Vrijgezellen

[toppie]

Wanneer is er sprake van haat?
Ruzie kan ook een signaal van wanhoop zijn!

Wat is een relatie? Een verhouding tussen mensen/dingen/begrippen.
Je hebt dus altijd een relatie wanneer er een contact is.
Eigenlijk heb ik dus een relatie met refoweb, met iedereen die ik antwoord.
Met de een heb ik een goede relatie, de ander een matige en misschien zijn er ook wel mensen die mij wel wat kunnen doen vanwege mijn antwoorden. Die zich mateloos irriteren aan mij.

Een huwelijk gaat veel dieper, dan heb je je echt aan elkaar verbonden, middels je jawoord.
Je onderlinge relatie met elkaar gaat kapot, daarna pas je huwelijk!

Mortlach, het is voor iedereen verschillend, er is sprake van een draaglast en een draagkracht.
Hoever iemands draagkracht gaat, dat kun je nooit zeggen.
Er zijn mensen die het tot hun dood volhouden!
Als jij echt heel erg veel van iemand houdt, die jij echt liefhebt vanuit de grond van je hart, kun je veel dragen, ook al mishandelt de ander je psychisch of lichamelijk.
Al krijgen ze maar 1% waaraan zij zich kunnen laven, dan nog putten zij daar moed en kracht uit.

[Mortlach]

Wanneer is er sprake van haat?
Ruzie kan ook een signaal van wanhoop zijn!

Uiteraard. En die wanhoop los je niet op door maar in de situatie te blijven zitten?

Wat is een relatie? Een verhouding tussen mensen/dingen/begrippen.
Je hebt dus altijd een relatie wanneer er een contact is.
Eigenlijk heb ik dus een relatie met refoweb, met iedereen die ik antwoord.
Met de een heb ik een goede relatie, de ander een matige en misschien zijn er ook wel mensen die mij wel wat kunnen doen vanwege mijn antwoorden. Die zich mateloos irriteren aan mij.

In hollistische zin heb je gelijk, maar dat is niet wat ik bedoel.

Een huwelijk gaat veel dieper, dan heb je je echt aan elkaar verbonden, middels je jawoord.
Je onderlinge relatie met elkaar gaat kapot, daarna pas je huwelijk!

Dan denken we net even anders over de precieze betekenis van die woorden.

Mortlach, het is voor iedereen verschillend, er is sprake van een draaglast en een draagkracht.
Hoever iemands draagkracht gaat, dat kun je nooit zeggen.
Er zijn mensen die het tot hun dood volhouden!

Uiteraard is het altijd persoonlijk. Ik hoop ook niet dat iemand denkt "O, Mortlach zegt het zo, dus zal het zo wel voor mij gelden. Laat ik maar doen wat hij zegt". Of je het tot je dood kunt (en wilt!) volhouden? Ook dat is persoonlijk. Als je op je 25e wel een huwelijk maar geen relatie met je partner hebt, duurt het lang voordat je 85 bent hoor.

Als jij echt heel erg veel van iemand houdt, die jij echt liefhebt vanuit de grond van je hart, kun je veel dragen, ook al mishandelt de ander je psychisch of lichamelijk.
Al krijgen ze maar 1% waaraan zij zich kunnen laven, dan nog putten zij daar moed en kracht uit.

Sorry, maar hier trek ik echt de grens. Mijn partner mishandelt mij, maar dat is ok, want ik hou van hem/haar? Dat blauwe oog is geen mishandeling, dat is een teken van liefde? Dat dacht ik dus niet he? Er zijn al veel te veel mannen en vrouwen die zichzelf om de reden veel te lang in gevaar brengen.

[toppie]

Ik zeg ook niet dat ik er zo overdenk!

Gelukkig zit ik niet in zo een situatie, weet ook niet of ik dat vol zou kunnen houden!
Maar het gebeurd wel, er zijn mensen die ondanks dat toch bij de ander blijven.
Persoonlijk ken ik iemand op een oudere leeftijd, die het huwelijk een paar jaar geleden ontbonden zag worden door de dood.
Die persoon is zowel geestelijk als lichamelijk meer dan 40 jaar mishandeld door de ander.
Door het geloof is deze persoon staande gebleven, God gaf kracht daartoe.
Toen de ander overleed was er zelfs geen sprake van opluchting, maar van echt verdriet!
Die persoon leefde ook in wat een doorn in het vlees kon zijn, net als Paulus dat had.
Desondanks kon deze persoon het dragen, omdat God er in mee kwam!

[Mortlach]

Ik zeg ook niet dat ik er zo overdenk!

Gelukkig zit ik niet in zo een situatie, weet ook niet of ik dat vol zou kunnen houden!

De vraag is of je het vol WILT houden, en voor wie je dat dan doet? Voor jezelf? Voor die ander? Voor God? Ik kan me erg slecht voorstellen dat God zou willen dat ik in een geweldshuwelijk blijf zitten.

Maar het gebeurd wel, er zijn mensen die ondanks dat toch bij de ander blijven.
Persoonlijk ken ik iemand op een oudere leeftijd, die het huwelijk een paar jaar geleden ontbonden zag worden door de dood.
Die persoon is zowel geestelijk als lichamelijk meer dan 40 jaar mishandeld door de ander.
Door het geloof is deze persoon staande gebleven, God gaf kracht daartoe.
Toen de ander overleed was er zelfs geen sprake van opluchting, maar van echt verdriet!
Die persoon leefde ook in wat een doorn in het vlees kon zijn, net als Paulus dat had.
Desondanks kon deze persoon het dragen, omdat God er in mee kwam!

Tja, als je er zo instaat is het inderdaad anders. Ik zou het toch niet doen. Het komt nogal op me over als Stockholm-syndroom of ... ik ben de naam even kwijt. Er zijn experimenten gedaan met honden. Die zaten in een kooi waarvan om de zoveel tijd willekeurig de vloer onder stroom werd gezet. Als dat maar vaak genoeg gedaan werd, bleek dat de hond de kooi niet uit stapte, zelfs als het deurtje open stond. Aangeleerde afhankelijkheid heet dat geloof ik, maar dat weet ik niet zeker.

[toppie]

God haat de zonde, dus ook het geweld!
Maar wij zelf zijn ook bevlekt met zonde.
Dan zien we bij wijze van de splinter in de anders ogen, maar onze eigen balk vergeten we.
Wie zijn wij dan om te willen...?

De persoon waarover ik schreef heeft een zeer teer leven met God.
Ik kan daar zo jaloers op worden, zelfs nu wordt er nog met verdriet over de ander gesproken.
Het is eeuwigheid geworden voor die persoon, zonder dat er ooit enig berouw is getoond van de daden.
Het is in dit geval echt geen aangeleerde afhankelijkheid, maar een rotsvast vertrouwen op God, dat Hij na het zure Eeuwig zoet zal geven!
Dan is het geen eigen keuze meer, maar dan komt God overal in mee!

[Mortlach]

God haat de zonde, dus ook het geweld!
Maar wij zelf zijn ook bevlekt met zonde.
Dan zien we bij wijze van de splinter in de anders ogen, maar onze eigen balk vergeten we.
Wie zijn wij dan om te willen...?

Dat is wel heel stichtelijk. Omdat ook ik in zonde geboren ben moet ik het maar toelaten dat iemand anders me lichamelijk en/of geestelijk mishandeld, of bij wijze van spreken zelfs met de dood bedreigd? Kom op nou zeg. Als dat gebeurt, vertrek ik, simpel.

De persoon waarover ik schreef heeft een zeer teer leven met God.
Ik kan daar zo jaloers op worden, zelfs nu wordt er nog met verdriet over de ander gesproken.
Het is eeuwigheid geworden voor die persoon, zonder dat er ooit enig berouw is getoond van de daden.
Het is in dit geval echt geen aangeleerde afhankelijkheid, maar een rotsvast vertrouwen op God, dat Hij na het zure Eeuwig zoet zal geven!
Dan is het geen eigen keuze meer, maar dan komt God overal in mee!

Tja, als je zo denkt kun je ook wel jaloers zijn op de mensen die her en der op de wereld om hun geloof vervolgd worden maar daardoor juist sterker in hun geloof komen te staan. Inspirerend kan het zeker zijn, maar ik zou niet met ze willen ruilen. Het is oprecht fijn dat die persoon iets positiefs uit een hele nare situatie heeft weten te halen. Wij normale stervelingen echter...

[toppie]

Nee, voor alle duidelijkheid, ik zou ook echt niet willen ruilen!
Maar ik wilde wel eens dat ik in alle tegenspoed ook zo een rotsvast vertrouwen kon hebben.

Natuurlijk moet je het niet toelaten dat de ander je lichamelijk en/of geestelijk mishandeld.
Maar helaas weet ik uit ervaring wat jarenlange geestelijke mishandeling met je doet.
Je bent lamgeslagen, wil er uit komen, maar het lukt niet.
Je wilt vluchten, maar het ging niet.
Ik heb geschreeuwd in opstand tegen God, waarom hij dit allemaal toeliet.
Maar ik moest leren niet het "waarom" maar het "waartoe".

[Mortlach]

Nee, voor alle duidelijkheid, ik zou ook echt niet willen ruilen!
Maar ik wilde wel eens dat ik in alle tegenspoed ook zo een rotsvast vertrouwen kon hebben.

Het kan enorm inspireren, en is een bewijs van tot welke hoogten je kan stijgen als religieus wezen. Wie weet hoe jij of ik zouden reageren als onze geloven op zo'n manier op de proef worden gesteld. Geen idee, maar we mogen dankbaar zijn dat het niet (in die extreme mate) wordt uitgetest.

Natuurlijk moet je het niet toelaten dat de ander je lichamelijk en/of geestelijk mishandeld.
Maar helaas weet ik uit ervaring wat jarenlange geestelijke mishandeling met je doet.
Je bent lamgeslagen, wil er uit komen, maar het lukt niet.
Je wilt vluchten, maar het ging niet.
Ik heb geschreeuwd in opstand tegen God, waarom hij dit allemaal toeliet.
Maar ik moest leren niet het "waarom" maar het "waartoe".

Dat is dus wat ik met mijn voorbeeld van die experimenten met die honden bedoelde. Die konden ook niet ontsnappen, zelfs al hoefde ze alleen hun kooi maar uit te stappen. Het is al zo moeilijk om in zo'n situatie de psychologische neiging te blijven zitten te overwinnen, zonder dat mensen ook nog eens worden aangespoord in de situatie te blijven zitten onder het mom "God stelt me op de proef" of "dit kan mijn geloof verdiepen".

Om weer even terug te komen op de situatie van Kroko. Zeker als er (psychologische) ziekte in het spel is, en de ander na aanhoudend aandringen weigert ook maar de mogelijkheid daartoe te erkennen, kun je je afvragen of je die persoon wel helpt door de situatie in stand te houden. Ik moet een beetje denken aan flagellanten, monniken die zichzelf geselden omdat het goed zou zijn voor de ziel. Misschien hebben ze wel gelijk hoor, maar er zijn ondertussen vast niet veel ordes meer waar dat nog gebruikelijk is...

[Mortlach]

Misschien kunnen we dit onderwerp beter (laten) afsplitsen, om het oorspronkelijke vrijgezellentopic luchtig te houden. Want het is zeker waardevol om hierover door te praten, maar het zou jammer zijn als het mensen afschrikt. Welke mod drukt er even op een paar knoppen?

[Abdijbiertje om 1:00]

Vrijgezel zijn leuk of vervelend? Het ligt er maar aan hoe je er naar kijkt. Ik ben weer vrijgezel na een kleine 7 maanden. Vervelend, maar de redenen waren logisch. Move on, maak plezier met de vrienden die je hebt en realiseer je dat, ongeacht wat er ook gebeurt, het allemaal wel goed komt

[*Annet*]

Heeeeeeee Abdij! Lang geleden.

Dus nu heb je weer tijd voor Refoweb?

[Wiepie]

Zijn jullie (al) op de hoogte van het door het RD georganiseerde Single Symposium?
Deze is op vrijdag 8 oktober en wellicht wel een idee voor sommige refowebbers...

[Jen]

22 jaar en happy single...hoewel, xtje daten zou wel weer leuk zijn!!

[Jetjuhhh]

Ik vind sommige mensen zooo dom, die denken dat ze op hun 16e al overschieten
vriendinnen zijn toch ook leuk!!

[Mortlach]

Ik vind sommige mensen zooo dom, die denken dat ze op hun 16e al overschieten

Hoe moet dat dan als ze 32 zijn?


Laatst trouwens een soort van koffie-date gehad, al hebben we geen koffie gezien maar wel eventjes gewandeld. Was leuk maar kort. Geen idee of het wat wordt, dat merk ik vanzelf wel.