Handen in de lucht en halleluja...

[schelpje3]

Echte geloofsbeleving gaat samen met emoties, we worden toch niet tot zombies gemaakt
door de Here God.
Lees maar in de Bijbel de psalmen...diepe dalen ...en hoge bergen

O, dat ben ik helemaal met je eens. Maar je ziet best wel vaak dat mensen op het moment door de emotie gegrepen worden en er dan weinig of niks meer van over blijft, omdat het alléén maar emotie bleek.
Neem nou de oproep om naar voren te komen en 'je leven aan Jezus te geven'.

Zelfs Gordon raakte onder de indruk van swingende gospelmuziek...
Om het platter te maken: hoeveel vrouwen kopen op de huishoudbeurs geen zaken die ze helemaal niet nodig hadden, maar 'de meneer kon zo goed verkopen'...

En in de gemeente kan dan zo'n feel good geloof ontstaan omdat het allemaal lekker spontaan is en heel aanstekelijk werkt...

Heb jij weer gelijk in JeWee, maar ik denk dan onechte bekeringen er altijd zullen
blijven, de tijd zal het leren wat dat betreft. Ik moet direct denken aan wat Jezus
zei over diegene die het evangelie met vreugde aannemen en even later zijn ze het
weer kwijt; rotsachtige bodem, je weet wel hé.
Ik denk dat een leidraad is, en dat had ik al geschreven ergens, dat je gevoelens
niet moeten overheersen, dat je baas moet zijn over je gevoelens.
Maar zelf heb ik ondenkt ; .... wat als je helemaal niks voelt....wat dan...geloof
je dan nog, ik denk dat God die momenten in het leven geeft, omdat we niet afhankelijk
moeten zijn van onze gevoelen.
We leven wel met al onze zintuigen op deze planeet, kan dus soms wel moeilijk zijn.

En denk ook maar aan het huis op de rots. Twee bouwers, maar de ene op zandgrond en de andere op een rots. De stormen kwamen en het huis zakte in het zand weg.
Weten wij of ons huis op de rots gebouwd is ? Als de verdrukkingen komen, de aanvechtingen van de satan ? Of roepen wij dan uit: wat moet ik met zo'n God, die alleen maar tegenspoeden geeft.

[JeeWee]

Ach denk maar aan die mensen die riepen: Kruisigt Hem !
Hadden ook achter Hem aan gelopen.
We kunnen onszelf bedriegen met onze emoties.

Helder voorbeeld!
Dat is dus het linke van het opgaan in emoties. Overigens kan er ook in de rechterflank flink op de emoties worden gewerkt...

[TheKeimpe]

Dat is maar al te waar, met een traantje, een versje en een bemoedigende tekst hebben we al heel wat...
...emotie.

Maar dat is nu juist het gevaarlijke, waar je ook op wijst. Want iemand die werkelijk geraakt wordt door het Woord, daar ontbreekt toch ook de traan niet (of die nu over de wangen of over het hart loopt,) daar ontbreekt de muziek niet (al is het dan " 'k ben door Uwe wet te schenden, krom van lenden", of juist: " 'k zal dan gedurig bij U zijn", daar ontbreekt de bemoedigende tekst niet. Maar WAAR zit dan het verschil?

[learsi]

Er zijn twee verschillende bronnen van emoties. De natuurlijke(onwedergeboren) mens.
En de geestelijke(wedergeboren) mens. Net als dat er natuurlijk geloof is (opgebracht door de natuurlijke mens) en er geestelijk geloof(opgebracht door de geestelijke mens) is. Zo zijn er ook natuurlijke en geestelijke emoties.

.........¨Het is duidelijk, dat wat de Heilige Geest in echte christenen bewerkt, verschilt van alles wat mensen door hun natuurlijke , menselijke vermogens kunnen bewerken. Echte geestelijke emoties komen voort uit een bovennatuurlijke werking. Hieruit volgt,dat christenen in hun geest een nieuwe innerlijke perceptie of waarneming hebben, die volkomen verschilt van alles wat zij voor hun bekering ook maar ervaren hebben. Het is b.w.v. spreken een nieuw, geestelijk zintuig voor geestelijke dingen¨..............

Dit citaat is uit het boekje......¨Geen geloof zonder gevoel¨.......van Jonathan Edwards.
ISBN 9023903749 uitg.1999 Uitgeverij Boekencentrum Zoetermeer.

h.g. Learsi

[mohamed]

Er zijn twee verschillende bronnen van emoties. De natuurlijke(onwedergeboren) mens.
En de geestelijke(wedergeboren) mens. Net als dat er natuurlijk geloof is (opgebracht door de natuurlijke mens) en er geestelijk geloof(opgebracht door de geestelijke mens) is. Zo zijn er ook natuurlijke en geestelijke emoties.

.........¨Het is duidelijk, dat wat de Heilige Geest in echte christenen bewerkt, verschilt van alles wat mensen door hun natuurlijke , menselijke vermogens kunnen bewerken. Echte geestelijke emoties komen voort uit een bovennatuurlijke werking. Hieruit volgt,dat christenen in hun geest een nieuwe innerlijke perceptie of waarneming hebben, die volkomen verschilt van alles wat zij voor hun bekering ook maar ervaren hebben. Het is b.w.v. spreken een nieuw, geestelijk zintuig voor geestelijke dingen¨..............

Dit citaat is uit het boekje......¨Geen geloof zonder gevoel¨.......van Jonathan Edwards.
ISBN 9023903749 uitg.1999 Uitgeverij Boekencentrum Zoetermeer.

h.g. Learsi

Er is geen wet die wat heeft tegen nederigheid, dat zou een ieder zich moeten realiseren voordat hij begint te roepen en te klappen.

[schelpje3]

Dat is maar al te waar, met een traantje, een versje en een bemoedigende tekst hebben we al heel wat...
...emotie.

Maar dat is nu juist het gevaarlijke, waar je ook op wijst. Want iemand die werkelijk geraakt wordt door het Woord, daar ontbreekt toch ook de traan niet (of die nu over de wangen of over het hart loopt,) daar ontbreekt de muziek niet (al is het dan " 'k ben door Uwe wet te schenden, krom van lenden", of juist: " 'k zal dan gedurig bij U zijn", daar ontbreekt de bemoedigende tekst niet. Maar WAAR zit dan het verschil?

Het verschil vraag je ? Zit in de uitwerking ervan.
Geen enkel vroom gepraat, of handen in de lucht en thats it. Maar verootmoediging voor de Heere. Goed spreken van Hem. Soli deo gloria. Hem alleen de eer !

[Mortlach]

Ik ben één keer bij een evangelische (doop)dienst geweest en daar zal het ook bij blijven. Tijdens die dienst had ik echt het gevoel dat er iets heel erg naars mijn geest probeerde binnen te dringen met een sloophamer. Misschien was het groepsdruk, maar het voelde verschrikkelijk.

Hoe mensen verder hun viering willen vieren, ach, gelukkig is er tegenwoordig voor iedereen wel een stroming die bij je past.

[JeeWee]

Dat is maar al te waar, met een traantje, een versje en een bemoedigende tekst hebben we al heel wat...
...emotie.

Maar dat is nu juist het gevaarlijke, waar je ook op wijst. Want iemand die werkelijk geraakt wordt door het Woord, daar ontbreekt toch ook de traan niet (of die nu over de wangen of over het hart loopt,) daar ontbreekt de muziek niet (al is het dan " 'k ben door Uwe wet te schenden, krom van lenden", of juist: " 'k zal dan gedurig bij U zijn", daar ontbreekt de bemoedigende tekst niet. Maar WAAR zit dan het verschil?

Dát vind ik nou ook juist de moeilijke vraag.
Persoonlijk realiseer ik me dat ik me in een dienst laat remmen in mijn emoties, door de aanwezigheid van anderen. Soms heb je ook zo de behoefte om tijdens het gebed hardop de dingen te beamen met een 'amen'.
En als we zingen: dat 's Heeren zegen op u daal', dan zou mijn handen wel eens uit willen strekken...
Maar ik doe het niet.
Schroom en verlegenheid?

[Jozo]

Dát vind ik nou ook juist de moeilijke vraag.
Persoonlijk realiseer ik me dat ik me in een dienst laat remmen in mijn emoties, door de aanwezigheid van anderen. Soms heb je ook zo de behoefte om tijdens het gebed hardop de dingen te beamen met een 'amen'.
En als we zingen: dat 's Heeren zegen op u daal', dan zou mijn handen wel eens uit willen strekken...
Maar ik doe het niet.
Schroom en verlegenheid?

Of groepsdruk?

Je kunt je door een groep laten meeslepen in emoties, maar een groep kan je ook juist remmen in je emoties. Persoonlijk doe ik het soms wel (want die behoefte heb ik ook). Je omgeving kan dan soms wel wat raar kijken, maar echt afwijzende reacties heb ik nog nooit gehad. Goede gesprekken na de dienst, dat dan juist weer wel. Dus ik zou eerder zeggen, probeer het gewoon eens.

[schaapje]

Er zijn twee verschillende bronnen van emoties. De natuurlijke(onwedergeboren) mens.
En de geestelijke(wedergeboren) mens. Net als dat er natuurlijk geloof is (opgebracht door de natuurlijke mens) en er geestelijk geloof(opgebracht door de geestelijke mens) is. Zo zijn er ook natuurlijke en geestelijke emoties.

.........¨Het is duidelijk, dat wat de Heilige Geest in echte christenen bewerkt, verschilt van alles wat mensen door hun natuurlijke , menselijke vermogens kunnen bewerken. Echte geestelijke emoties komen voort uit een bovennatuurlijke werking. Hieruit volgt,dat christenen in hun geest een nieuwe innerlijke perceptie of waarneming hebben, die volkomen verschilt van alles wat zij voor hun bekering ook maar ervaren hebben. Het is b.w.v. spreken een nieuw, geestelijk zintuig voor geestelijke dingen¨..............

Dit citaat is uit het boekje......¨Geen geloof zonder gevoel¨.......van Jonathan Edwards.
ISBN 9023903749 uitg.1999 Uitgeverij Boekencentrum Zoetermeer.

h.g. Learsi

Hiermee ben ik het volkomen eens, als we de Heilige Geest ontvangen hebben zal deze Geest
met onze geest de Here God willen verhogen en prijzen.
Zelf heb ik ervaren dat als ik me "koud" voel, maar uit eerbied voor God ga loven en prijzen
mijn gevoelens op de achtergrond raken. konkluzie het maakt niet uit hoe je je voelt, lofprijzing
doe je uit gehoorzaamheid en eerbied en liefde voor God.
Hem komt toe alle lof eer en aanbidding.

[Marnix]

@Marnix: ook jij komt met die trommels, maar ik vraag steeds: wat gebeurt er voor dat ???

Ik lees wel degelijk in Psalm 68:
Maar 't vrome volk in U verheugd
zal huppelen van zielevreugd

Dat lees je in de berijming, maar als je in je Bijbel (dus niet in de Psalmberijming) Psalm 68 er bij zal je er lezen wat ik heb aangegeven. Zielevreugd komt er niet in voor, er staat "juichen van vreugde". De berijmers wilden denk ik aangeven dat het vreugde is die tot je ziel doordringt, geen oppervlakkige vreugde. Maar die diepe vreugde leidt in de Psalm tot trommelen, dansen, juichen. Dat zien we op veel plaatsen in de Bijbel terug.

Maar het is een danklied voor de overwinning, geen gespring om in de dienst te doen, zomaar.
Moet je toch eerst weten wat er overwonnen is ?

Natuurlijk moet je dat eerst weten! Ik had het over dansen en klappen voor Hem! Als je dat niet weet voegt het weinig toe.

Hoe vaak heeft het Volk van Israel niet gemord en geklaagd tijdens hun tocht door de woestijn ? Zelfs Mozes werd af en toe driftig en verloor de moed, vond zichzelf absoluut niet capabel.

Het volk DANSTE om het gouden kalf !

Dat is een non-argument. Het probleem was niet dat het volk danste, hadden ze voor God gedanst, dan was het niet verkeerd geweest. Het probleem was niet het dansen maar dat ze voor een afgod dansten. Anders wordt de hele redenering vreemd. Het volk aanbad andere goden dus is aanbidden fout? Nee, natuurlijk niet... Het aanbidden van andere goden is fout, het aanbidden van God niet. Zo is ook het dansen voor anderen goden fout en het dansen voor God niet. Dat staat glashelder in de Bijbel.

[mohamed]

Ik ben één keer bij een evangelische (doop)dienst geweest en daar zal het ook bij blijven. Tijdens die dienst had ik echt het gevoel dat er iets heel erg naars mijn geest probeerde binnen te dringen met een sloophamer. Misschien was het groepsdruk, maar het voelde verschrikkelijk.

Hoe mensen verder hun viering willen vieren, ach, gelukkig is er tegenwoordig voor iedereen wel een stroming die bij je past.

In het hele NT lees je nergens dat er in de handen geklapt wordt, wat toch veelzeggend is zou je denken?

[JeeWee]

In het hele NT lees je nergens dat er in de handen geklapt wordt, wat toch veelzeggend is zou je denken?

En nu weer even reëel: In het hele NT lees ik ook niet dat ze psalmen met een orgel zongen, met mes en vork aten, twee keer op een zondag naar de kerk gingen, hun auto wasten en dat de dominee een zwart pak aan had...
Dus dat lijkt me niet echt een criterium.

Voor de helderheid mohamed: niks mis mee als jij jouw geloof heel ingetogen beleeft, maar het is wat heftig en kort door de bocht als je dat met dit soort argumenten aan anderen op gaat leggen...

[mohamed]

In het hele NT lees je nergens dat er in de handen geklapt wordt, wat toch veelzeggend is zou je denken?

En nu weer even reëel: In het hele NT lees ik ook niet dat ze psalmen met een orgel zongen, met mes en vork aten, twee keer op een zondag naar de kerk gingen, hun auto wasten en dat de dominee een zwart pak aan had...
Dus dat lijkt me niet echt een criterium.

Dat slaat nergens op, want orgels en auto's waren er nog niet, maar diensten wél en mensen hadden ook longen om mee te schreeuwen en handen om mee te klappen. De vraag waarom dat in de eerste eeuw niet gebeurde is dus zeer relevant.

Voor de helderheid mohamed: niks mis mee als jij jouw geloof heel ingetogen beleeft, maar het is wat heftig en kort door de bocht als je dat met dit soort argumenten aan anderen op gaat leggen...

Nee, het is een zeer redelijk argument, want alles wat Jezus deed en naliet kunnen en dienen we lering uit trekken en hij klapte niet in zijn handen en heeft niet één keer halleluja gezegd.

[schaapje]

Ef.5;19
en spreekt onder elkaar in psalmen, lofgezangen en geestelijke liederen,

en zingt en JUBELT de Here van harte.

Dit zal vast wel in handen klappend gedaan zijn ..... en jubelen klinkt vaak wel hard hoor!