[hieke]

Het ligt er misschien ook aan of je in een seculiere omgeving zit of in een kerkelijke omgeving. Ik merk tocht dat het in een kerkelijke omgeving nog vaker 'normaler'wordt gevonden om te stoppen met werken dat in een seculiere omgeving. Daar staat de tendens van 'financiële onafhankelijkheid'van de vrouw nog hoog in het vaandel. Dus ik vraag mij af of je kan spreken van een trendbreuk, maar of het niet statistisch gezien hetzelfde percentage is.

Op zich klopt dat wel denk ik.

Bijzonder genoeg ben ik dan hierin ook weer de uitzondering, aangezien ik eigenlijk nauwelijks omga met kerkelijke mensen. Hier zie ik juist dat de wat meer antroposofisch ingestelden zich richten op het moederschap, terwijl binnen de gemeente steeds meer moeders gaan werken.

Zoals ik het gedaan heb....dat kan ik iedereen aanraden. Maar ik had dan ook mijn leeftijd wel mee. Ik ben een jonge leerling, en stond dus op mijn 20e voor de klas, en heb dat 8 jaar lang full-time gedaan. Daarna gestopt en gaan studeren, terwijl ik ondertussen het huishouden deed en de verzorging van de kinderen. Mijn man is flink wat ouder dan ik, en was daardoor al bijna klaar met de huisarts-opleiding toen wij ons eerste kind kregen.
Alles viel zo heel mooi op z'n plek. Mijn man heeft een praktijk kunnen overnemen, die rustig kunnen uitbouwen doordat ik altijd thuis was, en ondertussen werkte ik (thuis!) door aan de opbouw van mijn carriere. Ik voel me nu nog heerlijk jong, en kan op een stabiele basis carriere gaan maken.

Maar ja, ik heb dan ook wel veel geluk gehad, omdat alles (tot nu toe) is verlopen zoals ik dat hoopte. En helaas werkt dat natuurlijk niet altijd zo.

[esli]

Ik merk nu idd. dat er wel een nadeel zit aan lang studeren (al heb ik een enorm leuke studententijd gehad) en een studie die veel te veel mensen doen. Ik was overigens op mijn 25e afgestudeerd, kon toen geen baan vinden ben op mijn 26e met de lerarenopleiding begonnen en dat lukte niet en dan ben je opeens 27 Ach ja, voorlopig zit ik niet werkloos thuis, dus het komt vast ook wel weer goed.

[ajl]

Op zich klopt dat wel denk ik.

Bijzonder genoeg ben ik dan hierin ook weer de uitzondering, aangezien ik eigenlijk nauwelijks omga met kerkelijke mensen. Hier zie ik juist dat de wat meer antroposofisch ingestelden zich richten op het moederschap, terwijl binnen de gemeente steeds meer moeders gaan werken.

Aah dan is dat het verschil. Ik zit in feite ook wel in een seculiere omgeving, maar ik heb geen antroposofische mensen om mij heen. Mijn vrienden zitten allemaal in de medische en/of commerciële wereld en daar blijft iedereen werken. In de kerkelijk gemeente zie ik dat vrouwen hooguit 1 of 2 dagen blijven werken en zeker niet meer en dan uiteraard in het onderwijs of zorg.

[Evelien]

Ik merk nu idd. dat er wel een nadeel zit aan lang studeren (al heb ik een enorm leuke studententijd gehad) en een studie die veel te veel mensen doen. Ik was overigens op mijn 25e afgestudeerd, kon toen geen baan vinden ben op mijn 26e met de lerarenopleiding begonnen en dat lukte niet en dan ben je opeens 27 Ach ja, voorlopig zit ik niet werkloos thuis, dus het komt vast ook wel weer goed.

Het lijkt me wel enigszins wat frustrerend. Je hebt gestudeerd ergens voor en je kunt niet echt een baan vinden.

Ik wist nooit zo goed wat ik nou echt wilde. En nu ben ik eindelijk erachter dat ik met kinderen werken erg leuk vindt. Dus ik ben nu gastouder. En wil in Januari gaan starten met naschoolse opvang (waar veel vraag naar is).

[Galateia]

Aah dan is dat het verschil. Ik zit in feite ook wel in een seculiere omgeving, maar ik heb geen antroposofische mensen om mij heen. Mijn vrienden zitten allemaal in de medische en/of commerciële wereld en daar blijft iedereen werken. In de kerkelijk gemeente zie ik dat vrouwen hooguit 1 of 2 dagen blijven werken en zeker niet meer en dan uiteraard in het onderwijs of zorg.

En is er iets mis met het onderwijs of de zorg? Dit klinkt een beetje... uhm... alsof dat minder is? Ik ben een onderwijs-mens, maar niet alleen omdat het zo fijn met kinderen te combineren is. Als er iemand thuis zou blijven permanent, dan zou dat echt mijn man zijn geweest. Ik nooit, dus ik zou kunnen doen wat ik wil. Maar onderwijs is al mijn hele leven mijn hart. Ik werk niet voor mijn kinderen in het onderwijs, ik zou er anders ook echt wel werken. Ik vind het wel makkelijk, lekker in de vakanties vrij en ik laat me inroosteren op de uren die ik zelf wil.

Ik zou wel meer willen in het onderwijs. Er zijn tal van mogelijkheden door te groeien (ik heb nu gelukkig wel de beter betaalde docenten-baan), maar ik wil dat absoluut niet in het management. Meer in de zin van specialiseren - ik denk aan hoogbegaafdheid, ik werk daar nu veel mee en merk dat ik er goed in ben. En dan meer de kant op van advies, etc. Ik zie wel. Misschien ga ik wel promoveren, ik loop al een tijdje met dat plan. Er zijn speciale lerarenbeurzen. Maar daarvoor moet mijn gezin eerst compleet zijn, zodat ik echt de rust en de tijd daarvoor kan nemen. Als ik dat ga doen, dan echt goed. Dan zou ik wel meer de wetenschappelijke kant op willen, meewerken aan projecten aan de universiteit, internationale projecten op mijn vakgebied, etc.

En over heel veel jaren dan hoop ik dat mijn kleding in de schappen hangt. Een leuke winkel in Parijs zou ook een mooie droom zijn... ik zou ook nog heel graag een creatieve vakopleiding volgen

Ik wijk af. De conclusie is wel, dat ik dus 120 hoop te worden, anders krijg ik het allemaal niet voor elkaar om mijn talenten te ontwikkelen

[ajl]

En is er iets mis met het onderwijs of de zorg? Dit klinkt een beetje... uhm... alsof dat minder is? :

Nee, hoor, zeker niet. Sorry dat ik die indruk gewekt heb.

Het valt mij alleen op dat in refo kringen de Pabo en de HBO-V zo enorm gestimuleerd wordt onder meisjes, want dan kan je makkelijk parttimen. Ik ken echt hordes mensen in de kerk die in de zorg en in het onderwijs werken. Alsof er geen andere beroepen mogelijk zijn. Dat doet niets af aan het vak, maar het valt mij gewoon op.

[zomaariemand]

Ik wijk af. De conclusie is wel, dat ik dus 120 hoop te worden, anders krijg ik het allemaal niet voor elkaar om mijn talenten te ontwikkelen

Hopelijk komen al je dromen uit. Het was een leuke post om te lezen.

[hieke]

Aah dan is dat het verschil. Ik zit in feite ook wel in een seculiere omgeving, maar ik heb geen antroposofische mensen om mij heen. Mijn vrienden zitten allemaal in de medische en/of commerciële wereld en daar blijft iedereen werken. In de kerkelijk gemeente zie ik dat vrouwen hooguit 1 of 2 dagen blijven werken en zeker niet meer en dan uiteraard in het onderwijs of zorg.

Medisch en antroposofisch gaat heel goed samen Maar ik heb idd nauwelijks kennissen in de commerciele hoek, allemaal medisch , sociaal en dienstverlenend Heerlijk soft
Grappig eigenlijk, ik heb daar nooit zo bij stil gestaan, maar echt bijna alle vrienden werken in die sector. Logisch, want man en ik werken daar ook alletwee, maar toch............Bijzonder!

Op de middelbare school vroeg mijn decaan: wat wil je worden, juf of zuster? Echt letterlijk Daar kan ik dus weinig mee, met dat soort opmerkingen/vragen.

[Galateia]

Huh, waarom vroeg die decaan dat?! Wat een rare vraag, helemaal van een decaan...

[hieke]

Huh, waarom vroeg die decaan dat?! Wat een rare vraag, helemaal van een decaan...

';t Was tijdens een orienterend gesprek over beroepskeuze. Blijkbaar kenden hij voor een vrouw alleen die twee beroepen

[RogierV]

Mijn Oma aan moeders kant was de eerste getrouwde vrouw in het onderwijs die full time bleef werken na de eerste bevalling(zegt ze), schande sprak men ervan. Des te meer toen er nog 4 kinderen kwamen.

Leuk feitje; ze was ook de eerste met allochtone kinderen in de klas.

[paprikameisje2]

tja, merk dat er ook nog wel eens voro het onderwijs gekozen wordt omdat men niet weet wat je anders moet. Teminste, zo ben ik erin gerold en ik zou niet anders willen meer! het is geweldig, toen ik mijn verhaal vertelde in mijn team van 12 personen, kwamen er nog drie anderen die ook niet wisten wat ze wilden en toen naar de pabo zijn gegaan.

ik wilde in dienst, maar was nog te jong voor een keuring. en toen ik eenmaal aan de pabo begonnen was, wilde ik het natuurlijk eerst afmaken en tja, toen was het helemaal een andere situatie, vier jaar later.

[MissF]

Ik denk dat best wat christelijke meiden ook kiezen voor zorg en onderwijs omdat dat goed te combineren is met kinderen en een gezin. Bij mij op mijn werk zijn 2 mannen en 1 vrouw van de 30 a 35 collega socio therapeuten die fulltime werken, de rest allemaal parttime. Fulltime willen de teamleidsters zelfs liever niet, omdat als diegene dan uitvalt er veel vervanging geregeld moet worden.
Onderwijs kun je ook veel makkelijker parttime werken en is helemaal ideaal qua vakanties. Dat is voor mij de reden dat ik getwijfeld heb of ik toch de pabo niet af zou maken, en daarna het speciaal onderwijs in, of remedial teaching ofzo. Maar dat kost me een vermogen omdat het dan mijn 2e HBO opleiding zou zijn en dat heb ik er niet voor over. Maar het lijkt me zo handig in combinatie met kinderen en mijn gezin.

[Galateia]

Ja, die vakanties...

Ook zonder kinderen/gezin zijn die een luxe, hoor. Ik heb het altijd gezien als een uitstekende secundaire arbeidsvoorwaarde

Nadeel is natuurlijk, dat je tussendoor niet zomaar een vrije dag kunt opnemen. Maar als er iets bijzonders is, dan krijg je daar altijd wel vrij voor. Als ik even ergens moet zijn, dan worden er gewoon wat uren uitgeroosterd. Dus dat is dan ook wel weer makkelijk en geen echt groot probleem. Dat zal per school wel verschillen, maar ik heb tot nu toe geen reden tot klagen.

Ja, dure vakanties. Dat is een probleem, maar nu met schoolgaand kind zitten we daar toch aan vast. Dus ach, dat maakt nu niets meer uit.